Levensverhalen (pagina 883)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

KGEEF HET OP

Al heel men leven is een puinhoop.
als kind afaan loopt het fout thuis ,school,werk ,vriendenkring niks blijft gespaart . ben de jonste van de 2 heb nooit het gevoel gehad of ik er wel bij hoorde op het school kinderen die me uitlachte ,thuis altijd ruzie met men zus tot een gevecht bijna uit de hand loopte en men moeder dierf er nooit tusse komen en kijkte alleen maar toe op men 14 j leeftijd leerde ik men eerste vriend kenne hij was 6 jaar ouder kreeg van hem aandacht die ik miste .na 4jaar samen zijn en dat mocht niet blijven duren een ex-vriendin op de proppe kwam met een kind waar zij op zijde het is een kind van jou en trapte erin en verliet me . ik kon de pijn niet aan toen. daarachter heb ik nog manne in men leven gelaten die telkens herhaalde de pijn van verlatenheid altijd gaan ze weg ofwel naar hun vrouw of ex-lieve dan denk je met vrienden oke maar dan loopt het ook op zen einde die ik zelf heb verbroken na 7 jaar vriendschap profiteerde van me . dan wil je denk je een eigedom te hebbe zelf daar loopt het niet zoals het moet of wil . al wat ik doe of wil loopt gewoon in het honderd mijn geluk wil maar niet komen ik slaag er nooit in om me is even gelukkig te voelen heb me honden gekocht omdat ik op men 30ste het niet meer zag zitte en toch de moed nog haalde maar nu ben ik alles aan het opgeven ben echt ten einde aan het graken . en het leven te verlaten .
Datum:
01-07-2009
Naam:
SABINA
Leeftijd:
37
Provincie:
België

Kitten's shit

Nou hier gaat ie dan, (eigelijk weet ik niet echt hoe je zoiets begint dus gewoon beginnen maar)

Bij mij ging t op me 16 goed mis en helaas nou 9 jaar later is t nog steeds niet goed.

Ik kreeg een relatie met een gozer (B) die 4 jaar ouder als mij was. En ik ben nogal heftig dus mijn pubertijd was voor vele om mij heen niet echt een feestje, wel als een van de weinige luisterde ik altyd wel naar mijn moeder. Maar goed, B was een goeie vriend van mij geworden, belde vaak met elkaar, hij bracht en haalde me als ik s'avonds naar vrienden ging zodat ik niet hele stukken hoefde te fietsen, heel beschermend dus, lachen praten huilen alles kon. Ik had wel een vriendje en toen dat uitging werdt ik voor de allereerse keer hysterisch. Zelf mijn moeder kreeg me niet rustig na 3 uur dus belde ze B, hij kwam gelijk en ik was meteen rustig en de hele avond hebben we gezellig gezeten en gelachen.

Ik merkte al snel dat B meer wou dan vriendschap en kort na die avond kregen we al wat. Ik was eigelijk helemaal niet verliefd maar goed, dat kon nog groeien zei me moeder.

4 maanden duurde de relatie met B, toen kwam ik erachter dat er in z'on korte tijd heel veel kan veranderen. Hij heeft me verkracht (tel kwijt geraakt) en mishandeld zowel geestelijk als lichaamenlijk. Zei niks meer tegen me moeder (hij zou dr vermoorden net als mijn kat) veloor me school vrienden en kennissen. Hij dacht voor mij zelf deed ik dat niet meer, maar ondanks alles waren we bezig om een kind te krijgen (waarom hij dat wou is me nog steeds een raadsel) Ik wou gewoon iets wat van mij was. Gelukkig raakte ik niet zwanger.
Kort na de B periode had ik al veel zelfmoord pogingen gehad. En zwaar depresief er bij natuurlijk dus hoppa ik naar t GGZ (Niet echt gewillig btw)

Kreeg medicatie niet de goeie Ik scheen Manisch Depresief te zijn, helaas kwamen ze pas na 5 jaar erachter dat t niet zo was. In die 5 jaar heb ik ong alles gehad kwa zelfmoord ook probeerde ik me moeder meerdere malen van kant te maken. Ik werdt hoelanger hoe gekker..

Toen besloten de geniale psyg dat ik ADHD had dus aan de ritalin en daarna aan de Dexamfitamine. FEESTJE (dus niet)

Ik draaide helemaal door Ik woonde ondertussen samen (Nu mijn ex) waar ik 3 jaar mee was. Ik sloeg me hele huis kort en klein sloeg hem mijn moeder (als ik haar eens een keertje zag) snee mezelf van onder tot boven open. Had straatvrees geen vrienden, psygotisch gewoon knetergek. Kreeg gezeik met geld de buren ik wou voor de zoveelste keer niet meer verder.

Maar via t internet kwam ik in contact met mijn huidige partner, Hij nam me (gewoon vriendschapenlijk) in zijn huis om ff bij tekomen maar na een week liet ik hem flippen, knallende ruzie ik pleite weer terug bij af.

Maar s'avonds na eerst te hebben gesmst stond ie t weekend daarna op me stoep.

Hij hielp en helpt me overal mee, ik werdt kort daarna me huis uitgezet en toen ben ik bij hem ingetrokken. Ben naar de andere kant van Nederland verhuist en ik wil ook niks meer te maken hebben waar ik vandaan kom.

Nou ben ik al een tijdje afgekickt van de Dex. met mijn vriend zijn hulp. En ben nou weer bezig met t GGZ maar of dat een goed idee is??? Ik heb mijn lijstje met klachten weer meegenomen maar kan net zo goed tegen een muur staan lullen (zelfde reactie) Ik wil al heel lang nogwels niet helemaal mezelf zijn, (anders denken doen reageren etc etc) Toch raar dat als je dat voor de zoveelste keer in 8 jaar tijd zegt (en opschrijft) dat dr gewoon weer niet naar geluisterd wordt. Ookal gaat t wel wat beter dan eerst ik wil nog steeds vaak niet meer verder.. Ik ben gek op m hoor en dankbaar voor wat ie doet en deed. Maar toch ik ben zo gigantisch moe en eigelijk ook op. Ik wil niet weer in t ziekenhuis terecht komen en opname kennen ze me blijven platspuiten.

Ik weet dat ik vaak zwaarmoedig ben maar hoelang gaat dit nog door?? Wanneer gaan de mensen die er voor geleerd hebben om mensen zoals mij te helpen etc nou is een keer echt wat doen!?

Ik wil niet dat mijn partner een 'hulpverlener' gaat worden
En ik wil gewoon geen doodwensen meer
en een leuke relatie en niet t gevaar dat ik mijn partner gek maak.

Kitten
Datum:
01-07-2009
Naam:
Kitten
Leeftijd:
24
Provincie:
Zuid-holland

Moe,,

Sinds 2jaar gelede gaat het steeds slechter met me. K heb de diagnose van CVS(vermoeidheids syndroom) gekrege en sinds dien heeft mijn leve geen zin meer. Elke dag is een gevecht,ik kan het niet meer aan.Door mijn cvs heb ik heel snel moete opgroeie;naar dokters gaan,serieus blijven,... K ben op die 2 jaar heel fel veranderd;Ik heb meer negatieve gedachtens,ik ben me beginne te snijden, Ik ben begonne met roken,drinken,...
Dat bovenste gaat me allemaal niet goed af ; ik kan er niet tegen. Ik begin de laatste tijd overal zelfmoord gedachtens te krijgen, vooral als ik alleen ben; ik heb alles al overwoge; van een brug afspringe,overdosis,polse oversnijden,..
Ik ben gewoon te moe om te sterven...
Datum:
01-07-2009
Naam:
Amber
Leeftijd:
13
Provincie:
België

Ik voel mezelf steeds dieper wegzakken

Ik heb heel mijn leven lang ellende meegemaakt en heb het gevoel dat ik in een neerwaartse spiraal ben beland.
Begin 2008 heeft de jongen waarmee ik bijna 4 jaar samen was, me ingeruild voor een ander.
Mijn hart brak in duizenden stukjes, voor mij was hij de ware..
Ondanks dat was hij niet goed voor me, hij mishandeld, bedreigde en kleineerde me maar ik hield wel van hem en hoopte dat het weer werd als vroeger, had zou wel aan mij liggen.
Zijn familie moest mij ook niet en zeiden vanalles achter mijn rug om, terwijl ik hen nooit wat gedaan had.
Ik ben een heel zachtaardig persoon en kan absoluut niet tegen ruzies.
Na die breuk kwam ik er achter hoe gemeen hij eigenlijk voor me geweest was en hoe vaak hij was vreemd gegaan. Ik was al langer depressief, maar toen had mijn depressie zijn hoogtepunt bereikt; ik wilde niet meer verder.
Een anderhalf jaar later, nu, is er een hoop veranderd.
Ik heb inmiddels een jaar lang een vriend die superlief voor me is, mijn vriend(inn)en zijn teruggekomen en ik heb mijn ex links laten liggen elke keer dat hij contact zocht.
Iedereen denkt dat het goed gaat, ik ben een gezellig, schattig, populair en lief meisje wat eigenlijk alles heeft wat haar gelukkig zou moeten maken.
Maar niets is wat het lijkt, onder mijn masker verschuilt een meisje met een flink minderwaardigheidscomplex en zelfmoordneigingen.
Elke dag denk ik er over om mezelf van het leven te beroven, ik voel me zo gigantisch kut.
Met mijn familie gaat het ook niet goed, mijn broer zit al anderhalf jaar thuis en maakt iedereen het leven zuur.
Mijn moeder trekt hem voor en mijn vader weet zich geen raad meer.
Ik ben mijn hele leven lang door hem bedreigd, mishandeld, gekleineerd en gepest.
De laatste maanden houd ik het niet meer uit, ik wil hier weg maar ik kan niet weg.
Mijn vriend woont te ver weg, wil daar niet weg en ik wil niet alleen wonen, dat trek ik niet.
Ik zie geen hoop voor mij, ookal heb ik alles wat ik vroeger gewild had.
Mijn ziel is al vertrokken voor mijn gevoel, ik ben niet anders dan een leeg omhulsel.
Ik wil dolgraag gelukkig zijn, maar het lukt niet.
Datum:
01-07-2009
Naam:
Elvira
Leeftijd:
21
Provincie:
Noord-brabant

leve internet

19 jaar getrouwd, niet volmaakt maar ik heb altijd men best gedaan. nooit alleen op stap,nooit andere vrouwen altijd gewerkt 1 hobby: mijn 3 kinderen. een vrouw waar ik verschrikkelijk veel van hou.
sinds een jaar heeft zij de geneugtes van internet leren kennen. eerst "toevallig" via een sexchat daarna via msn, sms, netlog en andere facebooks. zij heeft enkele dates gehad met sex zij houdt niet meer van mij , zij wil niet meer gebonden zijn en zij wil haar vrijheid terug met als gevolg dat ik vanaf morgen wegens de ruzies op een klein studiootje ga wonen.
alleen , zonder mijn kinderen zonder alles waar ik zoveel van hou. ik ben bang ik kan dit niet aan
Datum:
01-07-2009
Naam:
eddy
Leeftijd:
55
Provincie:
België

--

ik voel me zo k*t, ik wil gewoon dood!
heel mijn leven is verpest, mijn ouders denken nooit aan mij, en ze zijn nooit thuis ik moet zelf overal voor zorgen..
Ik had een vrien alleen die heeft het net uitgemaakt na 1jaar, en hij heeft mij al heel vaak geslagen en bedreigd met van alles dat hy me komt opzoeken en inmekaar slaan enzo..
op school gaat het niet veel beter want ik kan dit jaar weer niet over terwijl ik vorig jaar al een niveau ben teruggezakt.
&het is niet alsof ik zoveel vrienden heb dus vaak zit ik in mijn eentje..
En om me beter te voelen ga ik steeds smoken, terwijl ik me achteraf weer kut ga voelen ..
ik wil gewoon zelfmoord plegen!

ps. iedereen heel veel sterkte!
Datum:
01-07-2009
Naam:
--
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-brabant

Zelfmoord om een engel...

ik wil zelfmoord plegen om een engel. Zo een mooie engel, ik heb nog nooit iemand zo mooi gezien...

Die engel blijkt een meisje te zijn. Een meisje met de lippen van een engel, met ogen zo mooi als sterren aan de hemel, met een gezicht zo mooi, dat ik gewoon verblind word van liefde. Ik weet dat zij ooit een mooie leven gaat hebben, ik weet dat zij de ster in iemands hemel zal zijn, maar waarom kan het niet mijn hemel zijn...
Datum:
30-06-2009
Naam:
anoniem
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

straf

ik kan niet meer ,ik wil niet meer ,
mijn hele leven is slecht .
ben nu ook nog werkloos geraakt heb al een maand geen inkomsten 30 jaar gewerkt en waarvoor om zo op deze manier uitgespuugt te worden daar sta je dan met lege handen. voel me echt minderwaardig afval zo voel ik me .
Mijn eigen vader heeft me verstoten ,
WAAROM ,
Ik ben niets waard kan net zo goed gaan
niemand die me mist
Maar ik heb de lef niet
Datum:
30-06-2009
Naam:
henk
Leeftijd:
44
Provincie:
Groningen

enough is enough

De pijn word erger, de woede word erger, het verdriet word erger. En juist nu nemen mensen afstand van me. Zonder dat ze het door hebben laten ze me gaan. het enigste wat ik wou was gelukkig zijn. En dat was al te veel gevraagd. Ik had een vriendin 6 maanden en opeens was het gevoel weg.. het is nu 5 weken uit en het gaat alleen maar erger. Ik ben 1.60 en weeg 43kg. Ik ben in 2 weken 10kilo afgevallen. Wat moet ik nou? Ik weet het wel, en alles is al geregeld. Nooit meer pijn hebben, Nooit meer verdriet. En dat ik dood moet gaan om die mensen hun ogen te laten openen is voor mij de druppel. De dag is geprikt, het afscheid is genomen, alleen nog van 1 persoon.. en dat is van me ex nog 3 dagen. Ik wou dat ik dit allemaal tegen iemand kon zeggen, maar hoe weet je of iemand echt serieus is? Voor mij is het geen grap, ik ben blij dat ik het lef heb gevonden dat ik het wel kan doen. Ik wou dat iemand me nog liet voelen dat ik special was.. helaas komt dat te laat.

Ik hou van mij vrouwtje voor altijd. Zij is zeker niet de reden.. alleen de druppen. genoeg dingen mee gemaakt waardoor ik niet meer wil. Geen trots meer. Geen zin meer.. ik heb verloren, ik leg me er bij neer. Ik ben zo moe..
Datum:
30-06-2009
Naam:
JB
Leeftijd:
21
Provincie:
Noord-holland

Altijd je best doen, word nooit geapprecieerd.. Nooit krijg ik e

Het begon allemaal met een online spel, ik begon het te spelen, werd er verslaafd aan, speelde elke dag meer en meer, mijn vader werd opgepakt, moest naar de gevangenis, 11 jaar celstraf, mijn opa kreeg kanker, mijn vriendenkring verkleinderde door dit spel. 3 jaar speel ik het al. 3 jaar single geweest, werd meer en meer depressief. Nu leerde ik een meisje kennen van vroeger, ze vroeg me mee naar een feestje. ik ging mee, vroeg haar om te dansen zeker 10 keer, ze zei telkens nee. Ik was het zo moe, al die jaren probeerde ik altijd mijn best te doen voor iedereen, wat krijg je er van terug? Een klap in je gezicht, niemand begrijpt me. Ze weten dat ik altijd klaar sta voor hun, maar wanneer ik problemen had, stond er niemand klaar voor mij. Mijn situatie werd op een eind zo erg dat ik ermee moest stoppen met dat spel. Ik probeer het, lukt wel, maar ben zo depressief, het lukt nooit. Dat meisje zit me te playen, Alles word gewoon nog erger. Het spel blijft in mijn gedachten, telkens wil ik het weer spelen. Ik moet echt stoppen, zo kan ik verder niet leven. Ik weet echt niet hoe ik dit moet oplossen. Soms ga ik eens wandelen in hoop dat ik een ongeluk tegen kom (ben te laf voor pijnlijke zelfmoord), maar het word steeds erger, ik loop hele dagen op straat te wandelen, krijg geen steun van vrienden, vriendinnen. Ik heb geen doel meer in mij leven. Niemand die mij kan helpen (behalve vrienden). Ik weet echt niet wat te doen.
De beste oplossing lijkt me zelfmoord..
Datum:
30-06-2009
Naam:
Nick
Leeftijd:
17
Provincie:
België

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.