Levensverhalen (pagina 882)

ik word helemaal knetter gek, een jongen had voor de grap naar me een sms gestuurd van neuken? . en ik had die later op de avond voor de grap naar hem terug gestuurd van neuken?. En zijn vriendin zat naast hem. En die belde vet kwaad enzo... Ik uitleggen dat het maar voor de grap was , en dat het nergens voor nodig is dat ze kwaad is. Ze zit de hele tijd van domme smsjes sturen van: Hij is van mij! Haha en jij vind em leuk. wat jammer nou. Denk je nu echt dat je hem kan krijgen. Laat me niet lachen lelijk wijf dat je bent! je zal nooit een jongen krijgen. Dit smsje slaat totaal nergens op! , ik ben niet op hem en zal het ook nooit worden.. en die jongen zegt dat ze het goed wil maken.. ik geloof er geen ene fuck van!.. Het gaat helemaal om niks.. en ik heb vette ruzie met me moeder en stiefvader daar ben ik weg gelopen. en slaap nu bij me vader maar die gaat op de boot straks weg. En dan kan ik nergens heen.. Hij weet namelijk van niks dat ik thuis ruzie heb , want me ouders hebben ook nooit contact vanwege alle omstandigheden. Ik heb een schijt hekel aan me stiefvader die maakt van een mug een olifant. Zit nu ook bij pycholoog vanwege dat hij moeilijk doet .. en dat me leven al een rotzooi is ik weet het gewoon niet meer . Ik heb vroeger ook wel eens zelfmoord actie's gedaan maar durfde het niet echt.. en nu kreeg ik dat gevoel weer terug:S .. Ik eet al niks meer . Ik weet niet meer wat moet doen!
Gr anoniem

Hoi,
Ik ben Felicia, en ik ben 14 jaar. Ik weet echt niet meer wat ik moet doen op dit moment. Ik ben heel lang verliefd geweest op een jongen en hij ook op mij, en toen had hij ineens een ander. Ik voelde me echt verschrikkelijk. Toen gingen mijn ouders ook nog eens scheiden en overleed mijn allergrootste idool ook nog eens. Ik heb vaak gefantaseerd over een wereld zonder mij, dat alles beter was, en heb ook vaak de nijging gehad om mijzelf te laten verdrinken. Op dit moment stuur ik dit verhaal met tranen in mijn ogen. Het klinkt niet heel dramatisch ofzo, maar ik meen het wel echt. Ik voel me echt verschrikkelijk. Als ik niet beter was, was ik er al niet meer geweest.
HELP!

ik heb gewoon geen zin meer om te leven.
alles wat ik doe is fout.
niemand geeft om me.
ik raak iedereen kwijt.
ik ben mijn beste vriendin kwijt geraakt omdat ze liever met haar vriend wilt zijn dan met mij.
mijn ouders zijn altijd boos op mij en zeggen dan ik alleen aan mezelf denk.
ik huil elke avond.
ik heb er echt geen zin meer.

ik wil zoo graag zelfmoord plegen.
en het enge is.. ik durf het ook te doen.
ik durf een mes te pakken en in mezelf te steken. ik zie het voor me en dan wordt ik blij en daarna weer verdrietiger want het is gewoon triest dat ik het durf.
alles wat ik doe is fout.
ik ben niks waard.
ik ben zo kapot van binnen.
ik wil gewoon dood zijn..

Kheb het gevoel datk echt helemaal weg aan het zakken ben! Kvoel me echt rot. En mijn kop zegt: "Meisje, nu is het genoeg geweest". Kheb het gevoel datk hier niet meer thuis hoor in deze maatschappij. Kvoel me enorm gefrustreerd en mijn leven suckt echt. Sinds ik ben begonnen met mijn hogere studies is het allemaal begonnen. Kwou zo graag geneeskunde doen en heb dan uiteindelijk maar voor farmacie gekozen, omdatk bang was voor te falen en datk me heel rot ging voelen achteraf. Kheb een jaar in Brussel gestudeerd en kwam daar dan nog zot op kot ook. Op dat moment wask echt verliefd op mijn eerste lief en wou'k hem zo terug datk me dan lik heb laten gebruiken omdatk dacht hem op die manier te krijgen. Dus mijn eerste keer was een ramp. Hij liet me dus werkelijk vallen dan en khad zo gehoopt dat ie me graag zag. Hij zei dat ie me graag zag maar niet vo een relatie. Kheb dan echt serieus depri geweest en kdacht echt kwil niet meer leven. Uiteindelijk zei een hele goede vriendin, kom laten we eens gezellig nog eens gn fuiven, dan kwamk een schat van een jongen tegen. Waark uiteindelijk 5,5 jaar een relatie mee heb gehad. Ik kwam er enorm mee overéén en tklikte goed en we hadden toekomstplannen en zo. Kwas erg gelukkig. Mn eerste jaar unief is dan niet gelukt en kheb daar echt van afgezien, maar khad het ook een jaar moeilijk gehad omdatk me zo gekwetst voelde van mijn eerste lief. Mijn partner deed al die pijn verzachten. Ik heb dan uiteindelijk besloten om ingenieur te studeren en nu hebk wel mijn diploma. Kben 5 jaar gelukkig geweest met mijn vriend, toen dat de echtscheiding kwam van mijn schoonouders en ikke er midden inzat. En enorme verwijten kreeg van zijn moeder. Ik moest dit allemaal dulden. En kzat soms aan tafel en begon bijna echt telkens te wenen van die kritiek en ruzie datk moest aanhoren. Ik kon dat niet meer aan. Mijn partner was heel tijd aan het onderhandelen tss zijn ouders en khad gevoel datk geen aandacht meer had. Ik zag hem daardoor ook minder graag. Toen datk afgestudeerd was, was het echt niet simpel om een job te vinden en ik voelde me daar niet goed bij en kheb daarrond een enorme frustratie rond gekweekt. Kvind de maatschappij klote, tis lik dat het alleen maar telt voor de assertieve mensen die het eens ne keer allemaal schoon uitleggen ip een sollicitatiegesprek. Terwijlk, ben eerder een stil iemand en geen haantje de voorste en ik sukkel echt met vast werk hierdoor, tis echt een vooroordeel. Ik heb dan 5 maanden gewerkt bij internationaal bedrijf en kwerd daar dan lik gepest ook, en khad het gevoel datk me constant moest bewijzen. Ik heb dan weken aan stuk niet geslapen hierdoor en ik kwam er depri van. Totdatk in een zware psychose terechtkwam. Al die frustraties kwamen boven en ik fantaseerde enorm. Kwam enorm agressief en zelfs assertief ook. Kverzon een verhaal (dit is wel privé) en daarin wou'k die fucking maatschappij veranderen. En god kwam erin tersprake onder andere. Khad het gevoel datk me slimmer voelde ook, het was echt raar. Ik begon te schaken met mijn partner won zonder na te denken. Kben da uiteindelijk 3 weken in de psychiatrie beland en kheb er maand over gedaan om mijn wanen, zelfs enorme angsten te verwerken en te beseffen dit is echt een ziekte en geen waarheid. Want echt kdacht god bestond en datk gestraft werd door de duivel. Kheb zelfs tijdens een hallucinatie, een enorme pijn gevoeld dat ik overal elektrische schokken kreeg. Alles deed enorm pijn. En kzei god help me of stop ermee en twas gedaan. Na mijn psychose, is mijn relatie dan afgelopen. Dan hadk ook zware depressie omdatk dat niet kon verwerken. En nu zijn we 2 jaar later, kben bijna af van mijn anti-depressiva en van mijn anti-psychoticum al paar maanden. Ma toch hebk het gevoel datk echt geen geluk heb zowel in de liefde als in het werk. Kben al heel tijd aan sukkelen met mezelf en iedere jongen laat me staan. Kheb 2 relaties had van 3 maanden en ik moet zeggen, kwas erna een week over. Ma nu benk in januari een schat van een jongen tegen gekomen datk vanaf eerste blik wauw, ik zie hem graag en zo iemand wilk vo mijn leven. Meer zelfs dan mijn expartner van 5,5 jaar half. Ma ik heb gevoeld dat lik niet echt lukte tss ons. Hij verstaat me telkens verkeerd en ik ook wel. En blokkeert me telkens dan van facebook en msn. En de voorlaatste keer hebk drie weken afgezien ervan en zag het leven dan ook erg negatief. Nu benk er were boven en khad er were contact mee. Ma nu ik zie hem niet graag en toch voelk me echt klotig dak were van facebook ben gesmeten en dat ie me zou laten vallen. Kwil met hem babbelen, ma tlukt me niet. Hij wilt niet bellen nr mij en alsk dan zeg dat ie daarom niet serieus is, is ie vies en zeg dan ik verwijder jun nummer. Ik wil momenteel were gewoon maat worden ermee. En akkoord ik verlang wel om met hem eens naar bed te gaan. Ma kvoel me rot en rotter, dak echt wil dat ie me eens belt vo te babbelen. Kzie lik niet meer zitten en ik ben al heel tijd aan het lezen van hoe kan zo pijnloos mogelijk sterven. Kwil gewoon gelukkig zijn en tlukt me niet om me graag te zien en ik heb het gevoel datk ergens een gelukkig leven kan hebben ip een andere wereld, dus wilk hier niet meer leven. Kgeloof echt dat er iets bestaat na het leven en vo de mensen die zelfmoord plegen dat ze echt gelukkig kunnen worden in een pracht van een hemel, waark mijn man van mijn leven tegenkom die me niet misbruikt en kindjes en werk. Nu hebk niks!!!! Gn werk, gn huis, gn geluk, gn partner, ze spelen al met mijn voeten en dumpen me toch telkens. Niemand geeft om me....

Waartoe heeft men leve nog zin... Het begon allemaal z'n 12jaar geleden... Mijn papa bedroog mijn moeder en dronk, sloeg en kwam dagen niet naar huis ... Mijn mama beloofde ons om weg te gaan bij onze papa... Ze wou ons een goed gezin geven... Ze was alles aan het regelen dat we 1ste op vakantie zoudden gaan naar italie en ondertussen zou een vriendin voor haar een huisje huren en kondde we daar in trekken maar alles veranderde ... Mama voelde haar niet goed vrienden van haar zeidden das omdat je stress hebt om te vertrekken ... maar de 28ste januari stelde ze kanker vast en de 8ste maart was ze dood.. Papa leek veranderd te zijn... hij zei dat spijt had dat hij haar had bedrogen en dronk niet meer enz en deed het super voor ons... Stond altijd klaar voor ons vroeg goeie uren aan op zijn werk... Maar op een dag vroeg een collega hem om eens zijn uren over te nemen en spelletje was weer vertrokken ... Hij liet ons dagen allleen thuis dat hij op cafe zat ... alleen de buren wistten dat hij ons alleen liet op school merkte ze niks... We gingen met school op vakantie en papa zou ons vrijdagavond komen halen maar was de enige die nooit is afgehaald geweest belde op zijn gsm en nam niet op... de leerkracht heeft toen een bericht op zijn gsm achtergelaten en is met mij naar huis gereden om me af te zetten maar er was niemand niet thuis en zei das niets kan binnen ... De leerkracht van toen had er toch geen goed oog in omdat ze allemaal raar vond en de buurvrouw ondertussen met haar had gesproken... maar was toen 15 oud genoeg om alleen te blijven vond ik ... ze wist al langer dat er iets scheelde met mij deed aan zelf verwondingen enz... Ze vroeg of ni wou bijverdienen om mijn gedachtte te verzetten en dat deed ik ... Daar leerde ik mijn 1ste vriendje kennen ... ik woonde daar meer als thuis want mijn vader zat altijd op cafe ... tot op een avond dat hij me in de middenvan de nacht is komen halen... toen begon alles weer en kreeg ik weer neigingen om zelfmoord te plegen. Dus liet hij me vallen want hij kon zo niet leven ... iets later had ik een ander vriend echt de jongen van mijn leven ... waar ik in eind 2007 een zoontje mee kreeg ... mijn papa en ik hadden bijna geen contact meer samen en ineens vertelde hij me dat hij met zen nieuwe vrouw in buitenland ging wone ik belde hem niks kreeg ik van hem te horen tot ineens augustus 2008 belde hij me bijna wekelijks op hij mistte me enz zei hij... ik vertelde hem dat hij voor de 2de keer opa ging wordden enz in november was hij terug in land dus ging terug vaak bij hem over de vloer... maar wat ik niet wist is dat hij mijn vriend overal ging slecht maken. hij wou ni dat ik met die gast verder zou gaan in mijn leven dus in januari 2009 kwamen de ruzie's tussen mijn vriend en mij en beslote we om uit elkaar te gaan... we kregen ons 2de kindje samen... en trekte mijn plan super goed maar ik mis mijn vriend meer en meer ... mijn papa had me gewoon liggen gehad hij wou me geen gezinsgeluk gunnen... ik heb 4 maanden gevochtten voor ons gezinnetje terug goe te maken... ging weg me de papa van mijn kinderen enz ... vroeg hem laat ons proberen en hij zei je bent het ni waard ... ik voel me nu zo slecht ... zijn moeder maakt me bijna ook dagelijks uit dat mij laten vangen heb dat ik zo goed als mijn moeder moest geweest zijn maar da stom ben geweest en dat ze me nooit kan vergeven... Meer en meer denk ik er terug aan om er een eind aan te maken... heb het al meerdere maals willen doen maar kan het gewoon niet ... vanwege mijn 2 kleine jongens ... ik weet hoe leven zonder moeder is maar toch heb ik gevoel dat me een keer te veel gaat wordden...

ik heb mijn hele leven al mee gemaakt dat ik niet helemaal gewenst ben. mijn moeder wilde mij in eerste instantie niet, maar kreeg mij toch. vaak te horen gekregen dat ik beter dood kon vallen. Ik had en ik kreeg wel alles, maar liefde of een band was ver weg. op mijn 19e ben ik weggelopen naar mijn vriend. terwijl ik zwanger was en niet wist. sinds dien woon ik nog met mijn dochtertje van 16 maanden bij mijn schoonouder. mijn vriend is arbeids ongeschikt door een handicap aan zijn arm. en ik ben net mijn baan verloren. Door geld ect en door mijn moeder (die ons veel heeft aan gedaan) hebben wij veel ruzie. we doen mekaar lichamelijk en geestelijk pijn. ik kan het niet meer. ik kan niet meer bij mijn schoonouders wonen, ze zijn goed voor mij maar bemoeien zich met ALLES! mijn vriend dreigt mij te doden als ik wegga ( met of zonder dochter). soms heb ik dagen dat ik gewoon veel pillen inneem. Maar ik word gewoon wakker de volgende ochtend. ik vind het moeilijk want ik houdt zo verschrikkelijk veel van mijn dochter, maar van zon moeder als ik word ze ook niet blij. ik doe alles voor haar echt alles, maar ik ontplof in mijn hoofd. ik vind het moeilijk om posotief te zijn. ik weet het echt niet meer. ik houdt van mijn partner maar ik weet niet of ik het nog lang uithoudt dit leven, er zit geen vooruit gang in. ik heb hem beloofd om me niet meer te snijden en te kappen met zelfmoord gedachtes. maar ik kan dit niet meer. ik wil geen pijn meer voelen. drank/drugs zijn geen optie voor mij. maar dit lijf en dit leven hoe ik me voel... als ik naar mijn dochter kijk, wil ik leven. maar als ze er niet is en slaapt, en ik alleen ben dan.... ik weet het echt niet meer. en ik heb geen medeleiden met mijzelf, ik ben het gewoon beu om anderen mee te trekken in mijn ongeluk. ik snap niet dat mijn moeder mij geboren heeft laten worden, en me verder laat stikken... ik zie wel.

me hele leven zit ik me al dwars met me ouders de ouders van me vrienden zijn vet aardig en zo maar die van mij vet streng
ik weet ook dat ik geen vriendin meer krijg ook al ben ik zo jong het maakt niks uit

Hallo, Ik voel me de laatste tijd heel erg Down Gewoon me vriendin heeft het uitgemaakt, heb er ruzie mee, de meeste mensen laten me stikken Enzo, Iedereen zit tegen Ik wil gewoon niet meer leven,

Ik groet een iedere die in aanmerking zal komen met mijn verhaal, ik ben een jongeman ik was hier terrecht gekomen via een broer van mij , het eerst wat ik deed was schrikken :| , het deed me pijn dat het tot zover was kunnen komen tot zelfmoord. Daarom besloot ik om ook een stukje te zetten op de site, eigenlijk is het een boodschap..misschien denkt u, pfff daar gaan we weer maar ik wil dat u echt de tijd neemt om dit stukje te lezen....ondanks uw gedachte, gevoelens zeggen verder scrollen..vraag ik u om het toch even te lezen oud of jong dik of dun doet er niet toe..ik heb een boodschap voor jouw, ja jij die dit nu lees ja jij die claimt geen hoop meer te hebben in het leven dit is een boodschap voor jouw...ik wil u vertellen over een man Jezus Christus...die Zijn leven voor u heeft neergelegd Hij is gestorven voor u, ik weet het u bent door moeilijke dingen gegaan..u gaat misschien nog steeds door hele zware dingen die te zwaar voor u zijn, ik wil u zeggen dat Jezus uw leven wilt veranderen Jezus zegt vandaag nu terwijl u dit leest Hij zegt tegen jouw...geef jouw zorgen aan mij nu, vandaag,geef uw lasten die veelste zwaar voor u zijn aan Mij...want IK ben voor u gestorven aan het kruis..misschien gaat u door liefdesproblemen of acceptatie problemen heen..Jezus zegt : IK VIND U GOED ZOALS JE BENT, JA MET AL JOUW TEKORTKOMINGEN IK KEN JOUW HART EN JOUW MANIER VAN DENKEN EN IK WEET OOK WAAROM U ZO DENKT IK ACCEPTEER JOUW, JE HOEFT JE NIET TE BEWIJZEN OF JE VOOR TE DOEN ALS OF JE ZO OF ZO BENT IK KEN U EN IK WIL IN UW HART KOMEN WONEN EN VOOR ALTIJD MET JOUW LEVEN IK WIL U UW GEBREKEN AANVULLEN EN IK WIL AL JOUW FOUTEN BEDEKKEN, IK VOND HET WAARD OM TE STERVEN IK HEB MIJN BLOED VERGOTEN VOOR JOUW, VERGEET NIET DAT IK WEET DAT U LEIDT MAAR IK WIL U HELPEN EN DE HULP DIE IK BIED ZAL U OPLOSSING GEVEN , GEEN PROBLEEM IS TE GROOT VOOR MIJ GEEN ZIEKTE TE KRACHTIG VOOR MIJ OM TE GENEZEN, IK BEN DE LIEFDE DIE JOUW NOOIT ZAL FALEN DE KRACHT DIE BOVEN DE JOUWNE IS EN MET DEZE KRACHT EN LIEFDE WIL IK U OVERSCHADUWEN...HET MAAKT NIET UIT HOE VEEL JOUW PROBLEMEN ZIJN IK WIL U LEVEN GEVEN EN GENEZEN HET MAAKT NIET UIT HOE JIJ ERUIT ZIET OF JE NOU DIK OF DUN BEN KORT OF LANG IK HEB U GEMAAKT EN HOU VAN JOUW ZOALS JE BENT, MIJN LIEFDE ZAL JE GEZOND MAKEN EN JOUW LEVEN KLEUR GEVEN OVERAL WAAR ZWART WIT WAS ZAL WORDEN GEKLEURD DOOR MIJN LIEFDE, ER IS NIEMAND DIE ZOVEEL OM JOUW GEEFT ZOALS IK DAT DOE NIEMAND DIE ZOVEEL VAN JOU HOUD ZOALS IK DAT DOE.
Ik adviseer een ieder die dit leest deze boodschap ter harte te nemen, weet dat het niet gaat om een kerk of een bijbel boek maar het gaat om een echt persoon een LEVEND persoon die zichtbaar is JEZUS-CHRISTUS ...ik zeg het u Hij heeft het bij mij gedaan en wilt(als u er voor kiest met geheel uw hart) en gaat het ook in uw leven doen. U hoeft niet veel te doen ik zou u willen vragen als u wilt om u ogen nu te sluiten, laat alles even los, overal waar je doorheen gaat laat het even los voor deze 2 minuten en lees dit gebed en zeg het hardop na het enigste wat u hoeft te doen is geloven:
1 Heere Jezus-Christus
2 Ik ben een zondaar, ik heb gezondigd tegen u, en ik ben het niet waard om goed genoemd te worden
3 Vergeef mijn zonde , en was mij met uw kostbare bloed
4 Kom in mijn hart wonen en leven in mij
5 Schrijf mijn naam in het BOEK DES LEVENS
6 Help mij met mijn noden, ik kan het niet met mijn eigen kracht maar ik geloof dat u mijn leven kunt veranderen , vul mijn leven
7 Dank u Jezus-Christus, Amen

Tsja, weet het niet meer. Ben zo'n beetje alles kwijt wat ik liefheb en dan bedoel ik ook alles, kind, partner, werk, huis noem maar op. In mijn beleving heb ik niks meer om voor te leven, vind het nu wel echt zwaar worden. Kortom, ik weet het niet meer