Verdrietig meisje suïcidale gedachten

Zelfmoord.nl

Er is altijd iemand die wil luisteren naar jouw verhaal.

Deze site is bedoeld voor mensen met zelfmoordgedachten. Op deze site kun je je gedachten, je gevoelens anoniem opschrijven.

Als je zelfmoord wilt plegen dan heeft dat vaak te maken met diepe pijn, verdriet, verwondingen, in de steek gelaten zijn. Voor iedereen is dat verschillend, ieder mens is uniek in zijn beleving en gevoelens. We willen je niet aanmoedigen om zelfmoord te plegen. Juist niet, wij willen je aanmoedigen en helpen andere wegen te zoeken. Vertel hier je verhaal. Er zijn mensen die naar je willen luisteren.

Als je lotgenoten zoekt, wilt dat mensen op jouw verhaal kunnen reageren, of als je vaker iets kwijt wilt, kun je ook eens een kijkje nemen op https://www.zelfmoord-forum.nl/.

Gedachten van man aan het water
“Zal iemand me missen?”

Poll: doe ook mee of bekijk de resultaten


Ben je in de winter somberder dan in de zomer?

Levensverhalen

Telkens weer

Telkens weer blijven de gedachten zich opdringen: 'Ik wil niet meer, ik wil dood.' Eigenlijk wil ik helemaal niet dood, maar ik weet niet hoe ik verder moet. Mijn pijnlijke verleden heb ik al zo vaak en zo lang proberen te verwerken. Telkens weer leg ik mijzelf, mijn verleden in Gods handen. Elke gedachte maak ik krijgsgevangene en geef ik over aan Christus en toch telkens weer die suïcidale gedachten. Ik kan ze niet uitzetten!
Ik weet niet meer hoe het verder moet.

Reactie van Zelfmoord.nl

Hoi Sara, dat is heel naar van die negatieve gedachten die je niet uit kunt zetten. Net alsof je brein een eigen wil heeft gekregen ... Vraag hulp van een goede therapeut, probeer niet in je eentje het pijnlijke verleden te verwerken. God heeft ons aan elkaar gegeven om tot steun te zijn voor elkaar. Soms mag je uitdelen, soms is het nodig om te leren ontvangen. 

Wij bidden voor je, dat God je mag zegenen met kracht en wijsheid. Dat hij de juiste mensen op je pad brengt, zodat Zijn licht ook weer in jouw leven mag gaan schijnen.

Deze reactie is geplaatst, omdat de inzender heeft aangegeven het fijn te vinden een reactie op zijn of haar bericht te krijgen.
Datum:
15-03-2024
Naam:
Sara
Leeftijd:
30
Provincie:
Zuid-holland

Ik ben op

Ik was een levenslustige vrouw. Altijd lachen, altijd sociaal, altijd druk.

Daar is inmiddels niets meer van over.

5 jaar geleden leerde ik iemand kennen. Liefde. Deze liefde leek echter een nachtmerrie. Bedreigingen, geweld, verkrachting.... Huiselijk geweld zoals politie dat noemt. Ik was samen met een narcist zoals mijn psycholoog hem noemt. Fijn dat alles een naam heeft. Maar ik? Ik ben er niet meer. Als ik in de spiegel kijk zie ik een leeg omhulsel. Deze liefde heeft me kapot gemaakt.

Veilig in mijn huis voel ik me niet. Daar buiten ook niet. Want daar kom ik mijn andere nachtmerrie tegen. Deze man lijkt in alles op mijn ex.

Afgelopen december was de trigger. Na heel wat gesprekken kreeg ik mijn verdict: PTSS met een angststoornis. Krijg EMDR.
En hoewel de herinneringen vervagen, blijft mijn angst. En zie ik mezelf nog steeds niet terug in de spiegel.

Ik kan niet meer.
Ik wil niet meer.

Niemand neemt me serieus. Ik ben op. Als ik wist dat ik morgen niet meer wakker zou worden, zou ik de gelukkigste vrouw zijn. In plaats daarvan is elke dag een hel. Een marteling die niet stopt.

Een dier dat lijdt, geef je een spuitje. Maar een mens, moet blijven lijden.

Reactie van Zelfmoord.nl

Wat een heftige situatie waar je (weer) in terecht gekomen bent. Wij wensen je toe dat er een oplossing komt, dat je energie hebt om te vechten voor jezelf : je verdient het om met liefde en respect behandeld te worden. Zorg goed voor jezelf, vraag hulp waar nodig bij je vrienden, familie, huisarts enz. Geef niet op!

Hopelijk krijgt de levenslust en het sociale weer een kans in je.

Deze reactie is geplaatst, omdat de inzender heeft aangegeven het fijn te vinden een reactie op zijn of haar bericht te krijgen.
Datum:
09-03-2024
Naam:
Moi
Leeftijd:
37
Provincie:
Limburg

Wil dood naar mijn broer toe

Ben 54 jaar al levenlang depresief en ptts, borderline verslaafd medicatie en drugs. Al levenlang therapie.gehad..laatste jaren copd erbij en veel mensen verloren om me heen. Mijn broer 57 was mijn lichtpuntje in mijn leven. Heb al 2xeuthenasie aangevraagd en terug getrokken omdat. Mijn broer moed in kwam praten.. Nu is mijn broer januari overleden aan overdosis. Coke hij. Had ook ptts en verslaafd. Sinddien ben ik elke dag bezig met zelfmoordplannen. Of spring flat, medicatieoverdosis of. Ophanging.. Wil niet meer verder leven wil rust net als mijn broer.. Nachtmerries en depressie.. Hoop lef vindt om eind aan te maken voor mezelf...
Datum:
08-03-2024
Naam:
Angel
Leeftijd:
54
Provincie:
Noord-holland

geheelde krijger

lieve mensen, heel lange tijd was ik ook zo wanhopig en suicidaal. Vanaf mijn 15e tot mijn 36e ongeveer. Heel nare jeugd gehad, mislukkingen in studie en relaties telkens weer, buitenstaander in het gezin en op school en later universiteit. Het is dat mijn boeken en de muziek mijn redding waren en nog steeds mijn grote passie zijn. Naast dieren en de natuur. Heb nu opvang voor honden. Al leef ik single.

Nu weet ik dat ik waarschijnlijk hooggevoelig en intelligenter dan de doorsnee mens ben; Asperger vermoedelijk. Een gave maar zeker ook een opgave. En dan nog met ADHD. Maar 2x stond ik bijna voor de trein. En beide keren met 14 jaar ertussen. Vanwege de toestand die ik op deze site bij anderen nu lees.

Werd er 2 keer van hogerhand, mijn bescherm-engel?, ingegrepen. Daarbij soort van Bijna-Dood-Ervaring gekregen.
De laatste keer was 1995. Nooit kunnen denken dat ik 65 ben inmiddels heb mogen worden. Rond mijn 30e was ik zo depressief en suicidaal, dat ik niet dacht veel ouder dan dat te worden.

Maar door mijn BDE ervaring besefte ik dat er een reden moest zijn. Dat ik al 2x geholpen werd om het niet te doen. En dus ging ik alles los en vast bestuderen in boeken en later cursussen en internetsites over het leven na de dood, reincarnatie en de geestelijke wereld. Nu weet ik dat de dood niet bestaat.

Met het overlijden laat je alleen je fysieke lichaam los. Met je fijnstoffelijke lichamen ga je als eeuwige ziel naar de geestelijke wereld. Of als je pech hebt, blijf je als ziel rondhangen rondom de aarde. Soms zelfs nog verbonden net het fysieke lichaam. Ongezien voor de aardse mensen. In plaats van naar het licht te gaan. Zoals het meestal gaat.
Maar dood zijn oftewel weg met je bewustzijn. Kan en bestaat dus niet. Je verplaatst jezelf met je bewustzijn,omdat nou eenmaal eeuwig is. Het leven is eeuwig. Waar je je ook bevindt in het heelal.

Er is een reden dat je op aarde bent. Zeker nu in deze tijd van grote veranderingen op aarde. Je hebt een opdracht meegekregen, voordat je geboren werd. Om o.a. bepaalde lessen te leren, vaardigheden op te doen, ervaringen te hebben, wakker te worden geestelijk. Ook zaken in balans te brengen uit eerdere levens, dat noemen ze karma.

Als je je leven voortijdig afbreekt. Kom je na de nodige zelfbezinning en therapie ergens in de geestelijke wereld. Met diezelfde opdracht toch weer terug op aarde. Dus zelfmoord heeft geen zin. Als ziel voel en denk je alles nog. Je voelt dus ook de gevoelens van de nabestaanden op aarde. Maar dan kun je het niet meer ongedaan maken. Bepaald geen pretje. Zo zinloos allemaal.

Hoe moeilijk ook. Je krijgt kracht naar kruis. Alle emoties moet je doorleven en verwerken in een langdurig transformatieproces. Jezelf emotioneel genezen, zelfhaat oplossen in zelfliefde en in vrede met jezelf komen. Los van omstandigheden buiten jezelf. Je moet JEZELF, dwz jij als ziel, terug zien te vinden. Het licht in jezelf zien terug te vinden. Donkere nacht van de ziel. Wordt dit proces genoemd en dat kan ik uit ervaring beamen. Maar als een fenix ben ik opgestaan na een langdurig en pijnlijk proces. Het vraagt moed en uithoudingsvermogen om deze weg te gaan. Maar dan heel je jezelf wel. En kun je daarna veel goeds doen erna voor anderen en de wereld.

Tijdens dit transformatieproces kun je zeker hulp zoeken. Bij professionelen of ervaringsdeskundigen. Lichtwerkers steeds meer onder de jonge generaties. Maar ook vanuit de geestelijke wereld kun je die hulp en steun krijgen. Als je erom vraagt. En zo ben ik er toch uit gekomen op den duur. En nu gaat het alweer zo'n 20 jaar bijna heel goed met mij. Er is dus hoop. Ook al lijkt dat niet zo nu. Zeg nooit nooit! Ga ervoor.
Ik zou graag ook hulp willen geven via internet.

Reactie van Zelfmoord.nl

Dank je wel voor het delen van je verhaal. Het is zo belangrijk om te ervaren dat we niet zonder reden ons leven hebben gekregen van onze Schepper, die het Licht zelf is. Hoe moeilijk het soms ook is, er is altijd licht en kracht om je te helpen.

Ik hoop dat je nog veel mensen mag bemoedigen met je krachtige levens verhaal!


Deze reactie is geplaatst, omdat de inzender heeft aangegeven het fijn te vinden een reactie op zijn of haar bericht te krijgen.
Datum:
02-03-2024
Naam:
viooltje
Leeftijd:
65
Provincie:
Gelderland

Vakantie is een nachtmerrie

Sinds dat ik klein ben heb ik last van depressie. Niemand heeft het zo alleen opgepakt. Inmiddels heb ik 3 jaar therapie en word alles weggezet met somber terwijl dit niet zo is. Ik heb meerdere malen het proberen duidelijk te maken dit met weinig gevolg. Ook al legde ik in details uit dat ik in het verleden plannen had gemaakt en waarom ik het uiteindelijk niet heb gedaan.

Voor dat ik therapie had werd ik veel gepest, het ging thuis niet lekker en had wel iemand die mij wou helpen, maar zij was geen begeleider of therapeut dus probeerde zij professionele hulp op te zetten. Zij is een van de weinige die mijn depressie wel serieus heeft genomen.

Voor dat die hulp er was is het bijna helemaal mis gegaan. Ik was met mijn gezin op vakantie en draaide helemaal door. Mijn gezin schreeuwde steeds tegen mij en kon in hun ogen niks goed doen. Ook was er iemand overleden net een paar weken voor dat we op vakantie gingen die dicht bij mij stond. Ik werd gek van mijzelf ik kreeg het gevoel dat iemand achter mij aanzat voor mij neer te steken of te schieten. Ik heb bijna een overdossis ingenomen. Dit heb ik gelukkig niet gedaan, maar heb hier naast mijn andere trauma's een enorm trauma aangehouden.

Binnenkort gaan wij terug naar dat park ik ben bang dat ik terugval en er echt een einde aan maak, aangezien ik 1 bepaald persoon niet wil kwetsen. Ook al wil ik zelf wel echt dood. Ik durf niemand te vertellen over wat er op vakantie is gebeurd, aangezien zij de andere dingen ook niet serieus hebben genomen. Daarnaast kan ik niemand bereiken voor wat afleiding bij te zoeken of te benaderen mocht ik echt terug vallen. Ik weet niet meer wat ik moet doen...

Reactie van Zelfmoord.nl

Zo, jij hebt veel meegemaakt, en daar komen nog nieuwe trauma's bij. Enorm balen dat 3 jaar therapie ook niet de oplossing heeft gebracht die nodig was. Wij willen je toch adviseren om iemand te zoeken waarmee je wel dingen kunt delen. Iemand die je wel serieus neemt. Wat jij voelt en denkt is belangrijk, dat moet je niet wegstoppen omdat je niet durft te vertellen. Dan blijft dat gevoel van binnen knagen. Veel sterkte, zorg goed voor je zelf!

Deze reactie is geplaatst, omdat de inzender heeft aangegeven het fijn te vinden een reactie op zijn of haar bericht te krijgen.
Datum:
20-02-2024
Naam:
Onbekend
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-brabant

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.