Levensverhalen (pagina 846)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

zelfmoord

hoi ik ben shatuska ik ben 11
ik voel me heel erg verdieteg elkedag me en meer
ik rak dag voor dag vridine kwijt dor gerodelt
ik woord e zatvan
elke dag huilend op bed
elkedag geen zin in scjool elkedag gepest
ikkan er niet tegen
ik woord er zat van
me beste vrdine ben ik kwijt
ik kan er niet over praten
maar ik doe het voor me ege bet wil
ik ma aspraken met de maschapelijk werker ik ag daar niet
ik voel me rod heel erg
ik kan het niet meer
dag voor dag meer pijn
is gewoon heel rod ik voel het aan komen als ikz elfmort pleg de shamte en de vedriet
alen wil ik weten war ej lust plen kan koopen
groetjes shatuska :'(
Datum:
23-09-2009
Naam:
shatuska
Leeftijd:
11
Provincie:
Noord-holland

waarom zelfmoord?

hallo,
dit klinkt raar maar ik heb een soort van gedichtje hier komt het.

als je het leven niet meer ziet zitten en je niet voor je wilt kijken (toekomst maar ook niet achter je (verleden), kijk dan naast je daar staat je familie die er altijd zou blijven staan.

mensen het heeft toch helemaal geen zin om een einde te maken aan je leven, terwijl je nog een leven voor je hebt. je moet niet zeggen dat je lelijk bent of stom, wat anderen je wijsmaken. je bent wie je bent en niet iemand anders. dat moeten ze accepteren, heb je geen vrienden? maakt het uit? jeugd kan vervelend zijn maar toch, het komt wel goed. later krijg je een vriend/vriendin waar je van zegt : 'ja, dat is degene!' misschien denk je als het uit gaat met diegene waar jij van houd dat er geen weg meer is. dat klopt niet, je krijgt misschien nog wel losers, maar echt waar ooit vind je de ware.
dus pak het op. maakt jou het uit dat je er alleen voor staat, geniet van het leven.
en alsjeblieft maak er geen einde aan.
je familie gaat er kapot aan!!!!!

groetjes
Datum:
23-09-2009
Naam:
Naomi
Leeftijd:
14
Provincie:
Overijssel

ze zeggen een man zonder gezin is NIKS

als jonge tiener droomde ik al om een vriendin te hebben. al mijn vrienden waren toen gewoon,daarom waren ze altijd drukker ,maar ik verlande naar een meisje. ik wilde toen al van iemand houden en geliefd worden door iemand. nu ben ik 24 en heb nog geen 1 meisje in me leven ontmoet. al mijn vrienden wel, paar zijn gaan samen wonen, anderen zijn al getrouwd,paar hebben/krijgen nu zelfs kinderen. en ik was de gene die op me knieen ging en god vroeg om een geliefde,jaren lang al. mijn vrienden lijden nu hun eigen gelukkige leven. en ik zit nu elke dag in mijn eentje mezelf te verminken. ik ben nu heel erg depressief, wil vaker nu alleen zijn,praat weinig, dus ik maak nu helemaal geen vrienden,laat staan vriendinnen. vooral nog in deze morderne tijd maakt het voor mij nog moeilijker, alles draait om meiden,en sex.heel het media. en ik heb nog een zusje die zo populair is bij de jongens. ik ben niet jaloers op haar maarop hun, dat ze zo jong al een mooie meisje kenn hoe moet ik verder,zo kan het echtniet doorgaan.
Datum:
23-09-2009
Naam:
klaas
Leeftijd:
23
Provincie:
Zuid-holland

hart luchten

Hoi,
Hier mijn verhaal.. voor degene die het willen lezen...of niet. Het gaat vooral om mijn hart te luchten.
7 jaar geleden leerde ik iemand kennen. We hebben hele leuke tijden meegemaakt en dat ging eigenlijk wel goed. Na een paar jaren raakte ik ongewenst zwanger. Ik stond er helemaal alleen voor. Ik vroeg aan hem of hij meeging naar de kliniek, dat wilde hij niet. Na dat ik mijn abortus gedaan had was ik heel erg verdrietig. Hij had geen tijd voor me, helemaal niks. Niet veel later kwam ik er achter dat hij ook nog vreemd ging. We gingen uit elkaar... Een half jaar later smeekte hij mij om terug bij hem te gaan, hij beloofde dat hij zal veranderen. Maar..once a player always a player. Sinds een paar maanden is hij weer vreemd gegaan. Ik heb niks aan mijn vrienden verteld. Ik ben echt bang om dit te vertellen.
Ik voel me zwak en ik begrijp mijzelf niet. Waarom kan ik mijzelf niet beheersen. Hij doet zo gemeen tegen me, ik verdien beter, maar ik denk alleen maar aan hem.
Soms denk ik, dat het veel beter is zonder mij. Dan is alles veel makkelijker en dan zou ik ook niet zo in de weg zitten.
Datum:
22-09-2009
Naam:
ikke
Leeftijd:
25
Provincie:
Noord-holland

Waarom?

Lieve mensen hier
Ik zit af en toe jullie verhalen te lezen en of het nou jong en oud is ik schrik elke keer weer als iemand het leven niet meer ziet zitten.
Vroeger wilde ik ook niet leven door alle narigheid wat ik mee had gemaakt maar ik ging door mijn kinderen weer genieten en wat mij zeer goed op weg hielp was dat ik in mijn gedachte mijn eigen begravenis verbeelden en dat maakte mij zo verdrietig als ik al mijn familie en vrienden zag huilen rond mijn kist, ik kon dan heel erg huilen want dat gevoel van gemis wil je niemand geven.
1 jaar geleden heb ik wat ik vroeger altijd wilde doen van heel dichtbij zelf meegemaakt mijn zwager sprong dus voor de trein WAAROM???? wat voelt dat verschrikkelijk zeg.....leeg en verbaast.
De ? blijft altijd en ik zal nooit een antwoord krijgen.
Pleeg geen zelfmoord maar denk goed na want het is 4 ever
Het liefst zou ik jullie willen helpen maar jammer genoeg ben ik geen superwoman
Datum:
22-09-2009
Naam:
nanja
Leeftijd:
37
Provincie:
Noord-holland

ik haat me zelf

ik haat mezelf kk weereld pfffff
Datum:
22-09-2009
Naam:
giovanni
Leeftijd:
12
Provincie:
Noord-holland

waarom

ik zie het niet meer zitten ik wil rust in me leven , ik ben me woning kwijt ik ben me inboedel kwijt de opvoeding van me dochter ben ik kwijt waarom , omdat ik overspannen was en depprie gedwongen opgenomen in het mentrum en bij terug komst een huisbaas die me het huis heeft uit gezet waar ik 39 jaar gelukkig heb gewoond. nu inwonend bij me zus die haar best doet me te sturen om weer een richting op te gaan.
de heledag paniekaanvallen ik zie het niet meer zitten wat ben ik bang . ik wil me zelf ophangen maar heb er de moed niet voor wat een ongelovelijke laf typ ben ik.
andere mensen zoals me zus lastig vallen terwijl ze een eigen leven heeft.
ik wil niet meer waarom niet gewoon dood gaan als je dat zo graag wil. je lichaam wil niet meer hoe kan het dat je dan toch gewoon blijft leven.
dit is een nachtmerry waar ik in zit . hoe kom ik hier verdomme uit.
ik wil schreeuwen om hulp maar niemand begrijpt het iedere keer een tegen woord wees blij dat je nog leeft en wat kan jou die woning schelen ik trek het verdomme niet meer , geef me advies aub ik ben hoopeloos en alles kwijt bang en verdrietig en een lichaam die alleen maar pijn doet help me aub niemand begrijpt me elke dag het gezeik en geschreeuw van me zus ga door met je leven denk aan je dochter pffffffff waarom ik wil niet meer maar hoe kan ik hulp krijgen in deze maatschappij .
Datum:
22-09-2009
Naam:
els
Leeftijd:
40
Provincie:
Noord-holland

pols

ik voel me soms wel zo eenzaam net of de wereled onder mijn voeten weggehaald word en ik naar beneden val. ik krijg geen liefde van iemand.
thuis is het niet veel beter ik heb elke dag ruzie met mijn ouders en dan ga ik naar boven en dan huil ik me weer uit. mijn zusje is al weg uit mijn leven en mij broer ook. mijn ander broer is wegelopen.
ik kan het zo niet meer aan elke avond lig ik in mijn bed en pakik het mes weer en begin met te snijden ik voel me daar zo gelukkig mee. net of ik alles even vergeet.
als ik zo door ga ben ik bang dat ik niet meer lang leef en dan wil ik hier ff zeggen.

het is beter zo niemand heeft ooit van mij gehouden. jullie zullen niet eens merken dat ik weg ben.
Datum:
21-09-2009
Naam:
wanhopig meisje
Leeftijd:
15
Provincie:
Anders

Wat heb ik?

Maanden voel ik me alleen. Iedereen kijkt op tegen me zusje, wat ze allemaal heeft bereikt. Niemand wilt tegen me praten, niemand wil me leren kennen om wie ik ben.
Als ik in me vriendengroep kijk heeft iedereen een vriend of een vaste relatie...... en ik.............heb niemand.
Iedereen zeurt tegen me waarom ik niemand heb en ik probeer stoer over te komen dat ik niemand nodig heb.......................
Vaak denk ik hoe zal de wereld zonder mij zijn? Deze gedachtte spookt te veel in me hoofd. En daarna denk ik zal iemand het merken als ik er niet meer ben? Zou er iemand om mij huilen? Zou ik gemist worden?
Elke dag stromen er wel rare gedachttes uit me hoofd en vaker genoeg moet ik hierom huilen, ik wil zo graag dat dit ophoud!! Ik wil me niet meer zo voelen!!
Elke dag is het maar weer raak, ik durf het met niemand erover te hebben, ik ben bang dat ze me uitlachen en dat ze me niet begrijpen.
Datum:
21-09-2009
Naam:
Anne
Leeftijd:
21
Provincie:
Noord-holland

Het leven is geeneens kut

Ik heb geen hekel aan het leven, het is een mooi geschenk waar met consideratie mee om gegaan moet worden(zeker in relatie met de dood).

Ik heb echter wel een hekel aan mezelf en ik begin er genoeg van te krijgen. Als ik in de spiegel kijk zie ik een gestalte van het vrolijke jochie wat ik ooit was, nu ben ik een lelijke man van 20 met scheve,gele tanden, overgewicht, wordt nu al geconfronteerd met kaalheid enz. Dit zit niet in mijn hoofd, het is me vaak genoeg verteld hoe lelijk en raar ik ben. Hierdoor ben ik een einzelganger geworden, niet omdat ik ervoor koos maar, omdat de maatschappij mij hier toe heeft veroordeelt/geforceerd. Mensen vinden me dus raar zonder dat ze me kennen, hierdoor ben ik zo sociaal onderwikkelt geraakt dat ik ook echt raar ben geworden naar mijn idee. Ik zit hiervoor in therapie maar, ik ben gewoon reeël en objectief.

Niemand mag mij en eerlijk gezegd is de enige reden dat ik niet dood ben nu is omdat ik het mijn ouders niet aan kan doen. Ook omdat ik vredig heen wil gaan(voor zover dat kan) en ik kan niet zo makkelijk aan slaappillen komen. Ik zit echter in zo'n vicieuze cirkel dat het er ooit(misschien wel binnenkort) van komt.
Laten we hopen van niet, ik ben nu geeneens depressief maar dit zijn gewoon de feiten; ik ben nu alleen omdat ik lelijk en raar ben en ik zal dat altijd blijven.

Was ik maar iemand anders...
Datum:
21-09-2009
Naam:
Jon Donut
Leeftijd:
20
Provincie:
Overijssel

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.