Levensverhalen (pagina 845)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Ik zie het niet meer zitten!

Lieve mensen,

Enige tijd geleden heb ik een auto ongeluk gehad, daarna ben ik niet meer gaan werken door de klachten. Heb erg last van hoofdpijn, nekpijn, tintelingen, concentratieproblemen ect ect. Het is nu 5 maanden voorbij en heb medicijnen gekregen voor depressie/angst! De bijwerkingen doen mij niet goed, ik zie het leven echt niet meer zitten. Ik wil dood, maar durf geen stap te nemen. Ik zit al 5 maanden thuis, verveel me, heb nergens plezier van. Heeft het nog zin om te leven? :(
Datum:
24-09-2009
Naam:
Seleyna
Leeftijd:
24
Provincie:
Noord-holland

Wat nu?

Haai, ik denk al heel lang over zelfmoord en ik praat al met iemand, maark heb het gevoel dat niemand me begrijpt. Mijn broer wil ook zelfmoord plegen, maar ik heb geen flauw idee of hij het wel durft... En wat als hij het doet? Ik denk dat ik dan met hem meega....
Datum:
24-09-2009
Naam:
Niliah
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-holland

Zelfmoord gedachtes, en het word steeds erger.

ik heb een geweldige jeugd achter me, maar zodra ik een tiener werd kwamen de problemen.. 13de verkracht, op mijn 14de/15de een jaar lang in de ban van een jongen, als seksslaaf, op mijn 19de (begin dit jaar nog) Verkracht, na mijn werk.

de problemen blijven maar op mij afkomen en ik kan het niet aan, ik wil niet meer, omdat ik altijd iemands genot ben.
en ik wil niet meer omdat ik niet wil dat het mij nog eens overkomt.

zoveel vrienden verloren in zo'n korte tijd door 3 personen zelfs bijna mijn vriendin.
toen ging het eindelijk even goed, een stabiele relatie, plannen voor samen wonen, maar nu zit ik weer op school klaar voor een opleiding. en ik kan het niet meer, de depressie slaat weer toe.
nee ik geloof niet in god, dus daar keer ik mij niet toe. het boeddhisme geeft mij nu mijn rust maar het is niet genoeg, want elke dag denk ik, ik moet stoppen, stoppen met dit leven, met denken dat alles goed komt, want ondertussen weet ik dat het maar een kwestie van tijd is, voordat het met mij weer gebeurt.

ik wil dit niet meer, niet naar school, niet naar werk, niet meer studeren, niet meer reizen, niet meer eten, niet meer drinken, gewoon.. niet meer leven.
Datum:
23-09-2009
Naam:
Deanne
Leeftijd:
20
Provincie:
Utrecht

--

Ik ben 15 jaar..... Ik ben dit jaar overgestapt vanaf het VMBO-TL naar de HAVO. Ik ben toen ik voor het eerst in de brugklas zat gepest, zelfs zo erg gepest dat ik niet meer wilde leven en niet meer naar school wilde. Dat was het natuurlijk niet alleen! Toen ik 12-jaar was is mijn vader overleden aan kanker. Natuurlijk was ik hierdoor verslagen en stond ik niet zo sterk. De kinderen die mij hebben gepest wisten dat! Ze hebben immers bij mij op de basisschool gezeten! Na ellelange psychologische sessies kwam het hoge woord er nog eens uit..... Ik was vastbesloten; ik zou nooit meer naar school gaan! Als dat moest zou ik mezelf van het leven beroven. Ik ben daar gelukkig weer heel langzaam bovenop gekomen. Veel steun van mensen die me aardig vonden en vrienden die ik buiten school had. Ik ben in die tijd onder begeleiding weer rustig naar school gagaan, een jaar nadat ik gepest werd. Welliswaar naar een andere school. Hier had ik het super naar mijn zin; ik kende alle kinderen en leraren en mijn cijfers waren goed! Niemand kon mij nog verslaan. Totdat ik besloot een overstap te maken naar de HAVO-afdeling. Iedereen had en heeft er nog steeds vertrouwen in dat ik het zou gaan redden! Ik zelf tot voorkort ook..... Ik ben de laatste weken begonnen in de nieuwe klas; iedereen kende elkaar natuurlijk al, maar ik was nog redelijk nieuw! Giechelen hoorde ik veel achter me, maar ik dacht dan al snel dat ik het me verbeeldde..... Toen mijn moeder gisteravond thuiskwam van de ouderavond kwam ze met een mededeling die ze van een ouder had gehoord. Ze vertelde me dat er kinderen uit mijn klas me wilde pesten, maar dat hij had ingegrepen. Natuurlijk blij dat hij heeft ingegrepen, maar dan heb ik het dus goed gehad; ze zitten me gewoon uit te lachen en te treiteren achter mijn rug om. Dat voel je dan gewoon. In al die jaren heb ik een angststoornis ontwikkeld en heb daar dan ook regelmatig last van. Zeker in dit soort situaties; waarin ik hoopte nooit meer terecht te komen. Aangezien mijn vader is overleden staat mijn moeder er alleen voor. Ik durf dus ook niets te doen; ik vind het al zo zielig voor haar. Door die angststoornissen durf ik niet meer naar school, voel ik me depressief en heb ik veel minder zin in het leven dan dat ik had toen ik nog op die oude afdeling zat. Ik kan nu niet meer terug, de examens zijn al begonnen op het VMBO. Ik heb in het verleden 98% deprssief gescoor op een test, ik weet niet of dat nu ook zo is, maar ik voel me gewoon niet goed. Misselijk, ziek en vol verdriet..... Hoe kunnen ze iemand zoiets aandoen..... Ik voel me alleen.....
Datum:
23-09-2009
Naam:
--
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

....

Soms Heb iik zo het gevoel dat mijn leven omzeep iis ,, dat het leven geen ziin meer heeft ,, iik wiil langst den ene kant ook wel iis zelfmoord plegen omdat ik wil zien of mijn vriienden wel echt van me houden ,, maar het probleem iis ,, als ik dood ga,, kan iik niiet meer ziien wat myn vriienden zouden doen ,, soms wil iik me wel eens op straat neerleggen en wachten tot er een auto voorbij rijd ,,en dan zien wat mijn vriienden zullen doen soms wil ik dat ,, maar soms ook niiet ,, iik weet het echt niietmeer ,, waar ziit myn leven ,, wat moet iik doen om nooiit ruziie met iiemand te hebben ,, ik weet het niiet ,, maar dat zou iik graag eens weten ,, want voor mij is dat erg belangrijk :S iik heb soms tog zoo schriik dat mijn vriiendiinnen bv zeggn tegen mij van ik heb je graag enzoo ,, endan bij de andere gaan zeggen van ik haat dat mens gewoon ,, en wa iis da voor een meiisje ,, ff ,, ik weet niiet meer waar iik ziit met myn leven ,, soms stel ik me de vraag van : heeft het wel nut dat ik leef ,, ik weet het niiet hoor ,, :( iis het niiet beter voor mijn vriienden als ik gewoon dood gaa ,, en uiit hun leven verdwijn ? :(
Datum:
23-09-2009
Naam:
Amanda
Leeftijd:
14
Provincie:
Anders

zelfmoord

hoi ik ben shatuska ik ben 11
ik voel me heel erg verdieteg elkedag me en meer
ik rak dag voor dag vridine kwijt dor gerodelt
ik woord e zatvan
elke dag huilend op bed
elkedag geen zin in scjool elkedag gepest
ikkan er niet tegen
ik woord er zat van
me beste vrdine ben ik kwijt
ik kan er niet over praten
maar ik doe het voor me ege bet wil
ik ma aspraken met de maschapelijk werker ik ag daar niet
ik voel me rod heel erg
ik kan het niet meer
dag voor dag meer pijn
is gewoon heel rod ik voel het aan komen als ikz elfmort pleg de shamte en de vedriet
alen wil ik weten war ej lust plen kan koopen
groetjes shatuska :'(
Datum:
23-09-2009
Naam:
shatuska
Leeftijd:
11
Provincie:
Noord-holland

waarom zelfmoord?

hallo,
dit klinkt raar maar ik heb een soort van gedichtje hier komt het.

als je het leven niet meer ziet zitten en je niet voor je wilt kijken (toekomst maar ook niet achter je (verleden), kijk dan naast je daar staat je familie die er altijd zou blijven staan.

mensen het heeft toch helemaal geen zin om een einde te maken aan je leven, terwijl je nog een leven voor je hebt. je moet niet zeggen dat je lelijk bent of stom, wat anderen je wijsmaken. je bent wie je bent en niet iemand anders. dat moeten ze accepteren, heb je geen vrienden? maakt het uit? jeugd kan vervelend zijn maar toch, het komt wel goed. later krijg je een vriend/vriendin waar je van zegt : 'ja, dat is degene!' misschien denk je als het uit gaat met diegene waar jij van houd dat er geen weg meer is. dat klopt niet, je krijgt misschien nog wel losers, maar echt waar ooit vind je de ware.
dus pak het op. maakt jou het uit dat je er alleen voor staat, geniet van het leven.
en alsjeblieft maak er geen einde aan.
je familie gaat er kapot aan!!!!!

groetjes
Datum:
23-09-2009
Naam:
Naomi
Leeftijd:
14
Provincie:
Overijssel

ze zeggen een man zonder gezin is NIKS

als jonge tiener droomde ik al om een vriendin te hebben. al mijn vrienden waren toen gewoon,daarom waren ze altijd drukker ,maar ik verlande naar een meisje. ik wilde toen al van iemand houden en geliefd worden door iemand. nu ben ik 24 en heb nog geen 1 meisje in me leven ontmoet. al mijn vrienden wel, paar zijn gaan samen wonen, anderen zijn al getrouwd,paar hebben/krijgen nu zelfs kinderen. en ik was de gene die op me knieen ging en god vroeg om een geliefde,jaren lang al. mijn vrienden lijden nu hun eigen gelukkige leven. en ik zit nu elke dag in mijn eentje mezelf te verminken. ik ben nu heel erg depressief, wil vaker nu alleen zijn,praat weinig, dus ik maak nu helemaal geen vrienden,laat staan vriendinnen. vooral nog in deze morderne tijd maakt het voor mij nog moeilijker, alles draait om meiden,en sex.heel het media. en ik heb nog een zusje die zo populair is bij de jongens. ik ben niet jaloers op haar maarop hun, dat ze zo jong al een mooie meisje kenn hoe moet ik verder,zo kan het echtniet doorgaan.
Datum:
23-09-2009
Naam:
klaas
Leeftijd:
23
Provincie:
Zuid-holland

hart luchten

Hoi,
Hier mijn verhaal.. voor degene die het willen lezen...of niet. Het gaat vooral om mijn hart te luchten.
7 jaar geleden leerde ik iemand kennen. We hebben hele leuke tijden meegemaakt en dat ging eigenlijk wel goed. Na een paar jaren raakte ik ongewenst zwanger. Ik stond er helemaal alleen voor. Ik vroeg aan hem of hij meeging naar de kliniek, dat wilde hij niet. Na dat ik mijn abortus gedaan had was ik heel erg verdrietig. Hij had geen tijd voor me, helemaal niks. Niet veel later kwam ik er achter dat hij ook nog vreemd ging. We gingen uit elkaar... Een half jaar later smeekte hij mij om terug bij hem te gaan, hij beloofde dat hij zal veranderen. Maar..once a player always a player. Sinds een paar maanden is hij weer vreemd gegaan. Ik heb niks aan mijn vrienden verteld. Ik ben echt bang om dit te vertellen.
Ik voel me zwak en ik begrijp mijzelf niet. Waarom kan ik mijzelf niet beheersen. Hij doet zo gemeen tegen me, ik verdien beter, maar ik denk alleen maar aan hem.
Soms denk ik, dat het veel beter is zonder mij. Dan is alles veel makkelijker en dan zou ik ook niet zo in de weg zitten.
Datum:
22-09-2009
Naam:
ikke
Leeftijd:
25
Provincie:
Noord-holland

Waarom?

Lieve mensen hier
Ik zit af en toe jullie verhalen te lezen en of het nou jong en oud is ik schrik elke keer weer als iemand het leven niet meer ziet zitten.
Vroeger wilde ik ook niet leven door alle narigheid wat ik mee had gemaakt maar ik ging door mijn kinderen weer genieten en wat mij zeer goed op weg hielp was dat ik in mijn gedachte mijn eigen begravenis verbeelden en dat maakte mij zo verdrietig als ik al mijn familie en vrienden zag huilen rond mijn kist, ik kon dan heel erg huilen want dat gevoel van gemis wil je niemand geven.
1 jaar geleden heb ik wat ik vroeger altijd wilde doen van heel dichtbij zelf meegemaakt mijn zwager sprong dus voor de trein WAAROM???? wat voelt dat verschrikkelijk zeg.....leeg en verbaast.
De ? blijft altijd en ik zal nooit een antwoord krijgen.
Pleeg geen zelfmoord maar denk goed na want het is 4 ever
Het liefst zou ik jullie willen helpen maar jammer genoeg ben ik geen superwoman
Datum:
22-09-2009
Naam:
nanja
Leeftijd:
37
Provincie:
Noord-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.