Levensverhalen (pagina 848)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Alleen met mijn liefde..

Tijdens mijn huwelijk zijn er veel vuldig ruzies geweest waarbij er de opgekropte woede uitkwam. De oorzaak was door een gebrek aan praten. Ik verborg dit door veel te reizen via mijn werk. Ik was altijd wel zeer volgzaam geweest daar mijn vrouw maar iets deurfde te vragen en ik stond meteen klaar. Met alles en tijdens alles. Haar wens moest eerst vervuld worden. Vaak gedacht om te scheiden om uit dat isolement te komen maar er zijn zoveel zaken die je tegen houd. Tot het moment daar was en er een andere vrouw in het spel kwam. Die wel mijn mening belangrijk vand en luisterde.
Dit was het zetje in de rug. Zij had mij overtuigd dat het zo niet verder kom en begon met de scheidings procedure.
Dit is zo´n 2 jaar geleden gebeurd. Ik was happy en verlost met alle gevolgen.
Door omstandigheden werd de relatie met deze vrouw niets.
Was hier wel van aangeslagen want op dat zelfde moment werd ik werkeloos.
2 belangrijke factoren weg.
Had snel weer werk gevonden maar zat financieel aan de grond.
Woonde bij mijn zusters en werd met de dag depressiver. Tot ik via het internet kontakt kreeg met Brigitte. Zij vulde mijn leven en werden stapel op elkaar. Ik werd nog steeds geconfronteerd met het verleden en kreeg berouw wat ik mijn eigen familie heb aan gedaan. Probeerde op goede voet te komen bij mijn ex maar ging ten koste van mijn eigen relatie met een prachtige vrouw Brigitte. Er waren nogal wat zaken voor gevallen waar ik zelf niet een van bewust was. Dit heeft haar zo gekrengd dat ze besloot een einde te maken aan onze relatie. Ik legde me hier bij neer en ging verder. Zij was erg in de put en door familie en vrienden er weer uitgetrokken.
Ik kan mezelf hierin niet uiten en liep ermee rond. Later kregen we weer kontakt en het vuurtje werd in een paar dagen weer zo sterk dat we weer hevig verliefd waren. Ik in de zevende hemel en wilde haar nooit meer kwijt.
Doch na een korte tijd kwam de pijn bij haar terug. Het vertrouwen in mij is weg bij haar. Door rust kan dat weer terug komen maar voel me zo eenzaam zonder haar. zo erg dat ik er niet meer tegen kan.
Heb geen werk meer. Zie mijn kinderen heel weinig. Ben financieel aan de grond door ons fijne nederlandse regeltjes.
Ben kapot en moe van het strijden.
Kan niet meer huilen want ik ben leeg.
Ben alleen. Jammer Ben niet alleen geboren doch sterf wel alleen...................

Ik hou van Brigitte voor altijd en eeuwig.
Ik hou van mijn kinderen...

Ik weet het niet meer...
Datum:
19-09-2009
Naam:
Menneke
Leeftijd:
48
Provincie:
Limburg

haat mezelf

Ik voel me zo rot op dit moment, en zo vaak eigenlijk al zolang ik kan herinneren, dat ik alleen maar kan huilen. Ik haat mezelf. Ik haat mezelf. Ik haat mezelf. Het liefst wil ik DOOD en niet door zelfdoding, maar of het lijkt als een ongeluk. Ik wil niet dat mijn familie en vrienden komen te weten dat ik zo depressief was / ben...!!!
Datum:
19-09-2009
Naam:
Elske
Leeftijd:
26
Provincie:
Groningen

Justme

Ik zal maar ergens beginnen. Vaak vraag je jezef af when do people come to that point, that they say, enough is enough? Ik voel dat ik heel dichtbij dat punt ben gekomen. Ben moe, levensmoe, heb zoveel leed te verduren, het sloopt me en het eet me op. Ik zie nu even niks, ervaar geen vreugde, geen genot, geen eetlust, geen niks... gevoelsmatig ben ik meer dood dan levend. Zucht, ik weet het even niet meer.


Even mijn gal spuwen.

groet,

justme
Datum:
18-09-2009
Naam:
justme
Leeftijd:
23
Provincie:
Gelderland

ik doe het snel

Er is zoveel gebeurd de laatste tijd.
Een jongen had mij toegevoegd op msn en ik kon hem niet en ik praatte later met hem en hij wou met mij gaan en naar bed gaan. Ik dacht eerste nee dat doe ik niet maar, later begon ik me af te vragen of ik dit messchien beter wel kan doen mij leven is toch al en puinhoop.
Ik had niemand die van mij hield ik wist niet meer waarom ik nog op deze wereld was.
Ik werd/word als hondje gebruikt. Ik word op straat gevonden en als ze klaar zijn gooien ze me weer op straat.
Ik had 4 super goede vrienden ik kon alles aan hun kwijt maar, mijn vriendin van 8 jaar is vermoord door haar moeder omdat ze een klein gatje in haar broek had. Mijn beste vriend zijn beste vriend ik zei tegen ons (mijn en mijn beste vriend) ik ga zelfmoord pogingen doen. Hij had altijd ruzie met zijn ouders werd geschopt en geslagen. Eindelijk hadden we het uit zijn hoofd gehaald en paar weken later vond mijn best vriend heb opgehangen in de wc van zijn school in de brief stond dat hij het niet meer aan kon en dat dit beter is. Mijn beste vriend wil achter hem aan en dan wil ik achter hem aan.
Ik ben ook soort seksueel misbruikt door een jongen die bij mij op school zat. Ik durfde tegen niemand wat te zeggen nu nog niet bang dat mij iets kan overkomen. Iedereen zegt ook tegen mij dat ik lelijk ben en vragen waarom ik hier op de wereld ben gekomen. Ik zeg niks en ga weg naar de wc en daar barts ik dan in tranen uit.
Ik heb al paar zelfmoord pogingen geprobeerd om mijn pols door de snijden. En als er dan een druppel bloed op de grond valt dan weet ik het zeker ik ga weg en snij ik door ik voel de pijn dan ook niet meer.
Datum:
18-09-2009
Naam:
ikke
Leeftijd:
13
Provincie:
Anders

Ik weet het niet meer

Misschien overdrijf ik wel.
Maar sinds dit jaar zit ik gewoon niet meer in mn vel. Ik ben blijven zetten en ken amper iemand uit mijn klas. Voor de rest is iedereen over naar de 5e. Ik mis ze heel erg. Ik zie ze nog wel, maar het lijkt wel alsof ik er niet meer bij hoor. Mijn ex-vriend vind ik nog steeds heel leuk. Maar het blijkt dat hij nu juist een meisje leuk vind waar ik net mee om ga. Ze is nieuw op mijn school. Ik voel me zo, ik weet niet, alsof mijn hart breekt ofzo. Ik voel gewoon erg veel voor hem. En als hij dan net 1 iemand leuk vind waar ik toevallig mee omga, dan voel ik me egt verrot. Ik wil gewoon niet meer naar school. Ik heb de laatste tijd ook al enorm veel ruzie met mijn ouders. Ze begrijpen mij niet meer en ik hun ook niet. Het liefst wil ik gewoon weg. Weg van alles. En dit lijkt mij gewoon de enige uitweg. Ook ben ik erg gevoelig voor problemen van andere mensen. Als er bijvoorbeeld iemand dood gaat van bijvoorbeeld een vriendin ofzo, dan voel ik me gewoon heel verdrietig. En nu heeft de vader van een vriendin van mij kanker en ik maak me er gewoon erg druk om. Soms denk ik wel eens wat nou als er iemand dood gaat om mij heen? dan kan ik dat gewoon echt niet meer aan..

Misschien overdrijf ik wel..
Maar zo voel ik me gewoon op dit moment.
en ik weet niet meer wat het nut is van leven. Iedereen laat mij toch in de steek..


, Laura
Datum:
18-09-2009
Naam:
Laura
Leeftijd:
16
Provincie:
Zuid-holland

Ik wil lieverd dood zijn

Ik wil vandaag lieverd,dood zijn omdat ik net gedumpt bent door mijn vriend ik hou heel veel van hem maar ja ook al heb ik maar een week mee gehad,ik had hele goede tijd samen met hem gehad,ik weet dat ik niet eerlijk bent geweest,maar ja je kan niks aan doen het leven gaat verder ik moet mijn verdriet verwerken en verder gaan met me leven en goede vrienden blijven,als hij dat wilt natuurlijk ik wil dat wel heel graag en dat was mijn verhaal
Datum:
17-09-2009
Naam:
Alan
Leeftijd:
18
Provincie:
Zuid-holland

Ik ben het zat

hee.
mijn ouders zijn op mijn 4e gescheiden. ik had nooit contact met me vader. toen ik in de 2e zat ging het slecht met me. ik begon mezelf te snijden en kreeg steeds meer ruzie met mijn moeder en ik greep ook naar de drank. als er drank was, kende ik geen rem meer, ik dronk maar door. ik begon op school te drinken zodat ik vrolijk deed. zodat ik geen commentaar kreeg dat ik depri was.het ging van kwaad tot erger. ik ging op straat hangen, ik ging op straat drinken, ik ging met de verkeerde mensen om en mijn moeder kon meniet meer aan. ze wilde mij bijna naar een internaat sturen.
toen kwam mijn vader me ophalen en moest ik en week bij hem bliijven. dat was echt een hel. naderhand ging het goed en kon ik weer gewoon nar huis,en toen had ik bijna geen contact met spap. naderhand mailde die mij, ik kreeg ruzie met hem. hij zei dattei ging trouwen. dus ik heb hem dit jaar heel veel gezien.
en ik heb spijt. ik HEB geen vader.ik ben naar de bruiloft van een vreemde geweest.
ik krijg ook verhaln van ander menseen. die ook zm willen plegen. en op dit moment wil ik dat ook. ik ben niet sterker dan het mesje. ik heb me al 3 maanden sterk gehouden. het gaat niet meer.
Datum:
17-09-2009
Naam:
Davina
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-brabant

kan zo niet verder leven

ik zie het gewoon niet zitten meer
school vekering de jongen en ik hebben telkens sex daarna weer ruzie en belooft dingen komen niet na voel me zwaar kloten wil niet verder meer
Datum:
17-09-2009
Naam:
anoniem
Leeftijd:
15
Provincie:
Overijssel

Bedrogen en Bedondert

Hoi hoi,
ik heb geen idee waar ik moet beginnen.........6 jaar geleden ben ik verliefd geworden op een heel lief vrouwtje, mijn grote liefde denk ik. we hebben altijd al onze problemen gehad maar hee, dat is normaal. we hebben ook een hoop rotzooi en problemen op onze weg gehad. nu 6 jaar later zijn we uit elkaar omdat ze 4 maanden geleden een ander vriendje interessanter vond, jonger leuker wilder. ik ben er een maand geleden achter gekomen dat het gebeurde, en na de confronatie geprobeerd alles te lijmen en vergeven voor onze zoon van 1.5 jaar..............maar het bleef knagen, toen ik er achter kwam dat het niet stopte vorige week maandag ging het helemaal mis. nu zijn we uit elkaar en onze zoon heeft gescheiden ouders. nou ik ben 34 jaar, en op het moment probeer ik het allemaal te handelen, maar ik zie vaak de uitweg niet meer, het zou zo fijn zijn als het gewoon ophield, ik wil geen gemis geen pijn meer. ik houd van mijn gezin maar dit doet gewoon zeer, de vraag blijft nogaltijd waarom, dat is ook de reden dat het spookt in mijn hoofd, het zou zo makkelijk zijn die reis, die reis naar rust, serene rust......................ik hoop dat een ieder die de dingen somber in ziet zoals ik veel sterkte toe, want het komt altijd goed uiteindelijk.........groetjes
Datum:
17-09-2009
Naam:
P33R
Leeftijd:
34
Provincie:
Noord-brabant

Elke dag..

Hey allemaal, Ik wil hier over mijn gevoelens proberen te praten sinds ik het niet zomaar kan verwoorden met iemand, zelfs niet eens met mezelf. Mijn naam is Phong, ben 19 jaar oud, heb twee zussen en een broer. Mijn hobby's zijn Basketbal, Gamen en fantaseren over dat ik ooit mijn eigen film wil maken. We hebben heel ons leven een meeneem restaurant gehad, wij moesten allemaal ons steentje bijdragen voor ons ouders. Ik help al 5 jaar mee en ik word elke dag wakker met zelfmoord gedachten. Hoe dat zover gekomen is komt van een jarenlang trauma, depressie dat ik al draag voor 5 jaar. Ik wil dit stap voor stap proberen uit te leggen aan jullie maar voornamelijk aan mijzelf om alles op een rijtje te zetten en mezelf proberen beter te laten voelen om erover te praten. Elke dag word ik wakker met haatgevoelens, frustratie en zelfs soms moordneigingen.
Mijn vader geeft mij elke dag een reden om hem te haten, om mijzelf te haten en zelfs alle mogelijke dingen in het leven. We praten nooit elkaar maar als er woorden worden gewisseld dan gaat het in de richting van ontgoocheling en het gevoel dat ik tekort kom als zijn zoon en als mens in het leven. Ik doe nooit iets goed voor hem zelfs als ik iets doe met goede intenties dan is het nooit goed voor hem. Hij zegt altijd dat hij zich voor mij schaamt, dat ik niet slim genoeg ben voor hem, dat ik faal op elk aspect van zijn principes.. Ik heb moeten stoppen met school omdat ik de stress van thuis niet meer aankon met mijn studierichting dat ik volgde op school. Ik heb mijn diploma niet gehaald en ik vrees dat ik niet snel de kracht vind om terug op het juiste pad te gaan. Iedereen denkt wel dat het niet zo erg klinkt, dat ik misschien overdrijf, maar de realiteit is anders en de waarheid mag gezegd worden. Niemand begrijpt hoe ik me voel nu en ik ben vrij zeker dat ik mijzelf niet eens begrijp waarom ik zo zwak ben geworden. Ik ben altijd een gelukkig iemand geweest tot mijn vader mijn zelfbeeld totaal heeft verwoest en een verkeerd beeld geeft van hoe het leven eigenlijk van een tiener moest zijn. Ik heb geen goede jeugd gehad als ik eerlijk mag zijn. Het zijn geen drastische dingen maar het zijn de kleine dingen die alles kapot deed voor mij. Veel dagen moest ik na het school direct naar huis komen om mee te helpen in de zaak wanneer het nodig was. Die kans is altijd heel klein geweest dat ze het zonder mij niet konden halen maar als ik niet naar huis zou komen voor mijn eigen zin dan loop ik met een schuldgevoel rond dat het mijn fout is indien het wel druk was geweest thuis. Vrienden vroegen mij altijd mee om nog wat dingen te doen na school maar ik moest altijd nee zeggen, na een tijdje vragen ze het niet meer omdat ze toch weten dat ik nee zal zeggen.. Ik heb nooit kunnen openbloeien als tiener om dingen te ervaren zoals ze moeten. Ik speel graag basketbal maar mijn vader heeft het voor voetbal. Mijn broer is ook een fan van voetbal en hij kon zijn passie delen met die van mijn vader. mijn vader heeft nog nooit een woord gezegd of gevraagd achter mijn basketbal. Mijn vader kent mij eigenlijk niet, hij weet mijn talenten niet en hij laat me elke dag voelen dat ik echt niks ben in het leven. Door mijn frustratie met mijn vader en ons restaurant heb ik voor de "gemakkelijkheid" geconcentreerd op mijn tweede passie Gamen. Omdat ik elke dag thuis zat begon ik veel computerspelletjes te spelen en werd ik zwaar verslaafd, het liet me goed voelen elke keer ik speelde in de virtuele wereld. Gamen werd mijn vlucht van de realiteit. Elke dag kan ik niet goed slapen vanwege mijn depressie, elke dag hoor ik de falende woorden van mijn vader door mijn oren. Elke dag zeg ik tegen mezelf dat het misschien beter is dat ik nooit was geboren en vraag ik mezelf waarom hij zo gemeen doet tegen mij en mij altijd de pijn laat voelen dat ik een tekort ben in het leven. ik drink niet, ik rook niet , ik gebruik geen drugs, ik steel niet, ik respecteer mensen en ik ben help mensen graag. ik ben wie ik ben maar waarom wilt hij mij niet accepteren voor hoe ik ben? Elke dag stel ik mezelf de vraag wat het nut nog is dat ik leef omdat ik faalangst heb voor alles. Ik ga hem nooit kunnen vergeven voor al de pijn die hij mij heeft aangedaan. Elke dag word ik geconfronteerd met Zelfmoord gedachten.. ik kan niet meer helder denken dus ik weet niet meer wat te schrijven. Ik wil iedereen bedanken die de tijd nam om dit te lezen, ik ben geen schrijver maar gewoon iemand die over zijn gevoelens probeert te praten.
Datum:
17-09-2009
Naam:
Phong
Leeftijd:
19
Provincie:
België
Praat erover!
Logo Stichting 113 Zelfmoordpreventie
0800-0113
Chat: www.113.nl

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.