Levensverhalen (pagina 844)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Het leven ?

ik draag de gewichten van mijn leven

Vanaf gram ben ik al kilo's gaan dragen

Het is nooit lichter geweest

en het word steeds zwaarder



Mijn dromen zijn beter dan de werkelijkheid

omdat de werkelijkheid zo oneerlijk is

hoe hard je ook probeert en vecht

Het gaat steeds meer naar beneden

niemand gelooft mijn pijn die ik van binnen lijd

had ik maar iemand bij me die mij kon helpen van het dagelijkse leven

en mij laten schijnen En elke dag de zonnetje voor mij is

maar dat kan niet Het leven is te hard

De Dierbaarste mensen verlies ik

er is niemand die er voor mij is

en mij van alles kan helpen

ik help iedereen maar ik krijg er nooit iets voor terug

Was het leven maar goed en genoeg redenen om door te vechten

Ik heb zovelen tegenslagen gehad
elke dag weer

kan geen kant op

ik kan nooit mezelf zijn

Waar is de goede tijd ?

Mezelf ben ik al verloren nu mijn lichaam nog ,
Datum:
27-09-2009
Naam:
Micha
Leeftijd:
19
Provincie:
Noord-holland

wat kan het zijn?

is het een tijdelijke dip?
is het nieuwsgierigheid?
sta ik stil?
mis ik aandacht?
waarom ik?
Datum:
27-09-2009
Naam:
1337
Leeftijd:
23
Provincie:
Groningen

..

Mijn ex begon te huilen toen ik zei dat ik het leven niet meer zag zitten,, dat was op dezelfde dag nadat hij het uitmaakte.
Nu intresseert het hem niks meer, volgensmij zou het hem niks uitmaken als ik dood was. Hij heeft nu alleen maar last van mij want ik zit nog telkens achter hem aan omdat ik zoveel pijn heb. Ik wil dood, ik wil niet meer.. Maar ik moet door.. en ik weet niet hoe. Ik heb nu ruzie met hem, en dat kan ik niet aan. Als ik hem met een ander meisje zie kan ik dat ook niet aan. Ik heb pijn. Zoveel pijn. Ik hou nogsteeds van jou en ik wil dat je dat weet. Sorry dat ik zo rot tegen je deed laatst, maar je weet hoe rot ik me voel en je wil me niet eens helpen. Niemand wil mij helpen. Ligt het nu aan mij? Ben ik raar? Ik wil gewoon geen pijn meer.
Datum:
26-09-2009
Naam:
Demi
Leeftijd:
17
Provincie:
Overijssel

Gepest

IK ben gewoon lelijk ! niemand wil mij ! Ik haat het om te leven . Ik weet het zelf niet maar mensen vinden mij lelijk ! Ik kan er niets aan doen maar ja ... Ik zie het niet meer zitten ! Ik wil weg ... weg van hier ... Mensen moeten kotsen als ze me zien . Dat zeggen de meeste toch . Ik wil het niet meer ! Ik ben zelfs nog niet ontmaagt ! en al mijn vrienden , allez vriend ik heb bijna geen vrienden ! hellp , help , help mIJ
Datum:
26-09-2009
Naam:
Sam V
Leeftijd:
15
Provincie:
België

Pijn.

Ik word echt knettergek en ben nu ook half depressief. Mijn ex heeft het 2 weken terug uitgemaakt, en we waren als vrienden uit elkaar gegaan.. Maar ik bleef mijn gevoelens uiten omdat ik zo verdrietig was (wat heel logisch is), maar hij begint steeds meer de pest aan mij te krijgen.. Nu hebben we zelfs ruzie en wil hij dat ik hem met rust laat.. Ik weet echt niet meer wat ik moet doen. Ik probeer hem te vergeten maar het lukt niet.. Elke avond gaat het weer wat beter met me maar dan val ik in slaap en dan droom ik dat het weer goed komt.. ik word er echt knettergek van en ik wil van die pijn af.
Ik heb er al overna gedacht om zelfmoord te plegen maar ik weet dat het geen goed idee is en dat ik er zelf ook niet veel mee op los. Wie kan mij helpen? =[

anoniem.
Datum:
26-09-2009
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
17
Provincie:
Overijssel

veroordeel niemeand

Zelfmoord;
het uiterste middel in nood.
moeite in je leven, bij de 1 klein, bij de ander groot.
Ik mag niet oordelen, maar begrijpen doe ik het wel
het leven kan heel erg moeilijk zijn, het Ik denk gewoon zo', ga ik dood, ach ja, dan zie ik het wel.
Ik ben vaak jaloers op de mensen die al weten, "nog even, dan is het voorbij"
dan denk ik vaak, " ach, heel verv elend, maar alsjeblieft, geef die ziekte maar aan mij".
Ik heb een gezin, en het klinkt niet goed,
maar het leven deed en doet mij pijn, dus dan denk ik, "ach ja, het is wel goed".
Ik moedig niemand aan om dat te doen,
maar veroordeel niet zomaar een ander
want aan zo iemand erger ik mij "geel en groen".

Datum:
26-09-2009
Naam:
Bob K
Leeftijd:
46
Provincie:
Noord-holland

vreemdgaan..

Ik had 1,5 jaar lang de perfecte vriend.. hij was er voor me, deed alles voor me. We hielden van elkaar en alles was perfect. Soulmates. Op een dag kwam ik een jongen tegen. En ik ben altijd al zwak geweest op jongensgebied. Ik viel voor hem en we hadden gezoend. Mijn huidige vriend heb ik dat toen verteld. samen zochten we een oplossing. Maar mijn gevoel voor die ander bleef. Het is veel te ver gegaan. Ik heb gelogen en bedrogen, mijn huidige vriend (toen) veel pijn gedaan, en die ander ook. Vorige week kwamen ze me allebei ophalen. Ze wisten het en walgden van me. Mijn hele leven is een leugen geweest. Ik lieg tegen mijn ouders, tegen vrienden.. en toen ik begon met de relatie (die 1,5 jaar duurde) was alles goed aan het komen, Ik deed mijn best om niet te liegen en dat lukte. Ik vertelde iedereen de waarheid en alles ging goed. Maar nu is alles weer terug zoals het was. ik lieg en bedrieg.. ik slaap niet meer en ik eet niet meer.. ik voel me echt klote. Ik heb geen doel meer.. waarom zou ik nog verder willen? mijn toekomstige man.. en toekomst is naar de knoppen..
Datum:
26-09-2009
Naam:
..
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-brabant

remmie, verdiet , bang

hoi

ik voel me in de steek gelaten door me fam. ze behandelen me als vuil reageren nergens op ik probeer contakt te zoeken met ze aan gezien me moeder ook ziek was. tot 3 dagen van te voren dat me moeder is gestorven lieten ze weten dat ze het weekend niet eens zou halen ik wou er gelijk bij maar ik mocht niet bij haar ze zou te zwak zijn en erg ziek dat ze geen bezoek mocht ondvangen. zo doende heb ik geen afscheid van me ma kennen nemen. Het liefsten ben ik nu bij haar en wil ik alles achter me laten. fam heb ik ook geen steun aan heb eigelijk niemand zit nu al 3 weken te denken om er tussen uit te stapen. Maar op een of andere manier durf ik het ook weer niet maar zou wel liefst wille. dan ben ik teminsten weer bij me moeder.
Datum:
26-09-2009
Naam:
peetje
Leeftijd:
29
Provincie:
Zuid-holland

Waarom de mensen niet helpen??

Waarom de mensen die eruit willen stappen niet de helpende hand bieden?
Ik vind het zo ongelooflijk egoistisch dat mesnen welke echt uit het leven willen stappen, en ik ben er daar een van, het zo ongelooflijk moeilijk te maken, ik bedoel er is een enorm taboe op zelfdoding, zou een pil van Drion geen heerlijk middel zijn o eruit te kunnen stappen wanneer het mij goeddunkt?
Waarom moeten anderen er altijd zo tegen zijn iemand zoals bv Herman Brood had het gewoon gehad in dit leven en ik vind van mezelf ook dat ik het wel zo'n beetje gezien heb, maar om nu bovenop het Hilton te klimmen en er een troep van te maken wat bovendien ook nog eens een hoop mensen schokt vind ik nix, hoe dan? Het streven van mij is geweldloosheid gewoon in mijn beje stappen en nog een keer dag tegen iedereen zeggen(figuurlijk) een pil innemen en wegwezen, als je echter naar de huidige medicijnen gaat kijken dan zit er in zowat ieder dodelijk medicijn een braakmiddel, en dit terwijl er door onze euthanasiewet wel gewoon dodelijke middelen voor handen zijn maar dan moet eerst weer een ander beslissen of je wel "zielig " genoeg ben om die pillen te mogen krijgen of nog erger te mogen kopen
De meest gehoorde argumenten tegen het beschikbaar maken van deze pillen is "Misschien kan hij/zij nog wel een waardevol leven lijden"Wie bepaald dat anders dan diegene die dat leven lijden moet gaan diegene die dat dan bepalen niet juist doen waar ze zo op tegen zijn namelijk op de stoel van HUN god gaan zitten, ook zo'n goeie is "Hij is depresief" en so what als iemand zo depresief is dat hij er een eind aan wil maken en de middelen bestaan laat hem dat dan lekker doen.
Ik begrijp dat er zeker vanuit de religieuze hoek tegen deze stellingen zwaar geprotesteerd word, maar zoals zij die religieus zijn het recht op hun naleving van hun godsbeleving hebben, denk ik dat ook diegene die anders denkend dan de religieusen zijn recht op een levenspad en einde daaraan hebben, zoniet dan belopen volgens mij de religieuzen aardig in de pas met alle fundamentalistische stromingen die er zijn op deze aarde.

Ik heb gewoon een doodswens wil dit op een nette manier afhandelen en krijg daar de kans niet voor zo voel ik me een beetje.

Willem
Datum:
24-09-2009
Naam:
Willem
Leeftijd:
54
Provincie:
Anders

ben geboren voor pech!!!

Vaak kan ik het leven niet meer aan. Als kind zijnde altijd gepest omdat ik dik en lelijk ben, vader is bij mn geboorte al weg gegaan en met mijn moeder kon ik nooit echt mee opschieten. Elke school waar ik naar toe ging werd ik meteen het pispaaltje, thuis had ik geen vriendinnetjes of vriendjes dus zat altijd maar binnen, samen met mijn hondje kimba. van mn 9de tot mn 10de heb ik in een internaat gezeten waar ik door n jongen misbruikt ben geworden. Niemand die mij wilde geloven heb zoveel leed mee gemaakt en nu nog steeds dat het gewoon met de dag moeilijker wordt om te leven. Op mn 10de ging ik weer terug bij mn moeder maar ook dit ging niet lang goed had veel ruzie met mn moeder en daar kon de hele buurt van mee genieten. OP mn 15de ging ik naar een jeugdgevangenis omdat er in een internaat geen plaats zou zijn voor mij. In een jeugdgevangenis mag je max. 3 maanden in een opvang groep blijven zitten en daarna ga je dan naar een behandelgroep. Ik heb 1,5jaar in een opvanggroep gezeten terwijl ik geen behandeling heb gehad. Naderhand bleek dat daar geen behandelgroep vrij kwam dus werk ik overgeplaatst naar een besloten internet ( half gesloten half open ). Jeugdgevangenis was in Den helder en besloten internaat in ermelo terwijl mijn moeder in zuid limburg woont. Ik was 17,5jaar oud en toen kreeg ik pas behandeling terwijl ik als ik 18 was meteen weer naar huis toe mocht. Halfjaartje behandeling had dan ook geen zin meer. In de tijd dat ik in al die inrichtingen gezeten heb heb ik nooit sexuele voorlichting gekregen, ik wist niets van soa's en andere dingen op dat gebiedt was immers nog maagd. Heb alles zelf moeten uitzoeken op internet en verhalen lezen op forums. Toen ik eindelijk 18 werd mocht ik naar huis en kon niet wachten om dat kut leven achter me te laten. Maar achter me laten kan ik niet want denk er nog elke dag aan. Eindelijk 18 leerde ik een leuke jongen kennen via een jongeren site en ging daar vaker mee afspreken, naderhand gingen we samen op stap naar een kleine discotheek waar meteen alle meiden op hem af kwamen gerent, leuk daar stond ik dan in mn eentje. Die relatie of ja relatie??? Paar maandjes daarna leerde ik weer een jongen kennen die gelukkig niet zo was, alleen had ik geen relatie met hem maar met zijn ouders. Hij was notabene 23 ( ik toen 18) dan zou je zeggen die kan wel voor zichzelf praten maar helaas was dat niet zo, was echt verliefd op hem maar n relatie met zn ouders zag ik ook weer niet zitten. In de tijd dat ik met die 2 jongens n relatie heb gehad heb ik geen sex met hun gehad, wilde gewoon zeker weten dat ze echt om me gaven en dat het ook wederzijds was. Paar weken daarna leerde ik via n vriend van me ( die ik ook via internet heb leren kennen ) zijn vriend kennen, en het was meteen liefde op het eerste gezicht. Hele leuke jongen die ook echt om me gaf. We hebben toen n relatie gekregen, maar naar een paar maanden begon het al ruzie, omdat ik vroeger niets heb mee gekregen kan ik fel reageren als ik iets zie wat me nooit is verteld of geleerd is. Hij bleek verslaafd te zijn aan porno en op elk plekje in zijn huis lag wel iets n boekje, dvd's, contact advertenties noem maar op. We hebben hier toen over gepraat, en afspraken gemaakt, maar helaas bleek dat hij iedere keer weer opnieuw loog tegen me, ik ben zooooo verlliefd op die jongen doe alles voor hem, en hij kan ook super lief zijn maar hij breekt mn hart zo vaak dat ik het leven gewoon niet meer zie zitten. Mijn hondje kimba is in juni plotseling overleden, ik kreeg geen steun of zo ik moest me gewoon hard houden afgelopen dinsdag is mijn 2de hondje dunja overleden aan kanker en toen kreeg ik steun omdat ik het vroeg. Is toch normaal dat je iemand steunt uit je zelf? Of zie ik dat nou verkeerd? 2Jaar geleden is mijn schoonvader plotseling overleden mijn vriend kreeg alle steun van me die hij nodig had en ik hielp hem overal bij. Wat me ook opvalt bij hem is dat hij nooit zijn emoties toont, hij huilt nooit om dingen.
Ik kan met niemand praten mijn moeder begrijpt het niet of krijgt het niet mee, en ja vriendinnen en vrienden heb ik niet, omdat ik nog steeds bang ben om met iemand contact te maken, werd vroeger elke dag gepest en in elkaar geslagen.
Alleen de stad in durf ik ook niet, zodra mensen mij aankijken duik ik al in elkaar. Alleen met mijn vriend of met mijn andere hond durf ik de stad in dan let ik niet op andere mensen. Bij mijn huisarts voel ik me niet serieus genomen, dus wat heb ik niks niks en nog eens niks.
Ben al vaker naar hoge flatgebouwen gegaan om een poging te doen om eraf te springen, maar steeds lukt het me niet.
Polsen doorsnijden lukt me ook niet hou alleen maar kleine krasjes over.
Nu zit ik er aan te denken om gewoon middernacht de brunssummerheide in te gaan ( nicky verstappen is daar vermoord) in de hoop dat iemand me pakt, want zelf heb ik toch niet het lef om het te doen.

Wil gewoon niet meer leven, geluk dat heb k niet, pech daar heb ik genoeg van.

Het enige dat ik wil is gelukkig zijn maar dat is niet voor me weg gelegd.

Als leven lijden wordt, dan is de dood alleen maar een opluchting!!!

Datum:
24-09-2009
Naam:
Ramona
Leeftijd:
23
Provincie:
Limburg

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.