Levensverhalen (pagina 849)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Goejedag zeg, het wordt wel heel zwaar

Ik wil dit verhaal toch even delen omdat ik denk dat dit de laatste x is dat ik het zeg,

het is begonnen bij mijn geboorte, ik ben vanaf het begin geslagen door mijn vader, jaar in jaar uit, Mijn moeder wou het niet zien, Ik ben geterroriseerd door mijn pa, Hij heeft me mentaal en fysiek gebroken. ik heb elke dag de pijn in mijn benen en rug van het jarenlange slaan. en de mentale pijn
Op mijn14e zijn mijn ouders gescheiden. Ik was opgelucht. We hebben een jaar lang in een krot gewoond waar de schimmel bij de muren opliep en de muizen in de matrassen snuffelden. En we werden gestalkt door mijn pa. de buitenwereld zei: jullie zijn daar toch weg ga verder dan, maar hoe kun je verder als er elke avond een man in je tuin staat en je uit de slaap houdt,. Maar ik bleef hem steunen en hij flikte me steeds meer. ik hield van hem,. Na een jaar kregen we een huisje en leerde mijn moeder een nieuwe man kennen. Inmiddels was ik begonnen met drinken en roken. Deze nieuwe man in mijn moeders leven werd mijn stiefvader. een aardige kerel met een flink rugzakje, Maarik vertrouwde hem niet, mijn vertrouwen was weg. Hij is zeer zwaar alcoholverslaafd en ik ben hem gaan volgen. ik ben 18jaar en ben zwaar verslaafd aan alcohol,sigaretten drugs en medicijnen, Mijn vader heb ik inmiddels enkele jaren niet gezien maarhet stalken gaat door. een half jaar geleden kreeg ik te horen dat mijn moeder een ongeneeslijke vorm van kanker heeft en niet meer dan vijf jaar te leven heeft.
ik slaap niet meer, eet niet meer, heb geen vrienden meer en ben altijd blut. Geld thuis is er niet. mijn leven is 1 grote vuile puinhoop. Ik ben een uitgebluste vlam, een zielig hoopje mens, ik ben mijn hoop in een beter leven verloren en verlang naar de hemelse vrede. Ik wil alles behvalve dit leven. Hoever kan iemand in de ellende zakken. ik had niet gedacht dat het zover zou zijn, maar ik kom er niet meer uit, tot ziens wereld, tot ziens wrede mensheid, Ik heb gestreden en verloren, te moe om verder te gaan, Tot ziens.
Datum:
16-09-2009
Naam:
Doet er helemaal niets toe
Leeftijd:
89
Provincie:
Anders

Dwarslaesie + chronische pijn

Op mijn 36ste viel ik van mijn fiets met als gevolg een hoge dwarslaesie met chronische pijn. Van succesvolle man naar wrak in een rolstoel.

Ik wil geen 80 jaar meer worden. Hoe kan ik nog over mijn eigen leven beschikken? Deze vraag houdt me steeds bezig. Was ik maar een huisdier want huisdieren mogen in onze maatschappij pijnloos sterven.
Datum:
16-09-2009
Naam:
Robert
Leeftijd:
38
Provincie:
Overijssel

My life

Het begon eigenlijk al sinds mijn geboorte,
Dat mijn leven zo oneerlijk is.
Mijn vader en moeder waren nog nooit getrouwd.

Maar ze kregen wel mij en mijn zusje,
Mijn vader was bezig met studeren toen ik geboren werd,
En ik was nogal een huil baby.
Hier weet ik eigenlijk niets meer van om eerlijk te zijn,

Maar ik weet nog wel genoeg over hem.
Hij verliet ons op mijn 4e.
Voor die tijd, had hij heel veel problemen achter gelaten.

Mijn vader was iemand die haate onmacht,
troep en eigenlijk mij.
Omdat ik nogal aandacht vroeg, was ik lastig voor hem.

Hij negeerde mij volkomen,
en mijn zusje was het prinsesje.
Ik werd telkens in mekaar geslagen,
een kind van 2-4.

Met moer sleutels, pol lepels, riemen.
Ik kan het me nog zo goed herinderen,
Dat hij al mijn vingers had gebroken.

Met een moersleutels mijn handen kapot had geslagen,
Ik ruik de bloed nog steeds.
Ik was 3 jaar,
en hij sloot mijn moeder buiten de deur.
en zo sloeg hij me zowat dood op de zolder.

Niet even later toen ik 5 jaar oud was,
Kwam mijn Stiefvader in beeld.
Die eigenlijk zowat het zelfde was als hij,

Hij bleef tot mijn 16e in beeld.
Hij had een persoonlijkheid stoornis "Narcist" gemoemd.
Wat zijn excuss was om een kind van 5-13 in elkaar te slaan.
Hij was een homofoob en ik zelf ben homo.
Ik had vaak de gedachte dat ik mezelf liever van kant ging maken.
Vaak heb ik dat geprobeerd,
vaak heb ik mezelf gesneden,
vaak heb ik mezelf Knock Out geslagen.
Vooral toen ik aangerand werd door een 53 jarige man.
Die misbruik maakte van mijn ontwetendheid.

Over de homo wereld.

Natuurlijk begon ik van me af te bijten.
En had ik bijna een schop in zijn hoofd geplant.
Tijdens deze tijd werd mijn zusje ziek

Niemand wist wat ze had,
Er is eigenlijk nog maar net uit gekomen wat ze heeft.
Dat ze een levens bedreigende ziekte heeft en een toekomst zal ze niet hebben.

Ze is 17 jaar,
17 jaar.....
Ze is zo lief en naief,
en ze lijkt ook zoveel op mij ze is zooo koppig.

Hoe kan ik met mezelf leven wetend dat me zusje elk moment ons leven kan verlaten?

Ik weet niet meer wat ik moet doen,
Ik ben zo de weg kwijt.

Het voelt alsof mijn leven aan 1 zeide draadje hangt.
Dus nu weet ik het niet meer,

Ik verlang naar het graf,
dat deze nachtmerrie over is voorgoed.
Maar ik durf niet en ik kan niet.

Maar de verlangen is zo groot dat ik gewoon bang ben mezelf erin kwijt te raken
Datum:
16-09-2009
Naam:
Vin
Leeftijd:
18
Provincie:
Friesland

it started 8 9 years ago.

tis zo. 8 9 jaar geleje gingen mijn oudrs uit elkaar ma superveel besef had ik daar ni van want hoe oud was ik ? 4 5 jaar ? nuja. ik zag mijn pa dn mr om de twee weken in het weekend.. normaal van de vrijdag tot de zondag.. maar mijn papa wou de vrijdag voor zichzelf dus gingen we pas van de zaterdag ochtend die algauw veranderde in een zaterdagmiddag tot de zondag avond .. als ik de zaterdag toekwam lag em meestal nog in bed en moeste we wachte tot em eindelijk de deur kwam opendoen.. toen leek mijn pa de slechterik. tot 2 uurtjes later. toen was em weer me beste vriend die altij grapjes maakte, mijn instak bij het slapen gaan, leuke dingen met ik en mijn zus en broer deed.. ma algauw ging mijn zus het slechte pad op en belande ze in een instelling. mijn eigen zus ? mijn beste vriendin ? weg.. voor altijd of maar eventjes ? ik zag haar amper maarja. 3 4 jaar later gebeurde er het zelfde met mijn broer.. nu gingen mijn zus EN broer ni meer naar mijn papa en was ik dr als enige.. mijn zus zat in een instelling en me broer bij me mama. ik merendeels ook bij de mama. maar hoe ouder ik werd hoe meer ruzie ik kreeg met mijn mama.. ik ontdekte zoveel leugens en stomme dingen over haar dat ik me er dood voor schaam dat ze mijn mama is en haar dus niet meer zo aanzie.. tijden gingen voorbij.. tot ik het zat werd en vertrok voorgoed bij mijn papa. al die jaren wisten ze niet dat ik sneed.. al die jaren wisten ze niet wat er in mij omging.. en ook niemand die het opmerkte. mijn beste vriendin liet mij in de steek. en op het moment ik dacht er een nieuwe te hebben en het wat beter ging liep dt ook helemaal fout. tot op het jaar mijn pa kwader, gemener en agressiever tegen mij werd. hij zij allemaal kwetsende dingen en af en toe sloeg hij me ook.. papa ontdekte dat ik sneed en strde mij naar de psycholoog.. wat geen effect had want ik zei er geen woord.. na een jaar zo bij me papa te leve ben k trg nr mijn mama gegaan.. en zie, hier zit ik nu. depressieve levensverhalen te vertellen aan duizende mensen die nie weten wie ik ben & denken dat ik sofie heet.. zielig zichzelf zit te snijden en dag in dag uit denkt aan zelfmoord.. denkend dat ze het slechtste leven ter wereld heeft. maar ik weet dat er erger bestaat.. nuja. this is all i can bear i guess.
Datum:
16-09-2009
Naam:
sofie
Leeftijd:
15
Provincie:
België

geen zin meer

ik ben veel kwijt in me leven..ik ben geadopteerd en mis me ouders erg in brasil ik ben er in mei nog geweest.. ik heb 3 weken geleden een beslissing genomen waar ik toen niet echt achter stond en waar ik spijt van heb...ik heb het uitgemaakt met me vriendin waar ik 4jaar mee had..ik heb tegen haar gezegt dat als ik het trg kon draaen dat ik dat zou doen..waarop zei antwoord ik hou nog veel van je en denk de hele tijd aan je maar ik weet het niet wat ik wil...en dat maak me zo kapot dat ik gisteren er een eind wou aan maken .maar een vriendin van mij heeft me tegen gehouden.ik zie het leven gewoon nie meer zitten met gewoon te moe om nog op mijn benen te blijven staan.. ik weet dat goed mij nie op de wereld heeft gezet om er een zelf een eind aan te maken..maar ik zie gewoon geen deur meer waar ik door heen ken mijn pas hou hier op.. bedankt voor het lezen van me bericht mvg francisco
Datum:
16-09-2009
Naam:
francis
Leeftijd:
23
Provincie:
Zuid-holland

Geluk weer gevonden

In 2005 heb ik 3 keer zelfmoord willen plegen. 2 keer ook daadwerkelijk actie ondernomen. Maar zoals jullie begrijpen niet met de dood tot gevolg. Toen baalde ik hier enorm om. Nu ben ik weer gelukkig en dus blij dat het mislukt is. 1ste keer ben ik voor de trein gaan staan en opgepakt door de politie. 2de keer pillen genomen en met een mes in mijn arm gesneden. 3de keer het spoor weer opgezocht maar er niet opgestaan. Nu heb ik alleen nog verdriet om het feit dat ik mijn ouders en zussen (en andere) verdriet heb gedaan. Hier kan ik nog om huilen verder geen tranen meer hier om. Ik ben vrijwillig 1 week opgenomen geweest. Zinloos mag ik zeggen. De hulp van het riagg heeft me meer geholpen. Ookal kan ik dit pas na 2 jaar toegeven.

Ik woon nu samen en ben gelukkig.

Het kan dus ook goed gaan.
Datum:
15-09-2009
Naam:
Doet er niet toe
Leeftijd:
29
Provincie:
Limburg

doel van leven

het doel van leven klinkt raar maar ik weet denk ik wel de reden!
want iedereen leeft en je kan nooit weten of god bestaat en dat is nou juist de bedoeling want als je wist dat ie bestaat pleegde iedereen zelfmoord nu weet je het nie en blijft heel de wereld doordraaien en ik heb het heel moeilijk vaak maar als je over jezus leest wordt ik namelijk rustig klinkt raar maar probeer het eens en ik drink vaak wat maar dat maakt het voor mij alleen maar erger want dan ga ik dingen fantaseren dus wees geduldig mij zit ook alles tegen maar op 1 dag dan zal je blij zijn dat je in hem gelooft groetjes
Datum:
15-09-2009
Naam:
jongen hou van 888
Leeftijd:
19
Provincie:
Zuid-holland

zm

hoi allemaal ik loop elke dag met zelfmoord gedachtes rond ik voel me kut en verlang naar liefde maar ik ben heel erg verlegen en net wanneer alles goed lijkt te gaan komt er weer slecht nieuws dat is altijd bij mij ik hoop dat me leven verbeterd en dat ik meer liefde krijg anders dan lukt het gewoon niet
Datum:
15-09-2009
Naam:
jongen
Leeftijd:
19
Provincie:
Zuid-holland

Niemand begrijpt me..

Mijn leven is niks.. me eigen ouders begrijpen me niet.. me medicijnen helpen bijna niet.. ik haat me ouders.. ik hou super veel van de mensen die er voor mij willen zijn, waar ik me verhaal kwijt kan, waar ik mezelf kan zijn.. me broer betekend ook veel voor me,hij is ook depressief, dat is opzicht wel moeilijk.. Maar hij heeft het grootste plekje in me hart.. me neefje is voormij alles.. we vertellen alles aan elkaar.. ik voel me goed bij hem.. hij geeft mij moed.. Voor die 2 personen blijf ik hier, die liefde die ik heb voor hun is niet te beschrijven, als ik jullie kwijt raak, zal ik met jullie meegaan.. ik heb toch niks te verliezen als ik jullie niet meer heb.
Datum:
15-09-2009
Naam:
Laura
Leeftijd:
15
Provincie:
Gelderland

F*** it all

Mijn leven is niet zo slecht.. Ik heb onderdak, eten en heb vrienden. Toch denk ik er aan zelfmoord te plegen.
Ik ga elke dag met schaamte de deur uit, schaamte voor mijzelf, niemand begrijpt mij, ik voel me buitengesloten, gepest en alleen.
Ik verlang naar de rust, geen zorgen, geen mening van anderen.

Datum:
14-09-2009
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.