Levensverhalen (pagina 842)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Elke dag bang.

Hoi,

Mijn naam is Lily, 18 jaar oud en ik wil mijn verhaal kwijt.

Ikvoel me eenzaam, rot, depressief. Soms heb ik zelfs zelfmedelijden.

Sinds 3 maanden zie ik het leven niet meer zitten, dit komt doordat ik altijd bang ben. Ik heb last van paniek / angst aanvallen. Deze treden op wanneer mijn moeder ver weg is.. Ik heb dan het gevoel dat niemand mij kan kalmeren en ik mezelf wat wil aan doen. (wat ik dus eigenlijk helemaal niet wil) En als ik zelf ver van huis ga, weg van de vertrouwde omgeving, weg van iedereen. Dan speelt er ook een bepaalde angst bij mij op.

Maar door dit ga ik me zo treurig voelen. Ik kan bijv niet meer uit mijn omgeving weg. Ik issoleer mijzelf. Ik hou mezelf gevangen. Ik wil wel uitgaan, naar een discotheek bijv. Maar dat kan niet in mijn dorpje... dan moet ik naar de grote stad. Maar dat durf ik niet... Ik wil wel naar het strand met vrienden, maar dan moet ik met de auto... En dat durf ik niet... Ik wil wel naar amsterdam winkelen, maar dan moet ik met de trein, en dat durf ik niet...

|elfs nu ik dit schrijf word ik steeds droeviger en beeld ik me in hoe het zou voelen als ik in me polsen zou snijden. Alleen al is het maar een hulp kreet. Of om zo even mijn gedachtes te vergeten.

Help. Is het woord dat door mijn gedachte spookt.

Help, laat me alles vergeten, laat me in slaap vallen en niet meer wakker worden.

Mensen zien niet dat ik me zo rot kan voelen, ik ben altijd het vrolijke, spontane, leuke meisje die je altijd aan het lachen maakt. Oh zo vrolijke meisje. Het meisje die continue toneelspeeld. Maar ik kan het niet helpen. Het is me aangeleerd.

Als je me zou zien, kan je , je niet inbeelden dat ik dit voel.. Ik heb lang blond haar, sproetjes, blauwe ogen en een grote lach. een en al vrolijkheid dus.

Ik was ook echt gelukkig een half jaar geleden.. Atands, dat dacht ik. Mijn eerste paniek aanval was toen ik had geblowed. En sindsdien is het in mijn gedachten blijven hangen. En alsmaar erger en erger geworden. Dit is zeker al 8 maanden geleden gebeurd. Maar ik ben alleen maar angstiger en angstiger geworden.

Ik hoop dat dit voorbij gaat. En iedereen die dit leest realisseerd dat het je gek kan maken...

Datum:
02-10-2009
Naam:
Lily
Leeftijd:
18
Provincie:
Utrecht

Screwed up.. :'(

Eerst zal ik iets over mezelf vertellen,
ik ben een verwend, enigskind meisje dat niet gelukkig ben. Je kunt me misschien wel ontevreden noemen, maar dat zul je misschien anders vinden als je de rest van mijn verhaal hoort.

Mijn eerste probleem is dat mijn ouders mij niet respecteren zoals ik ben.
Ik ben dus alternatief, dat wil zeggen dat ik een andere kleding stijl heb, dan 'normale' mensen.
Het is echt heel moeilijk als je iets heel graag wil, en je ouders staan niet achter je.. in tegendeel.. ze houden je tegen.
Op school wordt de alternatiefe groep, totaal niet gerespecteerd. Dit vind ik niet echt erg, omdat het maar school is..

Eigenlijk heb ik in mijn leven alles wat mijn hartje begeert. En toch zijn er dingen die mijn leven moeilijk, zinloos en zwaar maken.
Ik heb dus een vriendje, maar sinds kort heb ik ontdekt dat hij niks om me geeft.
Op school gaat het slecht, ik voel me enorm depressief, en snij mezelf.
Het snijden is dan ook hetgene wat mij bij zlefmoord weghoud. Mijn vriendinnen zijn erachter gekomen dat ik mezelf sneed. Ook mijn beste vriend is erachter gekomen. Mijn vriendinnen en mij beste vriend, zeiden meteen dat als ik door zou gaan met snijden, ze niks met mij te maken wilden hebben. Dit was hard. Ik zei tegen mijn vrienden dat ik was gestopt, maar deed het alsnog. Mijn vriendje maakte het niet uit dat ik mezelf sneed, hij vond het allemaal maar best.
Sindsdien, snijd ik mezelf nog steeds.
Door mijn depresive gedachten, kan ik niet meer normaal nadenken, en denk niet na bij alles wat ik doe. Dat is een van de redenen waarom het zo slecht gaat op school..
Als dat allemaal nog niet erg genoeg was, krijg ik ruzie met kinderen op school, ze schelden me uit, en lachen me uit.
Dan het volgende.. dat was vandaag.. ik vertelde mijn beste vriend alles, hoe ik me voelde,.. enz. ik vond het al raar dat hij me niet trooste en er maar steeds weer lullig over deed. Ik heb dan ook verschillende keren met hem gepraat. Het hielp niks. Hij schold me uit, en we kregen ruzie. (Op msn) .. Ik voelde me verschrikkelijk dat ik ruzie had met mijn beste vriend, hij was namelijk degene waar ik veel om gaf. Ik dacht dat hij net zoveel om mij gaf, maar dit bleek niet zo te zijn. Hij dumpte me. Het was klaar, over, .. hij zei dat we beter geen vrienden meer konden zijn.
Mijn aller eerste actie was, een mesje pakken, en mezelf snijden. Ik was gebroken..

Ik heb meerdere malen aan zelfmoord gedacht, wilt u me alstublieft helpen? Ik weet niet meer wat ik moet doen..

Ik hou heel erg veel van mijn vriendje, maar hij doet me veel pijn.. omdat hij niks om me geeft...
Ook wil ik graag mijn beste vriend terug, ik weet dat hij nooit sorry zou zeggen.. en ook niet goed zal maken..
Datum:
02-10-2009
Naam:
Stacey
Leeftijd:
13
Provincie:
Overijssel

Had ik nog maar een kans gekregen, maar ik kon je niet verplicht

Ik heb geen zin meer in het leven! Ik kan de gedachte van zelfmoord gewoon niet laten varen... Voor het ogenblik heb ik nog het lef niet om de daad bij het woord te voegen, maar weet dat het vroeg of laat wel eens het geval zal zijn. Op zo'n momenten denk je trouwens enkel aan jezelf en kan de rest je niet schelen...
Datum:
02-10-2009
Naam:
Dries
Leeftijd:
32
Provincie:
België

mijn verhaal

ik had ene gelukkig leven
ik was dan ook heel gelukkig
maar plots veranderde mijn leven
het leek net of mijn gedachtes zwart werde alsof iemand het licht uitzette in mijn hoofdje.
wel dit gebeurde opde dagen ; 11/4/2008
& 12/4/2008.
het was een gewoone vrijdag ,
dood normaal
ik heb 2 broers en een zus en men ouders zijn nog samen , je zou zegge dat het moooi is .
tot men oudste broer (17) ging fietse
het was 18u
19u,202,21u , ... elk uur elke minuut hbbe we zitte afwachte tot de bel ging .
maar niks
uiteindelijk belde mijn mama ale zijn vriende.
niemand wist waar hij zat NIEMAND.
mijn ouders belde dan ook de politie middernacht.
ik d8 hij is ergens gaan drinke hij zal morge wel trg zijn.
tot de volgende dag (12/4/08) zijn bed was leeg en onbeslape.
ik hoorde mijn mama huilen en vroeg of hij niet thuis was geweest.en er kwam enkel een nee uit. de politie heeft gezoch geezoch en gezocht.
tot wij op zijn netlog een vreemd berich leesde.
er ging een rilling over me heen .
het was al 18 u 's avonds en nog steeds was hij niet thuis. en uiteindelijk ging de bel. het was een politieagent.
met het nieuws ; we hebbe hem gevonde ... maar hij leeft niet meer . ik barste in tranen uit en zakte inelkaar.hij had namelijk zelfmoord gepleegd.
sinds die dag zit ik elke dag met het gevoel ik moet hem achterna en als er dan een ruzie ergens ontstaat doe ik een poging of snij ik me
ik leeg nu al 1 jaar en 6 maand bijna in angst en depressie alhoewel er is 1 maand geweest dat ik alles trg helder zag en nu ben ik hervalle . dit was mijn verhaal
Datum:
01-10-2009
Naam:
just me
Leeftijd:
15
Provincie:
België

huh

hallo
ik heb een perfect leven een geweldige vriendin een hechte vriendengroep een familie die alles voor me over heeft en doet maar toch ik weet niet precies wat het is ik denk over dingen zoals wat als ik mijn vriendin alleen weg laat gaan zouw ze dan een ander tegenkomen en mij verlaten en over mijn vrienden moeten ze mij nog wel willen ze nog bij mij zijn mijn toekomst kom ik ooit aan werk heb ik later wat te eten een dak om onder te wonen dit soort zaken maaken mij enorm depresief en geven mij een gedachte van wat doe ik hier nouw als ik nou dood ben hoef ik mij daar geen zorgen over te maken niemand last van mij niemand kan ik niemand pijn doen en niemand mij wat een gevoel en wat een drang op het perfecte ik word er gek van
Datum:
01-10-2009
Naam:
moo
Leeftijd:
18
Provincie:
Limburg

hoe?

misbruikt door me vaders vader, mishandeld en door van alles uitgemaakt door mijn ouders. verplicht het huis uit naardat ik een eigen woning kreeg aangeboden omdat mijn ouders wilde verhuizen. verplicht samen wonen zonder goede financiele basis. mijn broer die ouder is kon blijven wonen terwijl hij een prima basis heeft om een huis te kopen. samen wonen met iemand die 3 jaar later je heeft belazert en heeft opgelicht. financieel nog lager als de grond en vervolgens door je familie nog aan de kant gezet worden met de woorden eigen schuld. ik zie het niet meer zitten en instanties die je enkel willen vol stoppen met medicijnen waar je enkel depresiever van wordt!3 miskramen zelfs die willen niet bij me blijven zo voelt het!en dan ben je alleen niemand die begrijpt je, of je moet enkel je mond houden voor hetzelfde geld hoort iemand dat ik het niet voor elkaar heb.
hierdoor zie ik het niet meer zitten er komt geen eind aan deze nachtmerrie! los je het ene op kom het volgende probleem en nu is de probleem stapel zo hoog dat ik niet meer weet hoe ik eruit moet komen!
Datum:
01-10-2009
Naam:
meisje23
Leeftijd:
23
Provincie:
Noord-brabant

ik wil zelf moord pleegen

ik heb echt een facking leeve niemand kan me helpen ik heb een kind die is nu 1 jaar en die moeder van die kind die maakt me leve kapot niemand die inziet wat ik voel ik ben een fout voor de wereld fout voor me zelf ik heb een keuze gemaakt me leeve is beter af omdat ik niks te verliezen heb maar weet niet zo goed hoe ik het moet doen maar dat ben ik nog aan het uit vogelen
Datum:
01-10-2009
Naam:
bla bla
Leeftijd:
16
Provincie:
Drenthe

altijd alleen

ik heb altijd van die moord gedachten.
hoe zou het zijn als ik ging slapen en nooit wakker wordt.
het enge wat me daar tegen beschermd zijn mijn kinderen.
als het niet om hun ging was ik er al niet meer geweest
Datum:
01-10-2009
Naam:
onbekend
Leeftijd:
27
Provincie:
Noord-holland

Moe

Ik ben moe!
Te moe om elke keer weer tegen moeilijkheden aan te lopen...
Te moe om weer te moeten vechten om het goed te hebben, om mijn geluk toch ergens te vinden...
Te moe mijn best te doen wanneer het niet wordt gewaardeerd of gerespecteerd...

Ik ben bang!
Te bang om mensen te ontmoeten...
Te bang om mensen te verliezen...
Veel te bang van de gedachtes in mijn hoofd...

Te bang weer een dag mee te maken zonder iets te voelen...

Geen gevoelens van pijn...
Geen gevoelens van verdriet...
Geen gevoelens van woede...
Geen gevoelens van blijdschap...
Geen gevoelens van geluk...
Niets...

Deze dagen zijn het ergste. Niets meer voelen, er voor moeten zorgen iets te voelen zodat ik weet dat ik leef. Mezelf pijn doen om maar ets te voelen.

Soms blokkeert m'n hoofd, ik weet niet meer wat ik wil, ik weet niet meer wat ik denk, ik weet niet meer waar ik heen moet.

Ik weet alleen dat ik ergens wil zijn zonder al deze zorgen. Zonder deze moeilijke tijden, met dagen van geluk, een smile op mijn gezicht. Daar verlang ik erg naar. Dit verlangen is soms zo groot dat het mis gaat.

Laatst was ik jarig. Mensen vieren hun verjaardag om te vieren dat ze leven. Ik heb er niets aan gedaan, omdat ik er niet blij mee ben. Natuurlijk zijn er ook mooie dingen in mijn leven geweest, maar die wegen niet op tegen wat er allemaal is gebeurd.

Ik ben een doorzetter, heb karakter, ik kan vechten, ik ga er altijd voor de volle 100% voor. Maar ook mijn batterij is ooit op...
Datum:
30-09-2009
Naam:
Ribke
Leeftijd:
20
Provincie:
Noord-brabant

:'(

Is zie het leven niet meer zitten
ik heb nu een Depressie
& Niemand intersereert het en ze zeggen dat ik me aanstel.

Ik ben lelijk, doe aan automutilatie
en ze noemen me emo :O
terwijl ik het niet ben

xoxo
Datum:
30-09-2009
Naam:
Petra
Leeftijd:
15
Provincie:
Gelderland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.