Levensverhalen (pagina 841)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

...

4 jaar geleden heb ik zelfmoord proberen te plegen.. Ik kon het niet meer aan, mijn ouders gingen uit elkaar, ik verloor al mijn vrienden, al degene die me dierbaar was stierf en mijn broer begon steeds erger het slechte pad op te gaan. ik was 12, mijn broer 14.. mijn broer wou niet meer naar mama gaan, want zij was zeer zwaar depri.. Ik ging wel nog, om de week. Ik heb ervoor moeten zorgen dat ze niet opnieuw zelfmoord pleegde, ik heb haar er terug boven op geholpen, maar zelf kon ik het niet meer.. Ik moest zorgen dat mijn broer op het rechte pad bleef want mijn papa keek niet naar ons om en ik moest zorgen dat mama bij ons bleef.. na dit 2 jaar te hebben volgehouden kon ik het niet meer aan en heb ik geprobeerd om er zelf een einde aan te maken.. Iedereen in de buurt was geschrokken, ik kon toch zoveel hebben? Mijn broer kon het niet verkroppen dat ik zoveel aandacht kreeg en zei regelmatig tegen me dat hij me wel zou helpen volgende keer dat ik zelfmoord wou plegen. Dit hoor ik nog regelmatig van hem.. Hij denkt er zelfs niet aan dat het door mij is dat hij nu is wie hij is.. Als ik hem niet bij zijn 'vrienden' had weggehouden zat hij nu ergens als junkie in een steegje.. Het doet me echt pijn om juist van hem te horen dat ik overbodig ben, dat iedereen er beter af zou zijn als ik er niet meer was.. Op die momenten denk ik dat het misschien toch beter is om het opnieuw te proberen, maar dan denk ik aan de woorden van de psychiater.. Héél misschien maak je je broer er blij mee, maar er zullen vééél meer mensen zijn ongelukkig zijn als jij er niet meer bent. Dan denk ik nee, doe het die mensen niet aan. Misschien zijn er mensen die het niet kunnen verkroppen dat ze het nooit meer gemerkt hebben dat ik ermee zit.. Dus blijf ik vechten, vechten voor de mensen die wel van me houden. Ik ben nu wel vaak ongelukkig, maar later sta ik er met veel levenswijsheid, en zal ik mijn broer en alle andere mensen die me nu weg willen laten zien dat ze me niet klein krijgen!
Datum:
04-10-2009
Naam:
fighting
Leeftijd:
16
Provincie:
België

Had alles.

Hee,
Ik was populair 1 van de bekenste, ging goed op TL en met mijn sport was ik ook de beste. door iedere dagte trainen had ik niet heel erg veel tijd voor vrienden en die ben ik nu dan ook kwijt denk ik. ik ben onzeker geworden en meisjes willen ook niet lukken, mischien omdat ik niet zo groot ben. maa eerst had ik er geen problemen mee. en merk ookdat nu mij cijfers omlaag gaan. dus ook nog ns met ouders ruzie... ben deppresief verklaart door de Psychiaterdus ik voel me echt kut al de laatste 8 maanden.

en nu weet ik het niet meer.
Datum:
04-10-2009
Naam:
-
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-holland

saai

Na 30 jaar met ziekte en teleurstelling moeten leven is het dan zover. Het boeit me allemaal niet meer, ik doe niets meer & ik wil ook niets meer.

de show is over, ik ben alleen nog te laf om het licht zelf uit te doen.
Datum:
04-10-2009
Naam:
Thijs
Leeftijd:
32
Provincie:
Limburg

Dubbelgevoel

Ik zie er van buiten leuk en vrolijk uit, maar echt, je moet je daar niet in vergissen. Elke dag brokkelt een stukje van me af, maar ik laat het niet zien, omdat ik neit wil dat mensen het weten en omdat ik bang ben dat ik twee personen dan kwel, terwijl ik hun wel een leuk leven gun. Maar niet mijn ouders die mogen naar hel.
Maar ik hou van ...., maar hij heeft het ook moeilijk enzo.
Soms dan raak ik helemaal gestrest en in de war. Ik zeg dingen die ik niet wil en ben verdwaald in mijn eigen hoofd, het beste is als iedereen me dan met rust laat en alleen .... me probeerd te sussen, maar soms dan volg ik mezelf niet en dan word hij ook boos op me. En nu is het nog niet meer het zelfde tussen ons en ik vind het gewoon niet leuk meer het leven.
K haat het en ik ben ook vaak aan het snijden in mezelf maar dood lukt me niet... Ik wil gewoon weg'(
we zijn verzekerd maar niks is zeker
Datum:
04-10-2009
Naam:
Elisa
Leeftijd:
12
Provincie:
Drenthe

help

hoi ik ben jesse en ik heb geen zin meer in het leven,
ik vind mezelf een monster.
ik ben dik, ik weet niet eens of ik homo ben of gewoon op meisjes val.
iedereen vind mij dom en kijkt raar naar mij
heeft het leven dan nog zin?
Datum:
04-10-2009
Naam:
jesse
Leeftijd:
14
Provincie:
Friesland

word door iedereen gebruikt kan het niet meer aan

mijn waar gebeurd verhaal laat me maar niet bij het begin beginnen want dan word het een bestseller laat me beginnen bij het ontdekken dat mijn moeder kanker kreeg toen is alles in mijn leven hard acteruit gegaan met een noodgang mijn twee zoons waren niet meer handelbaar totdat ze uit huis werden geplaatst waar ik het ontzettend moeilijk mee had ik hou van ze en miste ze vreselijk toen mijn moeder overleed is mijn dochter van 15 jaar naar mijn vader gegaan om voor hem te zorgen maar toen ze er een tijdje was vroeg mijn vader dat ze bij hem in mocht komen wonen waarop ik ja zei dat wil zeggen dat alles ineens leeg was in mijn hart tot overmaat van ramp nam mijn vader ook nog eens mijn tantezegger bij hem in huis die zwaar verslaafd is aan de drugs ik moet er nog even bij zeggen dat mijn moeder me heeft gevraagd aan haar sterfbed dat ik goed op mijn vader moest passen dus nu verder met de rest mijn verslaafde tantezegger ik begon te merken dat het niet goed met mijn vader ging en begon vragen te stellen toen kwam ik erachter dat zijn klijnzoon in mijn ouderlijk huis drugs begon te gebruiken ik heb er alles aangedaan om dat te stoppen maar tot mijn grote spijt zei mijn vader dat het ook niet meer zou gebeuren tot ik er kwam en er werd open en bloot gebruikt in mijn net overledens moeders huis maar om het korter te maken komt het er op neer dat het zo uit de hand gelopen is dat er in mijn ouders huis al harddrugs werd gebruikt en als ik er wat van zei dan zij mijn vader dat ik mij er niet mee moest bemoien tot het zo uit de hand liep dat mij mijn ouder4lijk huis werd gewezen net naar de dood van mijn moeder ik ben gegaan met veel pijn in mijn hart totdat er een aantal weken verstreken belde mijn vader overstuur op en ja natuurlijk stond ik wel weer voor hem klaar ja het is je vader en ik hou heel veel van hemm de reden dat hij belde was dat zijn kleinzoon alles van mijn vader verkocht en zelfs zijn pinpas stal daarop heb ik weer met mijn vader gepraat en hij zei hij komt er bij mij niet meer in opgelukt ik was ging ik weer na huis tot het telefoontje kwam dat die junk weer bij hem woonde dat ging keer op keer zo teon begon de ellende met mijn dochter die kreeg een vriend dat is een alcohollist die kreeg ook problemen ik stont voor haar klaar keer op keer tot overmaat van ramp dacht ze mischien als ik zwanger raak stopt hij wel met de drank mooi niet hij begon steeds meer dochter had mij weer nodig heb alles met haar voor de baby geregeld ik leefde niet meer voor mijzelf maar voor mijn vader en kinderen ik heb nu ook nog een schop van mijn dochter meegekregen heb hele uitzet betaald heb maanden op baby gepast heb kleinkind nu vijf maanden niet gezien ik ben nu de boosdoener vandaag is mijn man ook weg gegaan dus wat moet ik hier nog ben aleen voel me alleen wil naar mijn moeder toe waar leef ik nog voor voor nog meer problemen in mijn leven sorry kan het niet meer aan vergeef mee moeke en god bednkt da ik toch mijn verhaal kwijt kon
Datum:
04-10-2009
Naam:
m.s
Leeftijd:
45
Provincie:
Friesland

ben op ben moe het is nooit goed hoe ik het ook doe

dit is mijn geval
Datum:
04-10-2009
Naam:
m.s
Leeftijd:
45
Provincie:
Friesland

wat houd een mens tegen?

vele zeggen, als ze het hebben over iemand die zelfmoord heeft gepleegd, dat ze laf zijn omdat ze het hebben opgegeven, dat ze niet dachten aan diegene om hen heen.
het gene wat dan altijd in m'n gedachten opkomt is dat niemand stilstaat bij de pijn van diegene die zelfmoord heeft gepleegd. ik weet dat ik dat nog niet begrijp, maar ik weet hoe pijnlijk het leven kan zijn, en als de pijn die ik voel maar een voorproefje is dan kun je ze toch niet laf noemen. het idee is l vaak bij me opgekomen, een mes pakken en beginnen snijen, een raam open zetten en springen, op de rand van een brug staan en springen. tot nu toe heeft nog niets me zover gedreven, maar de pijn wordt erger, en wat als het binnenkort teveel wordt wat dan? ik denk dat in mijn geval het enorme schuldgevoel dat ik voel ten opzichte van mijn famillie me tegenhoud. maar ooit zal het schuldgevoel gewoon voor pijn zorgen en wat houd me dan tegen om aan het laatste hoofdstuk te beginnen?
Datum:
03-10-2009
Naam:
DSS
Leeftijd:
16
Provincie:
België

een mooie en zachte dood, zonder dat iemand dit weet.

dat vergt nogal wat studie, doodgaan zonder dat iemand erachter komt dat het expres is....maar het is wel mogelijk.
Datum:
03-10-2009
Naam:
lola debois
Leeftijd:
46
Provincie:
Groningen

sorry

sorry
voor mijn taal fouten. toen ik 48 jaar was heb ik 2 hersenbroerte gehat daarna 5 tias. daar door kan ik niet goed schrijfen.
een leven vol kuilen 10 jaar mijn vader overleden 46 mijn lieve moeder die heeft altijd achter mij gestaan die mis ik iederdag nog altijd gewerkt tot 2008 ben HOMO ik heb veel mensen laten werken maar door de gemeenten amsterdam ben ik als kwijt. en zelfs Cohen doet niet voor me hij schrijf mij ik zal mij nek niet uit stekken voor je. werk was alles voor mij nu ben ik thuis 29 dagen per maand ik voel mij moe heel moe ik wil niet zo leven
afz x
Datum:
03-10-2009
Naam:
x
Leeftijd:
56
Provincie:
Noord-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.