Levensverhalen (pagina 839)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

ACHTERGELATEN

ik ben gewoon een meisje dat zeer verdrietig is omdat ik tot nu toe geen echte vrienden hebt of vriendje en dat maakt mij echt verdrietig en dat is niet alles , op school heb ik het gevoel dat ik de domste ben ,dat ik altijd om hulp moet vragen,nooit zelf iets weet ,voor sport ook , ik ben het beu ............
echt zelfoord plegen wil ik niet maar ik heb er soms wel aangedacht dus daarom kwam ik op deze site .
Datum:
06-10-2009
Naam:
nadia
Leeftijd:
15
Provincie:
België

Ik ben moe

Zo'n drie jaar geleden is mijn papa gestorven ten gevolgen van kanker. Iedereen kon zijn verdriet uiten behalve ik. Niemand wou luisteren. Eigenlijk nog altijd niet, maar ik besloot verder te gaan met mijn leven en te proberen er iets moois van te maken. Af en toe speelde de gedachte van zelfmoord door mijn hoofd. Elke keer vond ik wel een rede om verder te vechten. Maar nu na drie jaar kan ik niet meer. Ik ben moe, ik kan niet meer verder vechten tegen mijn verdriet. Ik kan geen enkele reden meer bedenken om verder te gaan. Niet mijn mama, niet mijn vrienden, zelft mijn het kindje waar ik meter van ben kan mij mijn zelfmoord gedachte niet doen verdrijven.
Het lijkt alsof het elke dag erger wordt. Alles wat mensen zeggen doet mijn drang naar rust en de dood toenemen.
Ik ben gewoon moe en kan niet meer verder vechten voor iets wat ik nooit meer ga terug krijgen. Ik ben op! Ik vraag maar één ding en dat is dat alle pijn stopt.
Datum:
06-10-2009
Naam:
Lies
Leeftijd:
18
Provincie:
België

x

Mijn ex vriendje en ik hebben altijd een knipperlicht relatie gehad. en woonde dan ook echt 2uur van mij vandaan. Maar we hadden het er allebei voor over. Ik hou zo veel van hem.
Een maand geleden is zijn moeder overleden aan kanker, en ik wou er voor hem zijn. Ik voelde me verplicht, ook al was het mijn vriendje niet meer. Ik geef om hem dus ik moest daar wel heen.
En elke keer als we bij elkaar zijn voelt het allemaal goed. Er gebeuren dan meestal ook dingen, waardoor ik me daarna alleen maar klote door ga voelen. Ik had gehoopt dat als ik er voor m zou zijn met het rouwen van zn moeder dat hij en ik weer closer zouden worden. En dat we opnieuw konden beginnen. Maar nee, natuurlijk weer verkeerd gedacht. Ik geef veel om hem, ik wil hem niet kwijt. Ook al ben ik hem wel kwijt, hij zit namelijk nu met een ander meisje te klote. Ik kan het niet meer, ik wil niet meer. Ik ben alleen maar aan het huilen, ik heb dit al een jaar volgehouden en ik weet niet of ik dit nog wel langer kan. Ik ben moe, moe van al het huilen en het hopen dat hij bij me terug komt. Want dat gebeurd toch niet. Dat is het enige wat ik wil, wat mij gelukkig maakt; dat hij bij me terug komt. Er is verder niemand die me zo gelukkig kan maken. Dus waarom zou ik nog verder leven? Ik wil niemand anders, alleen hem. S.S. i loveyou.
Datum:
06-10-2009
Naam:
xx
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-holland

crises

in mei is onze dochter overleden bij de geboorte dat was traumatisch voor mij en mijn vriendin . ik heb haar zelf begraven het mandje heb ik in de grond gelegd . wij hebben totaal geen steun gehad van onze omgeving in de periode erna en ik kon er ook niet met haar over praten omdat ik in een depressie zat .nu kom ik er achter dat zij al vanaf augustus vreemd gaat . ik heb steeds moord gedachten en voel me doodongelukkig
Datum:
06-10-2009
Naam:
ko
Leeftijd:
41
Provincie:
Friesland

geen toekomst

ik ben een persoon van 55 jaar en zie het al heel lang niet zitten verlies heel veel mensen om mij heen terwijl ikzelf weg wil gaan maar dat lukt niet heb heel veel last van bordeliner en doe het ook heel vaak het kan niet erg genoeg zijn droom heel vaak over zelfdoding en heb wel dreiging maar ben bang dat het niet lukt omdat ik nu geen auto meer heb ga zelf lichamelijk erg achter uit door klachten en het wordt alleen maar erger moet hulp vragen wat ik heel moeilijk vind en het liefst het leven wil bekorten ik heb wel wat in mijn hoofd wat er niet uitgaat en ben volgens mij er ook mee klaar er is alleen iets wat mij tegen houd en dat zijn mijn katten ze betekenen meer als mensen voor mij ze zijn echt en de meeste mensen niet wat liefde betreft ik hoop van harte dat het me een keer zal gaan lukken dat zal niet lang duren denk ik een datum heb ik wel in gedachte het komt steeds dichterbij.
Datum:
06-10-2009
Naam:
geentoekomst
Leeftijd:
55
Provincie:
Gelderland

Belijden

Dit leven.

Je wordt neergezet en moet naar school! daar krijg je te horen wat je plichten zijn. Je gaat door een sleur van kritiek. (Ik ben gevoelig). Richtlijnen zijn vooral gebaseerd op: sterk in je schoenen staan, concentratie, de beste zijn.

Wat gebeurt er eigenlijk met mensen die autodidact zijn? Creatief? Open minded?
Je wordt voor stront eigenwijs uitgemaakt zal ik je vertellen!

Je zet je hobby's opzij om hogere cijfers te halen met vakken die je niet interesseren en veel moeite kosten.

Iets studeren is iets voorgeschoteld krijgen, als je er zelf achter wilt komen is er altijd iemand die het beter weet! (Dat is mijn les)

Geboren naïef door sprookjes, cynisch geworden en gebukt onder toezicht van autoriteiten probeer je de vastgestelde plichten na te komen. Alsof je hun tevreden moet houden!

Soms kom je voor je zelf op, maar dan worden de riemen der verantwoordelijkheid nog weer even extra aangespannen.

Vrijheid blijheid!

Vraagtekens hebben mij altijd geholpen om dingen te leren, maar nu zijn ze mijn vijand geworden.

De duivel is de enige die me nog aan het lachen maakt! haha
Datum:
06-10-2009
Naam:
R*GEAR (:
Leeftijd:
25
Provincie:
Utrecht

Ik

Waarom houden de mensden van wie ik hou niet van mij?/
De mensen die mij het gevoel geven goed en gewaardeerd te worden, de mensen van wie ik wil dat ze voor mij kiezen, onvoorwaardelijk in een 1 op 1 situatie, waarom houden zij niet van mij, zoals ik van hen hou..
Waarom kunnen zij zich niet aan mij binden, op een manier waarop ik mijn aan hen kan binden..
DAt zij van mij houden, zoals ik van hen houd, onvoorwaardelijk...
x
Datum:
06-10-2009
Naam:
F.Smits
Leeftijd:
34
Provincie:
Noord-brabant

i hate it

het leven is een strijd tegen alles en iedereen voor mij. ik zie het mooie in van het leven alleen nog maar als ... online is. en het stomste van alles is dat iedereen denkt dat ik dat vrolijke opgewekte en grappige meisje ben, terwijl ik van binnen aan het rotten ben, niet lichamelijk, maar wel in mn geest.
al vanaf mijn achtste kreeg ik eigenlijk een depressie...
toen kwam ik pas achter de waarheid dat de wereld lang niet zo leuk is als die eigenlijk is. en pas vanaf nu zit ik aan zelfmoord te denken omdat ik er nu pas aandacht. ik heb al vier keer geprobeerd om mijn polsen door te snijden en die zijn allemaal mislukt. nu ga ik proberen een overdosis asprines te nemen...
het leven is een kwel en iedereen om me heen denkt alleen maar aan wat het beste is voor zichzelf en ik meot alles oplossen, ik moet altijd voor ze klaar staan en tegelijkertijd het pispaaltje zijn.

xxx
Datum:
05-10-2009
Naam:
Elisa
Leeftijd:
12
Provincie:
Drenthe

Michael

ik weet ff nie meer wa k moe...
k ben van een jonge gaan houde op internet.. maar hij blowde..ik vond dat echt geen probleem maar mijn moeder vond het niet goed..ze noemde hem junky enzo...toen mocht ik niet meer met hem omgaan..uh, toen heb k hem geblokkeerd op msn..en toen kon ik het niet meer,k moest hem terug..na,da heb k toen gedaan..op een dag kwam me moeder binnen toen ik met michael zat te praten,,me moeder was hellig maar ik kan niet zonder hem!! ik heb mezelf al gesneden enzo maar het helpt niet :'(
HELP ME ALSJEBLIEFT!!
Datum:
05-10-2009
Naam:
Sorry zeg k nie
Leeftijd:
12
Provincie:
Overijssel

Leegte

De wens om dood te zijn is datgene wat me al jaren door het hoofd speelt. Niet omdat er me enorme rampspoed overviel of voor slechte relaties of gebeurtenissen op de werkvloer, maar eerder door de leegte van het bestaan die me dagelijks treft en waar de mallemolen in mijn hoofd bij stilstaat.

Ik kijk naar de wereld rondom me en zie hoe mensen zich onbewust door het leven laten glijden. Zij hebben partners, kinderen, jobs, en alles gaat blijkbaar zoals ze dat willen. Als ik dan naar mezelf kijk merk ik maar één ding te hebben: mezelf. Geld, degelijk werk, een zielemaatje om samen mee oud te worden, ouders, kinderen, huis, tuin,...dat is er allemaal niet. En dan beginnen de alarmsirenes in mijn hoofd te loeien: "het loopt verkeerd, dit gaat serieus mis, je hebt geen enkel verschil gemaakt op deze wereld. Niet voor jezelf, niet voor anderen. Je bent een spook."

Een kussend koppel, mensen die blij zijn omdat de zon straalt, een gehandicapte die levenslustig rondcrosst met zijn karretje, de nieuwbouw van een gezin...
Een onzichtbare hand knijpt dan mijn hart toe. Het besef dat ergens op de weg de wil om te leven en het leven te nemen zoals het komt verdwenen is, kruipt naar binnen. Als Rocky uit de films die murw gemept is, maar dan zonder de kentering waarin de held van het verhaal het alsnog redt.
Het enige dat rest is het verlangen naar de laatste dreun op de kin, de K.O.

De beslissing is al een tijdje genomen. Uithongering is mijn keuze omdat dit me de minst brutale manier lijkt en je jezelf steeds moet overtuigen om niet aan de honger toe te geven, om dus bewust het proces mee te maken en - hopelijk - een zachte overgang mee te maken, en de wereld te laten aan de wezens die er wel iets te doen hebben.



Datum:
05-10-2009
Naam:
Oniria
Leeftijd:
36
Provincie:
België

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.