Levensverhalen (pagina 746)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

waarom

ik ben een jongen van bijna 33 jaar en heb 3 schatten van kinderen en ben al jaren samen met degene waar ik ontzettend veel van houd iedereen heeft wel eens stress in zijn leven en heb dit ook in mijn hele leven weten te overwinnen ook heb ik in mijn gehele leven nooit aan zelfmoord gedacht maar de afgelopen tijd lijkt mijn leven steeds minder zin te hebben voor mezelf maar ook voor de persoon waar ik al jaren helemaal gek van ben er zou voor mij nooit iets tussen ons in komen maar zij heeft nu besloten de stekker uit onze relatie te trekken en ik hou zoveel van haar dat ik gewoon bang ben om haar kwijt te raken en ik het gevoel heb het allemaal niet aan te kunnen er gaan zulke rare dingen door mijn hoofd maar wil niemand van wie ik houd verdriet doen ook haar niet probeer alles te verkroppen maar er speelt zoveel in mijn hoofd word er echt levensmoe door maar dan verlies ik alles de kids meer ook de persoon waar ik het meest van hou naast mijn kinderen weet neit meer wat ik moet wat me te wachten staat hoe ik zou reageren als ze ooit iemand anders treft enz enz ik wil mijn leven met niemand anders delen dan met alleen hun 4tjes hou zoveel van ze en zet me ook net als haar iedere dag in voor ons gezinnetje waarom kan ik zo van een meestal optimistisch persoon zo veranderen dat er gedachten in mij op komen dat het misschien beter is als ik er niet meer ben en dat dat misschien wel de oplossing is voor haar of voor mijzelf wil helemaal geen zelfmoord plegen en al helemaal niet voor degenen die ik daarmee zo achterlaat maar heb toch vaak de gedachte nu ga ik weg met de auto of slik alle medicijnen uit huis weg en bekijk dat op zo n moment ook vrij nuchter en het volgende moment besef ik mij dan maar al te goed wat ik moet missen en daar hoort zij ook bij wil haar neit kwijt en dan ben ik alles kwijt hoop dat de toekomst ons misschien weer dichter bij elkaar brengt ik haar niet hoef te verliezen en we op de 1 of andere manier toch dan gelukkig met elkaar kunnen zijn in de hoop dat er nooit iemand tussen ons komt hoop door dit van me af te schrijven mijn pijn iets te verlichten en ik weet zelfmoord is absoluut geen oplossing
Datum:
25-02-2010
Naam:
geen
Leeftijd:
33
Provincie:
Overijssel

wil niet meer

heb al 12 jaar zwaar kanker,mijn vorige vrouw heeft me verlaten omdat ze niet meer kon leven met het feit dat ik ongeneeslijk ziek ben.
mijn tweede vrouw die heeft mij in de maanden dat ik chemo kreeg vernacheld door met jan en alleman het bed in te duiken en tot slot heeft zei al het geld wat ik had gespaard om nog een keer een reisje te maken allemaal verbrast, toen ik haar tegen kwam had ze niets anders dan schulden en die heb ik allemaal voor haar betaald en nu is alles weg.ze is nu bij me weg, onvindbaar.
ben ik in al die jaren nog niet genoeg gestrafd geweest, nu heb ik nog een schulden pakket hier leggen van ruim €12000,- en ik weet het niet meer.
ik denk dat er maar een ding over blijft en dat is om er een eind aan te maken.
ik wil heel graag blijven leven maar door alles wat ik heb meegemaakt is mijn kop zo vol van alles dat ik het gewoon niet meer kan.
Datum:
25-02-2010
Naam:
r
Leeftijd:
40
Provincie:
Noord-brabant

KAPOT ,, GEBROKEN

hujj ,, kben een meisje van 18 jaar en heb ook al veel meegemaakt enz ... dus ik kan perfect begrijpen wat jullie allemaal door staan !!
mn verhaal ::
als baby en peuter liep alles goed
pas toen ik 5 jaar was ging het mis
kwerd misbruikt door mn mama's nonkel ...
jaren lang werd geslegen en in de grond geboord tt ik uiteindelijk begon met drugs ,, zwaar krassen ,, alcohol ...
ze hebben me in de psychiatrie gestoken met pillen gegeven en me gwn maar gefixeerd als ik wat onrustig was...
uiteindeliijk de liefde van mn leven tegen gekomen en alles ging goed tt gisteren...
het is gedaan ... STIK ...
ze heeft gelogen me bedrogen en mu echt pijn gedaan :(
nu ben ik het beu kheb hier een honderdtal verschillende pillen liggen
en die gaan allemaal naar binnen!!
blij dak ff in het kort mn verhaal mocht doen!!
Datum:
25-02-2010
Naam:
sterre
Leeftijd:
18
Provincie:
België

denk na

alstjeblieft denk nou is goed na,
er zijn zoveel mensen met problemen, maar hoor de laatste tijd zoveel dingen van jaa ik wilde zelfmoord plegen want me ouders zijken over school..
jongens doe normaal, denk goed na bij wat je zegt want sommige mensen zijn geboren ZONDER leven en die zijn ook sterk genoeg om te vechten voor het leven, die zorgen ook dat ze gelukkig worden en zoeken ook geen uitweg in de dood. denk goed na, bij wat je doet want je leeft maar een keer! en tuurlijk er zijn mensen die hun kinderen hun man hebben verloren, en ja dan ben je kapot van binnen..
maar toch niet om je ouders die zeuren of weet ik veel wat?!
Datum:
24-02-2010
Naam:
Timo
Leeftijd:
25
Provincie:
Noord-brabant

Mensen

iedereen heeft mindere tijden ik nu ook, maar ga niet aan zelfmoord denken.

bij mij gaat allesn u ook ff fockt op. geen werk, gezeik met stiefma, pa die zegt je moet het huis uit. nergens zin in.

Maar ik laat dat achter me en ga mijn leven leiden. ik bekijk alles positief. hoe?

door leuke dingen te doen, genieten met vrienden, feesten, voetballen (sport helpt om even je shit te vergeten)

ik heb altijd een paar zinnen in mijn hoofd:

Herriner je gister, leef vandaag, droom van morgen

en deze doet het hem:
Het leven stelt opzich niet veel voor, Het is maar wat je er zelf van maakt!

oftewel als jij je kut denkt blijf je je kut voelen, als jij positief denkt zie je alles ook positief en ga je je beter voelen !

Leef je leven en maak plezier !

succes allemaal.

en als je echt je leven gaat beeindigen denk dan aan alle mensen wie je verdriet aan doet zoals vrienden;)

x
Datum:
24-02-2010
Naam:
Lex
Leeftijd:
18
Provincie:
Gelderland

kan het niet meer aan

ik ben sinds 2009 mijn moeder verloren ze overleed in september.eerst was het nog normaal maar later bedacht ik me.het werd in 1 fits anders ik kreeg opeens meer ruzie met mijn vader en ik wou opeens andere dingen doen.lijnen roken en zelfmoord omdat ik het leven niet meer aan kan. gelukkig heb ik steun aan men vrienden.
Datum:
24-02-2010
Naam:
ayla
Leeftijd:
12
Provincie:
Groningen

mijn trieste verhaal

Hallo iedereen. Mijn naam is jessica, en ik ben 21 en van België. Ik heb al hele nare dingen in mijn leven meegemaakt. Ik ga jullie even mijn verhaal van in het begin opschrijven. Toen ik in de lagere school zat werd ik gepest omdat ik een dikkertje was. Ook om mijn neus word ik vaak gepest omdat die echt naar boven wipt, net een varkensneus dus. Toen ik in het middelbaar zat ben ik extreem beginnen vermageren omdat ik een laag zelfbeeld had gekregen. Dus mijn hele lijf staat nu van lelijke straie. Van het een kwam het ander en kort samengevat ik lijdt nu al sinds mijn 14e aan boulimie. Ik heb al vanalles geprobeert maar ik geraak er niet in mijn eentje uit. Toen ik 14 was ben ik door een pedofiel gelokt om naaktfoto's te nemen. Ik heb het mezelf nooit kunnen vergeven omdat ik uit eigen initiatief ben meegegaan, omdat ik dacht een model te kunnen zijn. Op mijn 15e heb ik een hele lieve jongen leren kennen. Met wie ik een jaar iets had, en hij heeft me er echt bovenop geholpen. Hij was er altijd voor mij! Hij wist dat ik depri was en dat ik een eetstoornis had. Maar ik heb hem heel slecht behandelt... Ik heb hem bedrogen en met hem zot gehouden. Toen ik hem liet vallen voor een andere jongen had ik in het begin geen spijt. Tot ik een jaar samen was met die jongen, die drugsverslaafd was, en die op mij begon te smijten. Ik heb toen echt spijt beginnen krijgen dat ik mijn vorige vriend had laten vallen. Ik heb alles op een rijtje gezet en heb toen beselft dat hij mijn ware was en dat ik het GROOTSTE kieken was van de wereld. Toen mijn toen huidige vriend me in de spoed smeet, is hij me komen bezoeken. Vanaf toen beloofde hij mij ook dat hij bij me ging blijven. Maar een paar maand later had hij me al een paar keren bedrogen. Ik heb altijd de schuld op mij blijven steken, want ik was de slechterik die hem eerst zoveel pijn had gedaan en hem had laten vallen. Toen hij mij uiteindelijk terug wou, zijn we 3 maand samen geweest ( voor de 3e keer dus ). Na drie maand kreeg ik een smsje waarin stond dat het gedaan was zonder reden. ik ben met mijn fiets tot bij zijn thuis gereden, want ik had een hele goede band met de mama. Toen kwam hij onverwachts thuis. En toen ging het snel, ik had hem nog nooit zo gelukkig gezien. Hij zei me koudweg dat ik moest weggaan en dat hij me niet meer graag zag. Toen ik hem vroeg of hij een ander had, zei hij neen. En toen liet hij mij alleen achter, als een stuk vuil. Ik heb me nog nooit zo in de steek gelaten gevoelt. En vernederd want zijn mama stond er bij. Ik ben beginnen wenen, wou hem knuffelen maar hij duwde me constant weg. Het is nu 2 jaar later, en ik heb niets meer van hem gehoord. Ik kan hem ook niet bereiken, hij heeft zijn gsmnummer veranderd, mij geblokt op msn en zijn email veranderd. Ik ben nu samen met mijn huidige vriend, maar ik kan hem nog steeds niet uit men hoofd zetten. Ik ben enkel bij mijn vriend omdat hij 2e keus is. Nu proberren we al een tijdje om kinderen te krijgen, maar ik heb pcos dus ik ben verminderd vruchtbaar. Elke maand is het dus een hel voor mij als ik weer een negatieve test krijg. Komt er nog bij dat ik een job, die echt heel zwaar is en waar de meeste mensen toch geen respect voor hebben. Maar ik kan niet anders want ik ben van mijn ouders weg moeten gaan omdat ik geen goede band met hun had en ik heb dus ook nooit kunnen verder studeren. Ik werk me elke dag een ongeluk, kom thuis bij een man die niet mijn grote liefde is, kan geen kinderen krijgen dus in mijn ogen dus geen toekomst, zit constant met mijn ex in mijn hoofd en kan mijzelf niet vergeven dat het mij fout is dat ik hem kwijt ben, heb boulimieaanvallen, en voel me gewoon slecht! Ik heb geen echte vriend bij wie ik terrecht kan... Dus ik denk dat de enige optie zelfmoord is! Ik kan de pijn gewoon niet meer aan. Ik sleur me door de dagen.
Datum:
24-02-2010
Naam:
Jessica
Leeftijd:
21
Provincie:
België

moeilijk(st)e beslissing

Heb een cd gebrand met mijn lievelingsmuziek.
Gemaild naar Moscowa om te vragen hoe ik van te voren alles kan regelen, zodat nabestaanden daar niet mee worden opgezadeld.

Hieronder de reden waarom ik op deze site mijn verhaal schrijf.

De chemische processen in mijn hoofd verlopen niet goed. Daardoor heb ik mijn leven lang last van psychische problemen. Door die problemen heb ik mijn leven niet in kunnen richten naar mijn wens. Mijn emoties en denken zijn verwarrend, ik kan nooit ergens voor kiezen en me daaraan vasthouden. Het lijkt of er twee van mij in mijn hoofd zitten die elkaar constant tegenspreken en ruzie hebben. Ik heb altijd angst, schuld en schaamte. Over zaken die helemaal niet relevant zijn. Heb vele soorten medicatie voorgeschreven gekregen, ben een aantal malen opgenomen geweest, ben nu alweer bijna een jaar bezig met een therapie/cursus Linehan voor mensen met Borderlineklachten. Vanaf mijn achttiende ga ik van therapie naar therapie met de wetenschap en het vertrouwen dat ik er beter van zal worden.

Ik vecht en ik vecht en ik vecht en heb dat nooit opgegeven. Maar ondertussen gaat de duivel niet uit mijn kop.

Ik ben moe, moedeloos en moegestreden.
Datum:
24-02-2010
Naam:
saga
Leeftijd:
45
Provincie:
Gelderland

ik wil dood

ik ben een meisje van 17 . ik heb eerst een vriend gehad en ik had 1 jaar met hem.hij was vreemd gegaan en met mij uitgemaakt.door dat had ik zelfmoordpoging gedaan.en is mislukt.daarna was ik niet meer serious in mijn relaties ik speelde aleen maar.want ik was bang dat het weer zo iets zou overkomen.daarna had ik een jongen hier leren kennen en hij deed alles voor me en hij heeft zelfs mijn naam getatoeerd en ik zijn naam .hij zou met mij gaan trouwen.en ik geloofde hem ook .daarna kwam ik erachter dat hij samenwonend is en 2 kinderen heeft.hij heeft gelogen van zijn naam leeftijd alles gewoon.ik heb nu een verkeerde naam getatoeerd en daarna heb ik weer met hem zijn echte naam gezet heb nu gwn 2 verschillende namen van hem getatoeerd .een dag heeft hij mijn vader gebeld en gezegd dat we verkering hebben mijn ma werd boos en heeft me uit het huis gezet.en ging bij me vriend wonen ik heb 6 maanden bij hem gewoond.toen hij met mij woonde had hij nog stiekem contact met zijn ex hij ging elke dag naar haar toe.ik had hem heel vaak gezegt als hij me niet wilt dat hij hetgwn moet zeggen dat deed hij nooit enigste wat hij zei is ik blijf voor altijd met je. daarna heeft hij uit het huis gezet voor zijn ex. hij zei dat hij weer naar zijn ex gaat. hij heeft mij voor al die mensen met wie ik omga mij schande gebracht door te bellen naar hun en leugens over mij te zeggen. en nu woon ik bij me ouders en ik had nog contact met hem zogenaamd hij houd van me en nu wilt hij weer terug naar zijn ex .hij weet niet wat hij wilt.ik wil niet meer leven ik haat mijn leven de enigste wat ik nu over hem is schande en tranen verder niks.ik ben gewoon viesgebruikt voor sex . dat is de enigste wat hij van me heeft verwacht volgens mij . ik haat me leven ik kan niks vergeten ik heb als een huisvrouw bij hem 6 maanden gewoond................. ik wil dooodddddddd................................
Datum:
24-02-2010
Naam:
anjana
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-holland

ik kan het nie meer aan

kheb een vriendje, die ik doodgraag zie, maar het is alsof het niet van 2 kanten komt en ik ga er stilaan kapot aan, ik weet echt nie meer watk moe doen en ik zie dan eig nogmaar 1 uitweg.
de pijn gaat verschrikkelijk zijn, maar wat ik nu voel, is al even verschrikkelijk :(
Datum:
23-02-2010
Naam:
Maayte
Leeftijd:
14
Provincie:
België

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.