Levensverhalen (pagina 749)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

geen zin meer

hoi allemaal
ik heb geen zin meer. Geen zin meer om te leven. Ik heb het gevoel dat ik voor iedereen alles verkeerd doe. Wat heeft het dan voor een zin om door te gaan met het leven. EN nu de druppel. Mijn vriendin ervandoor met een vried van mij. Zo ineens van ik ben weg.
Ik ben ant kijken welke medicijnen het beste helpen om weg tegaan uit dit leven.

Ik heb geen zin meer. Ik kan nog uren schrijven maar doe ik niet. Ik stop ermee en stop met alles

gr allemaal
Datum:
21-02-2010
Naam:
ray
Leeftijd:
36
Provincie:
Limburg

het niet meer zien zitten

He hallo,

Ben een jongen van 32 jaar, heb al vanaf mijn 15 last van angsten en depressies. Van mijn puberteit heb ik niet echt genoten. Alles voelde zwaar en negatief, daarbij ook angsten. En eigenlijk voelde ik mij op de basisschool me al niet goed alleen wist ik niet wat het was. Na zoveel jaar naar vele hulpverleners te zijn geweest voel ik mij nog niet beter.

Je wil er alles aan doen dat het beter gaat, maar heb er weinig tot geen vertrouwen meer in. Ik denk vaak dat ik er beter maar niet meer kan zijn. Dat ik niet geboren had moeten worden. Dat deze nachtmerrie eindigt...
Datum:
21-02-2010
Naam:
anoniem
Leeftijd:
32
Provincie:
Zuid-holland

Hoop, gezegende hoop, overvloedige hoop

'' Mijn plan met jullie staat vast-spreekt de HEER. Ik heb jullie geluk voor ogen, niet jullie ongeluk: ik zal je een hoopvolle toekomst geven. Jullie zullen mij aanroepen en tot mij bidden, en ik zal tot jullie luisteren. Jullie zullen mij zoeken en ook vinden, als jullie mij tenminste met hart en ziel zoeken. Ik zal me door jullie laten vinden- spreekt de HEER -en ik zal in je lot een keer brengen. '' ( Jeremia 29:11-14 )

'' Erger je niet aan slechte mensen, wees niet jaloers op wie kwaad doen, zij verdorren snel als gras, zij verwelken als het jonge groen.

Vertrouw op de HEER en doe het goede, bewoon het land en leef er veilig.
Zoek je geluk bij de HEER, hij zal geven wat je hart verlangt.

Leg je leven in de handen van de HEER, vertouw op hem, hij zal dit voor je doen: het recht zal dagen als het morgenlicht, de gerechtigheid stralen als de middagzon.

Blijf kalm en wacht op de HEER, erger je niet aan wie slaagt in het leven, aan wie met listen te werk gaat. '' ( Psalm 37: 1-7 )

'' Gelukkig de treurenden, want zij zullen getroost worden '' ( Matteus 4:4 )

Jezus zei: '' Ik ben de weg, de waarheid en het leven. Niemand kan bij de Vader komen dan door mij. '' ( Johannes 14:6 )

Bid dit zondaarsgebed, Jezus zegt: '' Jullie Vader die in het verborgene ziet kent al je geheimen. ''

Ontvang de vrije gave van eeuwig leven, ontvang Jezus Christus in je hart als HEER en redder van je leven, verlosser en heiland, koning en goede herder:

"Vader, ik weet dat ik Uw wetten heb gebroken en dat mijn zonden mij van U hebben weggehouden. Het spijt me echt, en ik wil nu van mijn vroegere zondige leven tegenover U weglopen. Vergeef mij alstublieft, en help me om niet meer te zondigen. Ik geloof dat Uw zoon, Jezus Christus, voor mijn zonden stierf, dat Hij uit de dood is opgestaan, leeft, en mijn gebeden hoort. Ik nodig Jezus uit om de Heer van mijn leven te worden, om vanaf vandaag in mijn hart te heersen en te regeren. Zend alstublieft Uw Heilige Geest om mij te helpen U te gehoorzamen, en om voor de rest van mijn leven Uw wil te volbrengen. Ik bid hiervoor in de naam van Jezus. Amen."

Jezus ik heb u nodig
Dank u dat u ook voor mij aan het kruis bent gestorven.
Ik open de deur van mijn leven, en ik wil u aanvaarden als verlosser en heer van mijn leven.
wilt u in mijn hart heersen en regeren?
Wilt u leiding in mijn leven geven?
En mij maken zoals u wilt dat ik zijn zal.
In jezus naam, amen.

Here Jezus wilt u uw bloed ook alstublieft op mij toepassen?
Ik geloof dat enkel en alleen Uw bloed mij kan reinigen van al mijn zonden, ik aanvaardt Uw offer aan het kruis voor mijn zonden en dank U dat U zoveel van mij houdt dat u Uw leven ook voor mij gaf aan het kruis.
En omdat u mij vergeeft, vergeef ik iedereen die tegen mij kwaad hebben begaan.
In Jezus naam, Amen.
Datum:
21-02-2010
Naam:
Tom
Leeftijd:
19
Provincie:
Noord-brabant

...

Hallo depressie. Ook weer fijn om jou terug te hebben. En ik maar denken dat ik je wel op de achtergrond kon houden. Jou kon onderdrukken. Jou trachten te verslaan met mijn rationele gedachtes. Ik heb het om me heen gezien, mensen die zich toegaven aan jou. Ik zou dat wel voorkomen. Ik zou wel beter weten. Ik zou dingen volhouden die normale mensen doen, waar normale mensen behoefte aan hebben. Een sociaal leven onderhouden, een baan aanhouden. Je dagelijkse verplichtingen aangaan en jezelf wijs maken dat je daar trots op kan zijn.
Maar nee, toen ik te vermoeid werd om dat toneelstukje vol te houden kwam het dubbel zo hard terug. En nu zijn de afgelopen 2 jaar als een waas aan me voorbij gegaan. En alles komt terug. Alle verdrongen onzekerheden waar ik toendertijd niet mee durfde omgaan. Vriendschappen die verkeerd liepen. De verkrachting. Mijn vader die sinds mijn 10e zwaar depressief en psychotisch werd. Mijn sociale angst. Het gevoel dat ik geen eigen ik heb en niet voor mezelf durf na te denken. Heel mijn leven lang al om me heen gekeken hoe de norm was en krampachtig daaraan proberen te voldoen zodat ik niet buiten de boot zou vallen. En dat terwijl ik nooit het gevoel heb gehad écht deel te nemen aan de wereld. Meer alsof ik buiten stond en door een raam naar binnen keek hoe mensen doorgaan met hun leven. Met af en toe iemand die mij buiten zag staan en me een verontwaardigde blik toeworp waardoor ik maar snel weer deed alsof. Want stel je voor dat je raar gevonden wordt.

Maar nu ben ik gewoon té moe om dat vol te houden. Dus ik hou even afstand.. "even ' bijtanken. En maar weer doorgaan. Ik heb niet echt veel keuze. Zelfs al heb ik vele avonden doorgebracht huilend op de grond, eenzaam, in totale wanhoop en tegelijkertijd zo verdomd leeg. Het is dat ik hier eerder ben geweest, in zo'n fase. Ik heb het gezien bij mijn vader. Ik herken alle typische depressie verschijnselen bij mezelf en ik weet soms dat de gedachtegangen niet realistisch zijn. Maar dat maakt het er niet minder moeilijk op.
Ik heb besloten om in plaats van nog een aantal jaar voor het internet te hangen en proberen te vluchten voor mijn depressieve gevoelens door middel van afleiding.. te gaan schilderen. Dan creeër ik tenminste nog iets wat niemand anders precies zo kan creeëren.
Ik wil zo gigantisch graag dood maar ik weet dat ik depressief ben geraakt vanwege mijn ontwijk gedrag en dat zelfmoord plegen een manier zou zijn om de gevoelens die mijn ontwijk gedrag teweeg hebben gebracht te ontwijken.
Het is dat ik nog nieteens vollop heb gedurfd te leven en in plaats daarvan heel mijn leven lang al bang was om te falen. Dus ik schraap het kleine beetje zelfrespect bij elkaar en het kleine beetje trots en ik blijf leven. Ik heb nog niet al mijn mogelijkheden benut dus vooruit dan maar. Dom genoeg ben ik ook bang voor het oordeel wat anderen over me zouden vellen als ik mezelf echt van het leven zou beroven. Bang dat ze dan zouden denken " zie je nou wel, ik heb dat mens altijd al raar gevonden. Ze heeft nieteens het lef gehad zichzelf te zijn en nu is ze zo egoistisch anderen met de brokstukken op te zadelen' Dus ik heb maar besloten dat ik te jong ben om de hoop op te geven. 20 jaar. 1/4e van mijn leven. Waarschijnlijk moet ik deze gekke zelfmoord gedachtes maar gebruiken om mezelf een schop onder mijn kont te geven en te leven naar MIJN normen en waarden. MIJN eigen problemen proberen op te lossen. Eens kijken of ik gedurendede komende 20 jaar de schade kan herstellen die ik nu mezelf en anderen heb aangedaan. Ik heb mijn best gedaan maar nog niet alles gegeven wat ik kan geven. Te koppig geweest om écht professionele hulp te zoeken en/of anti-depressiva te slikken. Ik zit nu aan de st janskruid. En ik ga proberen mijn schildertalent te ontwikkelen. Gewoon om me nog een beetje vast te grijpen aan het leven. Ik wil het leven heel graag loslaten omdat ik mezelf zoveel pijn doe en mijn angsten me soms zo overweldigen. En vooral omdat ik me zo schuldig voel dat ik anderen belast met mijn eigen psychische problemen. Maar ondanks dat alles hou ik het nog wel even vol. Wie weet hou ik dit nog wel 20 jaar vol en is de situatie niet zo uitzichtloos als het nu lijkt. De herinering aan de keer dat ik redelijk goed in mijn vel zat en mijn dagboek van een paar jaar geleden teruglas en toen tot de conclusie kwam dat alles wat ik toen dacht onredelijk was en afweek van de realiteit geeft me hoop . Hoop dat ik over een aantal jaar hierop terug kan kijken en denken : mens wat bezielde je toch om jezelf zo omlaag te halen.. Volhouden dus maar..

Voor de mensen die het écht niet meer zien zitten.. lees eens deze website:

http://areason.org/

Succes
Datum:
20-02-2010
Naam:
E.
Leeftijd:
20
Provincie:
Zuid-holland

Liefde die je nooit gekend hebt

ik hou zo van iemand die al een lange tijd overlede is en die ik nooit heb ontmoet maar ik ken hem door en door ik denk iedere dag aan hem.
ik heb nog nooit zoveel van iemand gehouden ik hou meer van hem dan ik van mijn ouders hou en van wie dan ook.
ik denk er vaak aan om mijn leven te beeindigen om bij hem te zijn maar.. ben ik dan wel bij hem? heeft mijn leven niet veel meer te bieden want ik ben pas 14.

nu denken mensen: er zijn nog meer jongens en je bent pas 14.
maar ik ben anders..

ik heb mezelf gedwongen om alleen van hem te houden en van niemand anders.

ik heb drie keuzes:
1. Ik blijf de rest van mijn leven wel alleen.
2. Ik maak een eind aan mijn leven.
3. Ik ga later met een man samen wonen maar ik zit met mijn gedachten alleen maar bij de ander dat is toch niet eerlijk..

hier zit ik al een paar jaar mee hoe kom ik hier ooit overheen, ik kan en ik wil hem NIET vergeten!

mensen onderschatten de ware liefde van kinderen..
Datum:
20-02-2010
Naam:
Charlotte
Leeftijd:
14
Provincie:
Overijssel

kuleven

waarom wil geen vrouw met me omgaan?
Datum:
20-02-2010
Naam:
anoniem
Leeftijd:
22
Provincie:
Flevoland

Wachten op de fatale val

Ik vraag me af wat voor zin het nog heeft om mijn levensverhaal te schrijven?? Vrienden en therapeuten hebben het al zo dikwijls gehoord maar als het geld voor een therapie op is of de verzekeraar de kosten niet meer vergoed, dan moet ik het toch weer zelf doen, sta ik er toch weer alleen voor. En juist daar word ik zo moe van. Opstaan en dan kei hard terug vallen, opkrabbelen en nog harder terug vallen. Het gevolg is een leven in een negatief spiraal waarin ik langzaam aan iedereen om me heen afstoot totdat ik er straks helemaal alleen voor sta. En dat punt heb ik nu bereikt, eenzaam. Werkelijk alles geprobeerd, nu weet ik het niet meer. Wanneer ik een volgende keer val, dan sta ik niet meer op.
Datum:
20-02-2010
Naam:
D.A.
Leeftijd:
27
Provincie:
Noord-brabant

hate my life

kben altijd het vijfde wiel aan de wagen geweest en heb nog NOOIT een lief gehad, iedereen rondom mij is gelukkig; mama had al lief vanaf 16 jaar en ik wil gewoon dood.
Datum:
20-02-2010
Naam:
yke
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-holland

geen zin meer in het leven

Het heeft me de hele nacht wakker gehouden.
Wat heeft het zin van leven nog.
De afgelopen jaar,denk ik het al helemaal.
Er is zoveel gebeurd de afgelopen jaar.
Heb het idee,dat niemand mij begrijpt en dat ik er helemaal alleen voor sta.
De mensen waar van je hoopt dat ze om je geven laten je vallen als een baksteen.
En als je een tegenslag verwerkt hebt,ligt de volgende alweer op de loer.
Ben alleen maar aan het vechten en andere mensen het naar hun zin te maken.Heb er gewoon geen zin meer in.
Al dat gevecht,ik ben gewoon zo moe.
Datum:
20-02-2010
Naam:
Trienke
Leeftijd:
37
Provincie:
Friesland

Geen zin meer

Nadat ik jong mijn vader verloor, een paar jaar later mijn vriendin, vertelde mijn vrouw me een jaar geleden dat ze wilde scheiden. Een jaar geleden, want eerst moet ons huis nog worden verkocht en dat lukt niet in deze tijd.
Een jaar vol ruzie, waarin mijn 'toekomstige ex' mijn kinderen van me wil laten vervreemden. Bij de oudste en de jongste lukt dat niet, bij de middelste wel. Terwijl ik juist daarom de grootste ruzie met mijn vrouw heb gehad toen die haar het huis uit wilde zetten (toen ze nog 17 was) en ik het daar niet mee eens was. Ik snap niet waar haar haat vandaan komt, ik kom er maar niet achter.
Bij de laatste ruzie verweet mijn vrouw mij dat ik nergens meer zin in had. Vond ze nog gek ook, geloof ik.
Ik heb ook nergens meer zin in, ook niet meer in dit leven. Waarom zou ik nog? Voor mijn andere twee kinderen? Ik kan niet meer.
Datum:
20-02-2010
Naam:
B
Leeftijd:
50
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.