Levensverhalen (pagina 57)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Ik snap het niet meer

Hallo ik ben fay
Ik heb een grote super coole familie
Mijn ouders zijn de beste
Mijn vrienden zijn super lief, grappig en gewoon echt geweldig.

En toch word ik gek ik zit nu al bijna een jaar lang na te denken over hoe het zou zijn als ik er niet was, waarvoor ben ik er.
Ik weet het allemaal niet meer ik voel me alleen en in de steek gelaten maar ik weet niet waarom. Ik word niet gepest ofzo maar het begint nu wel een beetje op pesten te lijken. En toch ben ik het populairste meisje van mijn klas alleen daar snap ik al niks van.

Ik denk dat mijn ouders gaan scheidden mijn zus is depressief mijn andere zus heeft abortus gepleegd en mijn ouders hebben niet veel geld.Mijn leve is een groot zootje. Ik ben moe van leven ik hoef er niet meer te zijn maar toch alle mensen die ik pijn doe. Niemand weet waar ik aan denk maar mijn afscheits briefje zit al in mijn hoofd alles wat iedereen heeft gedaan om me zo ver te krijgen staat al op papier waar wacht ik nog op.

Ik weet het niet ik wil het dood graag aan iemand vertellen maar ik durf het gewoon niet ik ben bang dat ze boos worden of me niet begrijpen. Ik weet dat ik nog jongen ven en een heel leven voor me heb liggen maar ik ben moe van het leven als het snel niet beter word... word ik nooit meer beter

Ik hooo dat ik er nog ben

Datum:
12-03-2018
Naam:
Fay
Leeftijd:
12
Provincie:
Noord-holland

Zelfmoord wat te doen

Toen ik mijn broer geborgen werd was hij alles voor me vader maar toen ik geborgen werd wat hij nog steeds alles voor hem en ik was maar een stuk vuil voor hem ik werd mishandelt en hij zei alstijd dat ik nooit geborgen had moeten worden en ik wil al actrische worden in Amerika sinds ik me kan herinneren en hij zei altijd dat dat een dom idee was ik zou het toch nooit reden dat ging door tot ik 4 werd toen gingen mijn ouders scheiden ik wist toen nog niet wat het was wat ik voelde ik heb toen een jaar bij meopa en oma gewoont en toen we naar shereberg verhuisde was het wel beter maar toch naar alles miste ik hem wel maar op een ochtend werden we wakker en toen stond de hele familie op de stoep ons aan het uitschelden en ze wilde ons meenemen ik ben nog nooit zo bang geweest dat was de enigste x dat ik echt bang was in me leven zo heb ik hem 2 jaar niet gezien maar toen werd het contact weer wat beter het ging over een weer dan zag ik hem wel een x in de maand en dan weer 3 maanden niet en toen ik 9 werd wilde hij niets meer te maken hebben met ons maar toen ik 11 was weer wel ik heb hem toen oven niet gezien ik had er geen zin meer in toen ik 12 was heb ik hem een kans gegeven en ben ik daar gaan wonen voor een jaar maar zijn vriendin was belangrijker zij en mijn vader mishandelden me weer maar ik mocht niet terug naar mama ze zeiden dat ze me niet meer wilde wat niet zo wasbaar zei had nooit wat verkeeerd gedaan naar een tijdje ben ik een x weggelopen ik ben midden in de nacht door het raam naar buiten gegaan en wilde toen voor de trein springen maar toen kwam de politie aanrijden en zeiden dat ik mee moest naar een tijdje ben ik weer weggelopen dit was een dag voor school toen liep ik naar me moeder ze zei dat ze me wel terug wilde daar woon ik nu ook maar mijn broer blijft maar zeggen dat ik een ja kankerhoer ben en dat ik dood moet gaan ik wil heel graag acteren in Amerika maar volgens hem gaat het niet lukken bij mijn moeder doe ik alles fout
HELP wat moet ik doem
Datum:
09-03-2018
Naam:
Danisha
Leeftijd:
13
Provincie:
Overijssel

Ik wil nu dood

Help.... Ik wil dood ik wordt al 3 jaar lang gepest, maar ik vraag mezelf al af zolang ik kan herinderen : waarom leef ik? Waarom kan ik niet gewoon dood of nooit bestaan hebben? En waarom moet ik alles mee maken? Me ouders die scheiden, mijn "vrienden" Die niet mijn vrienden zijn en ik wordt gepest en zo kan ik nog wel 10 dingen omnoemen. Ik kan het gewoon niet meer. Ik heb al vaak aan zelfmoord gedacht maar de laatste tijd denk ik er meer en meer aan. Ik ga binnen kort gewoon onder de trein springen. Ik heb al een afscheids brief klaar. Het enige probleem is dat ik mijn moeder niet in de steek wil laten want anders was het allang gebeurd.
Datum:
07-03-2018
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-brabant

Effe mijn hart luchten

Hoi ik ben nog heel jong maar toch heb ik het gevoel alsof ik hier niet hoor. Ik heb nooit ergens zin in ik ben altijd moe, dat is irritand en ik vind dat ook heel stom maar het is hoe het is. Ik ben al een tijdje verliefd op een meisje maar zij is denk ik niet op mij, waarschijnlijk krijgt ze deze maand met een van mn beste vrienden. En dat vind ik kut, zij was de enige reden dat ik hier ben, ik deed dit voor haar maar nu heeft het toch geen doel meer allemaal. Ook gaat het slecht op school ik blijf waarschijnlijk zitten dit jaar, mijn vrienden op school zijn voor mijn gevoel allemaal nep, ik denk dat er geen een is die mij zal helpenals het echt slecht gaat. Ook voel ik me een slecht persoon die andere pijn doet dus is het ook beter voor hen als ik gewoon wegga. Vaak vraag ik mij af wat er gaat gebeuren als ik gewoon wegga, ergens heel ver hier vandaan, zodat ik gewoon even mijzelf kan ontdekken. En ook soms heel soms beeld ik me in wat mensen gaan doen als ik gewoon stop hiermee als ik gewoon stop met leven. Sorry dat ik jullie met mijn verhaal stoor, ik ga wel weer, tot ooit..... misschien
Datum:
05-03-2018
Naam:
Cees
Leeftijd:
13
Provincie:
Gelderland

nutteloos

In 2014 ben ik gescheiden en alles in mijn leven waar ik alles voor deed viel van me weg. Een relatie van 16 jaar de familie en het allerbelangrijkste mijn zoon. ik weet nog steeds niet wat ik moet in dit leven. Een detentie meegemaakt erna een poolse vriendin sonia ontmoet met haar dochter om mijn leven nieuwe invulling te geven maar zij zat na een relatie van bijna 2 jaar in de kelder bezopen met iemand te ........
Achteraf besef je pas dat zij mij puur gebruikt heeft voor de opleiding te kunnen doen en alleen hiervoor verhuist is terwijl ze mij voorhield voor mij te zijn gekomen. ik werk momenteel niet en zie het leven als nutteloos waarin mensen elkaar gebruiken. ik ga zo niet verder leven want dit is geen leven meer. de mensen zeggen je moet loslaten. nou als iedereen nou eens alles zou loslaten. dan is er niks meer. dan is het leven niet meer de moeite waard. ik ga jullie verlaten beste mensen. na een langdurige relatie en adlles opgebouwd te hebben en hierna misbruikt te worden door een poolse. Of je nu in eenzaamheid bent, opgesloten word het leven is niet wat je er zelf van maakt maar wat de mensen van jou leven maken.
Datum:
05-03-2018
Naam:
dennisonia
Leeftijd:
37
Provincie:
Limburg

Uitvlucht

Ik merk dat ik moe ben van het proberen mijzelf gelukkiger te maken. Twee jaar geleden begon ik aan een intensieve therapie als laatste poging. Ik zei tegen mezelf:’ an, geef jezelf nog 1 kans’.... de therapie is inmiddels een paar maanden geleden afgelopen en het is me niet gelukt iets te veranderen aan mijn gevoelsleven. Ik zet mijzelf teveel onderdruk, ik moet steeds vanalles van mijzelf om me goed over mijzelf te voelen. Maar ik voel me als iemand die anderen eerder tot last is dan iemand om van te houden.
Ik ben moe, moe van het proberen dit anders te laten zijn. Moe van mijzelf te proberen te accepteren zoals ik ben. Moe van mijn gevoeligheden/ de pijn van afwijzing/ Prisma’s/ eenzaamheid/ zelfkritische gedachten/ slachtoffer gevoel.
Wanneer mag ik van mijzelf opgeven, stoppen? Wanneer is het genoeg?
Datum:
04-03-2018
Naam:
Slapeloze An
Leeftijd:
34
Provincie:
Noord-holland

Jeugd trauma en kwellende ouders

Niets in het leven kan mij meer blij maken. Elke keer als ik iets goed probeer te doen is t niet goed. Mijn vader had een gameverslaving en had geen oog voor mij en als m'n moeder niet thuis was was ik zelf verantwoordelijk voor eten, en dat is moeilijk voor een 10 jarige. Ik ben op hele jonge leeftijd volwassen moeten worden.
Van 13 tot 16 ben ik zwaar mishandeld geweest door mijn vader die als statement had dat meisjes nergens goed voor zouden zijn. Elke dag weer was t raak zodra m'n moeder weg was was ik de pineut. Toen ik besloot met m'n moeder te gaan praten zei ze dat ik stond te liegen en dat heeft me gebroken. Pas toen het voor haar ogen gebeurde begon ze me te geloven. Diezelfde avond nog ging ik naar een crisisopvang, maar daar zeiden ze dat ik me aanstelde aan gewoon terug moest gaan naar huis, ik werd gepest en uitgelachen. Toen ik 14 was kreeg ik een vriendje. Ik een lange tijd had ik iemand die ik vertrouwen kon en waarmee ik praten kon, maar na 3 dagen probeert jij me te verkrachten. Na en tijd zijn m'n ouders uit elkaar gegaan, maar toen ik dacht een goede band op te kunnen bouwen met m'n moeder Raakte ze overspannen en begon ons zowel fysiek als mentaal te mishandelen. Voor mij begon t gewoon weer van voor af aan. Als ik ruzie heb met m'n moeder zeg alsmaar 'hou op! Hou op!' maar ze gaat maar door op een geef moment begint ze me te slaan spring ik uit m'n plaat en komt m'n broer om m'n moeder te beschermen. mn vader spreek ik al jaren niet meer, maar als hij m'n moeder belt vraagt hij nooit naar me. Mijn moeder spreek ik soms weken niet terwijl we in hetzelfde huis wonen. Andere familie dan dit heb ik niet. Toen ik probeerde met een vriend hierover te praten hielp dat tot ik erachter kwam dat hij achter m'n rug om het met mensen ging bespreken en m compleet belachelijk maakte. Ik weet echt niet meer wat ik met m'n leven aan moet. Elke dag weer ben ik steeds meer aan t denken dat de wereld beter af zou zonder mij.
Datum:
03-03-2018
Naam:
Julia
Leeftijd:
18
Provincie:
Overijssel

Is dit een leven?

Toen ik nog 8 was werd ik mishandeld met de riem op men rug geslagen en met een doek op men gezicht in de douch gestopt ondzettend koud ik ben nu 13 ik was tot men 8 tot 12 mishandeld het is nu minder maar ik denk dat het nog steeds gaat gebeuren ik denk vaak over de dood ik word gepest ik ben onzeker brn deppresief en letterlijk altijd stress altijd men ouders helpen me niet zo vaak en ben vaak alleen en vaak huil ik alleen ik kan niet genieten van mijn leven gewoon niet iedereen doet veel dingen in de vrije tijd maar ik niet ik kijk 5 uur of 3 uur naar een muur ik doe vaak computeren maar ik heb vaak straf ik word heel erg gepest op school maar men ouders vinden dat het mijn schuld vinden en ik krijg straf ik doe de hele dag niets net als vandaag ik mag niet niet eens schrijven ik heb er gewoon schijt van ik ben eerder uit huis gezet door mishandeling bedreiging rn andere dingen ben met veilig thuis gepraat jeugzorg maar dat helpt niet gewoon mijn leven is niks.
Datum:
03-03-2018
Naam:
Valentijn
Leeftijd:
13
Provincie:
Utrecht

Ik snap het niet.

Ik voel mezelf wegzakken in het gat, wat heeft het nog voor zin? Mijn oma heeft zelfmoord gepleegd en ik ben bang dat ik ook zover ga komen. Het gat stopt nooit. Ik snijd mezelf nu ook al een paar maanden, ik was gestopt maar nu weer teruggevallen. Ik weet het niet meer. Wie ben ik nog?
Datum:
03-03-2018
Naam:
ElisE
Leeftijd:
14
Provincie:
Gelderland

niemand zal ons missen

hoi
ik wordt sinds me 3e thuis al mishandelt ik ben nu 12 en zit op de middelbare school als me ouders merken dat ik onvoldoende heb gehaalt slaan ze me in elkaar ik wil daarom ook zelfmoord plegen maar als me ouders hier achter komen dan slaat me moeder me nog dood ik ben bang om naar huis te gaan mijn zus rookt hierdoor en ik snijd mezelf ik stroop soms me mouwen op en ben dan net optijd anders ziet iemand het en dan gaan ze vragen stellen ik ben bang!
Datum:
01-03-2018
Naam:
7 zelfmoordpogingen
Leeftijd:
12
Provincie:
Noord-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.