Levensverhalen (pagina 54)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Wel of niet?

Mijn leven is echt kut, ben niet gelukkig. Heb er al zo lang voor gevochten maar het heeft geen nut, het wordt niet beter..

Ik wil rust, overweeg om er maar een einde aan te maken ...
Datum:
13-04-2018
Naam:
Quin
Leeftijd:
27
Provincie:
Anders

De zin van het leven..?

Ik ben een 2e jaars HBO studente aan de opleiding CMD waar ik opgeleid word tot web designer/developer. Wij doen toffe dingen zoals prototypes maken voor onze designs, vette videos maken om onze idee�n te promoten en wij verzinnen de leukste dingen voor nieuwe technologie�n zoals IoT en VR-brillen.

Ik vind het vreselijk om te studeren. Natuurlijk is dit niet iets wat iedereen in je omgeving begrijpt, maar hoe kan ik uitleggen waarom ik het niet leuk vind? Ik heb het 2 jaar lang volgehouden, maar ik ben helemaal kapot. Vol van de ongelukkigheid, ik kan nu niet helder nadenken. Ik wil al 2 jaar lang stoppen, maar ik zou geen idee hebben wat ik hierna kan doen. Ik ben alle opleidingen langs geweest, zelfs buiten het HBO om, maar niets wat ik mijzelf zie zitten doen voor meer dan 40 jaar.

Mijn ouders merkten dat het mij te veel werd. Toch 'raden ze mij aan' door te gaan, stage te gaan lopen, want 'je bent al zo ver', 'het gaat goed' etc. Niet echt de steun die je zoekt nee.

Het klinkt vast raar om te zeggen dat er niets is voor mij, maar dat is nu eenmaal het gevoel dat ik heb. Het gevoel dat geen enkele studie mij ligt... Omdat er niets is wat ik wil bereiken met het leven.

Natuurlijk is studie en werk niet alles in het leven, maar het is alles voor de maatschappij, voor mijn vrienden en familiekringen. De mensen met de hogere opleiding worden door iedereen gerespecteerd, geliefd en gewild. Ik realiseerde mij dat ik alleen maar studeerde en leefde voor anderen.

Waar word ik gelukkig van? Dit is een vraag die ik niet beantwoorden kan. Ik weet wel waar ik ongelukkig van word en dat is om zo door te blijven gaan.
Datum:
13-04-2018
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-holland

zelfmoord

ik zit een hele dag met zelfmoordgedachten
Datum:
12-04-2018
Naam:
ruth
Leeftijd:
19
Provincie:
Oost-vlaanderen

ziek

Heyyy ik ben Hitske ik zit in de 1e op het voortgezet onderwijs.
ik had eigenlijk niet gewild dat ik geboren zou worden maar helaas wel dit is mijn verhaal.
Ik heb een grote super leuke en gezellige familie.
Mijn vader en stiefmoeder en mijn broertje en zussen en broers zijn de beste.
Mijn vrienden zijn super lief, grappig en gewoon echt geweldig.

En toch word ik gek ik zit nu al bijna een jaar lang na te denken over hoe het zou zijn als ik er niet was, waarvoor ben ik er.
Ik weet het allemaal niet meer ik voel me alleen en in de steek gelaten maar ik weet niet waarom.

Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 3 was.
Mijn zus is depressief. En thuis bij mijn moeder worden mijn broertje en ik mishandeld.
Mijn leven is een groot zootje. Ik ben veel vermoeid door alles en heb erge concentratie problemen. Ik heb altijd het gevoel dat ik mensen alleen maar pijn doe en hun ongelukkig maak. Niemand weet waar ik aan denk maar mijn afscheidsbriefje zit al in mijn hoofd alles wat iedereen heeft gedaan om me zo ver te krijgen staat al op papier waar wacht ik nog op.



Ik weet het niet ik wil het dood graag aan iemand vertellen maar ik durf het gewoon niet ik ben bang dat ze boos worden of me niet begrijpen. Ik weet dat ik nog jong ben en een heel leven voor me heb liggen maar ik ben nu al depressief en depressie is een ziekte en als je ziek bent kom je er niet zo snel vanaf
morgen heb ik weer een nieuwe dag op school� totaal geen zin in ik word toch buitengesloten�.

ik weet eigenlijk niet eens of ik er dan nog ben...

bye.......

dit was mijn verhaal.....
Datum:
11-04-2018
Naam:
hitske
Leeftijd:
12
Provincie:
Noord-holland

Waarom?

Sinds mijn 13e ben ik gevoelig geweest voor depressie. Ik heb periodes beleefd met dagenlang huilend in bed te liggen, maar ook periodes van vreugde gehad, periodes waarin het leven mooi was en ik dan terugkeek naar mijn mindere periodes en niet begreep hoe ik me ooit zo kon voelen. Helaas is een soort gelijke periode weer aangekomen, al een tijdje. Ik vraag mezelf af �waarom ben ik hier?�, �wat is het doel van dit leven?�, �waarom leid ik zo veel pijn?� en �wat als ik alles verlaat?�. Dat laatste gaat vaak door mijn hoofd heen. Waarom zou ik hier zijn? Ik begrijp het niet. Waarom heeft God dit leven gemaakt? Om te kijken hoe mensen zoals ik alleen maar in hun bed zitten en maar denken aan 1 ding: zelfmoord.

Ik heb in het verleden meerdere malen met verschillende psychologen contact gehad. Nooit heeft het mij geholpen. Wanneer ik daar was, kreeg ik vragen waarop ik zelf niet eens het antwoord wist. Vragen als �hoe kan ik jou helpen?�. Ik weet het niet. Ik deel mijn verhaal niet graag met iedereen, maar wanneer ik besluit om het met een persoon te delen, krijg ik steun, op korte termijn. Ik neem het hen niet kwalijk. Iedereen heeft zijn eigen problemen, waarom zou een ander aan de jouwe denken? Voor hen is het maar een verhaal. Aan het einde van de dag heb je alleen jezelf.

Ik wil helemaal niet depressief zijn. Ik wil helemaal niet zielig lijken. Ik wil van elk moment in mijn leven kunnen genieten, want ik weet hoe dat voelt. Maar nu.. nu voelt het alsof ik in een cirkel van alleen maar emoties en verschrikkelijke gedachten zit. Ik zit vast en kan er niet meer uit. Het voelt alsof de dood mijn naam roept en mij mee probeert te trekken naar een onbekend gat. Maar wie weet hoe dat gat voelt? Iedereen die daar heen is gegaan, bedoeld of onbedoeld, is nooit teruggekomen. Misschien is het helemaal niet zo vreselijk als wij denken, misschien vind ik daar de rust en geluk waar ik naar opzoek ben, misschien is dit waar wij ons nu bevinden wel de hel.

Ik weet het niet. Mijn moeder, zusje en broertje wil ik niet met een ondraagbare pijn achterlaten. Ik wil hen niet de pijn aandoen. Voor de rest kan ik geen persoon bedenken die een ontzettend zware periode zal meemaken wanneer ik er niet meer zal zijn. Tuurlijk zullen vrienden en vriendinnen mij missen.. maar op korte termijn.

Om een partner/vriend hoef ik mij niet druk te maken. Geen jongen die mij op die manier zal missen. Maar dat heb ik nooit begrepen. Ik, de persoon die zo veel liefde heeft voor anderen, de persoon die je nooit iets zou aandoen wanneer die niet verdiend is, de persoon met zo een groot hart.. Waarom zien mensen dat niet in mij? Waarom krijg ik nooit de liefde terug die ik heb gegeven? Waarom..

Ik ben gelovig opgevoed en ook met het idee dat karma bestaat. Wanneer je slecht doet, zal je slecht ontvangen. Dit idee is mij altijd bijgebleven. Altijd probeer ik de dingen in mijn leven te verklaren. Meestal kan ik wel wat koppelen. Niemand is natuurlijk perfect. Maar het lijkt wel alsof die dingen in verhouding helemaal niet kloppen.. Alsof ik 5 keer harder word gestraft dan ik eigenlijk verdien. Waarom..? En dat terwijl ik zo veel goed doe? Waarom..?

Zo veel vragen, maar geen antwoord. Misschien ligt het antwoord in dat onbekende zwarte gat..
Datum:
10-04-2018
Naam:
-
Leeftijd:
18
Provincie:
Anders

Pijn en verdriet

Hoi allemaal,

Ik ben Leandros en ben 19 jaar en kom uit Amsterdam. De laatste 3 jaar zijn voor mij heel erg heftig geweest. Ik had moeite om mee te draaien op school. Ik heb ADHD en Autisme dus al snel viel ik op. Door de jaren heen die ik heb beleefd op mijn middelbare school werd ik gepest. Ze scholden me uit, trapte me in elkaar en gebruikte me. Na mijn diploma te hebben gehaald op deze middelbare school. Ben ik direct gestart met een opleiding voor gastheer. Bijna de helft van de leerlingen die ik op me middelbare school helaas al had moeten meemaken gingen ook deze opleiding doen. In deze tijd op het MBO college kreeg ik steeds langzamer door dat ik jongens meer aantrekkelijk vond als meisjes. Door deze gevoelens voelde ik me in eerste instantie anders als andere. Ik vertelde mijn gedachtes over mijn geaardheid en al gauw werd duidelijk dat mijn vader dit niet accepteerde ( mijn moeder overigens wel ). Mijn vader gooide termen eruit zoals: ik neem je mee me dood in en/of ik pak jou bij de keel als ik het merk. Ik had destijds niet tot bijna geen vrienden. Naar mate verder het jaar op mijn opleiding leerde ik nieuwe mensen kennen. Ik dacht voor het eerst in me leven wauw, ik kan dan toch wel relaties aangaan en het leuk hebben met vrienden. Door mijn ADHD en Autisme vind ik het moeilijk om mijn impulsiviteit te onderdrukken dus ook minder goed in contact kunnen blijven met mijn sociale omgeving. Ik liep studie vertraging op halverwege het jaar en kon derest niet meer bij benen. Ik besloot uiteindelijk te gaan werken en daar mijn successen te behalen. Al gauw werd ik ontslagen baan na baan. De reden? Je bent vergeetachtig, te actief en je bied geen luisterend oor door je drukke gedachtes. Door mijn ADHD ben ik vergeetachtig en door mijn autisme kan ik erg mijn eigen lijn volgen en vind ik het moeilijk om andersmans gedachten te begrijpen en/of op te volgen in waar nodig is. Na deze negatieve ervaringen begon ik te feesten en te genieten van het leven. Dit mislukte omdat ik al enige tijd contacten verloor door mijn houding en gedrag. Nu een paar maanden dwaal ik steeds dieper in een dwaalspoor. Ik wil er een einde aan maken.
Datum:
09-04-2018
Naam:
Leandros
Leeftijd:
19
Provincie:
Noord-holland

‭(06) 23 17 61 55‬

Hoi ik ben Man 31 Jaar

5 jaar veel last van Tinnitus
En vergeet achtig heit en niet in de gaten hepwat er om mij heen gebeurd als ik last heb van Tinnitus
Datum:
09-04-2018
Naam:
Dennis
Leeftijd:
31
Provincie:
Limburg

Krijgen jullie alle reactie

Wat een ."""'' Moet ik hier hulp zoeken, als je dar doet wil je t niet, klopt, Wil ik niet, maar loop er al heel,lang mee, ben zeer sterk, weet dat ik daardoor veel drink,wijn, wil dit gevoel NIet, al verdere keren auto in willen stappen en voor trein gaan staan, brrr wil hulp maar weet niet hoe. Familie kan je kapot en klein krijgen,ga nu voor mezelf, maar na 20;jr alleen voor 2=kids te zorgen en. Nu geen contact doet heel veel pijn
Datum:
06-04-2018
Naam:
Jose
Leeftijd:
49
Provincie:
Noord-brabant

Hoop of hopeloos

Hoi, wat een verhalen lees ik hier zeg. Ik wordt er verdrietig van! Ik wil ook mijn verhaal kwijt hier omdat ik mij ook bijna dagelijks depressief voel en wil stoppen met leven. Ik heb reden genoeg om voor te leven maar het gevoel van zinloosheid raak ik niet kwijt. Het kwelt me. Ik ben christelijk opgevoed en ik geloof nog steeds dat er een God is die van mij houdt. Ook geloof ik dat Hij mij op een dag helemaal vrij maakt van mijn depressie en mij zin zal geven aan mijn leven. Ik geloof dat iedereen het waard is om er te zijn en te leven!! Wat je ook hebt meegemaakt en hoe je je ook voelt. Die zekerheid is wat me nu op de been houdt. Weten dat er mensen van mij houden nu, maar in de toekomst nog veel meer. Mensen die ik nodig heb maar waarvoor ik ook een steun, een vriend een luisterend oor kan zijn. Dit geloof en deze zekerheid houdt me op de been. Ik kan je niet vertellen hoe je uit je depressie komt maar ik kan je wel vertellen dat er hoop is. Hoop op een beter leven, hoop op een moment waar je zwakte van nu de kracht voor anderen zal zijn. Een dag waarop je zal denken; ik snapte dat ik niet meer wilde, maar wat ben ik blij dat ik het niet heb gedaan, dat mensen zullen zeggen; Vriend,vriendin, wat fijn dat je er nog bent. Deze hoop houdt me staande! Deze hoop gun ik jou ook als je dit leest. Ik bid voor iedereen die dood wilt dat juist als het donker is, juist als het hopeloos lijkt, je staande mag blijven!! Verlies nooit je hoop, verlies nooit je geloof, het is het pad naar HET LEVEN lijdt, een leven van geluk en blijdschap, we wandelen allemaal op dat pad, HOU VOL! Zet door, geloof is echt de zekerheid van wat je nog niet ziet en de hoop op wat nog komen gaat.
Datum:
06-04-2018
Naam:
Ruben
Leeftijd:
37
Provincie:
Overijssel

Het leven begint net en ik voel me nu al verloren

Hoi,

Dit is de eerste keer dat ik opschrijf hoe ik mij voel. Sinds ik 13 ben heb ik zelfmoordgedachten. Er waren tijden waarin het goed ging en ik misschien een paar maanden niet aan zelfdoding heb gedacht en soms was het een paar maanden elke dag meerdere keren.

Ik ben nu 18, zit in 5 gymnasium en ik voel me verloren. Het gaat niet goed op school en mijn zelfbeeld is heel slecht. Ook zijn mijn ouders alleen gefocused op hoe mijn school gaat en niet hoe ik mij zelf voel.

2 weken geleden had ik weer een proefwerkweek, waarvan vandaag een aantal cijfers binnen zijn gekomen. Ze waren niet goed om het zo te zeggen. Ik ben uitgescholden door mijn ouders, bedreigd met uithuisplaatsing en hierdoor voel ik me nog beroerder.

Ik ben kortom een walgelijk persoon. Ik ben egoistisch, lelijk dik en biedt geen toevoeging aan deze wereld. Het enige waar ik goed in ben is mensen telleurstellen en dingen verkeerd doen. Ik ben lui en geen goeie vriend, ik denk alleen aan mijzelf en ik ben er klaar mee. Ik ben klaar met alles en wil er gewoonweg dood.

Het enige wat mij tegenhoudt is dat ik mijn familie geen pijn wil doen. Mijn familie is altijd zo goed voor mij geweest en ik wil niet bewijzen dat ik een egoist ben.
Datum:
04-04-2018
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
18
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.