Levensverhalen (pagina 558)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

wat moet ik doen?

het zit zo,
sinds dat ik een stiefpapa heb word er niet meer naar me omgekeken net alsof ik er niet meer ben
ze doen niets met me ik moet maar voor mijn eigen zorgen en vaak ben ik het dan ook wel beu en dan krijg ik het gevoel wat moet ik doen nu
springen uit een raam gwn doodgaan of afzien van verdriet en pijn diep vanbinnen
ik weet het gewoon allemaal niet meer
dan denk ik wat is men leven eigenlijk nog zo zonder een mama die er is voor jou en die je helpt
wat ben ik dan nog
soms denk ik zelf zal ik men dood niet plannen want als ik het beuh ben en ik ga dood dan kan ik dat niet
en dan denk ik
waar ben ik mee bezig ik ben pas 12
waar denk ik aan
maar het punt is gewoon dat ik niet meer weet wat ik met mezelf moet doen
xd
Datum:
25-12-2010
Naam:
anoniem
Leeftijd:
12
Provincie:
Limburg

Vroeger was het beter ?

Hallo , ik ben ' anoniem '
dit is zoon beetje mijn leven
en ik heb zoveel meegemaakt .
dat ik nu denk aan zelfmoord
okee ...

Toen ik Verhuisde leerde ik een meisje kennen .. en op een dag gingen wij gaan wandelen . toen we wandelden naar een speelplijn passerde er een auto en reed er omver. en toen begon alles ...
- me ouders schijden
- moeder krijgt kanker
- vader heeft coma
- goede vriend verloren
- vriendinnen die steeds alles van jou willen .
- , ...

ik kan er niet meeer tegen en het eerst waar ik aandenk is zelfmoord
Datum:
24-12-2010
Naam:
anoniem
Leeftijd:
12
Provincie:
België

heeft het leven nog wel zin?

mijn leven heeft geen zin meer,vorige maand heb ik nog geprobeert om mijn leven te beeindige.
niet gelukt,zit nog steeds in de zelfde sitt.
waarom,ik ben veroordeelt door de rechtbank.
waarom,ik heb mijn best gedaan om een conflict uit te praten.
dit word gezien als stalken,daarom heeft het leven geen zin.
waarom,praten is strafbaar volgens de rechter.
waarom dan nog leven als zelf de rechter je veroordeelt tot 110 uur straftaak.
nee het leven is onrecht vaardig.
ik wil niet leven in deze situatie.
waarom niet,ik ben geen crimineel,maar wordt wel zo behandelt.
ik wil niet meer leven omdat ik geen pijn wil lijden.
ik wil geen verdriet meer hebben om mensen waar ik van dacht dat het vrienden waren?
waarom hebben wij een stem gekregen?
ik mag niet praten,waarom dan nog leven.
het leven is niet zo mooi op deze aarde.
er komt een dag dat het mij lukt om er tussen uit te stappen.
wil het wel,maar pijnloos.
ik ben radeloos en zie er tegen op om verder televen.
Datum:
24-12-2010
Naam:
hopeloos
Leeftijd:
54
Provincie:
Noord-holland

kziet nie mi zitn

eeb persoon beweert mij da men vriendin gevoelens heeft voor hem wa dan ook ben ik zei kwijd kan en zal ik niet meer leven hoe dan ook want zonder zei heb ik niets of niemand meer kweet niet wa te doen
Datum:
24-12-2010
Naam:
kan ik niet zeggen
Leeftijd:
19
Provincie:
België

blijf het volhouden

hallo ik ben daniel en ik geef je een tip hoe dan ook je moet het tegen iemand zegen hoe dan ook het moet en je moet het tegen je ouders zegen en vragen of ze hulp willen zoeken
Datum:
24-12-2010
Naam:
daniel
Leeftijd:
12
Provincie:
Groningen

zo moe

Ik ben zo moe. moe van het ziek zijn. moe van elke dag weer een ander probleem. moe van dokters. Moe van het teleurgesteld worden, elke dag weer. Zo ontzettend moe van steeds dikker worden van de medicijnen.
Ik ben in jaren al niet meer getroost, al jaren geen arm om me heen. want de mensen in mijn omgeving vinden dat maar niets.
Ik zou graag eens bij iemand in de armen willen kruipen en huilen, huilen en alsmaar huilen tot ik geen vocht meer in mijn lichaam heb. Ik heb echt een hoop mensen om mij heen allemaal lief en aardig maar toch voel ik, ik hoor nergens bij.
Ik ga alleen naar de dokter, alleen winkelen ja wat doe ik niet alleen..iedereen heeft werk en wil ze daarom niet te veel vragen.
Wat heeft het voor zin om hier nog te zijn. En zou best voorgoed willen "slapen". Maar ik ben bang voor de gevolgen want wie weet lukt het niet en ben ik nog verder van huis. Dus blijf ik maar doorgaan big smile op het gezicht en diepe ellende erachter. Waarom moest ik geboren worden?????
Datum:
23-12-2010
Naam:
kaatje
Leeftijd:
51
Provincie:
Zuid-holland

dood depressief alles

ik hou heel erg van me moeder, ik denk dat ik niet geboren moest worden
ik wil niet meer leven ,ik heb heel veel meegemaakt en daardoor raak ik ook depressief er zit heel veel in me dwars en
ik kan het heel moeilijk delen
soms probeer ik ook zelfmoord te plegen
maar aan de ene kant durf ik et neit
maar ik kan zo niet meer verder
Datum:
23-12-2010
Naam:
delane
Leeftijd:
12
Provincie:
Zuid-holland

...

De laatste tijd ben ik erg depressief. Ik zit om alles te janken en ik voel me echt niet lekker. Ik heb ook een heel saai leven ; Opstaan , school , naar huis , eten , slapen en dan weer de volgende dag elke dag precies het zelfde. Ik hou van paardrijden alleen dat doe ik nou al 1 maand niet meer vanwege kerst enzo. en anders doe ik het ook alleen maar 1x in de week. Waarschijnlijk heb ik gewoon heel veel zelfmedelijden alleen ik heb toch geen doel in me leven en ik heb niks om voor te leven dus ik kan net zo goed dood. ik ben toch elke dag alleen maar aan het janken om alles dus het maakt toch niks meer uit.
Datum:
23-12-2010
Naam:
E.
Leeftijd:
13
Provincie:
Zuid-holland

Geluk

Ik wil even wat kwijt, want ik herken het nog steeds allemaal.
Toch zoals ik 5 jaar geleden, het liefst gewoon wou slapen. Gewoon zelf 5 jaar lang slapen, terwijl je lichaam de volgende dag gewoon opstaat, en alles doet wat maar nodig is om erbovenop te komen.
Ik wou gewoon slapen, en 5 jaar later wakker worden en zien dat alles beter was en ik gelukkig kon zijn.
Dit is natuurlijk niet gelukt, dat slapen gedeelte. Maar ik ben wel gelukkig. Ondanks dat ik nu geen inkomen, werk, school of wat dan ook heb. Nog niet eens de juiste hulp.
Maar ik ben ermee bezig en dat is het belangrijkst.

Ik herken het echt hoor, hoe eenzaam ik me altijd al gevoelt heb. Niemand scheen me te begrijpen, tegenwoordig kan ik mezelf ook beter uitleggen want ik ken mezelf nu ook beter.
Ontlopen heeft geen zin, je ziet steeds weer dat een probleem niet te ontwijken of te negeren is, alleen op te lossen of het achtervolgt je.
Dan bedenk ik mij, dat de dood niet zomaar het einde kan zijn van de problemen.. want de dood is geen oplossing.
Toen ik me eenmaal bedacht, dat zelfmoord geen optie was, begon ik te kijken naar oplossingen. Omdat je je er dan ook echt op gaat focussen, en je het aandacht geeft, groeit het positieve automatisch.
Zoals je het negatieve voed met angst, door er aandacht aan te geven.

Het is een kwestie van anders denken, anders kijken, anders willen.
Zelfmoord is nooit een oplossing geweest, ik begrijp de uitweg van alle ellende, maar serieus, niemand is beter af dood.
Ik kan garanderen dat het voor de omgeving altijd een grote impact heeft om een dierbare op die manier te verliezen. Vaak zitten ze hun leven lang met de vraag of ze iets hadden kunnen doen.
Vergis je er niet in dat ze niet willen helpen.
Mijn moeder wou zo graag, maar ze wist gewoon niet hoe. Uiteindelijk heeft ze me alsnog enorm geholpen door me rust te geven en enorm veel vrijheid, als ik maar goed voor mezelf zou zorgen. En dat heb ik gedaan.
Therapie hielp niet, maar zoals je zegt Natasja, je moet het zelf doen.
Maar niet geheel, vraag om hulp, klinkt mischien vreemd maar bedenk je er niet bij wat voor hulp, vraag gewoon of ze je echt willen helpen.
Elke dag, het helpt!

Gedachten bepalen een hele hoop: het glas is half vol, of half leeg. er zit niet meer of minder in maar het is maar net hoe je het zelf wilt zien.
Mij heeft het geholpen te bedenken dat het lessen waren, en ondanks dat ik meerdere malen misbruikt ben en, nouja, wel meer ellende... Het heeft me gemaakt tot wie ik ben, en vandaag de dag ben ik blij dat ik leef, en trots op wie ik ben en wie ik ooit zal zijn.
Vooruitgang is het beste streven dat je voor jezelf kunt hebben, en van jezelf leren houden. niet zoals je doet wanneer je depressief bent, maar hoe je werkelijk van binnen bent.

Ik hoop dat het leefmee forum het snel weer doet, voor alle mensen die wat extra steun kunnen gebruiken.

Groetjes,
Dide
Datum:
23-12-2010
Naam:
Dide
Leeftijd:
19
Provincie:
Gelderland

zelfmoord

ik zit al een half jaar met zelfmoordgedachten mijn ouders zijn niet te doen alles wat ik doe is fout als ik op mijn rapport geen 70% haal mag ik niet meer gaan paardrijden dat is gewoon mijn leven dat ze kapot maken maar zij geloven dat niet ik zal een van mijn beste vriendinnen nooit meer zien zij weten niet wat dat is voor mij dat is net als ik hun vrienden zou afpakken maar zij vinden dat normaal ik niet maar ja ze zeggen je moet er maar je best voor doen alsof ik dat niet doe maar zij verstaan dat niet ik zou liever er een einde aanmaken ook al moet ik mijn familie verlaten liever dat dan alle dagen met m'n ouders opgescheept te zitten
Datum:
19-12-2010
Naam:
anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
België

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.