Levensverhalen (pagina 561)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

leven

ik loop al bijna 2 jaar rond met zelfmoordgedachten en dat komt door school ik heb er veel problemen gemaakt. en ik ben nagaan denken over het leven en ik snap niet waarom mensen leven, waarom mensen doen wat ze doen. ik snap niet waarom we naar school gaan, waarom we werken, waarom we alles moeten betalen, waarom we zo leven. ik snap het gewoon niet. je bouwt een leven op en je gaat dood, daar is toch niks leuks aan. als je net iets hebt bereikt in je leven wordt je ziek of je krijgt een ongeluk en je gaat dood. ik snap gewoon niet waarom en daarom ben ik ook minder goed mijn best gaan doen op school en ik wil heel graag dood maar ik weet echt niet hoe.
Datum:
15-12-2010
Naam:
niemand
Leeftijd:
14
Provincie:
Groningen

ongelukkig

mensen denken dat het helpt om met iemand over te praten, maar wat als diegene met wie je wel wil praten maar diegene niet met jou wil praten? Ik heb een grote muur om me heen maar ik kom er niet vanaf. Hij wordt alleen maar hoger. Ik vind het zo moeilijk. Ik wil met iemand praten die ik vertrouw maar ik vertrouw niemand. Mijn moeder vindt alles gewoon simpel en ze zeurt een beetje en ze gaat weer verder met haar leven. Mij lukt dat niet. Alsjeblieft help me.
Datum:
15-12-2010
Naam:
T
Leeftijd:
16
Provincie:
Gelderland

Lieve Mensen

Lieve Mensen,

Wat gebeuren er toch vreselijke dingen op de wereld. Mensen die met gedachten rondlopen dat ze zelfmoord willen plegen, is het niet vreselijk?
Mensen kom op! weet dat God er voor je is. Hij heeft je niet voor niets op deze aarde groot gebracht.
Bid tot hem HIJ wil jou helpen!
Vouw je handen, Sluit je ogen, en bid tot HEM, ik weet dat het moeilijk is maar, doe het maar!! leg alles voor hem.

Advies, wat moet je doen?

¡Praat er met iemand over, hou het in ieder geval niet geheim. Vertel je ouders, je broer of zus, je leraar of raadgever van je school, je voorganger of jeugdleider, dat je over zelfmoord aan het denken bent. Als een vriend je zegt dat hij of zij serieus over zelfmoord nadenkt, dan moet je iemand die verantwoordelijkheid draagt en zou kunnen helpen benaderen.
¡Belijd je zonden aan de Heer Jezus en accepteer de vrije gift van eeuwig leven en redding, als je dat nog niet gedaan hebt. Romeinen 10:13 zegt:gwant er staat: Ieder die de naam van de Heer aanroept, zal worden gered.h
Joh. 1:12 zegt:gAllen die Hem aangenomen hebben, hun heeft Hij macht gegeven om kinderen van God te worden.h
¡Breek met bewuste zonden, dingen waarvan u weet dat het tegen Gods Woord is. (Lees Efeze 4:25-32) Zonden zijn openingen voor demonen in ons leven.
¡Ga naar iemand die vervuld is met de heilige Geest en inzicht heeft in het vernietigend werk van demonen en laat met u bidden, er is beslist bevrijding van deze zelfmoord neigingen, in Jezus naam.

Na het aardse leven, komt het eeuwige leven mensen! weet dat!
Waar ga jij naar toe? naar God of naar die vreselijke satan!!
Lieve Mensen bid tot God! Hij kan en wil je helpen!

God in de hemel,
Vader, U kent ons beter dan wij onszelf kennen, daarom vraag ik U om ontferming, of U ons vast wil houden, door alles heen.

Amen.
Datum:
15-12-2010
Naam:
Amy
Leeftijd:
20
Provincie:
Zuid-holland

Mijn dochter.

Ik had een dochter van 13 jaar, Jennifer.
Diezichzelf had opgehangen...
Ik was altijd lief voor haar en liet elke dag wel 3x merken dat ik heel veel van haar hield..
Maar haar vader, mishandelde en misbruikte haar (kwam ik later pas achter)Dus begon ze tegen mij ook ineens heel vreemd te doen en deed ik dat dus ook tegen haar...
Tot op een dag ze zichzelf had opgehangen.
Ik heb nu zoveel spijt & mis haar heel erg..
Dit gevoel is niet te beschrijven hoe KUT dit is voor een moeder !
Daarom mensen die zelfmoord willen plegen:
DOE HET DE MENSEN DIE VAN JE HOUDEN NIET AAN, HOE ZE OOK TEGEN JE ZIJN, ZE HOUDEN VAN JE !!!
Datum:
15-12-2010
Naam:
Denise.
Leeftijd:
41
Provincie:
Zuid-holland

Ik wil dood

Help,

Ik heb jarenlang gestreden tegen homosexualiteit en nu ben ik er achter gekomen dat ik zelf ook homo ben!
Wat moet ik doen??
Datum:
15-12-2010
Naam:
Thomas
Leeftijd:
17
Provincie:
Gelderland

zin in leven verdwenen

ik stel me zoveel vragen,en steeds luidt het antwoord hetzelfde.
mijn man werd ernstig ziek,en elke energie en liefde heb ik hem zoveel mogelijk verzorgd omdat hij dit zo wilde,alsof hij me nooit wilde loslaten.
maar hij vocht zo hard om te mogen blijven.
toen onze dochter van 20 lentes jong plots is overleden,autopsie wees niets uit van haar doodsoorzaak.
mijn man vocht niet meer en vier weken na onze dochter overleed hij ten gevolgen van kanker(van pijn en verdriet).
mijn oudste dochter keerde me de rug toe twee jaar na hun overlijden alsook mijn zoon loopt me voorbij.
ik denk dat ik alleen nog overleefde voor de jongste dochter van 15 jaar,terwijl zij zo scheef loopt,het gevoel dat ik nodig ben om te geven maar niets terug te krijgen.steeds heb ik haar kansen gegeven,doch niets wat lukt,vaak lijkt het me beter dat ze geplaatst wordt.
mijn twee kleinkinderen mag ik al mee,waar ik aan kapot ga ,zij waren voor mij en mijn man oogappeltjes.
en nergens waar ik begrepen wordt,je krijgt een antwoord ,laat het los en leid je eigen leven.
ik voel me hier zo eenzaam en alleen;ik overleef en hoelang ik dit volhou weet ik niet.
ben op gesprekken geweest maar helaas duwde me dit nog dieper.
ik wil alleen nog bij mijn man en kind zijn.
c
Datum:
15-12-2010
Naam:
c
Leeftijd:
53
Provincie:
Limburg

Soms Hoopte Ik Dat Ik Nooit Geboren Was....

soms hoopte ik dat ik nooit geboren was,, ik voel aleen maar pijn, en alles... me ouders zijn er altijd voor me,, maar wat geeft ik terug, niks.. ik maak ze aleen maar boos,, mijn vriendin wil me niet meer,, en ik word elke dag weer boos op mijn beste vriend,, omdat ik gewoon hoopte dat ik nooit geboren was,, soms denk ik,, ik wil zelfmoord plegen,, maar heeft dat nut ?? ik doe mijn ouders er nog meer pijn mee,, nee denk ik dan,, dat doe ik niet,, ik leef wel gewoon verder met pijn en alles,, die pijn die ik nu voel, wens ik egt niet aan iemand anders,, ik wil zelfmoord plegene,, maar mijn ouders zijn te belangrijk
Datum:
14-12-2010
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
Drenthe

het vuur is gedoofd in me.

Wat hield ik van sporten, bezig zijn, mezelf lichamelijk uitputten, en trots zijn op het resultaat.
ik had dromen, zo groot, en onbereikbaar, maar toch wist ik zeker dat het allemaal mogelijk was, Omdat ik dat zelf in de hand had.
Ik wou wat van de wereld zien, er op uit in me eentje, zo ver weg, en van alles zien.
ik wou vechten voor alles, voor mezelf, mijn famillie, mijn vrienden, hard werken voor mijn centjes. En iets moois opbouwen.
Als ik nu in de spiegel kijk, zie ik een dood vermoeid gezicht. En sterker nog, een gezicht wat ik niet meer wil zien of herkennen. dit ben ik niet, dit kan ik niet zijn.. Elke ochtend als ik wakker word, denk ik shit. waarom? het heeft toch allemaal geen zin meer.
ik heb nog nooit zoveel verdriet gevoeld.
zoveel verdriet, dat ik er van moet overgeven, dat mijn hoofd er van ontploft.
Ik kijk naar mijn rode wijntje,
hij smaakt niet eens lekker, maar het is het enige warme gevoel wat ik nog ken als hij op is.
en me lichaam vraagt naar meer warmte,
maar ik weet donders goed dat de wijn het niet vult.
ook de sigaretten niet, net zoals de joints niet.
dus ook daar is geen uitweg meer in te vinden.
het gevoel van constante onrust, het gevoel dat ik met geen woord kan beschrijven, en wat ik ook doe, het gaat niet weg, ik haal nergens meer voldoening uit. Dat vuur wat ik had in me, die wilskracht in me, en dat doorzettingsvermogen, is zo ver te zoeken. Het word alleen maar zwarter en zwarter om me heen, en de muren in me eigen thuis komen op me af, ze schreeuwen dat ik weg moet, weg van hier, weg van alles.
Mijn vriend zucht, draait zich voor de zoveelste keer om, Ook hij is dit zat.
het gehuil, het geschreeuw, de vieze walm van rook om me heen..
Het maakt me niet eens meer uit hoe ik er uit zie. Me haar leuk doen, lekker fris ruiken, het boeit me niet meer.
Het enige wat door me hoofd speelt, is: hoe en wanneer kan ik er van af zijn.
Van me zelf, mijn verdriet en onrust,
ik wil me ogen dicht doen, in slaap vallen, en niet meer wakker worden.
de twinkeling in me ogen, die brede grijns op me gezicht, ik kan me niet eens meer herinneren wanneer dat er was.
me batterij raakt op, en het gevoel, dat het allemaal wel weer goed komt, is ver te zoeken.
Het voelt alsof de duivel me een zetje geeft, een zetje nog iets meer naar de afgrond, waar ik toch al half in hang,

Maar iets in mij schreeuwt, schreeuwt zo hard dat ik er doof van word,
Je moet, kan , wil niet op geven.
Want je bent het waard om te leven..
Het lijkt allemaal zo ver weg,
maar op een dag weet ik gewoon,
dat het allemaal op zijn pootjes terecht komt.
Dus langzaam vecht ik, tegen de duivel die me wil duwen, Want ik weet dat ik naar me zelf moet luisteren, en naar al het goede in me.. Hoe dan ook , het komt wel, ooit eens.. dan kijk ik in de spiegel, zie ik die frisse kop weer, werk ik me weer te pletter 5 dagen in de week, sport ik weer op de avonden, en stap ik zaterdag ochtend uit bed, om die wedstrijd te spelen. Ooit, op een dag, kan ik me vriend recht in de ogen aan kijken,
en kan ik zeggen, dat ik gelukkig ben,
met hoe ik ben, wat ik ben, wie ik ben.
en me brede grijns komt terug,
en het straalt van me ogen af, hoe blij ik ben.. Echt.. ooit op een dag.. word alles weer rustig....


ik wil iedereen hier ook heel veel sterkte wensen, En ik hoop dat we ooit op een dag, samen kunnen zeggen dat we de brede grijns terug hebben, en dat we de zin in het leven weer terug hebben gevonden..

groetjes,
Datum:
14-12-2010
Naam:
isabel
Leeftijd:
20
Provincie:
Overijssel

zelfmoord

ik heb zelfmoordgedachten hoe kom ik ervan af?
Datum:
13-12-2010
Naam:
steffi
Leeftijd:
19
Provincie:
Zuid-holland

Ik zie het leven niet meer zitten.

Hoi, ik ben het leven kotsbeu.
Ik zie het niet zitten om een diploma te halen en daarna nog eens te gaan werken tot men 65.Ik denk dat ik ziek ben.
Liefst van al zou ik een gelukkig leven willen lijden.Een vrouw,2kindjes een woning.Maar dit is onhaalbaar voor mij aangezien ik het niet zie zitten om school af te maken.
Ik ben reeds 2keer blijven zitten en leren is echt niet aan mij besteed.
Wat kan ik doen? Ik wil later geen financieele problemen hebben.Alles lijkt veel simpeler om er gewoon een eind aan te maken.
Help mij alstublieft.Dit is men laatste hoop.
Datum:
13-12-2010
Naam:
anoniem
Leeftijd:
17
Provincie:
België

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.