Levensverhalen (pagina 556)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

een gedachte om te delen en hopelijk mensen in te laten zien dat

als je alles kwijt bent wat je liefhebt, als je liefde altijd eenzijdig is, als iedereen met hen zogenoemde goede bedoelingen nooit wat van zich laten horen of zien,
wie ben ik dan om nog te leven
wegkwijnen in verdriet, geen weg meer te gaan, zoveel pieken en dalen, moeite vooruit te gaan in de maatschapij die je liever ziet gaan dan komen leven is een hel en mensen zijn blind. ze zien niets pas als dat gene er niet is en hoe lang hangen mensen wel niet aan een touwtje zonder gevonden te worden, zoveel interesse in elkaar.
ik denk wel eens wat zou ik zien als mij lichaam boven me kist doolt op het moment van me begrafenis wie wat en waar ben ik, mischien heb ik dan antwoorden op het gene ik eigenlijk wel weet

een gevoel is dodelijk
Datum:
29-12-2010
Naam:
anoniem
Leeftijd:
33
Provincie:
Gelderland

De levende God.

De God van de bijbel is een levende God!
Alleen Hij kan je redden, niet alleen van je zelfmoord plannen maar nog veel belangrijker van de eeuwige straf die we allemaal verdienen.

We hebben Hem allemaal verlaten.
Je mag terug!

De mens gaat naar zijn eeuwig huis. (Prediker 12:5)

Iedereen is nog welkom, Hij roept je.
Datum:
29-12-2010
Naam:
.
Leeftijd:
18
Provincie:
Zeeland

eenzaamheid en alleen

alles en iedereen die ik zie is gellukkig behalfe ik denkend aan zelfmoord ga ik dag in dag uit door wat me tot nu toe heb tege gehoude weet ik niet mischien de pijn of angst om die stap te doen kom door mijn drugsverslaving ben alles kwijt vrouw kinderen fammillie moeder vader heb niks meer bajes in bajes uit nu weer in een kliniek beste is zelfmoord ben ik overal van af doe mijn famillie enz nog 1keer pijn daarna is klaar kan uure type schrijve over mijn gevoel heb pilletjes voor depressie ma help nie gesprekken met psygolooge lucht nie op vecht al jaare mnde tege de gedachte val steeeds terug zelfmoord is de enige oplossing
Datum:
29-12-2010
Naam:
henk
Leeftijd:
29
Provincie:
Zuid-holland

Hoe lang moet het nog doorgaan?

Al4jaar denken aan zelfmoord. Geen vrienden hebben is zeer moeilijk maar liegen tegen klasgenoten over wat je hebt gedaan van het weekend is ook kut. Bang wat ze van me vinden. Liegen dat ik ben wezen stappen of dat ik een vriendin heb want in al die tijd zit ik achter de computer want vrienden heb ik niet. De enige mensen die om me geven zijn me ouders maar is dat genoeg? (die hebben geen idee hoe ik me egt voel) Voor mij is het maar mooeilijk. Tijdens de busreis nerveus/zwetend/buikpijn naar school denkend wat er mis zou kunnen gaan tijdens de lessen, waarom zou ik nu weer uitgelachen worden. Als ik een antwoord weet op een vraag zeg ik het niet bang dat ik uitgelachen word want zo onzeker ben ik nou:\ Ik draag een bril en dan ben je natuurlijk automatisch een nerd. Meisjes die in groepjes langs lopen en zeggen dat je lelijk bent, geen fijn gevoel, wat bij mij lang in me hoofd blijft spelen. Leren kan ik niet dan denk ik weer wat er morgen kan mis gaan. Maar achter de computer een spelletje spelen doet je gedachten even leeg halen. Maarja dit doe ik dan na schooltijd of in het hele weekend(verslaafd), soms weln10 uur lang, ja k weet het is niet goed maar dit geeft me rust! Daar kunnen mensen niet op je uiterlijk beoordelen. Die paar klasgenoten denken dat ik een leuk leven heb, maar het is dus gwn gespeeld. Al maanden voordat het nieuwjaar of mijn verjaardag is denken hoe eenzaam word. Ik wou dat ik zelfmoord kon plegen maar ik denk dat ik me moeder te veel verdriet doe dit is het enige wat me tegenhoud. Maar hoe lang zal ik dit nog volhouden?
Datum:
29-12-2010
Naam:
AnoniemR
Leeftijd:
19
Provincie:
Anders

Elke keer weer die gemende gevoelens

Ik zoek niet hier voor hulp. Ik heb genoeg hulp gehad en waarschijnlijk nog veel nodig....
Dit is mijn verhaal: Gevoelig karakter. Ja helaas daar wordt je mee geboren. Je zelf totaal wel en niet kennen. Wat een gepluis in je eigen leven. Soms is het leuk soms is het frustrerend. Op de basisschool begon het allemaal. Ik hoorde der niet bij. Had echt wel vriendinnetjes en vriendjes. Zonderde me dan maar van de groep, want begreep nooit waarom ze me vreemd vonden. Net me pubertijd zou gaan beginnen zijn me ouders verhuisd. Dat was de grootste nachtmerrie in mijn leven. Van het vertrouwde kleine dorp naar een hele grote dorp. Direct was ik een pispaal in de klas. Was anders, ze vonden me een boerin. Hierdoor huilde ik veel. (iemand die ik nooit kan vergeven) De leraar, jaja, vond dat ik me aanstelde, dat ik me moest aanpassen. Hoe kan een jong meisje dat nou? Snapte niet wat ik fout deed. Mijn pubertijd was vreselijk. Ik dacht dat ik hartstikke lelijk was. Was super onzeker, welke puber niet. Maar helaas hoorde ik nog steeds nergens bij. Na de puber tijd kreeg ik eindelijk wat vriendinnen. Kwam wat meer voor me zelf op. 17jaar jong in de bloei van me leven. Wow wat een heerlijke tijd en rot tijd was dat. Hier kwamen me zelfmoord gedachtens en helaas ook een poging. Vaak ben ik in de war en weet niet waar ik aan toe ben. Voel ik me HEEL ERG ALLEEN op deze wereld. Gelukkig is dit niet het geval. Maar als ik me weer ga afzonderen en weer te veel tijd heb om na te denken gaat het gigantisch mis. Dan ga ik mezelf weer vreselijk vinden, zoal innerlijk als uiterlijk. Hier schaam ik me ook voor. Eigenlijk ben ik een hele lieve spontane knappe meid met veel kennissen paar goeie vriendinnen en vrienden en een super grote lieve familie. Na mijn poging ben ik hulp gaan zoeken. Omdat het voor mijn gevoel niet hielp ben ik er snel mee gestopt. Voelde me toch goed op dat moment. Inderdaad ik kan me zo weer een paar maand geven dat ik geen moment heb om daar aan te denken. Helaas val ik steeds terug. Waarom dit waarom dat. Op me 20ste heb ik zelfs uren in me auto rondjes gereden om te zoeken naar de perfecte plek. Een plek waar ik niemand pijn kan doen met mijn dood. S'nachts eindelijk thuis heb ik nog uren gehuild me dagen rot gevoeld en kon van niemand houden. Egoïstisch ben ik dan. Vreselijk dat iemand zo egoïstisch kan zijn. Helaas heb ik nog vele dagen gehad. Veel hulp gezocht hiervoor, zowel familie, vrienden en praatdokters. Helaas helpt dit altijd maar voor korte duur. Zelfs 1 gesprekje is voor mij een oppepper voor een tijdje. Nu 24 en een half. Met deze rot kerst dagen, vakantie, veel denk tijd. Ik voel me weer rot. Huil weer steeds alleen in me kussen. Niemand weet het niemand ziet het. Ik ben weer de kluts kwijt. Ik wil weer weg van deze rot wereld. Helaas dat ik mensen pijn ga doen met dit. Ze weten toch wel dat ik het eens heb geprobeerd dat ik hier hulp voor heb gehad. Dus de grootste shock is er vanaf. Ik wil eigenlijk helemaal niet Egoïstisch zijn. Zo ben ik eigenlijk helemaal niet. Maar in mijn hoofd zijn er op dit moment kortsluitingen. Hopelijk lukt het me WEER om mezelf hier door heen te slepen. Want hulp kan je zoeken voor even. Die hulp loopt niet dag en nacht je hand vast te houden. En dan kijk ik vandaag weer naar me zelf in de spiegel en zie dan een akelig persoon die lelijk dik is. Gister vond ik me zelf volgens mij nog een lieve knapperd. Of had er vandaag weer iemand me laten zitten waardoor ik weer onzeker werd en dan weer beroerd voel. Vreselijk zulke gedachtens die voortdurend door je hoofd spelen. En als ik dan toch dieper graaf, dacht ik jaren terug ook al zo. Waarom moet ik nou dat domme gevoelige meisje zijn. Waarom kan niemand met me omgaan alsof ik van breekbaar dun glas ben. Gelukkig kan ik wat helderder over me gevoelens denken en gewoon mezelf in slaapwiegen. Hierdoor kan ik de volgende dag gewoon weer opnieuw beginnen. Maar zoals vanavond. Voelde ik me heel erg verdrietig en leeg. Alsof ik vergeten ben. Ik ben gaan neuzen op internet en strand op deze website. HIER IS MIJN VERHAAL. Slaaplekker
Datum:
28-12-2010
Naam:
Jen
Leeftijd:
24
Provincie:
Groningen

Zelfmoord/Weglopen

ik heb gewoon zin om zelfmoord te plegen
veel problemen met familie alles.
Gewoon haat aan me leven in probeer me steeds te snijden maar alsnog lukt t niet echt.
weglopen ook is geen optie steeds dan bellen me ouders me op heel boos.
Me vader word te snel boos.
Als je zegmaar 1x klootzak enzo zegt slaat ie.
Datum:
28-12-2010
Naam:
Anoniemejongen
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

zelfmoord.

k ben een meisje van 14 jaar, myn ouders zijn een half jaar gelden geschijden, en men vriendje waar ik heel veel van hou, heeft me een paar weken gelede in de steek gelaten, hij beteknde alles voorme, hij was me steun, ik kon alles bij hem kwijt.. nu heb ik niemand meer, me oudesr laten me inde steek, iedereen. ik wil het liefst dood, maar k wil hem zo graag terug, we deden ales samen, en nu ben ik alleen. k snij mezelf al n paar jaar, maar nu gaat t veel erger met me,
kwil graag tege alle girls die dit lezen zeggen begin er niet aan ! je maakt jezelf kapot.
Datum:
28-12-2010
Naam:
--
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-holland

Depressief

hooii iedereen , ik ben depri
maar niemand weet dat! Ik doe altijd alsof ik supervrolijk ben! Mar dat is gewoon acteren! De reden daarvoor is m'n oma die gestorven is, het was de week daarna uit met m'n liefj en nu moet m'n ene hond een spuitje krijgen zodat hij rustig naar hierboven gaan vertrekken en m'n andere hond is 2weken geleden doorgereden geweest! Op school heb ik redelijk veel vrieden maar 1 stom kind probeert ze van me af te nemen! Ik heb haar niets fout gedaan, maar vanaf de eerste dag doet ze er alles aan om me dood te krijgen! Ik zie er een beetje anders uit dan normale mensen! Ik ben gwn DIK! iedereen zegt dat dat niet waar is maar ze liegen! 's avond lig ik steeds te huilen! en niemand heeft iets door! Ondertussen heb ik een nieuw vriendje maar ik mis m'n ex ( het lijkt of ik al 20 ben) enjh thuis zijn m'n ouder bijna nooit thuis, alleen maar voor te slapen! ik denk eraan om te snijden!
Datum:
27-12-2010
Naam:
kweet niet
Leeftijd:
12
Provincie:
België

mijn verhaal en verdriet die op is

mij verhaal begon 1993 en onze stief vader heeft mij en zus en mij moeder hier gehaalt en we wisten niet dat hij dronk en me moeder en ik werdt zwaar mishandelt me zus niet toen was ik 10 jaar oud ik weet was een keer op school en kon opeens niet meer rekenen ik was verplaats naar een voor gezet specialschool en me broertje half werdt mij onze stiefvader geboren dus zijn echte vader en van ons me zus en ik onze vader is in suriname maar na de mishandeling van me stiefvader na 5 keren werden we naar een blijf van me lijf geplaats eerst naar zoutkeetgracht en dan naar oost en toen kregen we een huis in slotervaart na de mishandeling kreeg me moeder een brobleem in haar hooft ze werdt riage patient hoort stemmen en zo en zij tegen me spring van 3 hoog na dat werdt me broertje weghaalt van huis omdat me moeder gek werdt ze heeft 2 keer in kliniek gezeten en was beter geworden nu slikt ze pillen voor haar hooft na dat kreeg ze kanker borst kanker en ook genezen na dat ze thuis was ja natuurlijk was ik toen inmidels 24 jaar en kreeg ik asma hoge bloedruk en long en hart probleem heb moest steeds elke week van 3 hoog gehijsen worden nog heb ik steeds las van en opeens kreeg ik agis reken een ritje ambulance 500 euro en ze hebben geen warschuwing brief gestuurt en heb een schuld op dit moment 10,000 euro ik wordt met de dood bedreig door me zus omdat ik politie hat gebelt voor me moeder ja kon niet anders ze was gek geworden door de mishandeling en moest naar het kliniek mij en werdt door de buur jongen uitgescholden door flikker en racis en me werk gever had contact op genomen met aliantie woning bouw zou een woning krijgen en 1 jaar later nog steeds niks heb hulp gezocht met maastchaaplijk en politie niks help ze kunnen niks doen ook voor me woning en schuld en nog steeds wordt ik gepest ik ben op en wil zelfmoordt plezegen met elke dag veel verdriet en steeds nacht merry ik ben wel weer terug this heb een opleiding gedaan in de zorg alles zakt ik omdat ik geen rust heb yhuis en in de buurt heb nu geen werk en deurwaarde wil beslag maken alleen ook door agis heb een brief geschreven en naar andere maar niks kunnen ze doen ik ben op en wil niet verder kijken hoe ik zelfmoordt wil plegen mij verdriet is er elke dag met mijn op de borst
Datum:
27-12-2010
Naam:
farid
Leeftijd:
25
Provincie:
Noord-holland

wat te doennnnn

Ik ben zo verliefd maar mijn beste vriendin haat hem ze hebben ruzie ze willen allebei dat ik een keuze maak of ik ga voor me bf of voor me vriend IK WIL ZE ALLEBEI ik geef zo veel om hun praten helpt niet.. nu lieg ik tegen allebei pffff wat moet ik nu komt oud & nieuw eraan en ze willen allebei dat ik het met hun vier ik kom er niet uit word gek dit duurt nu al bijna een jaar !!!!
Datum:
27-12-2010
Naam:
MissBenthe
Leeftijd:
19
Provincie:
Zeeland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.