Levensverhalen (pagina 539)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Kan het niet meer aan

Het begon allemaal zo mooi,ik ging uit met mijn vriendin enz...
Toen kwamen we op een idee van stelen...
Maar op een dag werden we ontdekt.
Haar ouders waren zo boos,mijn ouders ook.
Vanaf toen haatte ik polities.
De vader van mijn vriendin zoekt alleen maar meer problemen.
Hij zei dat als de Directrice van ons school het weet,gaat hij alles analyseren en alles grondig uitzoeken met een detector en meer...(hij was vroeger een politieman)
Uiteindelijk zal hij toch te weten komen dat het niet onze eerste keer is.
Ik heb nu al 1ster op mijn password voor diefstal.
De directrice gaat natuurlijk een briefje of telefoontje krijgen van het politie bureau...
Als de polities weten dat wij het meerdere keren hebben gedaan,zal het ons bezuren.Natuurlijk gaan wij dan naar een kindergevangenis.
Ik ga zoiezo geen goede beroep krijgen.
Om dit allemaal op te lossen is er maar 1 oplossing ! Zelfmmord!
Vandaag zal ik nog springlevend zijn...
Maar morgen,na school ga ik naar de "hemel" of "de hell"
Datum:
13-02-2011
Naam:
Vertel ik niet
Leeftijd:
13
Provincie:
België

hoop

God lieve mensen, god...
vergeet hem niet in je leven op te nemen!
God heeft jou het leven gegeven hier op aard!
Geniet ervan en bedenk jezelf dat iedereen liefde nodig heeft! Iedereen om je heen !
ook jij!! Bid ' s nachts voor je gaat slapen een paar minuutjes tot god en vraag hem je kracht te geven. HIJ zal aan je denken!
HIJ zal je kracht geven, moed,hoop en liefde! Je zal de kracht in je lichaam voelen stromen en beseffen dat het leven heel veel dingen bevat dat goddelijk heerlijk is.
Wat denken we van de heerlijke zonnestralen op je gezicht, wat denk je van het lachje van een baby. Wat denk je als je naar je partner kijkt en je ziet gewoon de liefde die ze voor je hebben, wat denk je als je naar je familie kijkt die om jou geven en die het vreselijk zouden vinden om je te moeten missen.
GENIET van het leven, hoeveel problemen je ook hebt! Het zal over gaan! God zal je helpen! Hij heeft je het leven gegeven en hij zal je pas nemen als hij het de tijd ervoor vind. Wees rustig en leef je leven zo goed als je kan! Behandel de wereld zoals jijzelf behandeld zou willen worden en als mensen jou slecht behandelen, ga dan niet hetzelfde doen , maar laat ze dan zien hoe het wel moet! dat is pas echt liefde en kracht in je lichaam en geest!
JIJ kan het !! Jij bent het waard, want God heeft jou hier op aarde het leven geschonken. Wees hem hier dankbaar voor en geniet van je leven zoveel als je kan!!!
Je bent een goed mens en jij verdient het om hier tussen ons te leven!


LEEF JE LEVEN EN GENIET TEN TOP!!!
OOK JIJ BENT HET WAARD!!!!!
GOD ZEGEN JE EN DAT JE EEN HEERLIJK LEVEN MAG LIJDEN HIER OP AARD(L)!!!

X Christina
Datum:
12-02-2011
Naam:
christina
Leeftijd:
23
Provincie:
Limburg

wat te doen

Hoi. het begon allemaal toen ik vijf jaar was. toen begonnen mijn problemen. ik werd toen al geconfroteerd met de thuissituatie van mijn beste vriendin. we trokken ons altijd op aan elkaar. op mijn twaalf jaar verloor ik mijn vriendje in een ongeval. nog geen maand later ook een goede vriend van me. ik kon er amper over praten maar besloot toch hulp te zoeken, ik ging echt kapot. toen ben ik met CLB gaan praten op school en uiteindelijk naar psychologe. in het begin hielp het wel een beetje mar na een tijd niet meer. ik ging er onderdoor, en dat gevoel werd enkel erger toen mijn beste vriendin zelfmoord pleegde. na 8 jaar een steun te zijn voor elkaar stondik er helemaal alleen voor . en weer ging ik achteruit. mijn polsen lagen altijd open, vanaf de wonde genazen kwamen er nieuwe in de plaats. ik zocht weer hulpbij CLB en psychologe en werd uiteindelijk ook naar de huisarts gestuurd. de gesprekken hielpen na een tijd nietmeer. ik werd opgenomen in psychiatrie waar ik een maand gezeten heb. daarna ging het weer beter met me. maar vanaf ik thuiswas, ging het weer achteruit. in maart deed ik een zelfmoordpoging door een overdosis aan slaappillen. helaas waren ze er op tijd bij. weer twee maanden in psychiatrie. maar ik vond het niet erg, ik voelde me er thuis,. de vertrouwde verpleging, het irriterende geluid van de telefoon. alles. ik voelde me er op mijn gemak. maar ze konden me niet eeuwig houden. dus mogt ik weer naar huis. nu , een jaar later wil ik terug zelfmoord plegen maar dan via het oversnijden van mijn polsen. ik wil het doodgraag doen en heb zelfs al een datum. maar ikheb schrik voor ding : dat ik pijn zal hebben..
Datum:
11-02-2011
Naam:
Ilona
Leeftijd:
15
Provincie:
België

Van negatief naar positief. Maar de vraag is:

Mijn gevoel uit ik door middel van een gedicht.
De rijm is moeilijk te vinden, maar het is AB-AB.

"Kan jij voelen wat ik voel?

Stel je voor:
‘Je bent een meisje dat gelukkig ter wereld is gebracht.
Met een moeder, een vader en een zus. Daar komt het door.
Je weet het nog niet, maar er staan heel wat verrassingen in de wacht.

Als je drie bent komt nummer één.
Je ouders gaan scheiden.
Je vader gaat weg, maar je weet niet waar heen.
Iedereen probeert elkaar te vermijden.

Je bent te klein om het te begrijpen, maar groot genoeg om het te voelen.
Dat gevoel is vreselijk.
Dat is waar scheidingen vaak op doelen.
Scheidingen zijn eigenlijk onwezenlijk.

Je bent inmiddels zes en nog steeds depressief.
Maar voor jou is dat normaal.
Depressief is normaal en goed en niet negatief.
Toch mis je iets, je voelt je kaal.

Dat gelukkige gevoel is wat je mist.
En daarom moet je elke week naar de psychiater.
“Die gelukkigheid is niet weg, maar ligt ergens ver weg opgeborgen in je hart, in een kist.
Dat verdwenen gevoel is geen flater.

Jij kan er niks aan doen dat het zo ver weg ligt.” Is wat je te horen krijgt.
Dus je gaat op zoek naar dat gevoel.
Daar ver weg in een donker hoekje in je hart, maar de moedeloosheid stijgt.
Die zoektocht is nu je doel.

Maar na vijf jaar je doel niet bereikt te hebben denk je dat je dat gevoel niet kende.
Je concludeert dat dat gevoel voor jou niet is weggelegd.
Je leeft een jaar in wanhoop, verdriet en ellende.
Tot voor jou het besluit is vastgelegd.

Maar je ziet nog één laatste kans; je vervuld je levensdroom en zet daarmee je laatste hulpmiddel in.
Je koopt een hond en staat voor het eerst echt positief in het leven.
Voor jou heeft het leven nu weer zin.
Je voelt je stralend en wilt niks meer opgeven.

Maar na een paar maanden overvallen alle negatieve gevoelens je weer.
Je zit op het randje van de dood.
“Ik ben te jong! Ik ben dertien.” Denk je keer op keer.
Je voelt je net een lekke boot.

Je krijgt alles; liefde; spullen; waar je om vraagt,
Maar alles ontglipt je weer te vlug.
Je bezwijkt onder wat je draagt.
Je zinkt naar de bodem van de put. En ziet voor je die brug.

Die brug waar je op staat te wankelen tussen de dood en het leven.
Je weet wat je kiezen moet.
En je wilt alles nu opgeven.’

Kan jij voelen wat ik voel?"

Ik schreef dit gedicht om mijn gevoel te uiten. om het binnenste uit me te halen. Wie weet brengt het u op ideeen. Misschien kan iemand mij helpen.

Maar om naar positief te gaan moet je deze lezen.


"GEEF NOOIT OP

Hoop doet leven,
Moedeloosheid niet.
Je moet nooit opgeven,
Al heb je verdriet.

Angst is een vijand,
Die je moet overwinnen.
En krijgt angst toch de overhand,
Dan kan je morgen weer opnieuw beginnen.

Een huilbui, op z’n tijd,
Is zeker niet slecht.
Maar ben je alles weer kwijt,
Houd dan je hoofd weer recht.

Soms zit alles je tegen
En lijkt iedereen tegen je te zijn,
Maar heus, ook na tijd van regen,
Komt altijd weer zonneschijn.

Denk niet te negatief over het leven,
Want ondanks de narigheden,
Heeft het ook veel goeds te geven.
Kijk vooruit, en niet naar je verleden.

Maar:

Waar je ook naar verlangt,
Je zult eerst moeten geven
Alvorens je iets ontvangt.
Zo is nu eenmaal het leven…"
Datum:
11-02-2011
Naam:
Rebecca
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-holland

GewoonNIETdoen

Mensen ik heb deze gedachten ook gehad ik wou het zelf ook doen.. Maar nee als je het kan zien heb ik het niet gedaan.. Mijn juffrouw van de basisschool heeft het erover gehad met mijn ouders. Zoals ik het zei het zijn GEDACHTEN, mensen die dit denken te doen.. zijn zwak (niet beledigend bedoeld) daarmee bedoel ik : Je hebt bijvoorbeeld nooit tijd voor jezelf, of je laat je snel beïnvloeden.. Doe dit gewoon niet. DENK ERAAN HET ZIJN GEDACHTEN DIE OVER GAAN GELOOF ME ZE ZULLEN OVER GAAN HEEL VEEL MENSEN HEBBEN DIT GEHAD EN ALS JE KAN ZIEN ZE ZIJN ER NOG ! DOOR ERVOOR TE VECHTEN.
Datum:
10-02-2011
Naam:
GewoonNIETdoen
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

Telkens weer

Vanavond heb ik een fles rode wijn achter elkaar leeggedronken, in de hoop dat dit de pijn zal verdoven.
Iedere keer in mijn leven kom ik weer uit bij suïcidale gedachten, verschillende pogingen gedaan, een paar serieuze gevaarlijke en een paar halfslachtige die meer leken op een verwrongen schreeuw om hulp. Geloof me, dergelijk destructief gedrag is geen aanstellerij of aandachttrekkerij. Dan weet ik wel betere manieren om aandacht te krijgen! Het is een structurele onvrede met mezelf, maar ook met de principes van dit leven: namelijk dat de sterksten, de meest gehaaiden, altijd aan de langste eindjes trekken, survival of the fittest.
Ik ben nu heel verdrietig, omdat iemand die ik jarenlang intens heb geadoreerd op sterven ligt. Het was een vorm van erotomanie wellicht, ik kon niet stoppen aan die man te denken, alhoewel ik vrijwel vanaf het begin vermoedde dat hij mogelijk op mannen viel. Dat maakte voor mijn hevige adoratie/verliefdheid niets uit. Ook niet dat ik hem al jaren nooit meer had gesproken en dat ik hem sowieso nauwelijks kende. Ik volgde alleen zijn publicaties in tijdschriften, boeken en op het web.
Vaarwel mijn grote idool, mijn lichtend voorbeeld!
Datum:
08-02-2011
Naam:
Sara
Leeftijd:
40
Provincie:
Gelderland

mijn schat!

Mijn (ex)vriend heeft vorige week zelfmoord gepleegd, hij is voor de trein gesprongen.. Afgelopen september en oktober heeft hij het al op een andere manier geprobeerd maar dat mocht niet lukken, omdat hij zo goed in de gaten werd gehouden.. Ik heb het zelf ook geprobeerd 2 jaar geleden, maar GELUKKIG waren ze dr op tijd bij.. Maar hij voelde zich al een tijd niet goed en heeft na die 2 pogingen ervoor gekozen (vrijwillig) opgenomen te worden in een 'opvang'.. Toen heeft hij in november onze relatie verbroken, ik dacht omdat dat zijn eigen keuze was, maar achteraf blijkt het anders.. Hij heeft die keuze gemaakt voor mij, zodat ik verder kon! En dat heeft hij mij met kerst ook gezegd.. Toen hebben we een tijdje geen contact meer gehad, tot 2 weken geleden.. Ik kreeg een smsje, "hoe gaat het met je?" Vroeg hij.. Vond het fijn om iets van hem te horen omdat mijn gevoelens nooit zijn verdwenen.. Na wat over en weer smsen zei hij dat het nu ook een stuk beter ging met hem en dat ie met vanalles en nogwat bezig was.. Hij zei weer dat ie me miste en spijt had van zijn keuze, heb dr op geantwoord dat ie eerst aan zichzelf moest denken en dat het tussen ons echt nog wel iets komt.. Totdat ik afgelopen woensdag het bericht kreeg dat hij voor de trein was gesprongen.. Hoe kan dat nou?! Lig al de hele week wakker, zoekend op internet, allerlei vragen spoken dr rond, waar is ie nu? Heeft ie nu rust? Zal ie spijt hebben? Ik speur al dagen internet af, dag en nacht, in de hoop dat ik iets vind over zijn zelfmoord op het treinspoor, ik typ allerlei woorden in bij google, in de hoop dat.. Maar tot nu toe niks gevonden.. Afgelopen zondag een super mooi (en treurig) afscheid gehad (uiteraard met gesloten kist door de klap vd trein lag hij in stukken).. Zoveel verdrietige mensen, zoveel pijn, zoveel tranen, had hij dit echt zo gewild? Dinsdag is de begrafenis..iedereen is er helemaal kapot van, en ik ben daar 1 van.. Ik zit de hele tijd met de vraag in mn hoofd hoe het zou zijn geweest als de relatie weer goed was! Had hij dan ook zoiets gedaan? Dus lieve schatten denk asjeblieft goed na voordat je iets doet.. Dikke x een super treurig meisje die verder MOET zonder (ex)vriendje
Datum:
08-02-2011
Naam:
A.
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-brabant

Het is nooit goed

Ik word gek van de manipulatie van mijn stiefpa & dat gekleineer! Mijn hoofd kan het niet meer aan en mijn ziel gaat kapot!
alles wat ik doe is fout in zijn ogen.

Ik studeer aan het HBO MER! zware studie, maar het lukt me wel op eigen kracht. laatst had ik een kans gekregen om naar de universiteit te gaan.
maar ik pakte me kans niet! omdat ik al tevree ben met mijn hbo diploma.

Ik had het mijn stiefpa verteld en hij was laaiend op me & zegt dat ik een nietsnut ben alles eromheen. Elke dag is er weer ruzie. En elke dag haat ik mezelf meer! En elke dag denk ik aan Zelfmoord!
Ik heb al hulp gezocht maar NIETS helpt!

Datum:
07-02-2011
Naam:
Stephanie
Leeftijd:
21
Provincie:
Noord-holland

moeilijk

Hoi,ik ben marcel.

Ik heb schulden en ga ermee naar bed en sta ermee op.Al is het ( maar ) 4000 euro,het komt iedere maand terug en slaap slecht hierdoor en huil vaak.Familieleden kunnen me niet helpen ,want die hebben het gewoon niet.Wel werk bijna elk weekend om de schade zoveel mogelijk te beperken,maar zak toch steeds door de grond als ik aan mijn kinderen denk en ze niet veel kan bieden,zijn ze dan niet beter af zonder mij? denk ik dan.Dus die gedachten komt bij mij regelmatig boven.Het enige wat me weerhoud is dat ik zoveel van mijn vrouw en kinderen hou dat ik bang ben dat dit mijn hele leven blijft duren,.Ik trek het niet meer.
Datum:
06-02-2011
Naam:
marcel
Leeftijd:
47
Provincie:
Noord-holland

mijn verhaal!

Iedereen heeft een verhaal
waarom ze het doen
wie die in de steek heeft gelaten
waarom alles toch slecht is
ma ik ga je nu vertelle ik niet
wat heeft het leven
voor zin als je
niks goeds ziet
alleen maar zit liever
op je kamer
dan bij je familie zitte
wat heeft het dan nog voor zin
ik zie alles zwart wit
ik haat eten
het kilt mij als ik eet
de pijn die ik van binnen heb
voel ik liever van buiten
dus dan doe ik dat ook
het is een heel erg gevoel
maar zo uit ik mijn gevoelens
van binnen uit
ik geniet van het donker die
we af en toe in het leven hebbe
de donker heid van nergens zijn.!
Datum:
06-02-2011
Naam:
:)
Leeftijd:
14
Provincie:
Limburg

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.