Levensverhalen (pagina 537)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Geen zin

De laatste jaren zijn niet zo best geweest. Ik heb geen grote verliezen geleden of iets dergelijks; mijn beide ouders leven nog, ik heb een oudere zus en mijn beste vriend is als een broer voor me.

Met school het liep mis op mijn vijftiende. Ik deed een vwo opleiding. Het was al niet zo best gegaan vanaf het begin af aan, maar niet zo slecht dat ik ermee zou moeten stoppen. Ik kreeg willekeurige angst-aanvallen, andere mensen met wie ik op school zat vonden mij dom of juist slim, dat weet ik niet. Ik was altijd wel een van de slimmere, goed in sport, maar had nooit ergens echt zin in. Sinds de puberteit heb ik nooit echt ergens meer motivatie voor gehad.

Nu, zeven jaar, vijf pogingen tot een diploma van het een of ander, twee diepe depressies en drie kleinere, een aantal zenuw inzinkingen en een totale verwarring van situatie later, vraag ik me af wat ik er nou nog van moet verwachten. In de laatste paar jaar heb ik met veel mensen gepraat. Vorige buien van zelfmoordneigingen heb ik mezelf uit weten te trekken - de huidige is anders. Het is niet zozeer dat ik dood wil, ik heb gewoon geen zin meer in wat voor leven dan ook. Gisteravond had ik niet eens meer zin om te slapen; ook al was ik doodmoe. Ik verlies langzaamaan de motivatie voor alles. Ook de leuke dingen. Muziek luisteren is het enige wat me nog een beetje op de been houdt en ik neem het dan ook overal mee naartoe.

Eerlijk gezegd denk ik niet dat ik het zal doen. Ik ben er te bang voor. Aan de andere kant - de dood is een zekerheid die je niet zult ontwijken. Het leven is iets wat nog kan veranderen. Een zekerheid ruilen tegen iets dat onzeker is - dat is iets wat ik mezelf nog niet kan aandoen. We zullen wel zien.
Datum:
21-02-2011
Naam:
Blaat
Leeftijd:
22
Provincie:
Utrecht

Wat maakt het allemaal nog uit?

Ik ben 49 getrouwd en twee kinderen. Dit is mijn tweede vrouw maar zij komt niet uit Europa. Ik heb een lange strijd gestreden om mijn gezin in Europa te krijgen en na jaren van strijden is dit eindelijk gelukt. Die strijd heeft mij veel energie gekost, dag en nacht gewerkt om ons allen te onderhouden. Toch schulden
moeten maken die mij nu opbreken. Mijn geluk was groot toen ons gezin verenigd
werd. Dit heeft niet zo lang geduurd, de verschillen zijn groot in cultuur en lage inkomsten en grote schulden drukken een grote negatieve stempel. Ik heb vaak
gedacht als ik op de weg zat het zou toch mooi zijn om nu tegen een dikke boom te
rijden zodat er rust is. Elke dag is een strijd, werken is afleiding maar als ik thuiskom weet ik niet wat er te gebeuren staat. Wordt het leuk of niet. Ik kan niet meer tegen die ups en downs waarvan 90% downs zijn. Ik krijg overal de schuld van maar ik heb altijd toegegeven aan de wensen van mijn gezin, nooit aan mezelf gedacht. Nu is het uit ik moet voor mezelf kiezen. De telefoon heb ik uitgezet en de deurbel eruit getrokken vanwege de
schuldeisers. Thuis alleen maar gezeur en problemen, volgens mij heb ik dit niet verdient maar krijg het toch. Tijd voor aktie, het spijt me maar dit is hoe het moet zijn.
Datum:
20-02-2011
Naam:
Teleurgesteld
Leeftijd:
49
Provincie:
Zuid-holland

.

niets van ontvankelijk leek bleef open voor geluk


Datum:
20-02-2011
Naam:
ejh
Leeftijd:
21
Provincie:
Anders

zelfmoord ik haat mijn leven

ik haat mijn leven omday ik te vroeg getrouwd ben en ik weet niet wat doen ? het enigste oplossing is een einde maken aan mijn leven
Datum:
20-02-2011
Naam:
sabrina
Leeftijd:
19
Provincie:
België

die

ik heb altijd stres om iedereen
ik jank elke avond om alles
ik ben altijd bang dat ik mensen kwijt raak ,en iedereen doetme pijn ,vrienden die je laten stikken , en nooit kan ik een jongen vinden bang ben ik voor de toekomst
Datum:
19-02-2011
Naam:
hooooi
Leeftijd:
13
Provincie:
Drenthe

geintrigeerd

Geïntrigeerd...
De dood.
Het leven.
Hoop
Doet leven.
Eenmaal beëindigd.
Het leven gestopt.
De dood oneindig.
Ik blijf met ik,
In het leven en de dood.
Blijf opstaan, tijd genoeg later voor de dood
Datum:
18-02-2011
Naam:
Sam
Leeftijd:
30
Provincie:
Noord-holland

lang verhaal

geen idee hoe ik aan zoiets moet beginnen maar ik schrijf gewoon wat ik voel
hoe ik me nu voel is super slecht

het enige wat niet heb in deze leven is een goeie moeder die van mij houdt dat ontbreek mij in deze leven echt ik zou zo graag een goeie moeder willen die gewoon van mij houdt en mij niet slaagt uitscheld of tegen mij roept enkel gewoon een moeder die naar mij lacht en zegt dat ze van mij houdt meer niet het ontbreekt me echt in mijn leven ik heb er geen woorden voor wat zoiets met je kan doen ik ben ondertussen 18 jaar oud en zo verdrietig dat ik nooit een moeder heb gehad die van mij hield jammer voor mij
Datum:
18-02-2011
Naam:
anoniem
Leeftijd:
18
Provincie:
België

al zolang

21 jaar alweer.. en ik heb het allemaal goed verpest.. dat is ook best logisch als ik terugkijk op mn zielige leventje.. als ik mn dagboek lees over vroeger enzo.. ik heb me altijd al rot gevoeld.. ouders zonder gevoelens, gepest worden op school, geen vrienden, toen ik 18 was ging ik uit huis en raakte ik zwanger van de 1e de beste loser.. hij heeft me geslagn en verkracht en nu heb k een peuter van 2. en een hele hoop rekeningen van psychologen. ik ging naar mijn huisarts voor hulp en hij verwees me naar een psycholoog maar vertelde me er niet bij dat het niet vergoed was.. fuck it.. ik ben alleen maaar goed voor geld in deze kutmaatschappij ik wil niet meer ik wil echt niet meer maar ik heb geen keus.. mijn kind heeft alleen MIJ!! en als ik er niet meer ben heeft ze niemand!! net als ik nu niemand heb.. dat kan en mag ik haar niet aan doen... maar ik kan gewoon niet meer.. ik ben op !!!!!!! ik wil niet meer vechten ik wil RUSTEN IN VREDE !
Datum:
17-02-2011
Naam:
niemand
Leeftijd:
21
Provincie:
Zuid-holland

mijn depressie.

Hallo,
ik leef nu al anderhalf jaar met depressie,
en heb al 2 zelfmoord pogingen achter de rug, de laatste is nu 3weken geleden.. en ben eigenlijk opgelucht dat het niet is gelukt. natuurlijk zijn er veelte veel problemen om nog te blijven.. maar wat heeft het voor een zin om op te geven? wat bereik ik ermee? ik ben gaan nadenken, ik ga nu proffessionele hulp krijgen, waardoor ik hopelijk beter zal worden. eerst accepteerde ik de hulp niet. maar nu na nachten nadenken heb ik besloten om erin mee te werken. op school gaat het nu heel slecht achteruit, kan alleen nog maar ruzie hebben met docenten, me punten dalen omlaag. iedereen maakt zich ernstige zorgen om me, en dat wil ik totaal niet, nu zijn er ook nog 3 vriendinnen van me die aan zelfmoord denken, en zich net zoals mij zelf beschadigen. maar ik ben nu gelukkig al 2weken gestopt met krassen, al is het volhouden erg moeilijk. maar durf nu al niet meer in tshirt rond te lopen. ik ben blij dat ik nu eindelijk mijn problemen in zie, en dat ik toegeef dat ik hulp nodig heb. zelfmoord is geen oplossing. je hoeftje niet te schamen voor je zieke depressie, praat erover schrijf het van je af.. maar doe niks wat iemand anders ook niet zou doen, want ik ben nu diegene die zich schaamt voor zijn littekens.. dat wil jij toch ook niet krijgen? Leer ermee leven zo als ik het ook probeer. ooit worden we allemaal weer beter, en leven we met een gemeende lach! nu lijkt het allemaal heel erg ver weg en super moeilijk. ook voor mij.. maar 1 ding is wat een feit is: het leven is niet voor altijd met tranen gevult. er komt een moment dan wordt je wakker & dan voel je je zo happy dat je niet meer kan stoppen met lachen. MEIDEN SUCCES & BEN TROTS OP JULLIE.
Datum:
17-02-2011
Naam:
Sanne
Leeftijd:
16
Provincie:
Limburg

mijn vriend

ik heb een fout gemaakt tegen over hem en zware fout dat ik men eigen niet kan vergeven normaal ston ik al op straat en en vriend zeg dat mag je niet doen zeg hij en nu ik weet niet we groeien uit elkaar ik heb zo verdriet en zoveel pijn in men hart dat ik niemeer aan kan op dat ik weet hij houd niet meer van mij hij zegt blijf hier ik hou van je maar das omdat die vriend dat weg maar zo kan ik niet leven daarom wil ook gewoon dood gaan ik vraag niets liever men lichaam verscheurt van binnenn
Datum:
17-02-2011
Naam:
Leeftijd:
18
Provincie:
België

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.