Levensverhalen (pagina 535)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Dood ongelukkig

Eigenlijk ben ik nooit echt gelukkig geweest..
op de basisschool kon ik het altijd wel goed vinden tot dat me vader overleed, toen ging het best bergafwaarts nadat ik ouder werd werd ik steeds ongelukkiger...

Vooral op de middelbare school ging het slecht... Mensen deden lullig tegen elkaar en elke dag was er wel ruzie in de klas.. ik kon echt niet snappen dat er zulke mensen zijn die elkaar pijn doen en haat geven aan elkaar.. Zelf ben ik namelijk niet zo en daar maakte de mensen goed gebruik van.. Zo werd ik altijd het pispaaltje van de groep. Buiten dat
besefte ik dat ik niet de knapste was en daar werd ik ook nog eens erg onzeker van.. ik heb nooit een vriendinnetje gehad en heb dus ook nooit liefde gekend.. tot dat die ene dag dat ik dat meisje leerde kennen.. in het diepte punt van me leven toen ik erg depressief was. kwam zei in me leven en fleurde me op.. Na wat contact gehad te hebben van een jaar.. kregen we een relatie.. een hele mooie relatie.. eindelijk kreeg ik de liefde.. de liefde waar ik zo naar had verlangd.

Maar opeens na 3 jaar relatie.. was er wat met haar.. ze durfde het niet te vertellen.. maar na aandringen vertelde ze het toch..

Ze was vreemd gegaan met een andere jongen.. de hele mikmak. Ik was boos verdrietig gekwetst alles.. Na en paar werken vergaf ik het haar. omdat ik gewoon weg heel veel van haar houd en niet zonder haar kan leven.. Nadat ik dat zei.. vertelde ze dat ze niks meer voor mij voelde.. en die andere jongen leuk begon te vinden...

Dit is allemaal vorige maand gebeurd.
en ik voel me echt vreselijk nu.
ik zie haar niet meer. en spreek haar amper op msn. Het is alsof ze niks meer met me te maken wilt hebben...

Het doet echt zo'n pijn.. ik heb haar nodig om door te kunnen gaan... Ben nu weer terug bij af..


Datum:
27-02-2011
Naam:
Onbekend
Leeftijd:
19
Provincie:
Noord-holland

ik wil niet meer

ik kan niet meer,
ik wil niet meer,
niemand kan me helpen.
ik ben elke dag depressief,
ik heb faalangst,
ik heb een kut vader en een kut jeugd en heb ik nou nog steeds.
Ik heb een vriend al 2 jaar maar we hebben elke dag ruzie !
een vriendin kan ik ok niet gebruiken want die naaien mij alleen maar.
Met mijn moeder heb ik bijna elke dag ruzie,
en mijn stiefvader mag ik niet zo.
Ik wil het liefst weg,
ver weg
weg van al die pijn en al die moeite en al die ruzie;s.
Iedereen is tegen mij.
op school gaat het niet goed.
ik heb slechte punten.
en niemand die mij wil helpen.
Er is niemand om mee te praten.
psycholoog helpt ook niet.
ik kan niet eens normaal slapen.
En ik heb hele erge woede aanvallen.
En ik kan er gewoon niks aan doen.
Ik voel me gewoon echt niet goed elke dag , ik heb 5 december 2011 mijn oma verloren en ik had ruzie met haar !
dus had het nooit kunnen uitpraten.
ik ben nu pas 15 en alles zit nu al tegen.
Ik heb in blijf van me lijf huis gewoont.
ik en mijn moeder en mijn broer hebben aitjd verhuist dus heb ook niet echt veel vrienden gehad!
Ik woon nu in eindhoven en wij hadden eerst een flat maar dat kon mama niet meer betalen.
Dus gingen we bij die vriend wonen maar dat vindt ik ook neit leuk want ik moest me kamer achterlaten en nu zit ik samen met mijn broer op de zolder!
En het is gewoon allemaal k**.
Ik mis myn oma echt heel erg.
en het liefst zou ik dood willen want dan kan ik bij oma zijn!
en is alles opgelost.
dat is mijn wens,
maarja niemand wil het mij geven.
Datum:
27-02-2011
Naam:
breneda
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-brabant

Dood

Ik moet iets doen om afleiding te zoeken, dus ik ga mijn verhaal hier typen.
Ik ben een vrouw, 21 jaar, perfect leven gehad tot mijn 16e.
Mijn vader overleed ''plotseling'' hoe en wat precies weet ik nog steeds niet. hij was iig gevonden in het water. hij had wel psychische problemen hoorde ik achteraf alleen dat deed me al pijn dat me moeder er pas mee kwam toen hij al dood was.. mischien had ik met hem kunnen praten zodat hij niet ging joggen en een of andere hartshit kreeg. als ik in paragnosten moet geloven is hij aan zoiets dood gegaan, de politie kon weinig vertellen. Ook had ik een broertje die op zijn 2e is verdronken.
Ik zat toendertijd op school deed SPW3 opleiding, maarja mijn vader overleed, dus ging ik niet meer naar school ik was zoooooo kapot en mn mentrix of hoe je dat ook noemde bleef maar bellen dat ik onvoldoendes had en wanneer ik weer naar school kwam, alsof ik niks te verwerken had.
Uiteindelijk was ik zover dat ik weer naar school kon, t moest wel..
Maarja toen kwam een klasgenoot met een fucking krantenknipsel over mn vader toen werd ik gek!
Ik weet t allemaal niet meer precies maar ik ben gestopt met die opleiding zag die onvoldoendes inhalen niet meer zitten, logisch als je net je vader verloren hebt.
Dus ik zat thuis.... mn moeder vond dat ik weer wat moest gaan doen, mja naar school gaan zag ik eigenlijk niet meer zitten en ik wist ook niet wat ik verder wilde dus ik naar zo'n school om uit te zoeken wat je wil gaan doen of waar je wil gaan werken, toen ging het weer wat beter met me. werd er alleen niet veel wijzer van uiteindelijk ben ik SPW 4 gaan doen. weer opleiding niet afgemaakt voornamelijk omdat die school zoooo ver weg zat moest ver reizen alleen.
Dus ik weer naar een of andere instelling om weer dingen uit te gaan zoeken want ja iedereen moet een baan en meedoen in de maatschappij. Toen ben ik maar weer SPW3 gaan doen(ik ben gek he) Paar weekjes volgehouden toen ben ik weer gestopt.
Mja bij die instelling leerde ik een jongen kennen, nadat ik hem 3 dagen kende had ik al een relatie met hem.. hebben we 4 jaar volgehouden hadden het heel leuk met elkaar.
Alleen ik heb iets in mijn hoofd..
Ik heb totaal geen vrienden echt 0 gewoon, kan met niemand praten behalve met hem & ik wil ook altijd met hem zijn en was als de dood dat hij ooit vreemd zou gaan.
Hij heeft/had een vriend waar ik geen fan van was/ben, slechte invloed zal ik maar zeggen.
Dus altijd als mijn ex-vriend met hem ging ''chillen'' werd ik boos, ik kon moeilijk alleen zijn en werd dan gwn gek, radeloos alles.
Op een avond ben ik uiteindelijk zelf vreemd gegaan omdat hij dus met die vriend van hem was en ik maar alleen zat ik trok dat dus niet.
Ik had t m nooit vertelt, tot een paar dagen geleden. In de tussen tijd, ook al was ik toen vreemd gegaan hadden we t leuk
Nu hij het weet wil hij me niet meer.
Maar hij blijft wel met me praten en t ene moment doet hij alsof hij t me wel kan vergeven op den duur en 2 tellen later scheld hij me weer de huid vol.
& ik wil hem wel negeren en proberen verder te leven zonder dat ik iets heb om voor te leven. maar dat werkt niet als ik niet reageer op zn mails komt hij wel ff me ruiten ingooien. woon trouwens nog bij mn moeder dus zij is hier ook de dupe van heb ik nog meer boze mensen tegen me.
Affijn waar het op neer komt ik heb niks meer om voor te leven, ik heb dus ook al 5 jaar geen werk(ik weet het erg, ik zou graag willen maar ook daar heb ik problemen mee om te solliciteren enz ik heb 5 jaar niks gedaan ik weet dat werkgevers liever jonge mensen aannemen met diploma's dus waarom zou ik dag in dag uit gaan solliciteren?)
Ik ben nu echt alleen.
Ik ga hier niet jaaaaaaren lang dag in dag uit alleen op mn kamer van 3 bij 3 zitten, Ik wil zelfmoord plegen alleen ik heb er de moed niet voor en zou niet eens weten hoe, zo snel ben je namelijk niet dood..
Mijn moeder had abortus moeten plegen toen ze zwanger was van mij, ik ben geboren om pijn te lijden heb weinig goeds meegemaakt in me leven, zeker de laatste jaren.
Ik hoop dat ik zo gek word door hier dag in dag uit op dit fucking kamertje te zitten, dat ik uiteindelijk wel een manier vind en de moed heb om een einde aan mijn trieste leven te maken :)
Datum:
27-02-2011
Naam:
P
Leeftijd:
21
Provincie:
Zuid-holland

ik wil dood zijn

ik heb er al veel aangedacht. mijn leven is hopeloos, ik hou super veel van mijn sgatje maar ik kan er niets voor goed doen, het is altijd ruzie maar ik wil hem echt nooit kwijt, hij is mijn leven, als hij het uit maakt wil ik niet meer leven, hij heeft het al zoveel keren willen uitmaken, ik stond op punt om van een brug ofzo te springen, op school is het ook al erg genoeg, ik heb geen enkele vriendin, maar 4 vrienden, die weten dat ik al zelfmoord heb willen plegen maar ze zeggen er niet veel op, ik word altijd uitgesloten, bij het sporten wordt ik altijd als laatste uitgekozen, iedereen van mijn klas negeert mij , alleen als ze iets van mij nodig hebben, dan zijn ze lief en vriendelijk, thuis kan ik ook al bijna niets goed doen, ze controleren mij enorm , ik doe niets goed, zeggen veel dat ik een luie mie ben, terwijl ik veel werk, ze zeggen dat ik niets doe voor school, terwijl ik bijna een stever ben, ik heb al super veel geweent in bed, ik heb al van thuis willen weglopen, ik heb me al willen ophangen, ik heb mij al 1 keer gesneden, wel niet hard maar toch, het deed pijn, ik wil gewoon dood zijn , zo kan ik niets meer verkeerd doen en heb ik geen pijn meer aan mijn hart ='(, als je een oplossing weet , voor dit allemaal zeg het mij dan maar ik denk dat er geen oplossingen zijn ='( , mijn leven is hopeloos :'( , ik wil dood ='(
Datum:
27-02-2011
Naam:
ikhaatmenleven
Leeftijd:
17
Provincie:
België

Herboren?

@ 13-02-2011 | Naam: X | Leeftijd: 19 | Provincie: Noord-Brabant

Je vroeg om een mening, nou alsjeblieft. Mijn mening..

Jij wil een bijnadoodervaring? Waarom? zodat je iedereen de stuipen op het lijf kan jagen? En medelijden en vergiffenis krijgt? Voor al de dingen die je gedaan hebt? Je kan niet weglopen voor alles wat je anderen aangedaan hebt! Pleeg dan echt zelfmoord zodat je zeker weet dat de wereld verschoont is van jouw agressie, maar gaat niet zielig doen met een bijna dood ervaring! Hier heb je geen keuze in, je polsen doorsnijden is echt geen bijna dood ervaring, vertrouw me. Ik hoop dat je dit antwoord krijgt, mocht dit niet geplaatst worden, dan hoop ik dat ze het naar je door sturen!!!
Datum:
26-02-2011
Naam:
L.
Leeftijd:
34
Provincie:
Zuid-holland

Mijn leven

vroeger toen ik nog klein was werd ik haast opgevoed door me oma. ik zie haar ook als mij 2e moeder.rond de leeftijd 6 t/m 12 werd ik geslagen door me ouders om iets wat ik niet goed deed. op me 14e leeftijd werdt ik het huid uitgestuurd door me moeder en moest een dag buiten slapen. nu ben ik 15 en mijn vader heeft besloten om me buiten neer te gooin op straat zolang ik mme niet gedraag. maar hun denken dat ik scheid aan hun heb maar dat is niet waar. ik wordt nooit eens beloont of eeen compliment gekregen.soms wens ik dat ik nooit geboren was, want wat ik ook doe of haal het is nooit goed genoeg geweest.
ik wil end aan mijn leven maken.

voor mij geen happy ending...:'(

Datum:
26-02-2011
Naam:
K.
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

Ik heb het recht niet

Ik mag niet ongelukkig zijn van mezelf. Wel voor even, maar dan moet het ook klaar zijn. Wie ben ik om ongelukkig te zijn? Ik heb alles wat ik maar wil, behalve verlossing. De enige reden dat ik er nog ben is dat ik een zwakkeling ben. Het zal wel over gaan. Het spijt me, ik moet ophouden mezelf zielig te vinden, dat is niet eerlijk tegenover de mensen die het echt zwaar hebben in het leven.
Datum:
26-02-2011
Naam:
Narc
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-holland

ik kan niet meer

hoi mijn naam is kire ik ben 14 jaar en ik heb er genoeg van ik weet zeker dat ik zelfmoord ga plegen dus als je in de krant iets vindt ben ik dat tenzij ze me daar ook al niet goed voor vinden vaarwel het gaat geburen binnen een jaar maar tegen niemand zeggen anders krijg ik problemen met de politie
Datum:
25-02-2011
Naam:
kire
Leeftijd:
14
Provincie:
Zeeland

tsja

hoi,
ik ben een meisje die echt heel ongelukkig is, al ruim anderhalf jaar lang. Ik ben 20 jaar geworden in november. In de zomer vakantie ging het al heeel slecht met mij, en stond ik op het punt om dood te willen. Ik heb toen hulp gezocht en zit aan de medicijnen. mijn gedachten wil soms niet veranderen en gaat toch weer dingen door mn hoofd dat ik dood wil. Het ergste is dat je aan mijn buiten kant ziet dat ik heel gelukkig ben, dat is mijn valkuil. Ik wil zo graag weer echt oprecht gelukkig zijn en niet net alsof, want dat sloopt me gewoon onwijs. Die medicijnen geven mij hulp om in mijn hoofd rustig te worden,omdat mijn kop nogal uit elkaar barst. Ik voel me zo lelijk en alles wat je maar kwa negatief kan verzinnen. En ik probeer zoveel mogelijk positief te blijven. Ik ben gewoon helemaal op. Ik praat heel ongemakkelijk met mensen, en weinig mensen weten hoe ik me ECHT voel. Mijn moeder, Lotte, Hanneke zijn echt toppers waar ik goed mee kan praten, maar dat gebeurd ook niet veel. Lotte ken ik slechts een paar maanden en dat is echt een topwijf, zij begrijpt me gewoon en staat voor mijn verhaal open. Mijn moeder prcies hetzelfde. Hanneke, mijn beste vriendin die heeft ook bij een psyceloog gelopen. Met deze mensen helpt praten onwijs goed. Maar dan is er de volgende dag weer net zo slecht dat het was voor het gesprek. Ik word helemaal gek. MAilen gaat toch veel makkelijker dan zo face to face. Ik ben ook niet iemand die graag aandacht wilt, dus vind ik het moeilijk te verwoorden hoe ik mij voel.

Dit was mijn verhaal in het kort.
Datum:
24-02-2011
Naam:
Naomi
Leeftijd:
20
Provincie:
Noord-holland

niet meer willen

sinds 10 jaar heb ik kanker,levensverwachting nog een maand of 4.
toen ik vorige week thuis kwam uit het ziekenhuis waar ik te horen had gekregen dat ze waren uitbehandeld was ik wel blij.
Geen chemo meer en die andere rotzooi.
twee dagen na thuis komst vertelde mijn vrouw me dat ze de scheiding had aangevraagd omdat ze een ander had leren kennen.
nu wil ik dood,meteen,ik zal het nooit zover laten komen dat we scheiden.
heb hier heel veel verdriet van.
R
Datum:
24-02-2011
Naam:
r
Leeftijd:
43
Provincie:
Limburg

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.