Levensverhalen (pagina 505)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

s

ik heb een stiefvader die me het leven te zuur maakt. Ik wil weg
Datum:
13-06-2011
Naam:
demy
Leeftijd:
16
Provincie:
Utrecht

begin van de afdaling

ik ben nu 18 jaar en ik heb een hartafwijking sinds mijn geboorte, ik heb al verschillende operaties achter de rug.

in 2008 is er noch een pacemaker geplaatst, toen kon ik wat meer fydieke inspanning doen.

sinds september 2010 ben ik wat gegroeid, maar mijn hart groeit niet mee. dit betekend dat mijn toestand blijfvt achteruit gaan zolang ik blijf groeien.

vandaag 13-6-2011 kan ik bijna niets meer en zit ik nu de hele dag voor de computer.

naar school is fysiek te moeilijk geworden, dit betekend dat ik geen diploma heb en dat werk vinden nog moeilijker geworden is.

mijn ouders willen dat ok terug naar school ga, maar ik kan nog amper 2 uur op een stoel blijvenzitten zonder pijn te hebben.

Datum:
13-06-2011
Naam:
sander
Leeftijd:
18
Provincie:
België

ik ben klaar met mezelf!

Na trauma,op trauma,continue depressies vallen en opstaan een verslaving ,stukken kwijt uit mijn leven.ben ik klaar klaar met mezelf!ik ben moe ik kan niet meer ik ben op! Ik kan niks!! Ik durf niks! Ik loop al jaren bij ggz ben net opgenomen geweest, ik heb er de kracht niet meer voor! Ik ben een waardeloze moeder geweest, als. Vrouw voor mijn man stel ik ook niks voor, ik zit in de ziektewet ( werken kan ik ook al niet) overal heb ik hulp bij nodig, en overal ben ik bang voor,want ik kan/doe het toch nooit goed! Ik had nooit geboren mogen worden. Ik haat mezelf al jaren lang ik kan geen verandtwoordelijkheid aan, op geen enkel gebied ik heb overal hulp bij nodig mijn leven lang.
Datum:
12-06-2011
Naam:
liesbeth
Leeftijd:
36
Provincie:
Noord-brabant

ik zie geen uitweg meer in het leven

voordat ik mijn huidige partner leerde kennen, liep mijn leven ook niet van een leien dakje. Ik werd alleenstaande mama van mijn zoontje en dacht de man van mijn leven te zijn tegen te komen. Het bleek dat hij over alles in zijn leven gelogen had. Zo vertelde hij me dat zijn ex gestorven was en het kindje in haar buik, terwijl ze helemaal niet zwanger was van hem en nog leeft. Zo heeft hij van alles in zijn leven een mooi verhaal gemaakt. Ik wist pas nadat mijn zoontje officieel door hem erkend werd dat hij veel schulden had en draai hier nog voor op. Wanneer ik de relatie wil beeïndigen zou hij alles van mij en rondom mij kapot maken. Hij trekt het zich niet aan dat ik mij ongelukkig voel bij heel deze situatie. Als ik probeer te praten over de hele situatie word hij agressief tegen mij. Hij dreigt mij ook met mij iets aan te doen, alsook de kindjes als hij niet bij ons mag blijven. Hij toont geen enkele emotie naar mij toe en verwijt mij, kwetst mij. Ik zie elke dag meer en meer het leven niet meer zitten. Ik kan mijn kinderen geen toekomst geven in deze situatie en ik zie met hem ook geen kansen om te praten over een oplossing naar ons toe of een breuk. Het lijkt voor heel veel mensen vanzelfsprekend een keuze te maken, maar deze man maakt mij zo bang en ik weet al tot wat hij in staat was vorige keer. Ik heb lang gehoopt op een oplossing samen. Hij moet ook door de problemen die hij heeft gemaakt bepaalde voorwaarden voldoen zoals naar een psycholoog gaan, maar ik heb de indruk dat dit voor hem enkel een plicht is en hij niet echt wil zorgen dat wij een gelukkig gezinnetje kunnen worden.
Datum:
12-06-2011
Naam:
lonely hart
Leeftijd:
27
Provincie:
België

df

ik heb liefde verdriet. ik mag niet trouwen met jongen waar mee ik verlief bent geworden. ik hou heel veel van hem daarom wil ik dood gaan
Datum:
12-06-2011
Naam:
kd
Leeftijd:
20
Provincie:
Flevoland

Geef me een GOEDE reden om verder te gaan...

Ik heb een dak boven me hoofd, ik heb tv, ik heb eten en drinken, ik heb mensen om me heen die van me houden.

Maar als ik dit tegen mij zelf zeg helpt het niets. Mijn gedachte blijft zwart. Allemaal negatief.
Eigenlijk begon het ongeveer 11 jaar geleden. Ik kan ook 15 jaar geleden zeggen, want toen werd ik geboren. Was ik maar nooit geboren.. In elk geval 11 jaar geleden gingen mijn ouders scheiden. Ze hadden gelukkig geen ruzie. Ze konden altijd goed met elkaar over weg tot een tijdje terug, maar daar gaat het niet over. Mijn vader had al redelijk snel een nieuwe vriendin die na een half jaar bij ons kwam wonen. Ze was lief, heel lief. Ik ben altijd al iemand geweest met veel emotie's en met haar kon ik daar heel goed over praten. En ze deed er normaal over, een 7 jarig kind die zichzelf al snapte. Ik kon met haar praten zonder dat ik te horen kreeg; ''het komt wel goed'', net zo als iemand anders die hier schreef haat ik die 4 woorden. Dat is gewoon de makkelijkste oplossing om tegen iemand te zeggen. Alstjeblieft zeg, het komt niet goed. Het komt al 5 jaar niet goed.
nou ja het ging uit tussen die stiefmoeder en mijn vader en ik heb haar nooit meer gezien, ik miste haar 2 jaar lang tot er een nieuwe stiefmoeder kwam, ze is nooit met mijn vader gaan samen wonen en ik zie haar niet vaak maar ze is heel lief. en met mijn vader kan ik ook goed praten. Nu komt het gedeelte met mijn moeder. Mijn moeder leerde 7 jaar geleden mijn huidige stiefvader kennen. Het is een achterbakse vuile rat. Het kost teveel moeite om dat uit te leggen maar het is gewoon zo. En mijn moeder snapt niets van emotie's, ze wilde niet eens kinderen! Dus bij haar en mijn stiefvader heb ik al het idee: waarom ben ik hier. Dus ik ben 1 februari bij mijn vader gaan wonen, en om de 14 dagen 1 weekend naar mijn moeder. Serieus, als ik het terug lees denk ik niet van wat een apart leven of zo, Maar ik ben ook nog niet klaar met vertellen. Mijn vader woon in een bouwval. Waarom? Omdat ie het leuk vind om te verbouwen. Voor dit huis woonde we in een groot normaal huis. Hij hield altijd al van verbouwen maar dit zag hij als uitdaging dus ging hij aan de slag en nu wonen we al 5 jaar in een huis waar sinds 1 jaar eindelijk verwarming is. Ik kan niet tegen rommel, ik word het helemaal gek van. Ik word gek van dat huis. Ik probeer te denken aan mijn toekomst. Ik ben al een beetje met politiek bezig en wil ook de politiek in, ik wil deel uit maken van de samenleving, de mensheid duidelijk maken waar ze mee bezig zijn. Nou ja, een 15 jarige jongen op vmbo die van politiek houd en niet van game word natuurlijk ook geplaagd. Niet gepest hoor, maar wel geplaagd. Al die andere jongens uit mijn klas game en voetballen. Ze zijn verslaafd. Ik word er gek van, voel me echt heel erg buiten gesloten. Nou er zijn echt nog veel meer dingen maar dit zijn gewoon een paar die mijn leven zuur maken. Mijn zelf vertrouwen is weg geboord door de mensen om mij heen en zit ergens diep in mij hart verschuild. De enige tijd dat ik het leuk heb is als ik met mijn broer (een jaar oudere broer die ook een soort beste vriend is) ben en zijn vrienden die ook mijn vrienden zijn. Die zijn dus allemaal 16+ en vind het echt heel leuk dat ik al 15 jarige daar niet dom word aan gekeken. Het is altijd leuk met hun alleen het jammere is dat dat meestal komt door de alcohol. Ik ben niet verslaafd of zo maar ze geven regelmatig een soort van feestje waar alcohol aanwezig is en binnen no-time heb ik genoeg op om mijn leven even te vergeten en los te gaan. Ook de dagen dat het beter gaat en het lijkt alsof alles op rolletjes loopt zit er ergens in mijn achterhoofd altijd wel iets te denken aan mijn (***) leven. Ik zit nu in de 3e en dacht in groep 8 al aan zelfmoord. Iemand zei een keer; aah joh dat komt allemaal door de puberteit. Wat maakt mij het uit of dat door de puberteit komt of niet, ik haat het en op de basisschool dacht ik altijd al aan hoe ik later wilde leven op een realistische manier en ik wist wat ik wilde worden en eigenlijk was ik gelukkig. Maar nu; ik zie geen toekomst meer in mij. Waar ben ik goed voor?


Ach ja; gelukkig komt het allemaal goed.
Oooit.
Nooit.
Misschien.


Sorry.

o en mijn motto is; Love and life sucks.
Datum:
12-06-2011
Naam:
Bram
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-brabant

mijn leven=moord

Ik had vriendinnen waarmee ik kon praten over mijn vader die heeft namelijk kanker en blijkbaar kan ik daar niet goed mee leven en op een dag gingen mij 2 enigste vriendinnen dat ik had alleen met elkaar om en niet met mij en toen was ik helemaal alleen oke ja dat vond ik nog niet ZO erg maar thuis wil ik de sfeer gezelliger maken en eens lachen door mijn moeder te laten schrikken maar dat is geen 3de keer gelukt want ze was enorm boos op mij (en dat is ze redelijk veel) en dan nog school dat ook niet meer lukt daarmee bedoel ik de punten.........
ik was gewoon alles beu en heb 6 slaappillen genomen ze zeggen dat ik net dronke was ma gwoon ja min zelfmoord was niet gelukt!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Datum:
12-06-2011
Naam:
charlene
Leeftijd:
14
Provincie:
België

Pfff

Al meredere keren dat ik al aan zelfmoord denk , wrm heeft het leven zin ?
ik voel dat niemand mij wil , niemand vertrouwd mij , ze lachen mij altijd uit , heb een broer en een zus , die ik nooit heb gekend , mijn familie altijd als ik thuis kom word ik niet alleen gelaten , ben altijd shagrijnig , voel me niet goed in me vel , ik voel dat ik niemand ben , wrm dat ik moet leven , dat is het doel van leven ? wrm ben ik geboren , wrm heb ik al niet me zelf al vermoord ipv er over te praten ?
ik weet het allemaal niet meer =( mijn vriendin woont in buitenland , is verre afstand relatie , kheb haar al 2x ontmoet en we hebben een aplicatie lopen , maar ik shende haar vertrouwen opeens door ik weet niet welke reden , ik was naar vrijgezellen feest ggaan en zij ziet fotos van mij en meer meisjes , maar ik heb daar geen contact me of ik heb die meisjes zelf niet aangeraakt , dan 2de was dan de trouw van mijn zus , was ik ook op foto met meisje die dronken was , 3de was gisteren avond was een personeel feest , en ik had ook gedronken en mijn internet werkste niet meer en ik was zo moe dat ik wou slapen en ik dacht dat ik haar een sms steurde maar is zo te zien niet verzonden ='( en nu lees ik haar Facebook txt en ze vertrouwd mij niet meer en ze wil me niet meer en al die dingen , ik hoou van haar en het is allemeel gwn shet , pfff ik zeg al altijd , wrm leef ik , wrm ben ik al gwn nog niet dood , moet ik de ellende niet meer in leven ='(

kan iemand mij helpen ???
Datum:
12-06-2011
Naam:
zielpoot
Leeftijd:
21
Provincie:
België

dispraktie

ik heb dispraktie een ziekte waardoor je motorisch niet helemaal goed ontwikkeld bent

ik val heel vaak en stoot me ook heel vaak door dispraktie ik word veel uitgelachen en gepest ik voel me fucking depri!
Datum:
11-06-2011
Naam:
rick
Leeftijd:
12
Provincie:
Zuid-holland

ik weet het gwn niet meer

hallo... (let aub niet op mijn spelling zit pas in 1 havo en voor nl sta ik een 6,2)

al sinds dat ik het me kan herinneren word ik gepest school doet er nix aan me ouders ook niet me ouders boeien het ook echt helemaal nix dat ik besta! ik heb een broertje en die is leterlijk het irritantste broertje op aarde mijn familie laat me in de steek... dan denk ik op school oow nou leuk me vrienden maar dan ben ik op school denk ik o ja... (ik heb eigenlijk 3 goede vrienden 1 aardige rare vreemde neger 1 dikke lelijke iraanier ofz en 1 gay indo) alleen dat zijn geen vrienden meer want die hebben mij wat aangedaan... ze hebben tegen me vriendin gezecht dat ik haar gebruik om populair te worden (wat ik dus cker niet doe) dus hebben ze een van de vriendinnen van me vriendin wijs gemaakt dat ik dat deed en die vriendin heeft het dus gelijk tegen me vriendin gezecht en mijn vriendin was boos op me dat wil je niet weten dus me vrienden me vriendin en me familie laat me in de steek (dat vriendin gebeuren is half opgelost)

ik voel nu gwn echt nix meer ik voel geen blijdschap geen pijn geen liefde nix ik kreeg een locker deur vol in me gezicht ik voelde nix!

nogmaals me familie laat me in de steek en me vrienden laten me in de steek...

ik heb nu nog een vriendin maar dat gaat ook niet zo goed ik voel nix meer dus ook geen liefde... moet ik tegen haar blijven liegen???

zij heeft ook problemen thuis haar ouders zijn gescheiden en ze heeft geen contact met haar echte vader en haar stiefvader heeft een mes in de bank gestoken

dus zij is ook zwaar depri

ik weet het gwn echt niet meer het boeit niemand als ik er morgen niet meer ben sommige zouden zelfs gaan lachen!

no body cares about me!

Datum:
11-06-2011
Naam:
rick
Leeftijd:
12
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.