Levensverhalen (pagina 504)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

zelfmoord

Hallo,ik ben een meisje van ongeveer 15 jaar en ik wil graag mijn levensverhaal kwijt .
papa was alcoholist...
Mama en papa hadden altijd ruzie en ik en me zus zaten er altijd maar tussen een keer was het zelf zo erg dat papa mama over de grond sleurde ik was zo bang als klein meisje ik was 5 jaar ongeveer ? ...
Na mate je ouder word het leven steeds lastiger word
Op de basischool voelde ik me altijd maar een mislukking ik was altijd geen grote kanjer ergens in
In groep acht heeft me zus geprobeerd zelf moord te plegen ze kwamen haar halen met een ambulance thuis ik kan het me nog heel goed herinneren ik zat er erg mee maar ik kan niet goed over me emoties vertellen
We gingen haar opzoeken in het ziekenhuis ze lach er erg kil in begin brugklas alles verliep soepel todat ik tegen een meisje zei ' je ziet er als een emo uit ' het meisje zei het meteen tegen de mentor en van het ene kwam het andere om elke scheet gingen de kinderen naar de mentor op een dag fietste ik naar huis en zei een meisje tegen me 'nu ben je niet meer zo ruig als op school' ik dacht bij me zelf wat krijgen we nu dan ? Er zat een man achter me en hij zei laat dat meisje metrust ze zei tegen de man kk vent houd je bek volgende dag op school keek ik der heel vuil aan en ik zei durf je wel als je met hele groep bent en ik alleen kijken wat je niet durft te doen ze zei niks .... Ik liep naar buiiten alleen en ik kijk haar heel vuil aan zei begon me te duwen ik duw terug zei begint te slaan ik sla terug meteen erna ben ik na de directeur gegaan en zei tegen hem we hadden ruzie buiten de directeur zei ik heb nu geen tijd ik het tegen meisjes uit de vierde gezegt dat ze me geslagen had ze zeide sla haar nu volop de gang ik dat gedaan om me ruig op te stellen er volgde een schorsing van 5 dagen voor me omsat ik de dag erna nog ruzie had
Leerjaar 2 hele jaar vlekloos verlopen ging veel beter dan het eerste jaar tot op een dag een drukke warme dag we zaten in het duits lokaal en ik en een meisje waren voor de gein een kam warm het maken met een lucifer ze zei hou hem bij iemand op de. Arm ik dat gedaan want het was voor de lol bedoeld zEi had het tegen directeur gezegt 2 dagen van school geschorst ... Waarschijnlijk wordt ik nu verwijderd van school nou ik heb niet echt veel rededen om nog te willen leven mama en papa zien me niet staan iedereen in de familie doet hatelijk tegen me dus ik zie geen andere uitweg meer om zelf moord te plegen alleen weet ik niet of god zelfmoord vergeeft want het is toch je lichaam weggooien..
Datum:
14-06-2011
Naam:
rachelle
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-holland

Moe met leegte

Ben voortaan moe met leegte,ik weet nog niet of het verder zin heeft.Ik kijk achtr om en zie niemand ,gevoels matig word ik niet begrepen en word ik uitgelachen.Nachten worden kouder.Muziek is een uitlaadklep en medicijn maar werkt niet altijd,ik weet het niet meer.
Datum:
14-06-2011
Naam:
ewold
Leeftijd:
39
Provincie:
Noord-brabant

i don't know why

ik zit al jaren met een grote depresie
alles rond mij blijft fout lopen
ik word heel de tijd gebruikt door iedereen
ik trek dat gewoon aan precies
weet niet wat het is maar mensen moeten iets in mij zien van die moeten we gebruiken

ik heb nu al 10zelfmoord pogingen achter mij
de laatste heeft mijn moeder mij gered
ik had namelijk shampo beginne drinken
mijn moeder had het ontdekt redelijk snel nadien en zij heeftmijn vader gebeld en mij naar het ziekenhuis gebracht om mijn maag leeg te laten pompen

de pogingen daarvoor waren polsen oversnijden en ophangen
maar er is om een of anderre rede altijd iemand die mij kan stoppen

ik weet niet wat ik mis doe
waarom lukt mij dees niet ?
ik wil het zo graag maar iets houd mij aan deze vervloekte plek vast :(
Datum:
13-06-2011
Naam:
wolf
Leeftijd:
17
Provincie:
België

Het heeft geen nut meer .....

Ik woon nu sinds 3 maanden weer op mezelf nadat ik de laatste 2 jaar zo'n beetje heb doorgebracht in psychiatrische klinieken. Ik heb verschillende zelfmoordpogingen gedaan in het verleden en ik merk dat ik weer aan het afzakken ben in een diep dal. Altijd gebeurt er hetzelfde: het gaat een paar weken niet heel slecht maar dan gaat het zo weer mis. Ben ik weer maanden bezig om te overleven. Ik heb echt geen zin om dit de rest van mijn leven te moeten blijven doen. Ik heb medicatie maar die doet helemaal niks. Het kan me ook niets meer schelen .....
Datum:
13-06-2011
Naam:
Ronald
Leeftijd:
34
Provincie:
Groningen

misschien is dit iets goed om te lezen

soms is het moeilijk om te ademen, soms lukt het me niet om te eten. soms ben ik zo boos dat ik gloei, andere keren ween ik mezelf tot slaap. het is hard de gevoelens/emoties en gevoelens/emotie-schommelingen in mezelf uit te leggen. het is hard om sorry te zeggen aan diegenen die ik raakte. of aan anderen te laten begrijpen wat ze niet kunnen zien. er zijn echt geen woorden om deze ziekte te beschrijven en ik weet niet of er echt wel een geneesmiddel is. het is niet altijd mogelijk om de rommel op te kuisen als je iets kapot maakte dat puur was. maar als je voelt dat je jezelf moet pijn doen en dat dood de enige juiste oplossing lijkt. denk dan dat dit een spleetje is in je berg
Datum:
13-06-2011
Naam:
glenn
Leeftijd:
16
Provincie:
België

je kan het moeilijk weten

Sinds kort denk ik (ik zal niet zeggen serieus overwegen) aan zelfdoding. Toen ik op het net surfte om een keertje te chatten om te zien of het me iets zou bijbrengen of me zou helpen kwam ik wat info tegen. Zelfdoding daar kies je niet voor, het ligt aan de problemen die je ervaart. Het zijn er teveel of het zijn te grote problemen die JIJ moeilijk kan verwerken/oplossen. Dit vond ik een erg passend begrip! Soms is het de volkomen waarheid, hoe kan iemand mij nu helpen. Ik ben te miserabel ik raak niet meer uit m'n problemen. Soms zijn die problemen als je ze vanuit een andere positie bekijkt erg miniem. Zoals bijvoorbeeld een jaartje overdoen, een vechtscheiding. Het kan bij iedereen gebeuren/ hen overkomen. Maar nee zelfdoding is een gevoel, en gevoelens kan je moeilijk begrijpen. Ik zou zeggen misschien nog het best als je een dergerlijke situatie meemaakte maar toch ook niet. Alles is verschillend! Natuurlijk kan een gezond verstand wel de ernst van een situatie inschatten. Maar neem jezelf of een ander persoon serieus. Wees er bijvoorbeeld voor hem of haar, maar vertel nooit clichés zoals alles komt goed of kop op. Dat werkt erg slecht. Zelf kan je eventjes lopen ik heb een filmpje gezien hierover en dit is mijn uitleg: Als je zelfdoding gedachten hebt, loop je best. Je gaat dan zo eventjes weg en hebt tijd voor jezelf, het laat je ook een keus maken that is based on thought and not impulse. Je loopt ook nooit voor eeuwig, maar er een einde aan maken is wel voor eeuwig. Zelfdoding is geen tweede kans voor je probeer die jezelf hoe dan ook te geven hoe hard het ook is. Het is erg hard, echt echt erg hard. Ikzelf zit hier nu thuis ook te beven van die angst en pijn! Het is een soort van gevecht zou je kunnen zeggen maar als je valt moet je terug opstaan (dat is volgens mij de maatschappij), een echte sterke persoon met een karakter, een identieke kijk op alles, een cultureel pakket, een totaal. Dat krijg je niet door wat je bereikt, maar hoeveel maal je van de grond terug bent opgestaan. JIJ bent er probeer er het beste van te maken. Ik schrijf dit en denk echt nu en constant aan zelfdoding. Ik zit in de examenperiode maar toch. Het is hard, er is geen tijd, het is oneerlijk. Maar als je iets kan vinden om voor te werken (dit kan vanalles zijn denk eens goed na aub.) Dan is die motivatie al genoeg! Het beste aan iedereen, het kan zijn dat je totaal in problemen gedrenkt ben, dus dat het erg drastisch is. Dat zelfs personen of zelfs je ouders je eigenlijk neerhalen. Dan moet je denken, ik doe dit voor mij maar ook anderen want ik wil hen dit niet laten meemaken/ervaren. Ik wil hierover spreken en misschien later mensen begeleiden. Vooral als je jong bent en goed woord kan brengen zou er naar je moeten worden geluisterd. Ik hou wel van jullie, een welgemeende sorry als ik iemand hoe dan ook raak. Ik begrijp niet iedereen, ik begrijp niemand 100%. Enkel mezelf en jullie jezelf. Wees er, voor anderen, elkaar. Ik las eens: "we kunnen onszelf helpen". Ik hoop dat dit helpt met iets, ik weet niet wat. Maar hopelijk worden er juiste keuzen gemaakt
Datum:
13-06-2011
Naam:
glenn
Leeftijd:
16
Provincie:
België

s

ik heb een stiefvader die me het leven te zuur maakt. Ik wil weg
Datum:
13-06-2011
Naam:
demy
Leeftijd:
16
Provincie:
Utrecht

begin van de afdaling

ik ben nu 18 jaar en ik heb een hartafwijking sinds mijn geboorte, ik heb al verschillende operaties achter de rug.

in 2008 is er noch een pacemaker geplaatst, toen kon ik wat meer fydieke inspanning doen.

sinds september 2010 ben ik wat gegroeid, maar mijn hart groeit niet mee. dit betekend dat mijn toestand blijfvt achteruit gaan zolang ik blijf groeien.

vandaag 13-6-2011 kan ik bijna niets meer en zit ik nu de hele dag voor de computer.

naar school is fysiek te moeilijk geworden, dit betekend dat ik geen diploma heb en dat werk vinden nog moeilijker geworden is.

mijn ouders willen dat ok terug naar school ga, maar ik kan nog amper 2 uur op een stoel blijvenzitten zonder pijn te hebben.

Datum:
13-06-2011
Naam:
sander
Leeftijd:
18
Provincie:
België

ik ben klaar met mezelf!

Na trauma,op trauma,continue depressies vallen en opstaan een verslaving ,stukken kwijt uit mijn leven.ben ik klaar klaar met mezelf!ik ben moe ik kan niet meer ik ben op! Ik kan niks!! Ik durf niks! Ik loop al jaren bij ggz ben net opgenomen geweest, ik heb er de kracht niet meer voor! Ik ben een waardeloze moeder geweest, als. Vrouw voor mijn man stel ik ook niks voor, ik zit in de ziektewet ( werken kan ik ook al niet) overal heb ik hulp bij nodig, en overal ben ik bang voor,want ik kan/doe het toch nooit goed! Ik had nooit geboren mogen worden. Ik haat mezelf al jaren lang ik kan geen verandtwoordelijkheid aan, op geen enkel gebied ik heb overal hulp bij nodig mijn leven lang.
Datum:
12-06-2011
Naam:
liesbeth
Leeftijd:
36
Provincie:
Noord-brabant

ik zie geen uitweg meer in het leven

voordat ik mijn huidige partner leerde kennen, liep mijn leven ook niet van een leien dakje. Ik werd alleenstaande mama van mijn zoontje en dacht de man van mijn leven te zijn tegen te komen. Het bleek dat hij over alles in zijn leven gelogen had. Zo vertelde hij me dat zijn ex gestorven was en het kindje in haar buik, terwijl ze helemaal niet zwanger was van hem en nog leeft. Zo heeft hij van alles in zijn leven een mooi verhaal gemaakt. Ik wist pas nadat mijn zoontje officieel door hem erkend werd dat hij veel schulden had en draai hier nog voor op. Wanneer ik de relatie wil beeïndigen zou hij alles van mij en rondom mij kapot maken. Hij trekt het zich niet aan dat ik mij ongelukkig voel bij heel deze situatie. Als ik probeer te praten over de hele situatie word hij agressief tegen mij. Hij dreigt mij ook met mij iets aan te doen, alsook de kindjes als hij niet bij ons mag blijven. Hij toont geen enkele emotie naar mij toe en verwijt mij, kwetst mij. Ik zie elke dag meer en meer het leven niet meer zitten. Ik kan mijn kinderen geen toekomst geven in deze situatie en ik zie met hem ook geen kansen om te praten over een oplossing naar ons toe of een breuk. Het lijkt voor heel veel mensen vanzelfsprekend een keuze te maken, maar deze man maakt mij zo bang en ik weet al tot wat hij in staat was vorige keer. Ik heb lang gehoopt op een oplossing samen. Hij moet ook door de problemen die hij heeft gemaakt bepaalde voorwaarden voldoen zoals naar een psycholoog gaan, maar ik heb de indruk dat dit voor hem enkel een plicht is en hij niet echt wil zorgen dat wij een gelukkig gezinnetje kunnen worden.
Datum:
12-06-2011
Naam:
lonely hart
Leeftijd:
27
Provincie:
België

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.