Levensverhalen (pagina 504)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

gevoelens

Hoi ik ben een meisje van 12 met heel veel gevoelens,
Toen ik 10 was ben ik aangerand en zie ik steeds flashbacks , En ik heb ook vaak ruzie met me moeder ik denk altijd dat ze niet van me houd omdat ze altijd tegen me schreeuwt , Ik heb heel vaak zelfmoord pogingen maar dan durf ik het niet omdat ik bang ben dat mensen me gaan missen en ik dat dan niet weet .
Datum:
15-06-2011
Naam:
anoniem
Leeftijd:
12
Provincie:
Zuid-holland

There is no way to Happiness, Happiness is the way.

In mijn korte leven heb ik veel megemaakt...wat gebeurd, gezegd of gedaan is kan men niet terugkeren. Alles wat overblijft is NU. En al had ik veel pijn en pijnigde ik mensen met woorden..ik dacht vaak aan zelfmood,maar op een dag heb ik begrepen,er is altijd een uitweg : dat is leven.

Op een gewone dag als vandaag gingen we met vriendinnen naar de zee, het was avond.. toen we dichter bij het water stonden wat het water rustig.Ik en mijn ene vriendin gingen in het water om even te zwemmen, op een gegeven moment zagen wij andere 2 vriendinnen dicht bij het zand.. en wij waren dus veel te ver weggedreven door de golven, het was eb.. wij probeerden vooruit te zwemmen, maar de golven sleurden ons verder en verder de zee in. Ik schreeuwde naar mijn vriendin om vooruit te zwemmen maar we konden elkaar niet horen door de golven.. De zee had de macht over me genomen en ik zonk in het water..ik raakte bewusteloos voor enkele seconden en zag in dat minuscule ogenblik heel mijn leven als een film afspelen voor me. En dan zag ik licht, warm en het voelde goed aan.. maar iets hield me tegen..en de golven sleurden me hard tegen de scherpe golfbrekers, het deed verschrikkelijk veel pijn om op ze te klimmen, de golven bleven me overspoelen en ik viel telken neer, ik raakte al wat dichter bij het strand, stond recht en draaide me om..ik zag mijn vriendin ver in de zee schreeuwen.. al werd ik misselijk van mijn bebloedde benen en handen.. ik ging terug en bleef haar schreeuwend aanmoedigen om te blijven volhouden en doorzwemmen. Uiteindelijk raakte ze ook tot de golfbrekers en we kropen naar de kust. Andere 2 vriendinnen waren in shok, ze liepen naar ons toe ,hielpen ons tot huis te brengen, zij verzorgden onze wonden.Ik kon een week lang niet stappen door de hevige pijnlijke schrammen.
In zulke sitaties leer je je echte vrienden kennen.

Ik heb door mijn bijna-dood-ervaring iets kostbaars begrepen..en wil het meedelen aan alle mensen die geen zicht meer hebben in hun leven. Het is een Japanse gedicht die ik heb vertaald.
-----------------------------------------------
"DANS en stop niet, denk niet na wat de bedoeling van is, er is geen reden of bedoeling en er was nooit een.
Als je even blijft nadenken-je voeten zullen stoppen...en al jouw contacten met de wereld zullen afgebroken worden...daarom mag het niet dat je benen stoppen met bewegen.
Al lijkt alles rond je zo vernield en nutteloos - let er niet op. Let op je ritme- en blijf dansen. Pers jezelf uit als een citroen.
En onthoud : er is niets waar je voor moet vrezen.
Jouw grootste concurrent is -vermoeidheid.
Vermoeidheid en paniek voor. Het gebeurd met elk van ons.
Opeens zal het je lijken dat heelde wereld verkeerd is opgebouwd,en je benen zullen vanzelf stoppen...en andere uitweg is er niet, je moet blijven dansen wat er ook niet gebueurd.
Meer zelfs: je moet zo oogverblindend dansen en niet anders. Zo dat iedereen naar je kijkt... dus dans. Tijdens dat muziek afspeeld -DANS" Haruki Murakami

-----------------------------------------------
Dans is het leven... en leven is geluk.

Datum:
15-06-2011
Naam:
Anna
Leeftijd:
18
Provincie:
België

Een vraag over een vriend die zelfmoord wilt plegen

het gaat niet over mezelf een hele goeie vriend van mij zit al maanden met zelfmoord in ze hoofd hij gaat helemaal achter uit hij gebruikt drugs hij laat vrienden vallen zijn opa heeft zomer 2010 zelfmoord gepleegt en hij weet hoe moeilijk het allemaal is en ik wil hem kunnen helpen hij heeft al een pshycoloog waar mee die praat maar hij zegt gewoon het helpt niet ik heb er geen zin in een tijdje geleden hadden we een feest gehad van een vriendin en we zouden terug fietsen naar huis en het knopje klikte om en er was woede en wraak we hebben zijn ouder op gebeld omdat het gewoon te ver ging hij kneep ze strot dicht en ik ben gewoon bang om hem te verliezen ik wil hem zo graag helpen maar wat kan ik nu nog voor hem doen? hoppelijk kan ik hier wat hulp of tips voor krijgen want ik ga er zelf ook gewoon echt kapot aan
Datum:
14-06-2011
Naam:
kim
Leeftijd:
14
Provincie:
Friesland

weet niet wat ik moet doen

beste iedereen

ik voel me de laatste tijd heel alleen terwijl ik best veel vrienden heb ik denk niet echt aan zelfmoord maar ben bang dat als het zo doorgaat wel het geval is

danku
Datum:
14-06-2011
Naam:
ANO
Leeftijd:
15
Provincie:
Overijssel

zelfmoord

Hallo,ik ben een meisje van ongeveer 15 jaar en ik wil graag mijn levensverhaal kwijt .
papa was alcoholist...
Mama en papa hadden altijd ruzie en ik en me zus zaten er altijd maar tussen een keer was het zelf zo erg dat papa mama over de grond sleurde ik was zo bang als klein meisje ik was 5 jaar ongeveer ? ...
Na mate je ouder word het leven steeds lastiger word
Op de basischool voelde ik me altijd maar een mislukking ik was altijd geen grote kanjer ergens in
In groep acht heeft me zus geprobeerd zelf moord te plegen ze kwamen haar halen met een ambulance thuis ik kan het me nog heel goed herinneren ik zat er erg mee maar ik kan niet goed over me emoties vertellen
We gingen haar opzoeken in het ziekenhuis ze lach er erg kil in begin brugklas alles verliep soepel todat ik tegen een meisje zei ' je ziet er als een emo uit ' het meisje zei het meteen tegen de mentor en van het ene kwam het andere om elke scheet gingen de kinderen naar de mentor op een dag fietste ik naar huis en zei een meisje tegen me 'nu ben je niet meer zo ruig als op school' ik dacht bij me zelf wat krijgen we nu dan ? Er zat een man achter me en hij zei laat dat meisje metrust ze zei tegen de man kk vent houd je bek volgende dag op school keek ik der heel vuil aan en ik zei durf je wel als je met hele groep bent en ik alleen kijken wat je niet durft te doen ze zei niks .... Ik liep naar buiiten alleen en ik kijk haar heel vuil aan zei begon me te duwen ik duw terug zei begint te slaan ik sla terug meteen erna ben ik na de directeur gegaan en zei tegen hem we hadden ruzie buiten de directeur zei ik heb nu geen tijd ik het tegen meisjes uit de vierde gezegt dat ze me geslagen had ze zeide sla haar nu volop de gang ik dat gedaan om me ruig op te stellen er volgde een schorsing van 5 dagen voor me omsat ik de dag erna nog ruzie had
Leerjaar 2 hele jaar vlekloos verlopen ging veel beter dan het eerste jaar tot op een dag een drukke warme dag we zaten in het duits lokaal en ik en een meisje waren voor de gein een kam warm het maken met een lucifer ze zei hou hem bij iemand op de. Arm ik dat gedaan want het was voor de lol bedoeld zEi had het tegen directeur gezegt 2 dagen van school geschorst ... Waarschijnlijk wordt ik nu verwijderd van school nou ik heb niet echt veel rededen om nog te willen leven mama en papa zien me niet staan iedereen in de familie doet hatelijk tegen me dus ik zie geen andere uitweg meer om zelf moord te plegen alleen weet ik niet of god zelfmoord vergeeft want het is toch je lichaam weggooien..
Datum:
14-06-2011
Naam:
rachelle
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-holland

Moe met leegte

Ben voortaan moe met leegte,ik weet nog niet of het verder zin heeft.Ik kijk achtr om en zie niemand ,gevoels matig word ik niet begrepen en word ik uitgelachen.Nachten worden kouder.Muziek is een uitlaadklep en medicijn maar werkt niet altijd,ik weet het niet meer.
Datum:
14-06-2011
Naam:
ewold
Leeftijd:
39
Provincie:
Noord-brabant

i don't know why

ik zit al jaren met een grote depresie
alles rond mij blijft fout lopen
ik word heel de tijd gebruikt door iedereen
ik trek dat gewoon aan precies
weet niet wat het is maar mensen moeten iets in mij zien van die moeten we gebruiken

ik heb nu al 10zelfmoord pogingen achter mij
de laatste heeft mijn moeder mij gered
ik had namelijk shampo beginne drinken
mijn moeder had het ontdekt redelijk snel nadien en zij heeftmijn vader gebeld en mij naar het ziekenhuis gebracht om mijn maag leeg te laten pompen

de pogingen daarvoor waren polsen oversnijden en ophangen
maar er is om een of anderre rede altijd iemand die mij kan stoppen

ik weet niet wat ik mis doe
waarom lukt mij dees niet ?
ik wil het zo graag maar iets houd mij aan deze vervloekte plek vast :(
Datum:
13-06-2011
Naam:
wolf
Leeftijd:
17
Provincie:
België

Het heeft geen nut meer .....

Ik woon nu sinds 3 maanden weer op mezelf nadat ik de laatste 2 jaar zo'n beetje heb doorgebracht in psychiatrische klinieken. Ik heb verschillende zelfmoordpogingen gedaan in het verleden en ik merk dat ik weer aan het afzakken ben in een diep dal. Altijd gebeurt er hetzelfde: het gaat een paar weken niet heel slecht maar dan gaat het zo weer mis. Ben ik weer maanden bezig om te overleven. Ik heb echt geen zin om dit de rest van mijn leven te moeten blijven doen. Ik heb medicatie maar die doet helemaal niks. Het kan me ook niets meer schelen .....
Datum:
13-06-2011
Naam:
Ronald
Leeftijd:
34
Provincie:
Groningen

misschien is dit iets goed om te lezen

soms is het moeilijk om te ademen, soms lukt het me niet om te eten. soms ben ik zo boos dat ik gloei, andere keren ween ik mezelf tot slaap. het is hard de gevoelens/emoties en gevoelens/emotie-schommelingen in mezelf uit te leggen. het is hard om sorry te zeggen aan diegenen die ik raakte. of aan anderen te laten begrijpen wat ze niet kunnen zien. er zijn echt geen woorden om deze ziekte te beschrijven en ik weet niet of er echt wel een geneesmiddel is. het is niet altijd mogelijk om de rommel op te kuisen als je iets kapot maakte dat puur was. maar als je voelt dat je jezelf moet pijn doen en dat dood de enige juiste oplossing lijkt. denk dan dat dit een spleetje is in je berg
Datum:
13-06-2011
Naam:
glenn
Leeftijd:
16
Provincie:
België

je kan het moeilijk weten

Sinds kort denk ik (ik zal niet zeggen serieus overwegen) aan zelfdoding. Toen ik op het net surfte om een keertje te chatten om te zien of het me iets zou bijbrengen of me zou helpen kwam ik wat info tegen. Zelfdoding daar kies je niet voor, het ligt aan de problemen die je ervaart. Het zijn er teveel of het zijn te grote problemen die JIJ moeilijk kan verwerken/oplossen. Dit vond ik een erg passend begrip! Soms is het de volkomen waarheid, hoe kan iemand mij nu helpen. Ik ben te miserabel ik raak niet meer uit m'n problemen. Soms zijn die problemen als je ze vanuit een andere positie bekijkt erg miniem. Zoals bijvoorbeeld een jaartje overdoen, een vechtscheiding. Het kan bij iedereen gebeuren/ hen overkomen. Maar nee zelfdoding is een gevoel, en gevoelens kan je moeilijk begrijpen. Ik zou zeggen misschien nog het best als je een dergerlijke situatie meemaakte maar toch ook niet. Alles is verschillend! Natuurlijk kan een gezond verstand wel de ernst van een situatie inschatten. Maar neem jezelf of een ander persoon serieus. Wees er bijvoorbeeld voor hem of haar, maar vertel nooit clichés zoals alles komt goed of kop op. Dat werkt erg slecht. Zelf kan je eventjes lopen ik heb een filmpje gezien hierover en dit is mijn uitleg: Als je zelfdoding gedachten hebt, loop je best. Je gaat dan zo eventjes weg en hebt tijd voor jezelf, het laat je ook een keus maken that is based on thought and not impulse. Je loopt ook nooit voor eeuwig, maar er een einde aan maken is wel voor eeuwig. Zelfdoding is geen tweede kans voor je probeer die jezelf hoe dan ook te geven hoe hard het ook is. Het is erg hard, echt echt erg hard. Ikzelf zit hier nu thuis ook te beven van die angst en pijn! Het is een soort van gevecht zou je kunnen zeggen maar als je valt moet je terug opstaan (dat is volgens mij de maatschappij), een echte sterke persoon met een karakter, een identieke kijk op alles, een cultureel pakket, een totaal. Dat krijg je niet door wat je bereikt, maar hoeveel maal je van de grond terug bent opgestaan. JIJ bent er probeer er het beste van te maken. Ik schrijf dit en denk echt nu en constant aan zelfdoding. Ik zit in de examenperiode maar toch. Het is hard, er is geen tijd, het is oneerlijk. Maar als je iets kan vinden om voor te werken (dit kan vanalles zijn denk eens goed na aub.) Dan is die motivatie al genoeg! Het beste aan iedereen, het kan zijn dat je totaal in problemen gedrenkt ben, dus dat het erg drastisch is. Dat zelfs personen of zelfs je ouders je eigenlijk neerhalen. Dan moet je denken, ik doe dit voor mij maar ook anderen want ik wil hen dit niet laten meemaken/ervaren. Ik wil hierover spreken en misschien later mensen begeleiden. Vooral als je jong bent en goed woord kan brengen zou er naar je moeten worden geluisterd. Ik hou wel van jullie, een welgemeende sorry als ik iemand hoe dan ook raak. Ik begrijp niet iedereen, ik begrijp niemand 100%. Enkel mezelf en jullie jezelf. Wees er, voor anderen, elkaar. Ik las eens: "we kunnen onszelf helpen". Ik hoop dat dit helpt met iets, ik weet niet wat. Maar hopelijk worden er juiste keuzen gemaakt
Datum:
13-06-2011
Naam:
glenn
Leeftijd:
16
Provincie:
België

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.