Levensverhalen (pagina 5)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Ik weet het niet meer.

Ik heb 6 jaar geleden een zwaar verkeersongeluk gehad. Heb daarna in coma gelegen en een revalidatie traject gevolgd om nog een beetje te kunnen bewegen en lopen. Heb daarna heel hard moeten vechten om weer mee te kunnen draaien in de maatschappij. Ik heb nooit meer iets gehoord van de veroorzaker van het ongeval. Van het ene op het andere moment is mijn leven kapot gemaakt. Ik kon niet meer met mijn kinderen spelen leren fietsen en dergelijke gewoon moeder zijn. Mijn werk ging niet meer, een stukje wandelen met de hond in het bos etc. Uiteindelijk mijn leven toch redelijk op de rit gekregen. Alles op eigen kracht moeten doen samen met mijn man. Het klinkt alsof het goed gekomen is maar ik ben dood ongelukkig ik weet niet waarom. Ik denk verschillende keren per dag aan zelfmoord. Niet of maar hoe ik het moet doen. Dan is er een win win situatie omdat ik van het leven verlost ben en de wereld van mij.
Dit gevoel wordt sterker misschien een retorische vraag maar wat moet ik doen? Door blijven tobben met een klote gevoel en een hoop pijn of toch de knoop definitief doorhakken?

Reactie van Zelfmoord.nl

Wat rot zeg dat je je zo voelt door alles wat je hebt meegemaakt. Zelfmoord is volgens ons inderdaad nooit de oplossing, al voelt dat misschien soms wel zo. Doorgaan in de sleur van het leven is echter ook niet altijd bevorderlijk. Misschien ben je toe aan iets heel anders, om je leven om te gooien en je in te zetten voor het onrecht in te wereld, om maar wat te noemen.

Je gelooft misschien niet, maar weet dat God met een ieder wilt zijn die zich oprecht voor Hem openstelt.

Hou vol!

Datum:
13-07-2023
Naam:
Femke
Leeftijd:
50
Provincie:
Noord-brabant

Ik weet het niet meer

Iedereen haatte mij altijd sinds groep 1 op de basis school ze gingen mij aanstaren en steeds werd erger ze gingen mij allerlei dingen noemen slaan schoppen en ik heb ook zus met beperking ik ging toen keer schoolplein na school op met haar daar te spellen ze gingen allemaal dingen zeggen en takken gooien maar ik wou dat ze geen pijn kreeg en toen ging ik voor der staan en liepen we naar huis en toen kwamen ze met hand vol met takken achter ons aan gefietst en gooiden ze en sinds toen werd ik verder gepest dat ik ook beperking had en zo eruit zag en de laatste week toen ik op die school in groep 8 zat ging een meisje weer wat zeggen toen douwde ik haar tegen die kast niet eens hard ik kreeg natuurlijk weer de schuld en toen ik 1e klas met nieuwe meiden enzo was begin gezellig en gingen tiktok’s in pauze maken en toen gingen ze allemaal dingen achter me rug om zegge en werd ook ruzie s daar door 2e klas zelfde gezeik maar iets minder maar nu is het thuis weer erger me ma noemt me ook een kut jong enzo en mn andere normale zusje van 8 zegt allemaal dingen die niet waar zijn kreeg ik weer gezeik en weer en ze word ook heel snel boos op mij terwijl ik niks doe of perongeluk iets laat vallen daarom ga ik meestal met me pa mee werken dan heb ik minder gezijk en er zijn mensen overleden waar om ik gaf en heel veel mensen boeien mijn leven ook niet ik wil eigelijk gewoon bos vlakbij in gaan en nooit meer uit komen nooit meer terug
Datum:
13-07-2023
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

Reactiegraag

Het leven is gewoon vervelend. Word zelf gepest en heb en lastig leven achter de rug.
Mijn ouders hebben ruzie sinds ik 2 was en hebben een vechtscheiding gehad. Ik woon nu bij mijn moeder
Het gepest stopt maar niet het is tijd dat ik eruit stap

Reactie van Zelfmoord.nl

Wat rot zeg dat je je zo voelt en dat je gepest wordt. Misschien vind je het lastig, maar probeer eens iemand te vinden die je vertrouwt aan wie je je situatie kunt vertellen. Dat kan niet alleen opluchten, maar opent ook deuren om weer op weg geholpen te worden. Dat maakt het vooruitzicht voor de toekomst weer iets positiever.

Niemand is het waard om gepest te worden, ook jij niet. Geloof niet in de leugen dat dat wel zo zou zijn.

Hou vol en je mag ons altijd nog eens een berichtje sturen!

Deze reactie is geplaatst, omdat de inzender heeft aangegeven het fijn te vinden een reactie op zijn of haar bericht te krijgen.
Datum:
28-06-2023
Naam:
Henkie
Leeftijd:
12
Provincie:
Overijssel

Eenzaam

Voel me al een lange periode eenzaam en alleen. Of ik met niemand kan praten over mijn problemen waar ik mee zit. Heb een relatie van dik 2 jaar, maar wil hem niet alles opzadelen omdat hij met zijn eigen problemen sukkelt. Woon momenteel nog thuis, Ouders tonen nooit interesse hoe het met mij werkelijk gaat. Willen eigenlijk zo snel mogelijk mijn kamer hebben voor het huis te kunnen verbouwen. Enige wat mij afleid is vaak films of series kijken. Alleen liefste praat ik met iemand even eens goed erover of geknuffeld. Zit vaak in bed in stilte te piekeren en te huilen. Slaap slecht de laatste maanden. Kras mezelf wel eens met mijn nagels en weet dat het niet goed is. Voor ik het weet heb ik het al gedaan en heb er al een paar littekens van over. Voel me zwak. Niks waard. Wil naar een betere wereld. Voel me hier niet gelukkig. Als ik even in een film zit voel ik me ook even weg van deze wereld, alleen dat gevoel is maar voor even. Wat doe ik hier nog, zonder me vriend in mijn leven voel ik me hier doelloos voor te leven.

Reactie van Zelfmoord.nl

Wat naar dat je het idee hebt dat je niemand hebt om te praten over waar je mee zit. Weet dat er altijd mensen zijn die naar je willen luisteren. Ondanks dat je vriend ook zijn eigen moeilijkheden heeft, denk ik dat het goed is om het toch bespreekbaar te maken met hem. Zo kunnen jullie elkaar bijstaan, wat denk ik een gezonde insteek is voor een relatie.

Mocht dat toch nog niet helemaal lukken zou je ook eens een afspraak met de huisarts kunnen maken. De huisarts heeft vaak een psycholoog in dienst die er speciaal is om mensen bij te staan in hun problemen.

God is met je en weet dat je ons altijd een berichtje mag sturen als je verder wilt praten.

Deze reactie is geplaatst, omdat de inzender heeft aangegeven het fijn te vinden een reactie op zijn of haar bericht te krijgen.
Datum:
27-06-2023
Naam:
Moviefreak
Leeftijd:
26
Provincie:
Limburg

Lees

Geachte lezers
Ik schrijf dit omdat menig jeugd/ mensen kampen met " problemen" dogma's, ouders die de wil op leggen om te presteren in de maatschappij.

Geef nooit op het leven heeft mooie dingen.
Ik zal mijn levensverhaal vertellen

Ooit gehoord van ritueel satanisch misbruik? Mk ultra?

Ik heb in een kindertehuis gezeten waar dit gebeurde, we werden in kooien gestopt en misbruikt, geslagen en verkracht dag in dag uit. Thuis werd ik mishandeld en misbruikt . Hierin zag ik de warr kant van het slechste in de mensheid zelfe.
Ikzelf werk als pedagoog en heb meerdere levenswegen bewandeld, zo ook mooie mensen ontmoet en mensen die je confronteren met jezelf. Ik heb jaren lang therapie gehad om "normaal" te functioneren. Mijn zus loopt met disciocatieve persoonlijkheden, en met een godheidswaan. Hierdoor is contact gevaarlijk en hopeloos om te onderhouden ook voor m'n naasten. Maar nu 44 jaar verder blijkt dat ik autistisiforme en adhd heb, dit maakt dat mijn dagen 48 uur duren, en ik super perfectionist ben, in m'n puberteit wilde ik ook uit het leven stappen, de vraag is nu hoe komt dit?

Ten eerste je word omringt door negatieve mensen die je negatieve gedachten / spiegel versterken, hierdoor heb ik besloten mensen in mijn leven toe te laten waar ik wat aan heb niet andersom, dus geen parasieten en narcisten, als je veranderd zullen mensen wel luisteren naar je levens motto s en je bucket list.
Mensen in de westerse wereld betrekken zich naar een dokter en leren niet dat het probleem intern zit. De westerse wereld pakt je probleem vaak extern op, praten, medicinale pillen , die juist een neven effect kunnen hebben, of juist je problemen kunnen extraheren.

Als ik mensen vertel over mijn leven, dan begrijpen ze dat niet, of zeggen ja hoor, ik heb kinderen en adolescenten, door m'n misbruik gezien door hun versterking van hun demonen, gesloten zitten in dit systeem, opgenomen in een kliniek. Graag wil ik mensen helpen bij het lezen van m'n levensverhaal, denk om de mensen die je tegenkomt want iedereen in je leven is een spiegel naar jezelf.

Maar affain, ik heb nu de mooiste en liefste vrouw ooit ontmoet, en ik ontmoet alleen meer mooie mensen, met m'n rug naar het verleden is met je gezicht naar de toekomst.

Toen ik 30 was ontmoete ik mijn oom, ik had hem jaren niet gezien hij reisde veel, ik wilde met hem een bedrijf opstarten, dit was gelukt, tevens was m'n oom een boekhouder en ook de mijne, onwillig hoe naïef , ik nam hem blindelings in vertrouwen, het bleek mijn oom had me opgelicht vanaf dag 1. Ik bleef met een schuld van 170000 euro zitten, deze heb ik gelukkig door een sterke mind set en hard werken afbetaald. Ik zocht daarna een baan in de bewindvoering, dit was gelukt , ook hier heb je te maken met mensen die problematische schulden hebben, gecreëerd door derden of door hun eigen levens keuzes,

De kunst van het leven is dat je hoe moeilijk het is je mensen tegen komt met een reden, ik kwam erachter dat ik nog niet assertief genoeg was, en hoe moeilijk dit hoofdstuk weer was , we , ons er doorheen hebben geslagen.

De demonen zullen altijd op je pad komen.
Nu heb ik een baan ik luister naar mensen hun verhaal en geef advies ik studeer rechten en hoop mede met deze opleiding dat elk mens op aarde en in Nederland op moet komen voor zijn haar geluk, wijsheid is een geschenk en kennis is macht , gebruik het goed zodat misbruik nooit op je pad komt in welke vorm dan ook.

Ik heb mijn demonen aangevochten ik hoop dat jullie blijven leven en de kleine dingen mooi vinden in het leven , ik kan al genieten van een regendruppel op een blad juist omdat slachtoffers van ritueel misbruik niet oud worden.

Je lichaam is een kennisbron, het voelen van pijn en liefde , elke frequentie van woorden, negatief en positief kunnen je cellen opslaan, je dna kan dit meegeven aan je kinderen, wees je bewust dat liefde de sleutel is om je ogen te openen naar een nieuw alter waarbij je de mooie dingen in het leven zult zien en waarderen.

Het vinden naar nieuwe mensen kost maar even , jezelf wijsheid en jezelf kennen duurt een leven. Het leven is kort geniet van elke seconde want in een volgend leven mag je alles over doen maar dan nog mooier.

Zelfmoord is de weg naar een reïncarnatie naar een volgend leven waarbij je het nog een keer over mag doen.
Deze wijsheden leer je niet op school, noch van je ouders maar diep van binnen weet je dat er meer is wat het menselijk lichaam kan, je hersenen zijn een bron van uiteindige opgeslagen data, coping meganisme s , maar ook waarbij jij kan bepalen hoe je raam naar de wereld is,
Stop met negatief zijn en begin klein want alles verandert bij jezelf en als je dat kan , kan je alles! Succes toppers
Datum:
22-06-2023
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
44
Provincie:
Drenthe

Einde op het spoor.

Als je op een leeftijd van 9 je vader verliest. De jaren daarna veel echt mega veel shit over je heen krijgt. Je niet geaccepteerd voelt in de familie. en als kers op de taart je moeder zien sterven! Ik trek dit leven echt niet meer. Ik ga ook echt niet alles benoemen want het maakt gewoon niks meer uit. Ik geef zelf al zeer duidelijke signalen naar de buiten wereld dat het voor mij steeds meer klaar is hier. Langzaam werk ik steeds meer naar dat moment om uit het leven te stappen. Ik wil rust. Nu en altijd dit leven is niet geschikt voor mij komt toch steeds meer shit bij. Overigens hulp heb ik gehad niks werkt. Het heeft helemaal niks gedaan het bleef allemaal het zelfde!
Datum:
22-06-2023
Naam:
Daan
Leeftijd:
31
Provincie:
Gelderland

Het is genoeg geweest

Mijn naam is Willem. Ik ben 64 jaar. Heb altijd heel veel gewerkt en gedronken om mijn gevoelens te verstoppen en te onderdrukken. Heb 2 kinderen. Een zoon. Een fantastisch kind. En een dochter. 2 jaar geleden heb ik contact met mijn dochter beëindigd. Ik had zo veel problemen dat ik haar problemen er niet bij kon hebben. In mijn kindertijd ben ik jarenlang seksueel misbruikt. Een oom die op de grote vaart voer sliep bij mijn ouders als hij in Nederland was. Dit was van 4 tot 11 jaar. Mijn ouders heb ik het nooit verteld. Die zouden het toch niet geloven. Ik heb dit hen nooit verteld. Aan flink aantal jaren zijn zij overleden 6 jaar geleden. 6 jaar geleden heb ik een programma gevolgd om van mijn verslaving van de drank te komen. Gesprekken met een psycholoog hebben oude woonden open gereten. Inmiddels ben ik gescheiden van mijn vrouw. Van tafel en bed. Dit hebben we niet doorgezet. Formeel zijn we dus nog steeds man en vrouw. In 2008 heb ik mijn 1e hartinfarct gehad. In het ziekenhuis in Spijkenisse konden ze toen niets vinden. Toen ik in 2010 mijn 2e kreeg en 2 stents kreeg bleek ik dat er een beschadiging van 2 bij 1,5 cm van 2008 op mijn hart zat. In 2020 heb ik mijn 3e hartinfarct gehad. Na een mislukte -poging op maandag. Het was tijdens Corona heb ik op vrijdag in leiden 4 stents gekregen. In 2021 kreeg ik mijn 1e herseninfarct. Links achter. Mijn rechterkant van mij. Lichaam gaf problemen. Evenwicht en rechts problemen met mijn arm en been was verveld. Veel oefeningen fysio hebben gezorgd dat ik weer kan lopen. Ben alleen gauw moe. Ik ben nu afhankelijk van een scootmobiel enige maanden geleden heb ik mijn 2 herseninfarct gehad. Gelukkig weinig klachten. Maar door alles, de scheiding, ziekte etc is mijn bedrijf in financiële moeilijkheden gekomen. Ik heb nu een dusdanig inkomen dat ik mijn faillissement moet aanvragen. Voor mij is dat het signaal dat ik er beter uit kan stappen. Het is mij te veel geworden.
Datum:
21-06-2023
Naam:
EeWillempie
Leeftijd:
64
Provincie:
Zuid-holland

Zelfmoord plegen met een kussen

Hoi,
Ik voel me al een hele tijd geestelijk niet goed, daarnaast is er ook veel in mijn privé leven gebeurd (moeder overleden, verhuisd met mijn vader) en tot slot heb ik verder niemand waarmee ik mijn verdriet kan delen.
Mijn vader is vaak ook niet echt een steun in mijn rug, hoewel hij me soms wel af en toe troost.
Al mijn vrienden (althans de vrienden die ik dacht te hebben) hebben me allemaal in de steek gelaten en van familieleden moet ik het ook niet hebben. Niemand appt of bericht me een keertje en vraagt hoe het met me gaat, terwijl ik dat omgekeerd wel altijd bij andere doe.
Kortom, ik voel me behoorlijk eenzaam en machteloos en ik zit er de laatste tijd vaak aan te denken om er wellicht een einde aan te maken😔. Het punt is alleen dat iets in mij me tegenhoudt, een bepaalde angst maar het liefst zou ik gewoon nu op dit moment willen uitstappen.
Als iemand raad en of advies heeft of me een steuntje in de rug zou kunnen geven, heel graag❤️

Reactie van Zelfmoord.nl

Hoi,

Dat voelt naar als je wel met anderen meeleeft, maar niemand belangstelling voor jou heeft. Iedereen heeft het nodig dat je je niet alleen hoeft te voelen, maar dat er steun is als je dat nodig hebt. Dat wensen we jou ook toe.

Hoewel wij geen directe oplossing voor je hebben, adviseren we je wel om met een hulplijn te bellen of met de huisarts kunnen overleggen dat je graag hulp wilt. Door te investeren in jezelf, samen met een begeleider, therapeut of wie dan ook, kun je groeien en leren om contact te maken met andere mensen, die ook in jou belangstelling hebben.

Veel sterkte ❤️

Deze reactie is geplaatst, omdat de inzender heeft aangegeven het fijn te vinden een reactie op zijn of haar bericht te krijgen.
Datum:
16-06-2023
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
23
Provincie:
Utrecht

wat doe ik hier?

ik heb geen motivatie meer voor iets, mensen zeggen wel het komt goed maar dat betwijfel ik. heb ruzie gemaakt met mn beste vriendin en nu hebben we geen contact meer. ik ga ook met de juffrouw praten of ik in een andere klas mag zodat ik kan focussen op mn toekomst en niet op haar. omdat zij nu het tegen de halve school heeft gezegd is het net of ik onzichtbaar ben en ontwijkt iedereen me. gelukkig heb ik nog wel een paar vriendinnen. thuis gaat het ook niet heel goed ik heb vroeger toen ik 7 ofzo was hele ergens traumas gehad want het ging heel mijn leven zo door en als ik eerlijk mag zijn heb ik er nog steeds last van ik ben daar ook depressief van geworden waardoor ik heel vaak dacht aan zelfmoord en ik me heel vaak alleen voelde. daarna ging het wel weer goed ik pakte me leven weer op en toen ging het weer heel slecht met me heel vaak ruzie met mn ouders nachten me huilend in slaap te krijgen. ik heb heel veel moeite gehad maar ik zij nee heb geen hulp nodig. ik kreeg echt te veel ruzie met mn moeder dat ik wegliep uiteindelijk zei ik dat ik bij papa wilde wonen en toen heeft ze me ontwijkt waardoor we geen contact meer hadden. maar nu gaat het wel goed heb een leuk bijbaantje heb goed contact met mn vader beter dan eerst en heb de leukste fam een hond dat voelt alsof ik getrouwd ben met hem haha! kijk alles kan soms een up en down hebben maar je moet ook genoeg rust nemen ik heb heel veel stress maar moet ook leren om rust te nemen en ik hoop dat dat beter wordt! alle verhalen die hier op staan zijn heel erg hopelijk zijn jullie beter geworden en niks gedaan om weg te gaan sterkte!

Reactie van Zelfmoord.nl

Bedankt voor je berichtje! Fijn om te lezen dat het nu wat beter met je gaat dan eerst en dat je een leuke hond hebt die je bij kan staan :)

Mocht het weer wat minder gaan, weet dan dat het belangrijk is om erover te praten met iemand die je vertrouwt. Dat kan niet alleen opluchten, maar op die manier sta je er ook niet alleen voor.

Hou vol en weet dat ook jij waardevol bent!

Deze reactie is geplaatst, omdat de inzender heeft aangegeven het fijn te vinden een reactie op zijn of haar bericht te krijgen.
Datum:
15-06-2023
Naam:
britt
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-brabant

.

Hoi
Geen idee hoe ik dit verhaal moet beginnen maar ik voel me niet goed.
Mijn broertje heeft een verstandelijke beperking waardoor hij jonger in zijn hoofd is dan dat hij daadwerkelijk is. Mijn broertje krijgt alle aandacht. Hij is ook gelijk het lievelingskindje van mijn vader. Als ik even alleen ben met mijn ouders en iets weer vertellen is het altijd ''nu even niet''. Altijd.
Ik heb standaard elke dag ruzie met mijn moeder over alles en dan word ik uitgescholden en moet ik het er maar mee doen.
Het is echt zwaar vervelend als je je broertje of zusje hoort zeggen ''mama, ik wil later geen puber worden want dan word ik net als Naomi'' dat maakt mij gewoon kapot.
Op school heb ik veelste veel stress. Ik moet opeens 12 werkstukken en verslagen inleveren binnen een week met een toetsweek er achter aan. Ik weet niet wat hun denken maar dat lukt mij echt niet.
De mensen op school zijn ook niet bepaald fijn. Letterlijk iedereen roddelt over me, praat slecht over me en ik voel me totaal niet fijn als ik daar rondloop. Niet dat ik gepest word maar het is gwn niet leuk om naar school te gaan. Ik ben er achter gekomen dat al mijn vrienden mij irritant vonden dus nu durf ik niet meer te praten.
Ik ben meerdere keren aangerand en bevredigd zonder dat ik het wou. Iedereen doet alsof het normaal is. Ik snap het gewoon niet, begrijpt niemand dat ik ook gevoelens heb?
Ik heb moeite met eten. Geen anorexia, maar ik kan niet stoppen met eten. Ik heb mijn moeder het een keer verteld, daarna maakte ze er grapjes over en vond ze dat ik me niet mocht aanstellen. Haar vertrouw ik niet meer. Soms als ik teveel heb gegeten eet ik niks meer of geef ik over in de wc.
Ik heb een paar bijbaantjes gehad. 3 in een half jaar. Bij alle 3 ben ik ontslagen. Ik heb ADD alleen niemand begrijpt dat. Ze vinden me te langzaam, ik leer niet snel genoeg etc. Ik heb het gevoel alsof niemand mij wil hebben. Ik was zo wanhopig dat ik lichaam gedeeltes ging verkopen omdat ik geld nodig heb anders heb ik binnenkort schuld bij mijn ouders. Ik ben er mee gestopt want ik verdiende helemaal niks en ik ging me alleen maar slechter voelen.
Ik heb mezelf pijn gedaan voor 2 jaar. Vooral mezelf gesneden en elastiekjes om mijn pols afvuren tot ik bloeduitstortingen had en aan het huilen was van de pijn. Ik doe het nog steeds. Ik kan er niet mee stoppen het is een verslaving

Ik kan zo nog wel ff doorgaan maar daar heb ik ff geen zin in.
Ik voel me moe.
Ik durf niet dood te gaan want er zijn 2 mensen waar ik van hou die ik niet kwijt wil raken.
Aan de andere kant wil ik echt niet meer. Het leven is zo zwaar en stom.

Ik ben christelijk. In de bijbel staat dat je geen zelfmoord mag plegen. God kiest wanneer je dood gaat niet jij. Daarom durf ik ook niet. Maar ik kan echt niet meer. Ik ben ziek van dit alles.

Beste zelfmoord.nl ik heb liever geen politie morgen voor mijn huis staan die mij meenemen, zullen jullie daar rekening mee willen houden? Bedankt :)

Reactie van Zelfmoord.nl

Bedankt voor je berichtje. Je mag het ons altijd laten weten als je erover wilt praten. Voor nu hoop ik in ieder geval dat alleen het van je afschrijven al een beetje oplucht.

ps. je hoeft niet bang te zijn dat we je gegevens gaan doorspelen naar een andere partij :)

Datum:
12-06-2023
Naam:
Naomi
Leeftijd:
15
Provincie:
Utrecht

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.