Levensverhalen (pagina 9)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

:/

ik ben lisa en ik ben 13 jaar oud. Ik ben depressief en heb bulimia (een eetstoornis). ik loop ook weg van huis en van school en ik heb sociale angst gekregen en nog andere angststoornissen en ook nog kindertrauma's. ook word ik al sinds groep 5 gepest en ik zit nu in de 2e van de middelbare school en ook hier word ik gepest. ik ben bang om naar school toe te gaan, want ik word vaak in elkaar geslagen en uitgescholden en ook worden mijn spullen kapot gemaakt. ik help ook 13 mensen waar het ook niet zo goed mee gaat. ze hebben een depressie of een eetstoornis of een slechte thuissituatie of angststoornissen of ze doen zichzelf pijn of ze hebben zelfmoord gedachten of ze proberen zich zelf al te vermoorden. en ik doe alles voor ze. als ze een knuffel nodig hebben geef ik ze een knuffel en ik app elke dag met ze en als er iets is waar ze over willen praten luister ik naar ze en ik geef ze advies en motivatie en als ze willen bellen bel ik met ze en als ze willen dat ik langs kom kom ik langs. al is het aan de andere kant van belgië. ik geef ze al mijn energie en motivatie en vrijetijd maar ik krijg er niks voor terug. en dat doet zo veel pijn. ook doe ik mezelf pijn en huil mezelf altijd inslaap. ik durf niks te eten en ik ben bang dat andere mensen waaronder mijn ouders en mijn zus zien dat het echt slecht met mij gaat. ik ben bang om hulp te vragen. en ik heb gedachtes om mezelf te vermoorden. ik weet ook al meer dan 20 manieren hoe ik mezelf kan vermoorden en ik ben van plan het volgende week te gaan proberen. dit was mijn verhaal.

Reactie van Zelfmoord.nl

Bedankt voor je bericht, hopelijk was het fijn om het even van je af te schrijven. Wat moet dat moeilijk zijn om je zo te voelen, maar wat mooi dat je er zo graag voor anderen wilt zijn die in een vergelijkbare situatie zitten. Probeer er op te letten dat dit niet ook meteen een valkuil is. Je hebt het zelf namelijk ook nodig om tot rust te komen om het leven een beetje vol te houden.

Weet dat het niets is om je voor te schamen dat het niet goed gaat met je. Als mensen je daarom veroordelen ligt het probleem eerder bij hun dan bij jou. Probeer je open te stellen naar de mensen die je vertrouwt en erover te praten. Dat kan erg opluchten en zorgt er ook voor dat je niet alles opkropt. Het insturen van je berichtje hier is al een goede stap! Als je niemand weet kun je altijd een afspraak (laten) maken met de huisarts.

Het kan je goed doen om gezond te eten. Een gezonde eetstijl draagt er aan bij dat je meer energie krijgt en dat je energie beter over de dag wordt verdeeld. Dit is één van de dingen die eraan kan bijdragen dat het weer steeds ietsje beter mag gaan. Als dit je niet lukt is het van belang om dit ook aan te geven bij iemand, zodat je hier hulp bij kunt krijgen. Hoe moeilijk dit ook kan zijn, zeker als je Boulimia hebt, het is belangrijk om erover te blijven praten, ook al zie je op dit moment misschien het nut er niet van in.

Weet dat je ons altijd een berichtje mag sturen als je verder wilt praten of nog ergens mee zit. Je hoeft je nergens voor te schamen als je iets bij ons kwijt wilt.

God is met je en hou vol!

Deze reactie is geplaatst, omdat de inzender heeft aangegeven het fijn te vinden een reactie op zijn of haar bericht te krijgen.
Datum:
25-05-2023
Naam:
lisa
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-brabant

depressieve gevoelens /zefmoord

ik heb al bijna 3 jaar dat ik met zelfmoord gedachtes rond loop enz ik wil zo graag vermist raken of gwn me zelf snijden ik heb me al bijna gesneden en nog meer ik kan het niet meer en ik wil niet meer en niemand boeit het van mij

Reactie van Zelfmoord.nl

Wat rot dat je je zo voelt zeg. Probeer eens na te gaan wat de oorzaak zou kunnen zijn van je gevoelens. Je hoeft je ook niet te schamen om om hulp te vragen hierbij. Als je het bij de kern aanpakt kun je er beter mee om leren gaan.

Weet dat ook jij waardevol bent en dat God met je is.

Deze reactie is geplaatst, omdat de inzender heeft aangegeven het fijn te vinden een reactie op zijn of haar bericht te krijgen.
Datum:
24-05-2023
Naam:
anoniem
Leeftijd:
22
Provincie:
Noord-brabant

Waarom

Waarom is leven zo stressvol?
Waarom werken we voor weinig geld?
Waarom bestaan we?
Datum:
23-05-2023
Naam:
Levensmoe
Leeftijd:
28
Provincie:
Utrecht

Doodswens

Ik denk al aan zelfmoord sinds ik vijf jaar oud was. Ik geloofde nooit in god, maar als ik ging bidden wenste ik altijd dat ik dood zou gaan. In de loop der jaren is mijn doodswens in golven gegaan, maar nooit is de wens er niet geweest.
Ik had altijd het idee dat ik de achttien niet zou halen, omdat ik vast een manier zou vinden om te sterven voor ik de volwassenheid zou bereiken. Dit is natuurlijk niet het geval sinds ik er nog steeds ben. Ik twijfel er wel vaak aan of het de beste keuze was om door te blijven gaan. Ik ben nog nooit echt gelukkig geweest in mijn leven en ik heb altijd het gevoel gehad dat ik niet eens geboren had moeten worden. Ik heb het slechtste van de mensheid gezien en meegemaakt van mishandeling tot verkrachting. Ik weet niet waarom ik er nog ben en of ik er over een jaar nog ben. Ik verlang ernaar om niet meer te bestaan, maar ik blijf ergens hoop houden dat er in dit leven nog een licht aan het einde van de tunnel zal zijn.

Reactie van Zelfmoord.nl

Het kan moeilijk zijn om de goede dingen in het leven te zien wanneer je erge dingen hebt meegemaakt of gezien. Het goede wordt vaak ondergesneeuwd. Ondanks het kwade kan een ieder ervoor kiezen om positief bij te dragen aan de wereld, hoe lastig dit misschien ook is. Maar het kunnen juist ook de kleine dingen zijn die een grote impact kunnen maken.

Het is aan een ieder om te kiezen wat hij doet met zijn leven. God heeft ons daarin vrije wil gegeven. Dat is ook de reden van het slechte in de wereld. Het is logisch en rationeel gezien niet mogelijk dat wij én vrije wil hebben, én dat God tegelijkertijd al het slechte wegneemt. Als God namelijk al onze slechte beslissingen tegenhoudt, zou dat betekenen dat wij helemaal geen vrije wil hebben.

God wil echter met ons zijn en ons rust geven wanneer wij hem oprecht de kans geven. Zijn Zoon heeft aan het kruis de dood en het kwaad in de wereld reeds overwonnen. Vandaar dat hij sprak: 'Het is volbracht'. Er komt een betere tijd aan, of dat nu hier op aarde al is, of in de hemel bij Hem.

Hoe dan ook, hopelijk lukt het je om erbovenop te komen. Als je ergens hulp bij nodig hebt kun je ons altijd een berichtje sturen. Hou vol!

Deze reactie is geplaatst, omdat de inzender heeft aangegeven het fijn te vinden een reactie op zijn of haar bericht te krijgen.
Datum:
23-05-2023
Naam:
Onkruid
Leeftijd:
28
Provincie:
Zuid-holland

Wat als je hulp hebt, maar je trauma's hebt aan praten.

Mijn ouders zijn gaan scheiden toen ik 2 was. Sindsdien is er een omgangsregeling geweest in het weekend bij mijn vader en de rest van de week bij mijn moeder tenzij het vakantie was. Bij mijn vader was het altijd een ramp hij had een drank en rook verslaving en werd daar agressief van. Uiteindelijk was het zo erg dat mam ons voortaan thuis hield. Daarnaast ben ik gepest bij mijn sportteam, basisschool en middelbare school. In de corona tijd was er veel stress thuis en aangezien ik me terug trok was ik het mik punt. In heel mijn leven heb ik bij 20 personen hulp proberen te zoeken voor mijn suïcidale gedachtes die ik sinds groep 4 al heb. Mijn 1ste thuis begeleider heeft mij in de steek gelaten toen het steeds slechter met mij ging. Anderen schreeuwden, negeerden of geloofden mij niet omdat ik er volgens hun te vrolijk uitzag. De 21e persoon nam mij wel serieus en heeft er mede voor gezorgd dat ik nu in therapie ben. Nu heb ik hulp, maar durf ik niet te praten. Mijn vader sloeg mij altijd in elkaar als ik moest huilen en andere mensen schreeuwde tegen mij als ik probeerde te praten. Dit heeft ervoor gezorgd dat ik mij heel onveilig en alleen voel. Ondanks dit alles probeer ik te praten, maar klap steeds weer dicht. Hierdoor lukt het niet om duidelijk te maken waar ik hulp bij nodig heb. Inmiddels ben ik al 2 jaar in therapie en heb nog geen geslaagde behandeling gehad. Nog elke dag wil ik mijn leven eindigen of mijzelf beschadigen. Het is zo erg geworden dat ik eerder dagen niks at en daardoor een ijzer tekort heb gekregen. De enige reden waarom ik door heb gezet is door de 21e persoon, omdat ik haar niet wil kwetsen. Zij is de enige persoon met wie ik een band voel.

Reactie van Zelfmoord.nl

Wat moet dat ontzettend lastig zijn om met de trauma's van vroeger te leven en dat het daarbij zolang heeft geduurd voordat je iemand hebt gevonden die je serieus neemt.

Probeer het praten vol te houden en door te zetten, hoe moeilijk dat ook is. Het is belangrijk om de trauma's uit het verleden aan te pakken. Wanneer het je lukt om door het moeilijkste stukje heen te bijten, zal het daarna beetje bij beetje steeds wat eenvoudiger worden om het erover te hebben.

Misschien kan de volgende gedachte je helpen om meer open te worden: "Ik heb toch niet veel meer te verliezen, dus kan ik er net zo goed over praten."

Je zult zien dat mensen die je serieus nemen in je verhaal je geen pijn willen doen. Dat is echter wel iets dat je eerst moet ervaren om dat ook voor jezelf geloofwaardiger te maken.

Wat je ook zou kunnen proberen is om je gevoelens op papier te zetten voor je behandelaar. Dat is misschien fijner dan om er direct over te praten.

Hoe dan ook: wat goed dat je hier je verhaal hebt durven opschrijven. Dat is een goede eerste stap en lucht hopelijk iets op.

Mocht je verder willen praten mag je ons altijd een berichtje sturen via onze contactpagina. God is met je en hou vol!​

Deze reactie is geplaatst, omdat de inzender heeft aangegeven het fijn te vinden een reactie op zijn of haar bericht te krijgen.
Datum:
15-05-2023
Naam:
Daphne
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-brabant

Rust in mijn hoofd

Al 8-10 jaar doorga ik een mentale belasting over het maken van een keuze. Ik ben getrouwd, we hebben 2 volwassen kinderen. Maar 25 jaar geleden kom ik erachter dat ik op mannen val. Mijn vrouw en kinderen, op mijn werk, mijn broers en zus en zoveel vrienden weten het.
Maar alleen ik zit met de keuze. Blijven of gaan. En die spagaat gaat de hele dag door. Ratio en gevoel zitten niet op één lijn en wisselen elkaar voortdurend af en zijn vaak ook tegenstrijdig. Angst beheerst mijn leven, maar ook boosheid, frustraties en twijfel. Ik sta ermee op en ik ga ermee naar bed. En ruim 15 professionele hulpverleners hebben - naast het lezen van boeken - me wel inzichten gegeven, maar de angel er niet uit kunnen halen.
En aan het piekeren en malen, de depressiviteit, het dood willen, met de rug tegen de muur staan, er alleen voor staan, moet maar eens afgelopen zijn. Ik ben op, ik kan er niet meer tegen, ik zie geen uitweg meer want ongeacht de keuze het gaat enorm pijn doen. Voor mij en voor anderen. ik wil gewoon rust in mijn hoofd, hetgeen ik al 10 jaar niet meer heb. Ik kan nergens meer van genieten, ik kijk nergens naar uit. Ik wil maar een ding en dan is de dood een mooie uitkomst. Ik begrijp mensen die deze stap wel hebben durven maken en hebben genomen.
En voor mij lijkt het ook de enige stap die mij brengt waarnaar ik op zoek ben. Rust!

Reactie van Zelfmoord.nl

Wat moeilijk dat je hiermee worstelt. Niemand weet 100% zeker wat de dood brengt. Ervan uitgaan dat daar hetgeen is dat je misschien hoopt, de rust die je nodig hebt, is volgens ons daarom niet de insteek die bijdraagt aan een oplossing.

Probeer met een oprecht hart je gevoelens bij God te leggen en Hem de kans te geven je rust te geven. Zijn Zoon Jezus heeft de prijs betaald voor de zonden van de mensheid. In Hem geloven en om vergeving vragen voor onze zonden is het enige dat van ons wordt gevraagd. Op die manier geven we God de kans om in ons te werken en onze harten te vernieuwen.

Wellicht geloof je niet in God, maar wij wel. Los het gelijk al je problemen? Nee. Maakt dit je op vrouwen gaat vallen? Ga hier niet direct vanuit. Het kan echter wel weer perspectief bieden en een stukje rust geven.

Probeer je verder niet te veel aan te trekken van wat anderen, waaronder ook christenen, van je situatie vinden. Ieder mens is namelijk zondig.

Ons advies is dus: bid oprecht tot God om een uitweg. 

Dat is in ieder geval hoe wij er in staan. Hopelijk heb je er iets aan om het van deze kant te bekijken en is het iets nieuws dat je nog niet eerder op deze manier het geprobeerd.

Bedankt voor je verhaal. Hou vol!

Deze reactie is geplaatst, omdat de inzender heeft aangegeven het fijn te vinden een reactie op zijn of haar bericht te krijgen.
Datum:
14-05-2023
Naam:
DoubleU
Leeftijd:
62
Provincie:
Noord-brabant

Ik heb het geprobeerd

Elke dag weer nieuwe dag waarbij ik mijn ogen open maar de nacht marry verder gaat
Waarin ik uitgeput de dag moet starten en met mijn hoofd na beneden loop op straat
Daar waar ik mijn krachten en hoop uit kon halen
En probeerde tros op te zijn het liep met pieken en dalen en het deed soms zoveel pijn
Al jaren is de stress zo hoog en probeer ik het te ontwijken en terwijl ik zo hard schreeuw om hulp lijkt het net alsof iedereen gewoon staat toe te kijken
Een dochtertje nog zo jong wist mij de kracht te geven het leek goed te gaan
Maar na 5 jaar ben
Ik weer terug bij af en niet bang meer als de dood toe zou slaan
Ik heb alles gegeven wat ik
Heb en alles
Geprobeerd en mensen om mij heen die zien niet in wat ik probeerde ook al deed ik het met heel mijn hard
Mijn vriend wijst me de deur en zegt dat ik situaties na speel dat raakt me omdat hij de enigste was waar ik dacht nog mee te kunnen praten
Mijn moeder ging met me mee naar rokers en psychologen om hulp te zoeken maar na 11 jaar terapie zit ik nu al een jaar tegen de donkerste gedachtes te vechten

Ik wil niet egoïstisch zijn mensen beseffen maar half hoe hard ik mezelf verloor omdat ik juist niet zo ben en nu wel zo omschreven zal worden
Maar ik
Hou het niet meer vergeet mij niet asjeblieft weet dat ik van jullie hou
Altijd gedaan
Vergeef me dat Smeek ik jullie vooral mijn lieve kleine meisje ik was zo trots dat ik jou papa mocht zijn !!

Reactie van Zelfmoord.nl

Hey Kelvinsterr dat is heel heftig als je niemand vind die je begrijpt, en je al zo lang therapie hebt gehad. Nog steeds ben je aan het vechten tegen donkere gedachten.

Volgens mij heb je niet alleen donkere gedachten en sombere gedachten in je, maar is er ook liefde in je diep van binnen voor je kleine meisje en voor andere mensen om je heen. Ik wens je dat die liefde sterker mag worden, en ook dat je met liefde en mildheid naar je zelf mag gaan kijken. Jij bent het waard.

Ik wens je ook dat je een goede therapeut kunt vinden die jou kan helpen met verwerken van trauma's uit het verleden!

Deze reactie is geplaatst, omdat de inzender heeft aangegeven het fijn te vinden een reactie op zijn of haar bericht te krijgen.
Datum:
10-05-2023
Naam:
Kelvinsterr
Leeftijd:
27
Provincie:
Noord-brabant

Verwaarloosd

Het begon een jaar geleden dat me broer vast kwam te zitten. De band van mijn vader en mij leidde der heel erg onder we hadden veel ruzies. Maar laatst is het echt uit de hand gelopen. Mijn moeder had teveel gedronken uit emoties omdat ze veel ruzies heeft met mijn vader ze ging heel slecht. Ik kon er niet tegen om mijn moeder in zo een staat te zien en nam het mijn vader ook kwalijk. Vervolgens zijn we naar huis gegaan waar heel de familie ruzie met elkaar maakte en half vocht met elkaar. Mijn vader heeft me letterlijk het huis uit gesleurd en heeft dingen gezegd zoals dat ie spijt van me heeft en dat het hem niet zou boeien dat ik door de grond heen zak en dat ie me haat en hier niet wilt hebben. Ik ben toch weg gegaan en volgende dag ben k thuis gebracht omdat ie me weer thuis wou hebben maar heb sinds toen niet met hem gesproken en hoor dat ie bij iedereen laag over me praat. Ik voel me niet meer thuis en vind het echt jammer dat telkens als er iets is ik andere moet lastig vallen om daar te gaan omdat ik op dat moment niet thuis kan zijn. Ook zijn mijn examens over een week waar ik me echt niet op kan concentreren omdat iedereen van alles van me verwacht maar ik het echt niet meer kan. Ik ben zo moe. Ik ben vroeger aangerand, ben bedreigd met een pistool, uit huis gezet, geslagen, noem het maar op. Ik zie gewoon geen licht meer en voel me zo verwaarloosd het doet zo veel pijn hoe eenzaam k me voel. K kan niemand meer aankijken en denken van ja ik kan jou vertrouwen…

Reactie van Zelfmoord.nl

Bedankt voor je berichtje. Wat naar zeg dat het zo slecht gaat thuis en dat je zulke erge dingen hebt meegemaakt vroeger.

Je examens zijn belangrijk, maar belangrijker is dat je je veilig kunt voelen en dat je mentaal ook stabiel bent. Het is goed om erover te blijven praten met mensen die je vertrouwt. Mocht je niemand weten, dan kun je altijd de huisarts proberen. Maar weet dat je ons ook altijd een berichtje mag sturen. Wij bieden een luisterend oor en doen wat we kunnen om je de goede richting op te sturen.

Weet dat God met je is, en dat door Zijn Zoon het kwaad in de wereld is overwonnen. Hij is te vertrouwen en kans ons rust geven wanneer wij ons oprecht voor hem openstellen.

Hou vol en laat het ons gerust weten als je verder wil praten of nog ergens mee zit.

Deze reactie is geplaatst, omdat de inzender heeft aangegeven het fijn te vinden een reactie op zijn of haar bericht te krijgen.
Datum:
07-05-2023
Naam:
Ds
Leeftijd:
17
Provincie:
Drenthe

Ms

Ik voel me zo eenzaam en alle dagen zijn hetzelfde. Ik wil dat de pijn stopt, ik wacht op de dood. Ik doe mijn best niet meer en zou het niet erg vinden als ik een ziekte krijg of een ongeluk. Het leven is een oneindige marteling en eenzaamheid is mijn enige zekerheid en gezelschap. Met mensen praten is te lastig, de meeste mensen weten niet om te gaan met andermans pijn en verdriet. Ze zeggen precies de verkeerde dingen waardoor ik me nog slechter voel. Soms duwen ze mij met hun woorden dichterbij zelfmoord. Daarom zeg ik nu niks meer, ik draag mijn suïcidale gedachten als een geheim bij me. Niemand mag het weten. Ze maken het alleen maar erger. Ik wil niet dood, ik wil gelukkig zijn. Maar ik verlang naar dood, omdat dat het enige is wat de pijn kan doen stoppen. Elke dag een druk op mijn hart. Soms doet mijn lichaam pijn van het verdriet. Ik wil dat het stopt, in houd dit niet vol.
Datum:
04-05-2023
Naam:
Tr
Leeftijd:
38
Provincie:
Zuid-holland

Depressie&zelfbeschadiging

Ik heb m'n depressie&zelfbeschadiging gekregen in december 2021, ik voelde me heel raar ik had zo veel stress zelf weet ik niet waar het vandaan komt ik wil graag geholpen worden, voor m'n stress, zelfbeschadiging, depressie maar het word de laatste dagen alleen maar erger

Reactie van Zelfmoord.nl

Het was vast erg heftig wat je hebt meegemaakt in december van 2021. Dat je geholpen wilt worden is positief. Je kunt eens proberen om er met je huisarts over te praten. Of misschien is er een goede therapeut bij je in de buurt die je zou kunnen helpen.

Probeer goed voor jezelf te zorgen. Laat het ons gerust weten als je ergens hulp bij nodig hebt!

Datum:
03-05-2023
Naam:
K weet niet oke
Leeftijd:
16
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.