Levensverhalen (pagina 8)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Zelfmoord plegen met een kussen

Hoi,
Ik voel me al een hele tijd geestelijk niet goed, daarnaast is er ook veel in mijn privé leven gebeurd (moeder overleden, verhuisd met mijn vader) en tot slot heb ik verder niemand waarmee ik mijn verdriet kan delen.
Mijn vader is vaak ook niet echt een steun in mijn rug, hoewel hij me soms wel af en toe troost.
Al mijn vrienden (althans de vrienden die ik dacht te hebben) hebben me allemaal in de steek gelaten en van familieleden moet ik het ook niet hebben. Niemand appt of bericht me een keertje en vraagt hoe het met me gaat, terwijl ik dat omgekeerd wel altijd bij andere doe.
Kortom, ik voel me behoorlijk eenzaam en machteloos en ik zit er de laatste tijd vaak aan te denken om er wellicht een einde aan te maken😔. Het punt is alleen dat iets in mij me tegenhoudt, een bepaalde angst maar het liefst zou ik gewoon nu op dit moment willen uitstappen.
Als iemand raad en of advies heeft of me een steuntje in de rug zou kunnen geven, heel graag❤️

Reactie van Zelfmoord.nl

Hoi,

Dat voelt naar als je wel met anderen meeleeft, maar niemand belangstelling voor jou heeft. Iedereen heeft het nodig dat je je niet alleen hoeft te voelen, maar dat er steun is als je dat nodig hebt. Dat wensen we jou ook toe.

Hoewel wij geen directe oplossing voor je hebben, adviseren we je wel om met een hulplijn te bellen of met de huisarts kunnen overleggen dat je graag hulp wilt. Door te investeren in jezelf, samen met een begeleider, therapeut of wie dan ook, kun je groeien en leren om contact te maken met andere mensen, die ook in jou belangstelling hebben.

Veel sterkte ❤️

Deze reactie is geplaatst, omdat de inzender heeft aangegeven het fijn te vinden een reactie op zijn of haar bericht te krijgen.
Datum:
16-06-2023
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
23
Provincie:
Utrecht

wat doe ik hier?

ik heb geen motivatie meer voor iets, mensen zeggen wel het komt goed maar dat betwijfel ik. heb ruzie gemaakt met mn beste vriendin en nu hebben we geen contact meer. ik ga ook met de juffrouw praten of ik in een andere klas mag zodat ik kan focussen op mn toekomst en niet op haar. omdat zij nu het tegen de halve school heeft gezegd is het net of ik onzichtbaar ben en ontwijkt iedereen me. gelukkig heb ik nog wel een paar vriendinnen. thuis gaat het ook niet heel goed ik heb vroeger toen ik 7 ofzo was hele ergens traumas gehad want het ging heel mijn leven zo door en als ik eerlijk mag zijn heb ik er nog steeds last van ik ben daar ook depressief van geworden waardoor ik heel vaak dacht aan zelfmoord en ik me heel vaak alleen voelde. daarna ging het wel weer goed ik pakte me leven weer op en toen ging het weer heel slecht met me heel vaak ruzie met mn ouders nachten me huilend in slaap te krijgen. ik heb heel veel moeite gehad maar ik zij nee heb geen hulp nodig. ik kreeg echt te veel ruzie met mn moeder dat ik wegliep uiteindelijk zei ik dat ik bij papa wilde wonen en toen heeft ze me ontwijkt waardoor we geen contact meer hadden. maar nu gaat het wel goed heb een leuk bijbaantje heb goed contact met mn vader beter dan eerst en heb de leukste fam een hond dat voelt alsof ik getrouwd ben met hem haha! kijk alles kan soms een up en down hebben maar je moet ook genoeg rust nemen ik heb heel veel stress maar moet ook leren om rust te nemen en ik hoop dat dat beter wordt! alle verhalen die hier op staan zijn heel erg hopelijk zijn jullie beter geworden en niks gedaan om weg te gaan sterkte!

Reactie van Zelfmoord.nl

Bedankt voor je berichtje! Fijn om te lezen dat het nu wat beter met je gaat dan eerst en dat je een leuke hond hebt die je bij kan staan :)

Mocht het weer wat minder gaan, weet dan dat het belangrijk is om erover te praten met iemand die je vertrouwt. Dat kan niet alleen opluchten, maar op die manier sta je er ook niet alleen voor.

Hou vol en weet dat ook jij waardevol bent!

Deze reactie is geplaatst, omdat de inzender heeft aangegeven het fijn te vinden een reactie op zijn of haar bericht te krijgen.
Datum:
15-06-2023
Naam:
britt
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-brabant

.

Hoi
Geen idee hoe ik dit verhaal moet beginnen maar ik voel me niet goed.
Mijn broertje heeft een verstandelijke beperking waardoor hij jonger in zijn hoofd is dan dat hij daadwerkelijk is. Mijn broertje krijgt alle aandacht. Hij is ook gelijk het lievelingskindje van mijn vader. Als ik even alleen ben met mijn ouders en iets weer vertellen is het altijd ''nu even niet''. Altijd.
Ik heb standaard elke dag ruzie met mijn moeder over alles en dan word ik uitgescholden en moet ik het er maar mee doen.
Het is echt zwaar vervelend als je je broertje of zusje hoort zeggen ''mama, ik wil later geen puber worden want dan word ik net als Naomi'' dat maakt mij gewoon kapot.
Op school heb ik veelste veel stress. Ik moet opeens 12 werkstukken en verslagen inleveren binnen een week met een toetsweek er achter aan. Ik weet niet wat hun denken maar dat lukt mij echt niet.
De mensen op school zijn ook niet bepaald fijn. Letterlijk iedereen roddelt over me, praat slecht over me en ik voel me totaal niet fijn als ik daar rondloop. Niet dat ik gepest word maar het is gwn niet leuk om naar school te gaan. Ik ben er achter gekomen dat al mijn vrienden mij irritant vonden dus nu durf ik niet meer te praten.
Ik ben meerdere keren aangerand en bevredigd zonder dat ik het wou. Iedereen doet alsof het normaal is. Ik snap het gewoon niet, begrijpt niemand dat ik ook gevoelens heb?
Ik heb moeite met eten. Geen anorexia, maar ik kan niet stoppen met eten. Ik heb mijn moeder het een keer verteld, daarna maakte ze er grapjes over en vond ze dat ik me niet mocht aanstellen. Haar vertrouw ik niet meer. Soms als ik teveel heb gegeten eet ik niks meer of geef ik over in de wc.
Ik heb een paar bijbaantjes gehad. 3 in een half jaar. Bij alle 3 ben ik ontslagen. Ik heb ADD alleen niemand begrijpt dat. Ze vinden me te langzaam, ik leer niet snel genoeg etc. Ik heb het gevoel alsof niemand mij wil hebben. Ik was zo wanhopig dat ik lichaam gedeeltes ging verkopen omdat ik geld nodig heb anders heb ik binnenkort schuld bij mijn ouders. Ik ben er mee gestopt want ik verdiende helemaal niks en ik ging me alleen maar slechter voelen.
Ik heb mezelf pijn gedaan voor 2 jaar. Vooral mezelf gesneden en elastiekjes om mijn pols afvuren tot ik bloeduitstortingen had en aan het huilen was van de pijn. Ik doe het nog steeds. Ik kan er niet mee stoppen het is een verslaving

Ik kan zo nog wel ff doorgaan maar daar heb ik ff geen zin in.
Ik voel me moe.
Ik durf niet dood te gaan want er zijn 2 mensen waar ik van hou die ik niet kwijt wil raken.
Aan de andere kant wil ik echt niet meer. Het leven is zo zwaar en stom.

Ik ben christelijk. In de bijbel staat dat je geen zelfmoord mag plegen. God kiest wanneer je dood gaat niet jij. Daarom durf ik ook niet. Maar ik kan echt niet meer. Ik ben ziek van dit alles.

Beste zelfmoord.nl ik heb liever geen politie morgen voor mijn huis staan die mij meenemen, zullen jullie daar rekening mee willen houden? Bedankt :)

Reactie van Zelfmoord.nl

Bedankt voor je berichtje. Je mag het ons altijd laten weten als je erover wilt praten. Voor nu hoop ik in ieder geval dat alleen het van je afschrijven al een beetje oplucht.

ps. je hoeft niet bang te zijn dat we je gegevens gaan doorspelen naar een andere partij :)

Datum:
12-06-2023
Naam:
Naomi
Leeftijd:
15
Provincie:
Utrecht

Enorme pijn

Ik heb constante ondraagbare pijn en hoofdpijn.
Ik heb daardoor niet meer geslapen in 3 dagen.

Mijn leven heeft geen zin meer en ik ben gewoon een last voor iedereen rondom mij.

Ik zou daarom graag een manier hebben om uit het leven te stappen zonder al te veel extra pijn.

Reactie van Zelfmoord.nl

Wat rot zeg dat je je zo voelt. Misschien heb je dit al gedaan, maar probeer om hulp te blijven zoeken en laat je niet ontmoedigen mocht iets niet helpen. Je kunt altijd nieuwe inzichten opdoen die kunnen helpen om het weer wat draagbaarder te maken.

Weet dat God met je is en dat Hij met ons mee wilt gaan wanneer wij Hem de kans geven.

Je mag ons altijd een berichtje sturen als je verder wilt praten!​

Deze reactie is geplaatst, omdat de inzender heeft aangegeven het fijn te vinden een reactie op zijn of haar bericht te krijgen.
Datum:
05-06-2023
Naam:
Verona
Leeftijd:
22
Provincie:
Vlaams-brabant

niet functioneren

door medicijnen niet functioneren

niet kunnen nadenken , denken weg

daardoor sociaal minder , geen vriendin enz

medicijnen hebben mij alles gekost

hele dag thuis

alleen maar de hele dag een beperkt hoofd , cirkeltje denken niet verder komen met helemaal niks

alles is te moeilijk omdat ik niet kan denken

technisch lego bouwen ?

te moeilijk , leren breien veel te moeilijk

Terwijl ik hbo heb

kansen vervlogen niet goed terug kunnen kijken op m’n leven

sociaal bagger een saai geen nieuwe vrienden kunnen maken enz enz

daarom ben ik wel eens met regelmaat suïcidaal

Reactie van Zelfmoord.nl

Ha Henk dat zijn zware medicijnen, dat je niet meer kunt functioneren.

Het leven kan dan heel zwaar en leeg aanvoelen. Geen vrienden meer. Veel thuis zitten. Dat voelt eenzaam.

Wij wensen je alle goeds toe : dat je iets kunt vinden wat wel bij je past. Vrijwilligerswerk, contacten bij een wijkvereniging, kerk, hobbyclub of iets in die richting. 

Dat je toch enkele goede mensen op je pad mag ontmoeten.

Veel sterkte!

Deze reactie is geplaatst, omdat de inzender heeft aangegeven het fijn te vinden een reactie op zijn of haar bericht te krijgen.
Datum:
04-06-2023
Naam:
henk
Leeftijd:
38
Provincie:
Drenthe

Tja:/

Hoi ik ben Dalyna en ik ben 13 ik kan het kort houdne maar geen idee of ik dat kan: Ik word al me hele leven gepest en ik ben daardoor getrouwmatiseerd en ik heb ADHD (mensen die het niet kennen he tis dat je altijd druk bent) en ja daardoor moet ik altind bewegen ik kan dus niet stil zitten en door mijn ADHD praat ik veel mensen zeggen altijd expres dat ik stil moet zitten od stil moet zijn en ik heb ook dyslexie (dat houd is dat je moeite hebt met spellen en soms uitspreken) dat is echt irritant ik heb ook het idee dta ik depresief ben maar ik durf niks ik heb op school ook een soort van training over hoe ik zelfverkerd kan zijn maar sat kan ik niet want alles is weg door altijd gepest te worden mn hele leven dus en ik heb ook ruzie met mn 'vriendin' die nu dus geen vriendin meer is ze loopt te roddelen over me en ze schelde me uit en ze zei dat ik en mn family dood moest gaan aan k⚓️ en als ik over haar ga roddelen en hara uitscheld gata ze boos doen wtf en haar echte pa heeft haar verlaten ofterwijl melk halen en als ik dat zeg is het erg??? Wtf hoor maar ik zou ook melk halen als ik haar pa was ik ben mn leven gwn zat... ben ik wel goed genoeg en ik ben gewoon gevaald als: Dochter, Beste vriendin, Nicht, Kleindochter Vriendin, Zusje en klasgenood. Ik wil gwn dood maar de enige reden dat ik nu nog leef is puur omdat ik niet weet hoe en dat ik het niet durf. Sorry dgs het zo een fk lang bericht is maar ik moets het even kwijt.
Datum:
02-06-2023
Naam:
Dalyna
Leeftijd:
13
Provincie:
Flevoland

Ik wil dood

Hoi allemaal, ik ben alles kwijt. Ik ben mn vriendjn kwijt ik ben mn velfverrrouwens kwijt alles! Ik heb een zwart ziel en een zwart hard. Mn 'vriendin' die nu gene vriendin meer is, is te ver gegaan. Ze schold me uit en liep over me te roddelen! En als ik da doe word ze boos en haar haar hele vrienden groep mij wara ik eerst ook vrienden mee was. Nu terug naar zm willen doen. Ik wik dus zm plegen omdat ik gewoon geen zin meer heb in het leven maar ik blijf puur leven omdaf ik niet weet hoe en het niet durf. Als ik weet hoe het moet en dan ik het durf ben ik er niet meer het spijt me. Leef alsof het je laatste dag is letterlijk, geniet van je leven want er kan altijd iets gebeuren!

Groetjes,

Dalyna

Reactie van Zelfmoord.nl

Hey Dalyna, je bent veel kwijtgeraakt! Misschien vind je ook wel weer nieuwe vrienden die niet zo roddelen en lopen te schelden. Er zijn ook veel mooie en lieve mensen op deze wereld :) Geniet van het leven, en zoek vooral vrienden die je zelfvertrouwen geven, doordat ze jouw sterke en mooie kanten zien!

Deze reactie is geplaatst, omdat de inzender heeft aangegeven het fijn te vinden een reactie op zijn of haar bericht te krijgen.
Datum:
02-06-2023
Naam:
Dalyna
Leeftijd:
13
Provincie:
Flevoland

MIJN LEVEN

ik ben eva ik heb de laatste tijd gewoon geen zin meer om te leven ik haat mijn leven en iedereen die er in zit ik voel me vaak slecht maar ik hou er niet van omdat tegen iemand te zeggen ik heb het gevoel dat ik het niet verdien dat ik leef ik doe ook aan zelfverwondingen maar laat het aan niemand zien want wie boeit het
Datum:
31-05-2023
Naam:
eva
Leeftijd:
13
Provincie:
Vlaams-brabant

De koek is op

5 jaar geleden een ontsteking (myelitis transversa) gekregen hoog in het ruggenmerg van mijn nek. Sindsdien grote gevoelsstoornissen vanaf mijn middenrif tot tenen. Deze bestaan uit overprikkeling van mijn huid, extreem koud of juist heet worden huid (verkleuring van spierwit tot aan strak vuurrood) tenen hangen naar beneden, zenuwpijn, verstijving, krampen, het is werkelijk bizar. En de pijn die alles geeft is absurd.
Nooit gaat het weg. Het is er altijd. Ik kan niet goed meer lopen want mijn benen lijken op 'slaapbenen', ik kan niet goed zitten of liggen omdat mijn huid brandt en daardoor ontveld lijkt als bij een schaafwond. Het lijkt of ik de hele dag een veel te kleine legging draag.

Al 5 jaar in de zorgmolen. Oplossingen zoeken die er niet zijn. Bij psycholoog geweest. Nu nog steeds bij psychiater in behandeling, maar er is geen luisterend oor voor mijn verlangen naar mijn dood. Ik heb een kind! Ik heb een vriend! Familie... Ja ik weet het. Ik vind het ook verschrikkelijk. Ik kan niet werken, niet fietsen en autorijden, niet goed lopen door slaapbenen. Moet ik blijven leven voor anderen? Omdat het zo vreselijk is voor de mensen die van mij houden? Dat kan ik hen niet aandoen zeggen ze. Maar mijn chronische pijn, waardoor ik veel alleen ben en niet kan deelnemen aan de maatschappij, moet ik maar accepteren, omdat ik anders mijn geliefden in rouw breng? En, ik moet kijken naar wat ik nog wel kan. En er zijn zoveel mensen die het nog slechter hebben dan jij, en zij willen ook nog leven, wordt er tegen mij gezegd.
Ik snap hen wel, maar zij mij niet.
Ik probeer nog steeds mijn best te doen. Uit mijn leven te halen wat erin zit. Ik ben altijd creatief geweest en godzijdank mankeer ik niets aan mijn handen. Maar ik merk steeds meer dat de koek op is. Dat is wegzak in mijn dagen. Me verdrietig voel, me eenzaam voel.
Ik weet me geen raad en zit vast.
Hoe kan ik op een menselijke manier uit mijn leven stappen?

Reactie van Zelfmoord.nl

Dat is heel heftig als je continu zo veel pijn hebt overal. Dat beïnvloed alles van je sociale en maatschappelijke leven. Heel begrijpelijk ook dat je er dan een einde aan wilt maken. Een einde aan de heftige pijnen en het geisoleerd leven. Wij kunnen je alleen maar toewensen dat er een oplossing of medicijn gevonden kon worden wat je kan helpen. En we wensen je toe dat je mensen mag ontmoeten die wel weten hoe erg het is met zoveel pijn ...

Deze reactie is geplaatst, omdat de inzender heeft aangegeven het fijn te vinden een reactie op zijn of haar bericht te krijgen.
Datum:
30-05-2023
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
50
Provincie:
Gelderland

Geen slachtoffer??

Hallo,

ik kan heel kort zijn: ik ben verslaafd en heb dingen gedaan waar ik me zo extreem schuldig over voel en zoveel schaamte bij heb dat ik steeds meer denk dat eruit stappen een optie is.
Ik weet dat ik hulp kan zoeken, heb ik ook gedaan maar ik durf niet te vertellen wat voor domme shit ik heb gedaan.
Hey vreet me al anderhalf jaar op . Ik ben moe van het vechten. Alleen mijn 2 kids houden me hier.
Maar of dat altijd zo blijft..??

Reactie van Zelfmoord.nl

Bid met een oprecht hart tot God. Wanneer wij Hem de kans geven wil hij ons rust geven en met ons meegaan. Doordat Zijn Zoon in onze plaats aan het kruis de prijs heeft betaald voor de zonden, kan Hij ons vergeven.

Wanneer je hulp zoekt is het belangrijk om eerlijk en open te zijn. Een hulpverlener kan anders niet goed bepalen wat er nodig is om je te helpen. Dit is echt een betere optie dan om uit het leven te stappen, ook al zie je dat nu misschien niet zo.

Je mag ons altijd nog een bericht sturen als je nog iets kwijt wil.

Deze reactie is geplaatst, omdat de inzender heeft aangegeven het fijn te vinden een reactie op zijn of haar bericht te krijgen.
Datum:
29-05-2023
Naam:
Jan
Leeftijd:
40
Provincie:
Drenthe

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.