Levensverhalen (pagina 4)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Ik ben op

Ik was een levenslustige vrouw. Altijd lachen, altijd sociaal, altijd druk.

Daar is inmiddels niets meer van over.

5 jaar geleden leerde ik iemand kennen. Liefde. Deze liefde leek echter een nachtmerrie. Bedreigingen, geweld, verkrachting.... Huiselijk geweld zoals politie dat noemt. Ik was samen met een narcist zoals mijn psycholoog hem noemt. Fijn dat alles een naam heeft. Maar ik? Ik ben er niet meer. Als ik in de spiegel kijk zie ik een leeg omhulsel. Deze liefde heeft me kapot gemaakt.

Veilig in mijn huis voel ik me niet. Daar buiten ook niet. Want daar kom ik mijn andere nachtmerrie tegen. Deze man lijkt in alles op mijn ex.

Afgelopen december was de trigger. Na heel wat gesprekken kreeg ik mijn verdict: PTSS met een angststoornis. Krijg EMDR.
En hoewel de herinneringen vervagen, blijft mijn angst. En zie ik mezelf nog steeds niet terug in de spiegel.

Ik kan niet meer.
Ik wil niet meer.

Niemand neemt me serieus. Ik ben op. Als ik wist dat ik morgen niet meer wakker zou worden, zou ik de gelukkigste vrouw zijn. In plaats daarvan is elke dag een hel. Een marteling die niet stopt.

Een dier dat lijdt, geef je een spuitje. Maar een mens, moet blijven lijden.

Reactie van Zelfmoord.nl

Wat een heftige situatie waar je (weer) in terecht gekomen bent. Wij wensen je toe dat er een oplossing komt, dat je energie hebt om te vechten voor jezelf : je verdient het om met liefde en respect behandeld te worden. Zorg goed voor jezelf, vraag hulp waar nodig bij je vrienden, familie, huisarts enz. Geef niet op!

Hopelijk krijgt de levenslust en het sociale weer een kans in je.

Deze reactie is geplaatst, omdat de inzender heeft aangegeven het fijn te vinden een reactie op zijn of haar bericht te krijgen.
Datum:
09-03-2024
Naam:
Moi
Leeftijd:
37
Provincie:
Limburg

Wil dood naar mijn broer toe

Ben 54 jaar al levenlang depresief en ptts, borderline verslaafd medicatie en drugs. Al levenlang therapie.gehad..laatste jaren copd erbij en veel mensen verloren om me heen. Mijn broer 57 was mijn lichtpuntje in mijn leven. Heb al 2xeuthenasie aangevraagd en terug getrokken omdat. Mijn broer moed in kwam praten.. Nu is mijn broer januari overleden aan overdosis. Coke hij. Had ook ptts en verslaafd. Sinddien ben ik elke dag bezig met zelfmoordplannen. Of spring flat, medicatieoverdosis of. Ophanging.. Wil niet meer verder leven wil rust net als mijn broer.. Nachtmerries en depressie.. Hoop lef vindt om eind aan te maken voor mezelf...
Datum:
08-03-2024
Naam:
Angel
Leeftijd:
54
Provincie:
Noord-holland

geheelde krijger

lieve mensen, heel lange tijd was ik ook zo wanhopig en suicidaal. Vanaf mijn 15e tot mijn 36e ongeveer. Heel nare jeugd gehad, mislukkingen in studie en relaties telkens weer, buitenstaander in het gezin en op school en later universiteit. Het is dat mijn boeken en de muziek mijn redding waren en nog steeds mijn grote passie zijn. Naast dieren en de natuur. Heb nu opvang voor honden. Al leef ik single.

Nu weet ik dat ik waarschijnlijk hooggevoelig en intelligenter dan de doorsnee mens ben; Asperger vermoedelijk. Een gave maar zeker ook een opgave. En dan nog met ADHD. Maar 2x stond ik bijna voor de trein. En beide keren met 14 jaar ertussen. Vanwege de toestand die ik op deze site bij anderen nu lees.

Werd er 2 keer van hogerhand, mijn bescherm-engel?, ingegrepen. Daarbij soort van Bijna-Dood-Ervaring gekregen.
De laatste keer was 1995. Nooit kunnen denken dat ik 65 ben inmiddels heb mogen worden. Rond mijn 30e was ik zo depressief en suicidaal, dat ik niet dacht veel ouder dan dat te worden.

Maar door mijn BDE ervaring besefte ik dat er een reden moest zijn. Dat ik al 2x geholpen werd om het niet te doen. En dus ging ik alles los en vast bestuderen in boeken en later cursussen en internetsites over het leven na de dood, reincarnatie en de geestelijke wereld. Nu weet ik dat de dood niet bestaat.

Met het overlijden laat je alleen je fysieke lichaam los. Met je fijnstoffelijke lichamen ga je als eeuwige ziel naar de geestelijke wereld. Of als je pech hebt, blijf je als ziel rondhangen rondom de aarde. Soms zelfs nog verbonden net het fysieke lichaam. Ongezien voor de aardse mensen. In plaats van naar het licht te gaan. Zoals het meestal gaat.
Maar dood zijn oftewel weg met je bewustzijn. Kan en bestaat dus niet. Je verplaatst jezelf met je bewustzijn,omdat nou eenmaal eeuwig is. Het leven is eeuwig. Waar je je ook bevindt in het heelal.

Er is een reden dat je op aarde bent. Zeker nu in deze tijd van grote veranderingen op aarde. Je hebt een opdracht meegekregen, voordat je geboren werd. Om o.a. bepaalde lessen te leren, vaardigheden op te doen, ervaringen te hebben, wakker te worden geestelijk. Ook zaken in balans te brengen uit eerdere levens, dat noemen ze karma.

Als je je leven voortijdig afbreekt. Kom je na de nodige zelfbezinning en therapie ergens in de geestelijke wereld. Met diezelfde opdracht toch weer terug op aarde. Dus zelfmoord heeft geen zin. Als ziel voel en denk je alles nog. Je voelt dus ook de gevoelens van de nabestaanden op aarde. Maar dan kun je het niet meer ongedaan maken. Bepaald geen pretje. Zo zinloos allemaal.

Hoe moeilijk ook. Je krijgt kracht naar kruis. Alle emoties moet je doorleven en verwerken in een langdurig transformatieproces. Jezelf emotioneel genezen, zelfhaat oplossen in zelfliefde en in vrede met jezelf komen. Los van omstandigheden buiten jezelf. Je moet JEZELF, dwz jij als ziel, terug zien te vinden. Het licht in jezelf zien terug te vinden. Donkere nacht van de ziel. Wordt dit proces genoemd en dat kan ik uit ervaring beamen. Maar als een fenix ben ik opgestaan na een langdurig en pijnlijk proces. Het vraagt moed en uithoudingsvermogen om deze weg te gaan. Maar dan heel je jezelf wel. En kun je daarna veel goeds doen erna voor anderen en de wereld.

Tijdens dit transformatieproces kun je zeker hulp zoeken. Bij professionelen of ervaringsdeskundigen. Lichtwerkers steeds meer onder de jonge generaties. Maar ook vanuit de geestelijke wereld kun je die hulp en steun krijgen. Als je erom vraagt. En zo ben ik er toch uit gekomen op den duur. En nu gaat het alweer zo'n 20 jaar bijna heel goed met mij. Er is dus hoop. Ook al lijkt dat niet zo nu. Zeg nooit nooit! Ga ervoor.
Ik zou graag ook hulp willen geven via internet.

Reactie van Zelfmoord.nl

Dank je wel voor het delen van je verhaal. Het is zo belangrijk om te ervaren dat we niet zonder reden ons leven hebben gekregen van onze Schepper, die het Licht zelf is. Hoe moeilijk het soms ook is, er is altijd licht en kracht om je te helpen.

Ik hoop dat je nog veel mensen mag bemoedigen met je krachtige levens verhaal!


Deze reactie is geplaatst, omdat de inzender heeft aangegeven het fijn te vinden een reactie op zijn of haar bericht te krijgen.
Datum:
02-03-2024
Naam:
viooltje
Leeftijd:
65
Provincie:
Gelderland

Vakantie is een nachtmerrie

Sinds dat ik klein ben heb ik last van depressie. Niemand heeft het zo alleen opgepakt. Inmiddels heb ik 3 jaar therapie en word alles weggezet met somber terwijl dit niet zo is. Ik heb meerdere malen het proberen duidelijk te maken dit met weinig gevolg. Ook al legde ik in details uit dat ik in het verleden plannen had gemaakt en waarom ik het uiteindelijk niet heb gedaan.

Voor dat ik therapie had werd ik veel gepest, het ging thuis niet lekker en had wel iemand die mij wou helpen, maar zij was geen begeleider of therapeut dus probeerde zij professionele hulp op te zetten. Zij is een van de weinige die mijn depressie wel serieus heeft genomen.

Voor dat die hulp er was is het bijna helemaal mis gegaan. Ik was met mijn gezin op vakantie en draaide helemaal door. Mijn gezin schreeuwde steeds tegen mij en kon in hun ogen niks goed doen. Ook was er iemand overleden net een paar weken voor dat we op vakantie gingen die dicht bij mij stond. Ik werd gek van mijzelf ik kreeg het gevoel dat iemand achter mij aanzat voor mij neer te steken of te schieten. Ik heb bijna een overdossis ingenomen. Dit heb ik gelukkig niet gedaan, maar heb hier naast mijn andere trauma's een enorm trauma aangehouden.

Binnenkort gaan wij terug naar dat park ik ben bang dat ik terugval en er echt een einde aan maak, aangezien ik 1 bepaald persoon niet wil kwetsen. Ook al wil ik zelf wel echt dood. Ik durf niemand te vertellen over wat er op vakantie is gebeurd, aangezien zij de andere dingen ook niet serieus hebben genomen. Daarnaast kan ik niemand bereiken voor wat afleiding bij te zoeken of te benaderen mocht ik echt terug vallen. Ik weet niet meer wat ik moet doen...

Reactie van Zelfmoord.nl

Zo, jij hebt veel meegemaakt, en daar komen nog nieuwe trauma's bij. Enorm balen dat 3 jaar therapie ook niet de oplossing heeft gebracht die nodig was. Wij willen je toch adviseren om iemand te zoeken waarmee je wel dingen kunt delen. Iemand die je wel serieus neemt. Wat jij voelt en denkt is belangrijk, dat moet je niet wegstoppen omdat je niet durft te vertellen. Dan blijft dat gevoel van binnen knagen. Veel sterkte, zorg goed voor je zelf!

Deze reactie is geplaatst, omdat de inzender heeft aangegeven het fijn te vinden een reactie op zijn of haar bericht te krijgen.
Datum:
20-02-2024
Naam:
Onbekend
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-brabant

Geen toekomst meer

Ik heb al een paar maanden zelfmoord gedachten
Ik zie geen toekomst meer
Ik heb geen liefde in mn leven, ben mn werk kwijt geraakt en dreig mn huis te verliezen.
Ik kan niet meer ...vannacht heb ik een poging gedaan maar het mes was niet scherp genoeg...
Mentaal zit ik op de bodem nu...
Alles mislukt, zelfs eruit stappen lukt niet
.
Ben echt ten einde raad

Reactie van Zelfmoord.nl

Beste Seraphine, dat is traumatisch als je je werk verliest en dan ook nog je huis. Heel begrijpelijk dat je daar enorm somber van wordt. Ik gun je zo dat je weer licht mag zien aan het einde van de tunnel. Geef niet op, zoek hulp, je kan dit allemaal niet alleen oplossen. Er is altijd een uitweg, ook al zie je die nu nog niet.

Deze reactie is geplaatst, omdat de inzender heeft aangegeven het fijn te vinden een reactie op zijn of haar bericht te krijgen.
Datum:
19-02-2024
Naam:
Seraphine
Leeftijd:
49
Provincie:
Zuid-holland

Ik weet het niet meer

Ik voel mij al een tijd eenzaam. Mijn beste vriendin is 6 jaar geleden overleden, mijn enige zus is 3 jaar geleden overleden. Mijn vader is ernstig ziek en mijn relatie is niet goed. Daarnaast is mijn dochter van 18 jaar liever niet meer thuis en zie ik haar weinig. Mijn werk lukt niet meer en ik weet niet meer wat ik moet doen. Mijn zoon van 15 jaar is de enige voor mij. Maar het leven is voor mij op dit moment moeilijk. Ik probeer nog te lachen en mensen zien gelukkig niet aan mij dat ik ongelukkig ben. Ik weet mij gewoon geen raad meer en wil vaak niet meer. Ik wil een goede moeder zijn, maar het voelt alsof ik daarin heb gefaald.

Reactie van Zelfmoord.nl

Hoi Jimmie dat voelt als een eenzame strijd die je aan het voeren bent. Kun je via de huisarts een gesprek aanvragen bij een psychotherapeut ? Het kan zoveel helpen als je je levensverhaal kunt delen met iemand die tijd en aandacht voor je heeft. Jij bent het waard!

Deze reactie is geplaatst, omdat de inzender heeft aangegeven het fijn te vinden een reactie op zijn of haar bericht te krijgen.
Datum:
12-02-2024
Naam:
Jimmie
Leeftijd:
46
Provincie:
Overijssel

Buren verbranden afval

Leef in angst. Ik word niet serieus genomen. Terwijl de zwarte rook uit de schoorsteen verdwijnt en deze buren niet aanspreekbaar zijn. En de gemeente langskomt op de momenten dat de lucht weer is opgeklaard. De mensen om mij heen zeggen zit niet zo te zeuren. Ik durf nauwelijks naar buiten te gaan. Verhuizen lukt niet en de psycholoog zegt dat ik mijn buren moet vertrouwen. Ik heb geen zin meer om zo verder te gaan..

Reactie van Zelfmoord.nl

Goed om te horen Ronnie dat je hierover in gesprek bent met de psycholoog. Geef niet op, het is belangrijk dat jouw angst serieus wordt gezien.

Deze reactie is geplaatst, omdat de inzender heeft aangegeven het fijn te vinden een reactie op zijn of haar bericht te krijgen.
Datum:
26-01-2024
Naam:
Ronnie
Leeftijd:
45
Provincie:
Friesland

Help

Ik loop nu al een jaar met suïcidale gedachten en het lijkt maar niet te stoppen. Ik ben er pas achtergekomen dat ik hoogbegaafd ben. Ik was er ook al, vind ik zelf, heel vroeg bij. Ik was 13 toen ik ook al met dit soort gedachten rondliep. Ik zit in behandeling, maar dat gaat niet zo lekker. Het klinkt heel stom, maar op alle vragen van mijn psycholoog weet ik het antwoord al. Ik heb overal al over nagedacht. Het lijkt alsof ik soms misschien wel slimmer ben dan zij (als ik dat kan zeggen?)... Met mijn moeder (ook hoogbegaafd) kan ik goed praten, maar ze weet ook wel echt alles over me (ze staat net iets te dichtbij om alles tegen te kunnen vertellen). Ik denk super diep en mijn vriendinnen denken zo niet, dus die begrijpen me niet. Mijn vader is geen prater. Ik wil mijn zus niet opzadelen met mijn problemen en ik wil haar ook niet inspireren om op dezelfde manier te denken. Ik beschadig mezelf. Niet heftig, maar wel hefitg genoeg om het SH te noemen. Eerst deed ik het regelmatig, om even niet zo diep te denken en te voelen. Nu doe ik het 1x per week (soms meer). Ik voel me mislukt. Ik voel me alleeb. Ik heb allemaal plannen gemaakt en ik ben van plan ze uit te voeren. Ik lees hier verhalen van mensen die zeggen: "Ik wil niet dood, ik wil alleen niet meer leven". Ik snap wat ze bedoelen, maar ik voel het niet zo. Ik wil gewoon dood. Met alles in me. Ik heb geen toekomst in mijn hoofd, het lijkt alsof mijn hoofd al weet dat dit met mij gaat gebeuren, alsof het mijn destiny is.
Als er niets veranderd, bezwijk ik binnenkort onder stress, druk, depressie, verdriet en mijn slaapstoornis.
Ik wil verlost worden van al mijn pijn.
Ik heb te lang geleden.
Nu moet het klaar zijn.
Help me.

Reactie van Zelfmoord.nl

Hoi Alex, als je hoogbegaafd bent is dat een zegen en een vloek tegelijk ;-) Een vloek omdat je anders denkt en veel sneller denkt dan anderen. Dat maakt dat je je alleen voelt en niemand echt kan begrijpen wat er in je hoofd gebeurt. Het is ook een zegen omdat je zo goed kunt analyseren en op meta niveau verbanden en logica ziet die anderen niet zien. Mijn advies zou zijn om de gave die je hebt in te zetten om te verbinden met andere mensen op verschillende manieren : met de ene vriend kun je lachen, met de andere vriend filosoferen enz. Eenzaamheid is een gevoel wat in je brein zit als signaal dat je behoefte hebt aan contact. Kun je je zelf leren om contact te maken met je binnenwereld en je buitenwereld ? Met de juiste hulp van een psychotherapeut kun jij heel snel je innerlijke behoeften ontdekken en daarop reageren. Jij bent baas in je eigen hoofd, jij bepaalt welke kant jouw neuronetwerken op worden gestuurd. Wat je aandacht geeft groeit.

Deze reactie is geplaatst, omdat de inzender heeft aangegeven het fijn te vinden een reactie op zijn of haar bericht te krijgen.
Datum:
21-01-2024
Naam:
Alex
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

psychiatrische medicijnen dus een soort van slachtoffer

hoi

nou kan me geeneens zo goed uiten wat vervelend is , het is een leeg hoofd dat ik heb , er gaat nagenoeg bijna niks in me om
de hele dag , in de ochtend voel ik de medicatie heel veel en is het een aantal uren doffe ellende en balen van mn leven
op mn 24e al aan de medicijnen, anders had ik alles gehad, want heb veel in mn mars met spreken en denken en werken
nu moet ik dat allemaal ontberen , het is een gedachteloos leven , kan het nieuws niet volgen zinnen , en muziek
ik krijg de boodschap niet door omdat ik die zinnen niet kan verwerken en kan koppelen aan de informatie die ik al weet
muziek kan ik ook niet uit mn hoofd meezingen , na een zin weet ik het al niet meer, en mn geheugen is veel weg sinds een jaar , kan de dag van vandaag geeneens herinneren , dus ook het lijden niet meer, maar zo de kans dat je alleen maar lijd en het vergeet , dat kan een voordeel zijn , maar is ook een nadeel
leegte leegte , terwijl ik normaal niets liever doe dan denken, ja dat is voor mij zo'n wens geworden , net zoals met je ogen kijken normaal is , maar als je blind bent geweest is dat alles voor je geworden , zo ook met mij qua denken
ik kan op van leuke gedachten die mijn creatieve brein kan maken normaal gesproken , en ben iemand die met vele mensen contact maakt , maar voor nu kan ik dat op mn buik schrijven
dus ja uitkeringkje he , en wel geld
goed te eten en een dak , en heb een heel aantal vrienden waar ik een beetje mee kan praten , niet op het niveau wat ik normaal heb
dus ja het is even uitzingen nog , maar ik ben wel eens een aantal uren suicidaal en god lijkt heel unresponsive
maarja dat lijjkt zo , hij doet vast van alles ,en heeft een weegschaal voor de ellende
ik ben aan de vooravond voor het afbouwen ,en god gaat me ook nog wat doen daarmee
dus er is hoop
maar dat ik uitgeschakeld ben en me als een gehandicapte voel is wel regelmatig niet meer normaal
al 11 jaren , weinig kunnen opbouwen maar tegelijkj ook veel
anders tikte ik het normale leven wel aan met de zegeningen maar voor nu met veel minder
het is afwachten maar mn geduld is op
suicidaal is soms link
maarja

Reactie van Zelfmoord.nl

Hoi Gerard, je zegt het is even uitzingen nog ... zo lijk je in een hele nare situatie te zitten als je je gedachten niet goed meer in woorden kun beschrijven, steeds minder mensen die je begrijpen. Wij wensen jou toe dat je vrienden om je heen mag hebben die jou accepteren zoals je nu bent, en dat jij ook jezelf mag accepteren zoals je nu bent. God lijkt misschien geen antwoord te geven, maar soms kun je God ook ontmoeten in kleine dingen zoals een wandeling in de natuur, een vriendelijke ontmoeting, een mooi lied, een bijbeltekst die je opeens raakt. Er is altijd hoop !

Deze reactie is geplaatst, omdat de inzender heeft aangegeven het fijn te vinden een reactie op zijn of haar bericht te krijgen.
Datum:
31-12-2023
Naam:
gerard
Leeftijd:
36
Provincie:
Drenthe

Ik ben op

Het is niet dat ik dood wil maar ik wil ook niet meer leven. Ik doe al sinds ik jonger was aan SH maar steeds op een ergere manier. Ik vind het ook zo slecht van mezelf want zoals andere kinderen kunnen het veel slechter hebben als ik. En toch wil ik niet meer leven. Het ligt niet aan me familie of vrienden want ik hou van ze, ik denk dat het gewoon ligt aan hoe ik met mezelf struggle. Ik ben hartstikke onzeker en ik zit ook niet lekker in me vel, school geeft mij ook problemen. Ik heb snel prikkels en snel stress. Ik weet soms niet meer wat ik moet. De enige die het weten zijn mijn beste vrienden maar wat willen hun doen? Ze helpen me echt maar ik vind dat ik het zelf moet oplossen en ik wil hun niet met mijn problemen opscheppen.

Reactie van Zelfmoord.nl

Hoi Persoon, dat klinkt als een echte struggle waar je doorheen gaat. Misschien heb je nog nooit ervaren dat er mensen zijn die je echt willen helpen. Over je problemen praten met een goede vriend of een profesionele hulpverlener kan zeker helpen. Jij vind dat je het zelf moet oplossen ... maar je leeft niet alleen op deze wereld. Je hoeft niet alles alleen op te lossen. De ene keer helpt iemand jou, de andere keer kan jij iets voor een ander betekenen. Zo zijn we er samen voor elkaar toch ? Probeer iemand te vinden waar jij steun bij kunt vinden.

Deze reactie is geplaatst, omdat de inzender heeft aangegeven het fijn te vinden een reactie op zijn of haar bericht te krijgen.
Datum:
26-12-2023
Naam:
Persoon
Leeftijd:
13
Provincie:
Overijssel
Praat erover!
Logo Stichting 113 Zelfmoordpreventie
0800-0113
Chat: www.113.nl

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.