Levensverhalen (pagina 495)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Discrepantie

Het is heel zwaar, moeilijk en lastig, want ik kreeg een behoorlijke depressie eind 2009 door behoorlijk wat omstndigheden zoals: diabetes vanaf mijn 7e levensjaar, diverse ongelukken, moeizaam op school, overbezorgde ouders (die destijds trots waren het allemaal zelf te kunnen oplossen, maar hulp nodig hadden), een zus die nooit een zus is geweest, nooit los kunnen komen om zelfstandig te leven, helaas veel te vroeg overleden vrienden, werk wat ik totaal niet wilde doen, gezondheid, vrouw die me nooit steunde (echtscheiding) en nu geen werk en huis meer. Tja... het is geen feest en zie de toekomst erg somber in. het enige lichtpuntje wat me op de been houdt zijn mijn kinderen van 10 en 14 jaar, maar dat is tevens de enorme pijn die ik voel, want ik heb er totaal geen zin meer in... Ik kan en mag de kinderen niet in de steek laten en dat is de enorme discrepantie tussen gaan en blijven... Ik word zeer goed geholpen door mijn psycho-therapeute, maar de pijn komt en gaat. Tevens val ik steeds weer in een nieuw avontuur die ik helemaal niet wil. Ik noem dat van buitenaf komende onheilen...Mijn rugzak zit weer helemaal vol en heb veel moeite het te kunnen legen.
Ach we zien het wel weer...

Groet,
Ikke
Datum:
12-07-2011
Naam:
Ikke
Leeftijd:
44
Provincie:
Utrecht

zelfmoord

Ik heb autisme en heb geen vrienden word vaak geslagen door mijn vader op 10 jarige leeftijd heb ik. 15 zelfmoordpogingen gedaan ik heb op 11 jarige leeftijd 13 zelfmoordpogingen gedaan
Datum:
12-07-2011
Naam:
sal
Leeftijd:
11
Provincie:
Zuid-holland

vriendinnen

hooi ik ben myrthe ik ben 13 jaar.
ik zat in groep 8 en ik had een beste vriendin (moniek) maar we gingen allebei over naar de middelbare zij naar een andere school dan ik we spraken nog vaak af maar toen gebeurde het:
zij miste vaak spullen en op een gegeven moment begon ze mij daarvan de schuld te geven omdat ik vaak bij haar kwam. En het werd steeds erger op een gegevn moment werd ik beschuldigd van DIEFSTAL!!! ik werd beschuldigd van: mobieltjes jatten, oorbelllen, kleren, schoenen echt alle dingen die je maar kan bedenken....en dat had dus ook invloed op mijn vriendinnen van school...zij wilden mij niet meer kennen ik was alleen...ze lachten me uit ze roddelden over me....ik wilde altijd al onder voetbal maar mocht dat nooit van me moeder en me vader maar opeengeveven moment zei mama: myrthe wil je onder voetbal???
ik helemaal blij.....een maal onder voetbal wisten de meiden uit mijn team het ook en ze begonnen een hekel aan me te krijgen....ik ben toen door die moniek opgewacht bij het voetbal en heb toen een stomp gekregen.....de volgende dag vonden mijn vriendinnen op school het harstikke grappig dat ik gestomt was....er werd niet meer veeel met me gedaan ik werd genegeert en durfde bijna niet meer buiten te komen bang om moniek of mensen uit het team te zien.....ze zeiden er heel lang niks van en na een maand of 2...was ik uit van school ik reed met me fiets het schoolplein af en daar stond ze met 4 mensen om zich heen MONIEK!!! ik schrok me dood maar voor ik nakon denken werd ik van me fiets afgestomt....ze begonnen me uit te schelden endergelijke.....ze zij ik wil me spullen terug maar ik had die helemaal niet maar ik zei dat ikze had anders kreeg ik nog meer stompen...(stompen zijn klappen) en toenzei ze rijd door hoer!!!
ik reed door maar een vriend van haar liet het er niet bij zitten hij reed me achterna en ik moest stoppen van hem....daar werd ik nog verder door moniek en die jongen in elkaar geslagen er kwamen heel veel mensen van mijn school omheenstaan ik schaamde me dood!!! zelfs mijn vriendinnen (als ik ze zo kon noemen)deden niks ze lachten me uit en spoorde moniek aan om me harder te slaan zelf sloegen ze ook...ik was alleen en er stonden meer dan 40 mensen om me heen maar ze stonden allleemaal aan moniek haar kant...ik kon niet weg ik stond helemaal ingesloten opeen gegeven moment kwamen mensen uit de 2de naar me toe en zeiden dat ik met hun mee moest rijden (ik kenden hun eeen beetje) goed ik reed mee.....toen ik moniek en die andere niet meer zag barste ik in huilen uit niet omdat hetzeer deed want dat deed het helemaal niet maar gewoon omdat ik vals wordt beschuldigd en me vriendinnen altijd al nep deden.....ik kwam thuis me moeder was nog niet thuis maar toen ze thuis kwam gingen we naar die MONIEK EN naar die vriend van haar.......(die vriend hete MAX!!!) we gingen eerst naar max hij had er heel erg spijt van.....toen naar die moniek die zei dat het haar spijten enzo mama was echt boos en zie tegen moniek: moniek jij verteld leugens over me dochter zet ze ook maar weer recht....de volgende dag fietste ik alleen naar school ik kwam op het schoolplein en had het gevoel dat iedereen me aanstaarde maar dat was niet bovenaan de trap zag ik (me vriendinnen die ze natuurlijk niet warenn) staan... ze stonden me op te wachten ze kwamen vliegens vlug de trap afrennen....en begonnen te zeggen: myrthe gaat het moniek heeft gezegt dat jij niks hebt gestolen maar dat moniek alles heeft gelogen.....toen deden ze lief en allles toen was ik alles nu ze wisten dat moniek alles had gelogen.....het ging goed moniek en ik schoten weer mee elkaar op en mijn vriendinnen waren echte vriendinnen geworden......ik heb er toen vaak aan gedacht om zelfmoord te plegen en heb toen ook heel lang me adem ingehouden maar ik dacht elke keer maar aan me ouders hoeveel verdriet ik die wel niet zou doen dus ik deed het maar niet.....tot op een gegeven moment ik helamaal boos en verdrietig was ik hield me adem zolang in dat als ik 10 seconden langer me adem ingehouden had ik dood was geweest maar toen zag me vriendin me en sloeg me handen van me mond af..... anders was ik nu dood.... gelukkig gaat nu alles goed maar ik wilde gewoon mijn verhaal kwijt

xxxmyrthe
Datum:
12-07-2011
Naam:
Myrthe
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-brabant

wat een drama

tranen als uien zo groot, niet van de uien maar gisteren hield ik me niet groot. een immens verdriet werd verstoord door een vriend, die vervolgens bloedend van mij af liep. groot is het verdriet en pij nu. een vrije dag achteraf helpt miemisschien weer op de been. (gelukkig heb ik een makkelijke job en me baas gaf me vrij vanmorgen.) ik wil naar die vriend toe met gabak en voor een praatje, maar niet voor het eerst suizen er dingen door me hoofd die je maar beter niet kan hebben`. vervelende gedachte die ons de mensheid de rug toe zouden laten keren. mijn reputatie was al een beetje naar de kloten en had nog vertrouwen in veel mensen. maar dit was een geval dat je je zelf nit toe mag wensen. een actie tijdens verdriet helpt dus zelf ons mensen niet. groetjes en ook veel sterkte allemaal.
Datum:
12-07-2011
Naam:
andre
Leeftijd:
41
Provincie:
Zuid-holland

hallo

Hallo ik ben een jongen van 15 ,
Ik zie me leven eigenlijk niet meer zitten
Ik wil een klein stukje wat misschien 10% uit me leven is vertellen en hopen dat ik me er beter door voel ,,

toen ik een jaar of 5 was merkte ik dat ik niet egt in de famillie hoorde ik werd niet egt aan gekeken niet naar geluisterd ik was blykbaar een ongelukje , door finaciele problemen werd ik by me tante en oom neer gezet daar ben ik verder opgegroeit ik werd daar altyd mishandelt tot het me zat werd toen ik een jaar of 6 was toen pakte ik een mes en heb ik myn oom 12 x gestoken toen ben ik weg gerent , toen ben ik het slecht pad op gegaan raakte in en aan de drugs op 7 jarige leeftijd had ik veel geld verdient met stelen inbreken en veel meer andere dingen ik ging met heel veel geld naar me ouders ik gaf hun dat geld me moeder huilde toen heel veel en lang ze wist niet wat ze moest ze wist niet hoe ik hier aan kwam ik ben weg gegaan toen en slaapde 2 jaar lang buiten en verdiende alleen maar geld tot dat ik vast kwam te zitten tot me 13e toen ben ik in de bais verkracht total los geslagen terwijl ik daar gewoon me ding deed toen ik vrij kwam vingen me ouders me gelukkig op ik wilde naar famillie gaan maar die stoote me af buiten pakte ik me leven weer op ik heb paar keer een overdossis geprobeert ben nu inmiddels van de drugs af gelukkig en ben gaan leven maar wat ik vroeger niet heb kunnen zijn ( een kind ) dat probeer ik nu elke dag te zijn ik ben niet kinderachtig maar met sommige dingen wil ik me weer kind voelen ,,,
Ik weet dat jullie hier niks mee kunnen maar ik wilde het graag kwijt ,, ps ; geef je leven niet op en heb spijt van dingen die je niet heb gedaan en de dingen die je wel heb gedaan of zyn gebeurt probeer het anders te doen
Xxx
Datum:
12-07-2011
Naam:
...
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

Ik en ginger zijn.

Hoi, ik heb moeite met mezelfd. snij mezelf open en daardoor is volgend mij ook mijn haaar zo rood. ze noemen me ginger, zelfs mijn vrienden. Progamer ben ik maar alsnog heb ik problemen. ik vind mezelf niet leuk meer. Ik ga met een pan trouwen. niet een tulband maar een tulpan.
Datum:
12-07-2011
Naam:
Midas
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-holland

geen energie meer

voel me al dood kan het niet meer. ben 44 en al weer in steek gelaten door iemand waar ik zoveel van hou.
heb niemand meer mn ma wil niks met me te maken hebben al 5 jaar mn oudste zoon van 20 ook niet en de man van wie ik hield ook niet heb alleen nog mn jongste zoon van 11 met pddnos die ook geen leuke moeder meer heeft ben op en leeg wil niks meer voelen de pijn is ondraaglijk voor mij
Datum:
11-07-2011
Naam:
inez
Leeftijd:
44
Provincie:
Groningen

Wat heeft het voor zin

Ik ga met tegenzin elkedag naar school ik woordt gepest en uitgescholen en gelachen ik kijk mijn hele schoolteid uit op de vakantie maar in de fakantie is er alleen maar ruzie en haat tussen mij en men verzoorgen ik weet het niet meer en ik ben het zat !
Datum:
11-07-2011
Naam:
S-nothing
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

wil niet meer

sinds mij n zus geerrtuida mij het leven zuur maakt wil ik niet meer leven ze verteld dingen over mij die niet waarzijn slechte dingen ,terwijl zij het zelf doet zal op gratis heb niks bijzonders gezegt gewoon gepraat krijg ik gewoon een ban omdat mijn zus er ook op zat weer mijn slecht gemaaktzij mag alles ik niet
ik wil slapen en niet meer wakker worden heb vele kopien van haar wat ze tegen mij allemaal zegt en doet
net was onder mijn vriend s naam heel raar hij is helemaal niet achter pc is na dag bezigheid
dus weer iets van haar
Datum:
11-07-2011
Naam:
mopie
Leeftijd:
50
Provincie:
Gelderland

Negativiteit

Hey lezers,

Ik ben een man van 21 en tegenover andere op deze site heb ik het niet eens zo slecht. Maar ik ben het gewoon moe, iedereen, alles, ik heb genoeg om voor te blijven maar denk toch bijna dagelijks aan de dood.
Ik weet zelf niet waarom maar in mn gedachten doe ik nooit iets goed, maar het klopt ook, schoolwerk stel ik uit en dan raak ik weer in de stress.

Stress.. Daar kan ik niet mee omgaan, maar mezelf veranderen is moeilijk. Ik heb het gevoel iedereen alleen maar tot last te zijn. En het zou beter zijn als ik er dus niet meer was..

Ik ben blij mijn verhaal hier te kunnen delen, ik hoop jullie allen ooit tegen te komen en te kunnen zeggen, ik ben blij dat ik leef. Mijn hart is gelucht voor nu, maar hoelang voordat het negatieve gevoel weer terugkomt.
Datum:
11-07-2011
Naam:
Gewoon ik
Leeftijd:
21
Provincie:
Limburg

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.