Levensverhalen (pagina 484)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

pijn in het hart

al van mijn 9 jaar zit ik al met zelfmoord gedachtenn ik was mijn leven gewoon bij ,ik haat mijn leven hoe het nu is elke dag met pijn in mijn hart zitten en denken waarom moet die nu dood gaan ik had mij daar liever ge zien dan was ik in eens van alles verlost en was de pijn gewoon verdwenen.
ik ben nooit echt gelukkig geweest en eigelijk niemand merkt da ik da ben niemand weet hoe ik mij nu voel,ik voelde altijd en leegde in mijn hart en ik hoop da iemand op een dag die leegte kan vullen en mijn leven weer kompleet kan maken en op die dag zit ik na die 7 jaar nog altijd op te wachten maar ik voorlopig nog blijven hopen
Datum:
26-08-2011
Naam:
izabella
Leeftijd:
16
Provincie:
België

Hoe vrij ben je?

Waar ik me nogal druk over kan maken, is dat andere mensen wel even voor mij gaan beslissen dat ik MOET leven...
Heb ik erom gevraagd om geboren te worden? Nee, ook dat hebben anderen voor mij bepaald.
Leve Nederland, het land van vrijheid, zolang je maar doet wat een ander zegt... :-((
Datum:
25-08-2011
Naam:
Alex
Leeftijd:
38
Provincie:
Utrecht

Jezelf erkennen als het belangrijkste instrument dat je bent:

Jezelf erkennen als het belangrijkste instrument dat je bent:



Ik voelde me vaak zo onbelangrijk….ik doe er niet toe…
Dit voelde aan als een grote wanhopige leegte vanbinnen.
Door dit te voeden, door eraan te denken en er naar te leven ontaarde ik mezelf.
Ik schopte steeds mijn benen onder mijn eigen lijf vandaan waardoor ik letterlijk ging zweven, terug naar boven waar het veilig is.
Maar we zijn hier niet gekomen om steeds maar weer onbewust naar boven te willen maar om bewust voor het leven op aarde te kiezen elke dag opnieuw.
We zijn hier niet op aarde om iets belangrijks te worden ,maar om onszelf te worden!
Na een tijd goed te kijken naar mijn overtuigingen besefte ik dat ik mezelf totaal niet erkende. Onbewust gunde ik mezelf niet om mezelf te zijn, ik wilde alleen de beste zijn en anders hoefde het voor mij niet. Hierdoor heb ik mezelf bevroren en ben ik van mezelf vervreemd geraakt inclusief met de rest van de wereld. Ik was gestopt mezelf te zijn.

Dus waar het op neer komt is dat ik na een hele lange tijd en na veel inzichten besefte dat ik mezelf niet belangrijk vond, niet de rest van de wereld!!
De buitenwereld weerspiegelt je binnenwereld,wat een ontdekking!
Wat een tragedie…Wat deed ik eraan om mezelf belangrijk te vinden?
Geen wonder dat je dat niet weet als je daar geen oog voor hebt.
Ik hoef niet speciaal,bijzonder of belangrijk te zijn, ik wil mezelf zijn.
Ik wil mezelf onvoorwaardelijk liefhebben zodat ik niet meer afhankelijk ben van vleierij of kritiek van anderen.

Wie ben ik?
Door jezelf af te vragen:
Wat is mijn passie? Wat zijn mijn dromen,verlangens,en mijn kwaliteiten?

Zelfkennis wordt vaak verward met: "je slechte eigenschappen onder ogen zien"
Zien wat je waard bent is veel moeilijker,
Jezelf herkennen en liefhebben in het leven:dat is succes!
De angst voor succes is vaak groter dan het verlangen naar succes.
Angst is niet goed of slecht. Angst IS, en heeft een bepaalde rol te vervullen.
Het is een wegwijzer naar huis,het laat je zien waar je nog kunt groeien.
Geloof in je persoonlijke beste kunnen en gebruik het talent dat je hebt ongeacht hoe klein of groot
Want de bossen zouden veel te stil zijn als alleen de vogels zongen die het beste kunnen zingen.


Ellen
Datum:
25-08-2011
Naam:
Ellen
Leeftijd:
28
Provincie:
Gelderland

zie het niet meer zitten

Ik ben een jongen van 17 die nu op dit moment heel veel verdriet heeft door zijn vriendin. We hebben nu hele zware ruzie en ik zie het niet meer zitten. De relatie met mijn vriendin, school en eigenlijk mijn leven. Ik heb een geweldige thuis. ouders die goed voor mij zorgen, maar ik kriijg de hele tijd gezaag dat ik meer moet eten en vroeger moet gaan slapen. Ik weeg nu 60 kilo en ben 1m 85 cm groot dus veel te mager. Elke dag krijg ik dat gezaag rond mijn oren en dat frustreert me heel hard. Ik kan er niet aan doen dat ik niet wil eten als ik opsta. Op school ben ik niet zo goed. Doe het hoogste van TSO maar moet nu mijn 5de jaar opnieuw doen. Dit is ondertussen mijn 3de school sinds het middelbaar. Ik weet ook niet wat ik wil worden later en dat zit me ook dwars. Ik zou eigenlijk al tevreden zijn als ik in een fabriek mag werken. Het enigste waar ik goed in ben is voetbal. Vroeger mocht ik voetballen voor aa gent (een belgische eersteklasser) maar ik wou dat niet. Ik zit er veel aan te denken hoe mijn leven zou zijn moest ik toch gegaan zijn. Wie weet waar ik nu zat ? misschien speelde ik nu bij chelsea zoals romelu lukaku dan moest ik niet meer denken over de toekomst. Nu door de zware ruzie met mijn vriendin zie ik het leven niet echt meer zitten. Ik heb in mijn arm zitten snijden met een schaar wat ik nog nooit gedaan had en het gaf me een raar gevoel. Geen gevoel van pijn maar een gevoel dat ik niet kan beschrijven. Waarschijnlijk overdrijf ik, want er zijn anderen die het veel moeilijker hebben dan mij, maar ik zie het leven niet meer positief in. Het zou zoveel makkelijker zijn moest ik er gewoon een einde aan maken. Geen gezeur meer over mijn lichaam, dat ik te weinig eet en slaap, niet meer moeten piekeren over mijn toekomst of relatie. Ik zou het heel hard apprecieren als iemand dit wil lezen en mij positieve dingen wil influisteren, want ik heb het echt nodig :(
Datum:
24-08-2011
Naam:
dennie
Leeftijd:
17
Provincie:
België

werkeloos en teveel drinken

Ik ben net mijn baan verloren en nou zuip ik mezelf elke dag helemaal laveloos. Zit maar op de bank achter de pc en ik doe geen flikker. Als ik zo doorga raak ik mijn vriend ook kwijt want die houdt er niet van als ik zoveel drink.

Ben al langer ongelukkig maar gedachtes aan zelfmoord komen de laatste tijd opzetten. Ik zou het niet kunnen of durven doen da's misschien maar goed ook.

Dus bij deze wil ik tegen mezelf zeggen: Komop meid kom van die bank af stop met drinken zoek werk en maak wat van je leven!!!
Datum:
24-08-2011
Naam:
miss
Leeftijd:
28
Provincie:
Noord-brabant

Probeer kracht te halen uit mensen om je heen

Zo'n 10 jaar geleden ben ik op mezelf gaan wonen en de eerste jaren waren relatief rustig tot ik nieuwe buren kreeg. Deze waren lawaaierig en uiteindelijk ging ik steeds meer last van anderen te krijgen. Ik woonde toen op een etagewoning waar een groot verloop was. Later ging ik samenwonen en trouwen en 2 maanden na ons trouwen waren we verhuisd naar een appartement in het Centrum van een andere stad. Na enkele maanden ging ik mij ook hier ergeren aan mijn buren en anderen in het complex. Contact met de verhuurder leverde niet veel op en nam in de tussentijd ook nog het verkeer wegens de opening van een nieuw Centrum toe en was er elk weekend lawaai van uitgaande jongeren midden in de nacht.

Op een gegeven moment was ik met de overlast van één buurvouw zo zat dat ik mezelf voor de trein wilde gooien. Mijn vrouw bleef huilend achter, maar na 5 minuten buiten te hebben gelopen wist ik dat ik het niet kon en ben terug gelopen. We zijn toen gaan zoeken naar een koopwoning en omdat we geen appartement meer wilden werd het een tussenwoning in weer een andere stad. Op basis van slechts één bezoek aan het huis op een dinsdagmiddag terwijl bijna niemand thuis was hebben we besloten het te kopen. Een enorm grote vergissing bleek achteraf...

Na ruim 2 jaar in ons laatste appartement te hebben gewoond verhuisden we 4,5 jaar geleden naar ons rijtjeshuis. Op de dag van de overdracht was er echter al lawaaioverlast van de buren. Onze andere buren hadden een zoon van achter in de 30 die ook van harde muziek hield en toen we er zo'n 3 weken woonden was er wat mij betreft nog maar één uitweg. Ik ben op het dak van mijn werk gaan staan (9 hoog) en wilde ik alleen nog maar rust en wilde dat bereiken door naar beneden te springen en zo mijn dood tegemoet te gaan. Ik had zelfs al een afscheidsbrief geschreven. Op het laatste moment kon ik het toch niet, want ik hield (en nu nog steeds) zo veel van mijn vrouw dat ik het niet heb gedaan. Ik heb haar wel verteld van mijn plannen en samen zijn we naar een maatschappelijk werkster geweest en heb ik korte tijd slaappillen geslikt. De spanningen bleven en we hebben een hele slechte tijd gehad, want de overlast bleef immers ook. We hebben samen de draad opgepakt en gingen wat onze situatie doen.

Na 1,5 jaar daar te hebben gewoond en in die tijd nog een keer te hebben gedreigd met zelfmoord konden we gelukkig nog voor de crisis ons huis verkopen en verhuizen naar een huis op het platteland ver weg. Ik ben er helaas na 3 jaar nog steeds niet in geslaagd om een baan dichterbij te vinden, zodat ik per dag 7 uur moet reizen. Vanwege alle spanningen heeft mijn vrouw kort na onze verhuizing ook nog eens de diagnose epilepsie gekregen, maar gaat het nu gelukkig beter met haar.

Het belangrijkste is dat wij nu toch gelukkig zijn ondanks bepaalde ongemakken en wij hier grotendeels rustig kunnen leven. De liefde voor mijn vrouw was uiteindelijk voor mij velen malen sterker dan de wens om zelfmoord te geven en daar heb ik mijn kracht uit gehaald.

Tot slot wil ik iedereen die dit leest het volgende meegeven: Ook al zit je in nog zo'n rotsituatie, zie je het niet meer zitten en is er voor jou nog maar één uitweg; probeer voor jezelf dan toch datgene te bedenken wie of wat het leven aangenaam maakt en probeer voor zover mogelijk je leven zo te veranderen dat de pijn die je voelt minder wordt. Ondanks alle onverschilligheid en ellende in deze wereld zijn er altijd mensen die je willen helpen. Veel sterkte!

Datum:
24-08-2011
Naam:
Jeroen
Leeftijd:
35
Provincie:
Anders

Ik ben tevreden.

Ik heb geen emoties, nooit gehad ook zover ik me kan herinneren.
Liefde ken ik niet en heb ik dus ook geen behoefte aan, m'n band met m'n ouders is goed en ik leid een stabiel en verzekerd leven, noot ruzies thuis of wat dan ook.
Ik heb eigenlijk gewoon geen zin om nog langer te wachten, ik vind het leven saai.. wat ik ook die, niks interesseert me.. behalve de dood. Het lijkt me gewoon zo fijn om weg te zijn, dat je er niet meer bent en alles eeuwig stil is.
Ergens deze week ga ik suicide plegen, ik ben nu namelijk bezig met een afscheidsbriefje omdat m'n ouders het vast niet zullen begrijpen anders en ik ze toch wel een uitleg verschuldigt ben op z'n minst.
Groetjes, Mylène.
Datum:
23-08-2011
Naam:
Mylène
Leeftijd:
16
Provincie:
Utrecht

Pijn

Ik wilde dolgraag een broertje toen ik 6 was kreeg ik er 1. was dolgelukkig todat het kind ging praten al 15 jaar is er elke dag meerdere keren ruzie in het huis, mijn vader en moeder kunnen er niet meer tegen laten ons vaak gaan of sturen ons allebei naar boven. Vaak kiezen ze de kant van mijn broertje, en hoevaak ik ze moet vertellen dat hij mij begon met slaan of schelden, ze geloven me niet. Ik sluit me af van de wereld, zi altijd in me kamer, draag een masker naar iedereen toe. Was vroeger een vrolijke en spontane meid en nu voel ik me oud, verzwakt en leeg. Ik ben zwaar depressief en mijn ouders zien dit niet in. Daarom ben ik ook dikker geworden, ik eet en eet nog meer. nu ook stiekem. Soms heb ik buien dan wil ik alleen maar kleding kopen en k heb het geld niet eens. dit is vooral denk ik om dat gelukkige gevoel eventjes te hebben al is het maar voor paar seconden. Ik heb sinds kort een vriend. mijn eerste vriend, terwijl ik 20 ben. het is al ongeloofelijk dat ik een vriend heb terwijl k me zo afsluit voor de wereld. over denken ze dat ik altijd vrolijk ben en lach....ohh daar heb je het lachebekkie (ja :( je moest eens weten) Ik dacht dat het met mijn vriend anders zou zijn, maar dat is het niet hij heeft een kind en woont nog bij zijn 'ex'thuis, ik weet niet eens of het zijn ex wel is, heb een raar gevoel dat hij nog sex met haar heeft. mijn moeder vertrouwt hem niet en heb ruzie met haar daarover. mijn vriend begrijp me niet hij vind dat ik me aanstel.,...hij zegt als graqpje om me vrolijk te maken ga naar buiten en vermoord iemand haha zegt die dan...en geloof me moorden wil ik, alleen graag bij mijzelf. Mijn broertje is het grootste probleem. Ik zou willen dat hij niet bestond en soms wou ik dat die dood was...wat vresleijk slecht is om zo te denken. en dat weet ik maar soms gaan die gedachtes wel door mij heen. Ik ben in 5 jaar van maatje 36 naar een 44 gegaan en ben nu dus erg ontevreden met mijn lichaam en mijzelf...dit maakt het alleen maar erger voor me om te leven, problemen thuis, broertje en vriend. Ik weet niet meer wat ik moet doen. Hopelijk heeft iemand advies voor mij, want ik kan het niet meer aan.
Datum:
23-08-2011
Naam:
Allstars
Leeftijd:
20
Provincie:
Limburg

DOOD

Ik ben al heeeel lang levensmoe en wil gewoon dood ik ben er helemaal klaar mee dus ik zie jullie niet meer
Datum:
23-08-2011
Naam:
b
Leeftijd:
13
Provincie:
Zuid-holland

zelfmoord willen plegen

De rede waarom ik zelfmoord zou willen plegen, is van het heel diep geraakt worden door bepaalde bekende mensen.
Een paar van die zijn: m,n ouders, psychologes, medebewoner en sommige van het personeel. In de brief die mijn ouders ca. 17 jaar geleden hadden geschreven, stond, dat ze mij niet levensvatbaar vinden. Psychologes 1 was tot we met het personeel en m,n ouders een gesprek hadden altijd heel eerlijk en goed tegen mij geweest. Ook zei ze, dat ik steeds meer vrouw begin te worden tot 2,5 maanden geleden. Toen hoorde ik hoe ze eigenlijk over me dacht. De 2e nam mij ook niet serieus.Medebewoner heeft mij 2 keer heel diep geraakt. de 1e keer was omdat ik in een bh rondliep, terwijl iedere vrouw dat doet, de 2e keer was, dat hij mij beschuldigde van een verrader, waardoor mijn andere medebewoner heel erg tekeer tegen mij ging, en ik huilend en krijsend alles op mijn kamer uitgooide. Sommige van het personeel zeiden dingen, die over mij niet klopte. Zoals:het verdriet van anderen niet kunnen verdragen, dingen die andere mensen vertellen anders oppakken dan dat ze het bedoelen. M,n hand niet automatisch op de rug of in de zij van andere mensen leggen, dat als er een boodschap doorgegeven wordt, ik het anders begrijp, en op alles aansturing nodig hebben. Al deze dingen doe ik zoals iedereen heel goed. Wie heeft er nou overal aansturing bij nodig? Eerst zien, dan geloven.2 daarvan kennen mij al bijna 4 jaar, maar niemand van hun is ooit zo eerlijk geweest, om als ze iets negatiefs over mij te zeggen, het in mijn gezicht te zeggen. Ze zeiden wel negatieve dingen over mij, maar dan in het gezicht van anderen. Als ik in de woonkamer was, smiespelde ze erover. Ze vinden mij een kleuter van 4 , terwijl ik gewoon een normale vrouw ben. Ik wil met rust gelaten worden. Dat merkt ieder van hen, maar doen het niet. Ook mijn ouders hebben dat van die brief altijd voor mij verzwegen. Ik denk, Als je me toch weg wilt hebben, geef mij dan ook weg, want bij een ander zou ik dit nooit meemaken. En sommige van het personeel hebben mij tijdens het gesprek zo erg geconfronteerd, gecommandeerd, gekwetst, en kritiek gegeven, dat ik niet meer wil leven. En dat komt ook door het verhaal van de anderen.
Datum:
21-08-2011
Naam:
lady
Leeftijd:
22
Provincie:
Noord-brabant

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.