Levensverhalen (pagina 481)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

marlies

Marlies is een meid die van de basisschool al denktik moet mensen helpen. Ze merkt door weinig familie te hebben al snel dat er meer dood voorkomt bij dierbaren dan mooie feesten bruiloften en partijen.
Op de mavo is ze defensief, maar heeft ook veel vriendinnen.
Ze werd door haar vader gestimuleerd in de industrie te werken waardoor geld verdienen het belangrijkste was studie niet ze heeft meer over voor een ander ten koste van haarzelf blijft defensief en draaid soms door ze woont alleen in nu 27 en is het zat om van het kastje naar de muur te worden gestuurd.
Ze wil verder maar hoe??
Datum:
07-09-2011
Naam:
marlies
Leeftijd:
26
Provincie:
Overijssel

ik wil niet meer..

hallo,
ik ga mijn verhaal vertellen aan jullie..
sinds ik 6 jaar was ging ik altijd alleen naar school, na schooltijd stond er altijd een man te wachten bij de poort, ik was bang van die man maar liep er tog voorbij, de man bleef me achtervolgen tot aan een steegje, in het steegje trok hij me mee, hij blindoekte me en begon me te betaste, daarna liet hij me gaan, zo ging het door tot aan mijn 12de jaar.. op mijn 12 kwam ik er achter dat ik zwanger was.. het moest wel van hem zijn.. ik heb een abortus gedaan. op mijn 13de ging ik na de hoge school en had ik op nieuw vrienden van die enge man had ik niets meer vernomen.. ik was en bleef natuurlijk wel doodsbang.. ik ging met de bus na school om de enge man te vermijden.. op mijn 14 jarige leeftijd wouden mijn ouders gaan verhuizen.. dat vond ik natuurlijk niet leuk.. ik raakte me vrienden kwijt die me nemen zoals ik ben.. ik moest nieuwe vrienden maken en daar was ik bang voor.. uiteindelijk op mijn nieuwe school werd ik naar mijn klas gebracht, ik loop de klas binnen en werd helenmaal uitgelaggen.. 1 meisje die dat niet deed.. ik ging naast haar zitten en was heel verlegen en doodsbang.. ookwel bang omdat het thuis niet goed gaat.. me ouders schreeuwen tegen me , slaan me.. ik mag niets.. maar goed weer verder over school.. in de pauzes keek iedereen naar me wezen me na en lachte me uit.. ik ging altijd in een hoekje helenmaal alleen staan.. ik werd niet geacepteerd omdat ik''anders'' zou zijn.. met dat ene meisje kon ik goed opschieten ze stelde me voor aan andere kinderen die ook wel normaal deden.. waaronder ook een paar jongens.. ik kon het goed met ze vinden.. tot dat ik met een van die jongens verkering kreeg.. dat ene meisje werd boos op me en kregen ruzie.. het meisje zette iedereen tege me op waar ik goed mee over weg kon, na school werd ik in elkaar geslagen .. en achtervolgde ze me. ik durfde niet meer naar school .. maar zij niets tegen me ouders. met die jongen waar ik mee kreeg ging het ook niet zo goed.. hij verkrachte me.. 2de nachtmerry was weer begonnen.. 2de keer in mijn leven.. ik dacht dat het niet erger kon worden.. ik voelde me alleen en in de steek gelaten door iedereen.. elke avond begon ik te huilen.. en elke keer als me ouders dat zagen sloegen ze me.. ik begin me zelf te haten steeds meer en meer.. ik begon me zelf te snijden om me pijn te minderen..ik ben nu 15 jaar en alles is nogsteeds niet voorbij.. die jongen is er wel mee gestopt maar alle herrineringen aan alles blijven me bij.. ik zal liever alles vergeten maar dat gaat niet .. ik sta alleen op de wereld.. zonder het idee dat iemand van me houd of om me geeft.. ik wil dood maar het heeft geen zin.. dan krijgt iedereen wat ze willen .. ik zal verder moeten leven met de dingen die ik heb meegemaakt.. zelfvertrouwen heb ik niet meer.. maar het is niet anders..
dankjewel dat jullie de tijd namen om na mijn verhaal te luisteren..
groetjes, het meisje dat niet meer weet wat ze moet doen. :(
Datum:
06-09-2011
Naam:
#breath
Leeftijd:
15
Provincie:
Zeeland

Telkens weer

De zoveelste keer dat ik helemaal in zak en as zit.
De vakantie leek alles weg te wuiven, maar nu komt de ellende als een boomerang terug.
Hoe kan ik ooit een scriptie afschrijven onder deze omstandigheden?
Ze willen me wegwerken, voorgoed vernietigen.
En het zal hen lukken.
Ik capituleer.
Loyaal ben ik geweest, altijd aan hem, die is overleden.
Maar de klootzakken die me hebben betrokken bij hun persoonlijke conflicten zullen ooit zelf hiervoor boeten. Onder professoren van W.F. Hermans is er niets bij.
Datum:
05-09-2011
Naam:
Sara
Leeftijd:
41
Provincie:
Gelderland

..

Okee, een paar jaar geleden heb ik heel veel drugs gebruikt waardoor ik in de shit kwam..
Ik kreeg zelfmoordpogingen, en werd depresief.
Met veel therapie enzo heb ik alles van me af kunnen zetten.
Totdat er dus 2 dagen geleden iets ergs gebeurde.
Mijn zus had een man van 24 doodgereden terwijl ze drugs en alchohol ophad, en is daarna vervolgens zelf doorgereden..
Nu heeft ze zichzelf aangegeven, ze werd verhoord en mocht nog even naar huis.
Toen heeft ze zelfmoord gepleegd, voor een vrachtwagen gesprongen..
Datum:
05-09-2011
Naam:
Ashley
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-holland

zelf moord

Ik hou van mijn vriendin. Ze is opgepakt door vreemdelingen politie. Ze is beschuldigt door vier woorden - Ik ga niet terug, Daarom vast ze in een cel in gevangenis. Ze is verdrietig en droefenis. Ik ben hartzeer. Als ze haar moeder land gebragt worden ze zult verkrachten daarna vermoorden. Ik wil niet dat zo laten gebeuren Ik haat D.T. en V. en IND. Ik haat mensen die arm mensen onderdrukkers en ik wil niet zonder haar leven. Als ze spoedig mogelijk vrijlaaten dan gebeurt niet
Datum:
05-09-2011
Naam:
N
Leeftijd:
49
Provincie:
Gelderland

....

Hallo,
Ik heb het gevoel dat ik niets goed kan doen... ik hoor mensen achter mijn rug om praten over mij, dat ik een luie puber ben en niks doe... maar ik wil wel helpen, ik wil best dingen doen maar mensen begrijpen mij niet.. misschien ben ik raar en denk ik anders dan de normale mens...
weetje... dit heeft toch geen zin...
ik denk dat ik morgen (als ik weer naar school ga)
gewoon naar de 3e verdieping loop en er vanaf spring.
Datum:
04-09-2011
Naam:
Mike
Leeftijd:
14
Provincie:
Drenthe

marina

ik heb een vrouw leren kennen en vindt haar heel erg leuk maar zij heeft net een relatie achter de rug gisteren heeft zij bij mij voor de deur heel open met mij zitten praten en wat gedronken dat was heel erg prettig i k denk dat ik weer open sta voor een relatie of vriendschap met een vrouw ik wordt iedere dag sterker en zelfverzekerder dat stoppen met medicatie en veel hardlopen doet me goed ik hoop dat dit doorzet dan wordt ik eindelijk gelukkig groetjes alexander
Datum:
03-09-2011
Naam:
alexander
Leeftijd:
47
Provincie:
Noord-holland

Niet meer weten hoe het verder moet

Hoi,

Wil even vertellen hoe ik me nu voel en misschien door het lezen van een reactie ik terug beter het licht aan het einde van de tunnel kan zien of herbeleven.

De ellende is begonnen toen ik 6j was nl met de dood van mijn opa. We waren 2 handen op 1 buik en deze persoon die begreep me zonder woorden. Toen het slecht ging met hem mocht ik niet van mijn ouders naar het ziekenhuis om hem nog even dag te zeggen voor hij het leven liet.Heb het nochtans gevraagd maar ze vonden mij te jong en verder werd er nooit over gesproken.Dit verdriet draag ik nog steeds bij me en de jaren daarna is het net alsof ik mij heb laten leiden door andere omdat toen mij al weinig nog kon schelen en door mijn uiterlijk was dit niet gemakkelijk( sproeyen, rood haar en beetje zwaarder dan de rest). In de familie kreeg ik wel bepaalde reakties van hoe een tof manneke ik was maar ik neemde het niet serieus omdat ik er ook nooit een goed gevoel bij had (ben namelijk een kreeft, zachtaardig, nood aan aandacht, een knuffel, hulpzaam enz.) . De puber jaren die telde ik gewoon af, praten met mijn ouders ging ook al niet geweldig omdat ze het probleem bij mij niet zagen dat ik al in een put aan het zakken was, mijn broer was hun held.
Da lagere school afgedaan wou ik een volledige andere richting uit om verder te gaan studeren en hup daar begon het alweer, moest richting mijn broer gaan studeren maar de studie die ik wou doen was een andere richting uit en het zou te duur zijn. 'Wie krijgt hier zijn kans'!!!!!! alweer een domper en met het hoofd omlaag, tegen mijn zin toch geprobeerd om een graduaat diploma te behalen, ma hoe kun je goed zijn in iets wat je niet graag doet.
2j weggegooid en dan maar een job proberen te vinden. Dit ging in het begin super, de eerste job die ik deed wilden ze me hebben om door de jaren heen te groeien naar een superjob maar weer helaas pinda kaas, het werd voor mijn neus weggesnoept door een ander en die deed het belange niet zo goed als mij. alweer een teleurstelling zonder een gevolg van een gesprek of enige troost. Bij mijn 2de en 3de job net hetzelfde, te jong voor promotie of door mensen bij de vakbond in het bedrijf tegengehouden. Dan begin je echt aan jezelf te twijfelen en alle ellende van vroeger komt terug naar boven, je zelfvertrouwen zakt tot aan je tenen. Buiten deze teleurstellingen heb ik ook enkele relaties gehad en daar ging het net zo, de 1ste heeft me zodanig bedrogen dat ze heel veel van mijn persoonlijkheid heeft afgesnoept, me zwart gemaakt enz. is gewoon met de noorderzon vertrokken zonder enig verhaal. Dan kun je sterk zijn of niet maar dat doet het een en ander met je en van toen is het stilletjes bergaf gegaan, ook al wou ik dit niet.

Nu terug alleen, geen toekomst kunnen opbouwen en vrienden die zijn ook al ver zoek, broer woond in het buitenland dus daar kun je ook al direkt niet naar toe en het verwaterd ook fel.

Zit gewoon vast , niemand ziet het dat het niet gaat met me en zelf weet ik me geen raad meer om me sterk te houden en heb meer zin om naar zefdoding te grijpen.

Help
FS

Datum:
03-09-2011
Naam:
Fred
Leeftijd:
37
Provincie:
België

liefde

mijn liefde van mijn leven is dood zelfmoord voor een trijn en nu is er maar 1 dinge wat ik wil en dat is bij haar zijn ik weet niet wat ik zonder haar moet en het is ook nog mijn schult dat zijn dood is elke keer dat ik het wil doen lukt het niet ik heb al iedereen waar ik om geef afgestoten dat ik daar niet meer over na kan denken als ik voor de trijn sta maar ik vin het gewoon egt heel moelek en ik weet niet egt wat ik nu moed doet want als je mensen die ook dood willen gaan kijken naar de toekomst als ze tog door willen er is geen toekomst meer voor ons alles is kopot en gaat dood dus wat doen wij heer nog en warom niet een overdozes drugs 2 gr keta is genog en niet zo duur als je vood pillen gaat is dat wel weer duur maar ik ben weg en ik heb het ff van me af kunen schrijven en ik hoop dat iemand anders ernog wat aan heb groetjes djennes
Datum:
02-09-2011
Naam:
djennes
Leeftijd:
20
Provincie:
Gelderland

Ik wil niet meer

Ik weet eigenlijk niet zo goed waar ik moet beginnen. Maar schrijf maar gewoon mijn gevoel van nu op.

Ik ben een vrouw/moeder van een zoon van bijna 5 jaar. Sinds een jaar heb ik nu een nieuwe relatie. In het begin was het echt perfect tussen ons. Hij was lief, teder, begreep me en luisterde naam me ik voelde echt ware liede tussen ons.

Nu woon ik sind twee maanden samen met heb ( ben bij hem ingetrokken) en heb dus alles acher me gelaten om met hem opnieuw te beginnen. Echt me geluk kon niet op.

Nu sinds twee weken geleden is alles 180 graden gedraait. Ik had een lady`s Night thuis en er waren een hoop vrouwen waar onder me buurvrouw. Ik noem haar even A. De mannen van alle vrouwen die er waren hadden besloten om lekker met z`n alle de hort op te gaan omdat ze toch niet op de lady`s night erbij mochten zijn.

Nadat de lady`s Night afgelopen was kwamen de mannen terug, zo ook mijn vriend. Hij had een behoorlijke slok achter zijn keel zitten en kwam binnen en zei ik ga even naar boven plassen. Waarop de buurvrouw A zei moet ik je helpen hij zei bluf.

Ze rende hem achter na naar boven ik had niks in de gaten tot ik dacht wat blijven ze lang weg.

Wat ik toen boven in de badkamer zag deed me heel veel pijn. Hij stond daar ze ding te doen (plassen) met een arm om haar heen en zij stond heel dicht tegen hem aan en had zijn ... vast.
Ik heb niks gezegt op dat moment en ben naar beneden gelopen.

Nu hebben we de afgelopen dagen hierover heel veel ruzie gehad en aan beide zijde zijn er dingen uit kwaadheid gezegt.

Nu kwam mijn vriend gister thuis met de mededeling dat hij niet meer weet of hij wel verder met me wil en dat onze kinderwens maar even over moet gaan ( we waren al een half jaar bezin om een kindje samen te krijgen).

Ik ben echt zo kapot van verdriet en snap ook echt niet waarom ik. Eerst gaat hij vreemd en nu dit.

Ik wil heel erg graag op zeer kort termijn er een eind aan maken. En ik ga dat met pillen doen.

Ik weet dat ik een zoon achter laat maar heb heel erg het idee dat als hij met mij verder moet leven dat ik ook zijn leven zou verzieken. Dit is immers niet de eerst relatie die slecht is. Op de een of andere manier trek ik het aan.

Ik kan niet zeggen het spijt me ik ga er een end aan maken want het spijt me echt niet dit zou het beste zijn voor iedereen.
Datum:
01-09-2011
Naam:
Marilou
Leeftijd:
29
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.