Levensverhalen (pagina 480)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

mijn grootste kanjer kwijt

28 jaar samen met een giga kanjer 21 jaar getrouwd, 2 kids 15 en 21 jaar, top zou je zeggen hou van alle 3 en op mijn vrouw ben ik nog steeds gek, waarom heb ik dan alles verpest???? eigen zaakje,loopt goed, tot we opgelicht worden door boekhouder en bestolen door broer en personeel, hierdoor problemen met bel.dienst rechtzaken lopen al van 2005 krijgen gelijk van 2e kmr com en ombman, helaas niet van bel.dienst ook een bankmedew. van een bekende bank is hier bij betrokken, vriendin van boekhouder, bewijs zat maar bank ontkend nog steeds, mijn vrouw vecht al 6 jaar en ik liet haar steunen, kop in het zand, huis kwijt, schulden, steeds meer drinken, minder thuis,vaak onredelijk, en het ergste mijn gezin te kort doen, niet meer laten zien,voelen hoe veel ik van ze hou, terwijl ze alles zijn wat ik heb, nam ook steeds meer afstand van mensen om me heen, mijn wereld werd steeds kleiner, ook omdat ik me schaamde, maakte onbewust steeds meer kapot, luiserde niet voldoende naar mijn vrouw, beloofte het beter te doen, lukte niet, geen kracht om te zijn zoals ik was voor al die smeerlappen om me heen hun werk deden, snapte niet dat mijn kanjer niet meer kon, dat ze op begon te raken, dat alles te veel werd, hierdoor werd ze ook naar mij (terecht) steeds sneller boos, was ik blind, achtelijk, of was ik mezelf al aan het kapot maken, wat ik het meest vreesde, gebeurde.... ze was me zat, nu ik terug kijk snap ik haar, maar god waarom nu pas als ze weg is, wil scheiden, niet meer bij me woont, alles achterlaat 2 kids 4 katten, alles wat haar dierbaar is laat ze bij mij, ja omdat ze niet anders kon, zo zat was ze me, dus zelfs nu doe ik haar nog pijn, ze heeft alles opgegeven om van me af te zijn, zo bont heb ik het gemaakt, verwijt haar niets, ben zelf schuldig, gesmeekt om een laatste kans, houdt niet meer van me, eigen schuld, oke is waar, ze wil een eigen leven, logisch, maar ze is net weg, zijn nog getrouwd, verbeeld me verkeerde dingen, maar vandaag is ze weg geweest en merk dat er iets niet klopt, hoor iets waarvan ik schrik, heeft ze al een ander?? maar zo is ze niet, of ?? na al ons verlies, de fouten die we samen hebben gemaakt,( van haar zijn ze niet zo erg als van mij) is dit de druppel die me te veel wordt,.
draai compleet door, wil niet meer verder, schrijf een hele lange afscheids brief, ga dan tot 2 keer naar een ongeschrikte locatie, heb alles bij me; touw,tape,en heel zwaar gif,hele dikke plasticzak, sta al bij een boom touw hangt, gif in mijn hand, en dan komt de angst, trillen, huilen, en laat me op de grond vallen, alles flitst door mijn zieke kop, laat je ze nu weer steunen??? wees een vent; zoek hulp en vecht.... zo is er weer een dag, vraag straks eerst of het waar is, of ze een ander heeft, wil dat ze een top leven krijgt, 1000x beter dan nu, maar please wacht even, geef ons tijd om alles te verwerken, geef me de kans..... jij bent mijn leven, en mijn hart.
zonder jou is erger dan de dood, vergeef mijn fouten, straf me niet met weggaan, jij bent alles voor me kanjer, xxx
Datum:
11-09-2011
Naam:
ronald
Leeftijd:
50
Provincie:
Zuid-holland

Brand-mishandeld

ik ben Brian een jongen van 18
soms zie ik het egt niet meer zitten
ben mishandeld geweest, in een brand gezet door mijn moeder die het aanstak en deur opslot deed
soms vraag ik me af waarom leef ik nog
ik heb littekens door mijn operatie en een bril doordat mijn ogen verbrand waren
soms lachen ze met men bril zeggen dan je scheven of weet ik veel wat
da doet enorm pijn maarja niemand is perfect maar de ene heeft een luxe leven en een ander niet zeker

praat er graag met iemand over dat doet deugt
:'(
Datum:
11-09-2011
Naam:
Brian
Leeftijd:
18
Provincie:
België

ongevoeligheid

Na jaren van psychisch leed in een wurgend isolement terechtgekomen zonder hoop of uitweg al jaren aan een stuk..Vraag me af wie dat nog kan uithouden..Ik blijf hier voor men familie maar ben hier absoluut niet gelukkig..Meer nog: ik verwens mezelf..Heb n iemand meer direct om me heen en het hoeft ook niet meer, dag in dag uit zijn toch hetzelfde voor mij, ben men innerlijke kracht kwijt, vrienden laten ja stuk voor stuk vallen als ze merken hoe diep je in de put zit..En dus hoeft het voor mij allemaal niet meer..Nooit eens een knuffel of een spontaan lief woordje, in wat voor wereld leven wij dan? mensen maken mekaar inderdaad kapot en vraag me af wat ik hier nog loop te doen, voelme compleet overbodig, al héél veel (teveel!) vernederingen moeten slikken, afgekeurd worden voor jobs door je achtergrond enz;.Voor mij is het genoeg geweest en mag de ellende na 14 jaar meer dan stoppen..Woon nu al meer dan 5 jaar allleen en het zijn al bittere tijden geweest, héél eenzame jaren met immens veel onbegrip rondom mij heen,.Vind je het dan gek dat ik er een eind aan wil maken??

Cindy uit Belgie
Datum:
10-09-2011
Naam:
cindy
Leeftijd:
28
Provincie:
België

ouders

hallo ik wil zelfmoord plegen omdat het klinkt misschien dom maar mijn vader wil niet kijken naar mij ik vraag al jaren voor mijn kamer wat mooier in te richten maar hij is altijd te druk bezig met zijn werk en mijn moeder kan niet want ze heeft iets aan haar been.
Datum:
10-09-2011
Naam:
tatjana
Leeftijd:
12
Provincie:
België

geen hulp

ja het is lastig als niemand je wil helpen ik loop bij de afpn in groningen heb een lang spygis probleem zins kinds zijn en heb een tbs verleden de dokters willen mij niet helpen en ze zeggen dat ik het exspres doe om zo een op namen te gegelen ik moet gewoon opgenomen worden zels politie en het om in groningen ben de latste 6weken veel met politie temaken zij weten ok niet wat ze moeten doen de dokter komt dan langs en word niet opgenomen op 26-07-2011 was net vrij gelaten 9:30 van het politie buro en om 17:36 heeft de politie en inval gedan in mijn huis en ben toen opgenomen in zuidlaren (groningen) voor 1week zelfs die dokter daar heeft gezegt dat ik deze zaken exspres doe voor en opnamen terwel zij nogeens met mij gespoken heb zij had haar ordel alklaar staan maar als ik deze zaken expres doe is dat dan niet zo dat ik ziek ben en als ik ziek ben heb ik toch hulp nodig maar krijg het niet heeeeeeeeeeeeeel vreemd op 9-09-2011 heb ik bij de huisarts de etanasi aan gevraagt ,ik weet dat ik en gevaar ben voor mensen om me hen en voor mij zelf snij mij zelf ok leker en vang het bloed op en drink dat ok op een het is lekker niemand wil mij helpen en de mensen die hun best doen voor mij kunnen niet veel doen zelfs de politie en het om in groningen wetten niet wat zemoeten doen dat heeft ok temaken dat de afpn(groningen)zig op het mediesgehuim ze verschijlen zig daar achter ze liegen en bedrigen maak niet uit ze merken wel waneer het telaat is mijn haat naar de afpn mijn fantazie word ook erger zelf als ik slaap droom ik over de mensen van de afpn afgelopen woensdag 7-9-2011 +- 18:15 liep ik langs de afpn en zag mijn oude vastebegelijder die niets voor mijn gedaan heb hij zag mij en wist niet hoe snel hij door de deur van de afpn naar binnen moest dat zegt mij al genog hij weet dat hij gelogen heb daarom wist hij niet hoe snel hij naar binnen moest bij afpn als kind zijn leef ik al in mijn eigenwerorld dat betekent niet dat ik alles verkeert zie in 1988 wert ik opgenomen in rossenburg(weet niet hoe dat nu heet) in den haag met rm omdat ik mijn ouders dood wouw maken heb daar 3half jaar daar gezeten in 1993 ging het niet goed met mij heb omhulp gevraagt en kreeg geen hulp 2weken lang heb ik om hulp gevraagt nee voor en andword op 18-12-1993 heb ik een man 4keer gestoken ben toen in de scheveningen gevanenis ben toen verordeelt voor tbs en volledig ontoerekeninsvatbaar verklaart dat is wel raar de enne dokter zegt daat ik in orde ben maar ,ik voelde mij naar een half jaar heelgoed nam zelfs mijn pillen niet meer in en het ging ok goed mijt mij ik ben toen erachter gekomen daat ik beter vast kan zitten dat is voor mij vielig ok voor de mensen om mij hen omdat ik geen hulp krijg denk elkedag om mezelf tedoden maar eerst moet ik nog wat doen voor ik dat doe weet geen uitweg meer krijg maar geen hulp
Datum:
10-09-2011
Naam:
dennis
Leeftijd:
40
Provincie:
Groningen

op verlaten en eenzaam en gebroken

hoi ben ashyra 39 jaar toen ik 8 was kreeg ik leukemie twee keer in paar jaar bestraling en veel gevecht nadat ik eindelijk verlost was dacht ik oke leven begint pas met werken ging het niet veel beter en werdt afgekeurd op me 18 jaar toen ik at ook moest verwerken kreeg ik een hernia die ik om het verhaal korter te maken 4 keer heb gehad laaste was heftig tot bijna rolstoel heb twee kids van twee exen en me kids zijn door alle omstadigheden en me laaste ex bij me weggehaald me dochter is nu 18 en wilt niks met me te maken hebben me zoontje 9 gaat het gelukkig goed mee en zit op een goede plek ben nu 6 jaar alleen en bijna zonder vrienden elke stap durf of kan ik niet nemen ff gaat het goed en dan zal ik weer weg had alleen nog een moeder maar ook die kan niet meer met mijn omgaan zegt ze je bent alleen maar voor het ongeluk gebeuren zit nu in schuldsanering en voel me vreselijk zo erg dat ik eigelijk niet meer wil een keer zelfmoord gedaan maar net als de rest geen succes miss omdat we niet de middelen hebben om het goed te doen als ik slaap voel ik me veilig wordt ik wakker begint alles opnieuw hoe lang moet ik nog 39 jaar een en al ellende waar is mijn geluk en als ik het heb waarom kan ik het niet vasthouden ik hoop hier andere mensen en hun verhaal te horen of steun zodat ik miss nog een opening zie maar voor wie nog mezelf ben ik al kwijt
Datum:
10-09-2011
Naam:
ashyra
Leeftijd:
39
Provincie:
Noord-holland

eenzaam

Ik ben nog geen jaar geleden geconstateerd met de ziekte MS. Ik ben 20 jaar oud en zie geen toekomst meer. Wat ik dacht was dat als mensen een ziekte hebben, het bv. aan de sociale kant weer heel goed zou gaan. MIS DUS. nadat iedereen me zielig heeft gevonden laat iedereen me in de steek. Word vaak vergeten om uitgenodigd te worden, en op school word ik vaak genegeerd. Mijn vriend en ik hebben alleen maar ruzie omdat hij vaak uit wil gaan maar z'n vrienden willen niet da tik mee ga want ik bederf de sfeer alleen maar.

Waar leef ik eigenlijk voor? om mijn toestand langzaam achteruit te zien gaan? ik weet dat ik met mijn 30e in een rolstoel zit en zou nu graag willen genieten van het leven. Alleen lukt dat niet als je niemand om je heen hebt.
Datum:
10-09-2011
Naam:
anoniem
Leeftijd:
20
Provincie:
Friesland

Ze is weg

T begon 3 maanden geleden toen ik ineens een meisje op mn werk erg leuk begon te vinden. Ik wou t eerst niet maar had me er later aan overgegeven, ik begon echt van haar te gaan houden. Maar sinds een paar weken kwam ik er pijnlijk achter dat ze iemand leuk vond, ik bad elke avond dat over zou gaan. En gelukkig vorige week las ik ineens op facebook dat ze het opgegeven had met hem. Ineens begon t te lijken dat ze mij leuk vond maar toen ineens vertelde ze me over een leuke jongen die ze had ontmoet. sinds deze week zie ik ineens allemaal liefdes berichten op dr social media en ze gaat hem morgen ontmoeten. Ik ben al 2 dagen helemaal van de kaart. Ik wil niet meer verder ik denk dat ik zondag nacht een eind aan mn leven ga maken ik kan t niet meer aan. Ik betuig mn spijt tegen de personen die me lief hebben maar ik wil gewoon niet meer.
Datum:
09-09-2011
Naam:
geheim
Leeftijd:
16
Provincie:
Flevoland

Zo alléén zonder hem..

Weet niet hoe te beginnen.. het is zo onrealistisch dat ik met de gedachten blijf .. het is zes maanden geleden dat ik mijn partner verloren ben in een auto-ongeval en heb het beste van me gegeven maar elke keer word ik verslagen , door mezelf .. de tranen blijven komen maar dat is niets het is als ik naar adem snacht , naar hem ..
Voel me zo zinloos en verslagen .. men vrienden denken dat het beter met me gaat maar dat is omdat ik er niet over praat want wat kan ik nog zeggen ; dat ik hem nog steeds voor me zie staan,dat ik alles hier zal achterlaten in de hoop voor bij hem te zijn,het lijkt gek maar hij begreep me niet alleen hij vulde me ook aan weet je en hij heeft me veranderd wat me zo'n deugd deed maar nu is die levenslust veranderd in ''doodlust'' zeg maar elke ochtend als ik opsta hoop ik telkens weer ..dat er iets met me zou gebeuren dat ik verder kan gaan , naar hem en he geprobeerd maar de plafond is niet hoog genoeg of ze verkopen me een valse gun waardoor ik me nog dommer voel..en ze zegge 'met de tijd zal het betere'..maar het gaat alleen slechter en ik kan er niet meer met omgaan !! het s niet eerlijk,dit is niet leven..geef me de rust & kracht want ben kapot..
Datum:
09-09-2011
Naam:
Sarah
Leeftijd:
20
Provincie:
België

macht

ik heb de knoop doorgehakt de enige manier om emdr therapie te krijgen is om me aan te melden bij de tiz van ggz in geest en daar pas ik voor ik wil geen controle in mijn huis het gaat eindelijk goed met mij ik vindt het laf het gaat veel te ver ik kom nooit meer van ggz in geest af omdat ik een dag op de gesloten heb gezeten door drank en verdovende middelen het enige wat ze doen is je volstoppen met pillen en je voorliegen ik ben zwaar teleurgesteld alexander
Datum:
09-09-2011
Naam:
alexander
Leeftijd:
47
Provincie:
Noord-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.