Levensverhalen (pagina 479)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

don't know it anymore

Ik ben meisje van 14, bijna 15... en ik zie het gewoon helemaal niet meer zitten, ik heb 1 beste vriendin die heel populair is en zij is het belangrijkste dat me ooit is overkomen maar ik weet niet of ik dat ook voor haar ben?! ik zou alles voor haar doen, ik zou dood voor haar willen gaan, maar ik denk zij niet voor mij.. Zij is de enigste die alles van me weet, maar dan ook echt EVERTHING! en ik denk dat als ik nu gewoon ZELFMOORD pleeg dat mensen me wel begrijpen, mensen moet toch eerst doodgaan voordat ze geliefd worden ?? dus waarom zou ik het niet doen, dan praten ze over me na, de goede dingen die ik gedaan heb en de mensen die over me geroddeld hebben enal zich SCHULDIG voelen doorwat er kan gebeuren als je zulke dingen zegt, maar aan de andere kant kan ik het ook weer niet, Ik zal mijn hele familie pijn doen + mijn beste vriendin en de jongen die ik al heel lang leuk vind zal me misschien dan wel zien staan??? zouden er mensen huilen om me, of juist blij zijn??? ik wil het gewoon allemaal weten, de gedachten van mensen als er iemand dood is! ik wil eerst nog vanalles gaan uitzoeken wat de minst pijnlijke dood is en een lijste maken met de + en de - punten! heel erg bedankt dat ik mijn Story hier met jullie mag delen, ookal weten jullie niet wie ik ben, het betekend veel voor me dat dit soort sites bestaan!
Thankyouuuuu
Datum:
13-09-2011
Naam:
nmg
Leeftijd:
14
Provincie:
Limburg

Geld

geld kan een heleboel, het kan je maken of breken, het kan voor geluk of voor verdriet zorgen, het is de krachtigste middel om mee te manipuleren en dat heeft mij kapot gemaakt. iedere dag naar de casino en verliezen, lenen en stelen, ik wil het niet meer.. kan het niet meer...
Datum:
12-09-2011
Naam:
Shithappens
Leeftijd:
19
Provincie:
Noord-holland

mn vreselijke moeder

hey,
mn moeder....ik haat haar
elke dag opnieuw...
dan weer dit en BOEM auw
PETSwheee ze slaat elke dag 100000keren ze stopt nooit.
ze slaat me ze schopt en trekt aan mn haaar maarjaa de enige optie is vermoorden. dan bloed ik maar..m moeder slaat toch zo vaak bloedneuzen. maakt der niks uit. komt mn vader thuis gaat niemand meer met me om...
het is vreselijk
IK WIL DOOD!!!!!!!
Datum:
11-09-2011
Naam:
iemand met verdriet/....
Leeftijd:
13
Provincie:
Utrecht

Ik zit in de war

Ik ben nu 14 toen ik 12 was had ik ooit zelfmoor gepleegd ik had veel pillen ingenomen, ik werd wakker in een ziekenhuis. Toen ik uit het ziekenhuis mocht stuurden ze me naar een psycholoog. Later vertelden mijn vrienden me dat er een ambulance kwam en dat ze me meenamen ze wisten niet wat er beurd was met me... Alleen mijn allerbeste vriendin weet het van die pillen. Vandaag wou ik weer zelfmoord plegen ik had pillen gepakt maar ik heb er maar 6 ingeslikt ik wou me zelf pijn doen en toen heb ik me arm paar keer gesneden. Ik wil dood ik heb me redenen maar aan de andere kant denk ik steeds aan me moeder want ze heeft 3 dagen gehuild terwijl ik in ziekenhuis was ze was elke dag naast me. Ik wil haar geen pijn doen. Maar ik wil ook niet meer leven.. ALLES IS ZO HARD! HET LEVEN IS NIET EERLIJK!
Datum:
11-09-2011
Naam:
Bladieblo
Leeftijd:
14
Provincie:
Utrecht

ik overleef maar mag niet leven

In leven blijven is zo'n beetje alles dat ik mijn leven heb gedaan en heb kunnen doen. Wat ik kan, wie ik ben, waar mijn interesses liggen, mijn talenten, hoe hard ik er ook voor vecht, hoe zeer ik ook mijn best doe om er tenminste ook maar iets van te maken, ik leef geen leven. en heb geen leven.
Tallozen om mij heen hebben zich tegoed gedaan aan wie ik was, wat ik had en wat ik kon. Godsvermogens zijn ermee verdiend, maar niet door mij. Ver onder de bodem van het bestaan (geen inkomen, nog niet eens bijstand, wonend in een stal, een iq van 130+, en het leven van een beest), ben ik het 'overlevende' bewijs van de Nederlandse hebzucht van derden', die er maar wat graag een schepje bovenop doen, mij nog meer af te nemen, nog meer te onthouden en mij nog meer tegen te werken uit angst dat er ooit sprake zal zijn van enige gerechtigheid. Van alle kanten wordt ik een hoek ingeduwd die mij niet past. Een hoek van een ander die ik niet ben en nooit kan zijn.
Voor mij had de kern van het leven moeten zijn dat je jezelf kunt zijn, jezelf kunt ontwikkelen en jezelf relatief kunt stellen aan derden, het ultieme zijn.
Maar ik mag niet zijn. Jaren geleden werd mij door een machtig persoon gezworen dat hij mijn leven volledig zou verwoesten, zo erg, dat ik er een einde aan zou maken. Deze man en zijn afschuwelijke vrindjes, op handen gedragen door de Majesteit, beschermd door politie, justitie en de gerechtelijke macht, noemt zichzelf Lucifer. Hij is een belangrijke Meester binnen de Vrijmetselarij.
Ik ben kansloos tegen zoveel Satanisme. Kansloos in mijn bestaan.

Lang leve de Koningin en haar Satanische vrindjes.

Alleen jammer dat het mij daarom ontbreekt aan iedere vorm van een menswaardig bestaan.

Ik kan ook niet langer zo doorgaan. Het is alsof wie ik ben al lang geleden vermoord is en wat rest is een geest die enkel mag toezien hoe hij in alle toonaarden wordt ontkend, wordt gekleineerd, verkracht en wordt achtergelaten.

Dan is het toch niet gek meer, dat mijn wens afscheid te nemen van zoveel wanhoop met de dag groeit?
Dan is het toch niet gek meer dat mijn geloof en hoop zelfs niets meer voorstellen in vergelijking met een mosterdzaadje?

Wat ik wil is dood. In ieder geval weg van deze zogenaamde 'goede' wereld. Weg van de leugens en het bedrog. Weg van een lichaam, waarin ik niet mocht zijn. Op naar nieuw leven, een nieuw begin, met nieuwe kansen. Daar zie ik naar uit.

Nu nog dood, God mag er best een handje bij helpen, dan heeft ie in ieder geval nog iets gedaan.
Datum:
11-09-2011
Naam:
Teun
Leeftijd:
35
Provincie:
Friesland

doodswens

ik ben een vrouw van 66 jaar in 2000 mijn man verloren aan een hersen infarct.
toen in 2002 in een relatie gevlucht mt een duitse man na veel problemen weer naar nederland gekomen.
ben nu bijna 2 jaar weer alleen maar ik heb hier geen zin meer in het alleen zijn kan ik niet aan en ik vind dat mijn leven niet meer waard is om geleefd te worden. daarom wil ik met medicijnen uit dit leven stappen mijn grootste angst is als er niet genoeg ingenomen word.ik wil niet gered worden
Datum:
11-09-2011
Naam:
anna
Leeftijd:
66
Provincie:
Groningen

mijn grootste kanjer kwijt

28 jaar samen met een giga kanjer 21 jaar getrouwd, 2 kids 15 en 21 jaar, top zou je zeggen hou van alle 3 en op mijn vrouw ben ik nog steeds gek, waarom heb ik dan alles verpest???? eigen zaakje,loopt goed, tot we opgelicht worden door boekhouder en bestolen door broer en personeel, hierdoor problemen met bel.dienst rechtzaken lopen al van 2005 krijgen gelijk van 2e kmr com en ombman, helaas niet van bel.dienst ook een bankmedew. van een bekende bank is hier bij betrokken, vriendin van boekhouder, bewijs zat maar bank ontkend nog steeds, mijn vrouw vecht al 6 jaar en ik liet haar steunen, kop in het zand, huis kwijt, schulden, steeds meer drinken, minder thuis,vaak onredelijk, en het ergste mijn gezin te kort doen, niet meer laten zien,voelen hoe veel ik van ze hou, terwijl ze alles zijn wat ik heb, nam ook steeds meer afstand van mensen om me heen, mijn wereld werd steeds kleiner, ook omdat ik me schaamde, maakte onbewust steeds meer kapot, luiserde niet voldoende naar mijn vrouw, beloofte het beter te doen, lukte niet, geen kracht om te zijn zoals ik was voor al die smeerlappen om me heen hun werk deden, snapte niet dat mijn kanjer niet meer kon, dat ze op begon te raken, dat alles te veel werd, hierdoor werd ze ook naar mij (terecht) steeds sneller boos, was ik blind, achtelijk, of was ik mezelf al aan het kapot maken, wat ik het meest vreesde, gebeurde.... ze was me zat, nu ik terug kijk snap ik haar, maar god waarom nu pas als ze weg is, wil scheiden, niet meer bij me woont, alles achterlaat 2 kids 4 katten, alles wat haar dierbaar is laat ze bij mij, ja omdat ze niet anders kon, zo zat was ze me, dus zelfs nu doe ik haar nog pijn, ze heeft alles opgegeven om van me af te zijn, zo bont heb ik het gemaakt, verwijt haar niets, ben zelf schuldig, gesmeekt om een laatste kans, houdt niet meer van me, eigen schuld, oke is waar, ze wil een eigen leven, logisch, maar ze is net weg, zijn nog getrouwd, verbeeld me verkeerde dingen, maar vandaag is ze weg geweest en merk dat er iets niet klopt, hoor iets waarvan ik schrik, heeft ze al een ander?? maar zo is ze niet, of ?? na al ons verlies, de fouten die we samen hebben gemaakt,( van haar zijn ze niet zo erg als van mij) is dit de druppel die me te veel wordt,.
draai compleet door, wil niet meer verder, schrijf een hele lange afscheids brief, ga dan tot 2 keer naar een ongeschrikte locatie, heb alles bij me; touw,tape,en heel zwaar gif,hele dikke plasticzak, sta al bij een boom touw hangt, gif in mijn hand, en dan komt de angst, trillen, huilen, en laat me op de grond vallen, alles flitst door mijn zieke kop, laat je ze nu weer steunen??? wees een vent; zoek hulp en vecht.... zo is er weer een dag, vraag straks eerst of het waar is, of ze een ander heeft, wil dat ze een top leven krijgt, 1000x beter dan nu, maar please wacht even, geef ons tijd om alles te verwerken, geef me de kans..... jij bent mijn leven, en mijn hart.
zonder jou is erger dan de dood, vergeef mijn fouten, straf me niet met weggaan, jij bent alles voor me kanjer, xxx
Datum:
11-09-2011
Naam:
ronald
Leeftijd:
50
Provincie:
Zuid-holland

Brand-mishandeld

ik ben Brian een jongen van 18
soms zie ik het egt niet meer zitten
ben mishandeld geweest, in een brand gezet door mijn moeder die het aanstak en deur opslot deed
soms vraag ik me af waarom leef ik nog
ik heb littekens door mijn operatie en een bril doordat mijn ogen verbrand waren
soms lachen ze met men bril zeggen dan je scheven of weet ik veel wat
da doet enorm pijn maarja niemand is perfect maar de ene heeft een luxe leven en een ander niet zeker

praat er graag met iemand over dat doet deugt
:'(
Datum:
11-09-2011
Naam:
Brian
Leeftijd:
18
Provincie:
België

ongevoeligheid

Na jaren van psychisch leed in een wurgend isolement terechtgekomen zonder hoop of uitweg al jaren aan een stuk..Vraag me af wie dat nog kan uithouden..Ik blijf hier voor men familie maar ben hier absoluut niet gelukkig..Meer nog: ik verwens mezelf..Heb n iemand meer direct om me heen en het hoeft ook niet meer, dag in dag uit zijn toch hetzelfde voor mij, ben men innerlijke kracht kwijt, vrienden laten ja stuk voor stuk vallen als ze merken hoe diep je in de put zit..En dus hoeft het voor mij allemaal niet meer..Nooit eens een knuffel of een spontaan lief woordje, in wat voor wereld leven wij dan? mensen maken mekaar inderdaad kapot en vraag me af wat ik hier nog loop te doen, voelme compleet overbodig, al héél veel (teveel!) vernederingen moeten slikken, afgekeurd worden voor jobs door je achtergrond enz;.Voor mij is het genoeg geweest en mag de ellende na 14 jaar meer dan stoppen..Woon nu al meer dan 5 jaar allleen en het zijn al bittere tijden geweest, héél eenzame jaren met immens veel onbegrip rondom mij heen,.Vind je het dan gek dat ik er een eind aan wil maken??

Cindy uit Belgie
Datum:
10-09-2011
Naam:
cindy
Leeftijd:
28
Provincie:
België

ouders

hallo ik wil zelfmoord plegen omdat het klinkt misschien dom maar mijn vader wil niet kijken naar mij ik vraag al jaren voor mijn kamer wat mooier in te richten maar hij is altijd te druk bezig met zijn werk en mijn moeder kan niet want ze heeft iets aan haar been.
Datum:
10-09-2011
Naam:
tatjana
Leeftijd:
12
Provincie:
België

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.