Levensverhalen (pagina 478)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Someday, I'll matter more than sunrise...

Mijn grootste zwakte is hoogstwaarschijnlijk dat ik een net iets te sterk karakter heb, waardoor ik door mezelf te profileren telkens tegen de muur aan loop... Ik ben het eigenlijk spuugzat telkens gedumpt te worden omdat ik achter mijn mening blijf staan en er ook al mijn verdedigingstaktieken in gooi om mijn mening recht te houden... Ik heb het gehad met telkens gelukkig te moeten zijn omdat anderen gelukkig zijn, 'het waait toch wel gewoon maar over' als ik mijn gevoelens uitspreek, 'er zijn wel altijd visjes in de vijver' zolang ik er niet naar zoek en 'je vrienden en familie houden van je zoals je bent'... Ik ben er ver mee gekomen tot nu toe gezien ik in mijn hele stomme leven nog niks heb bereikt of kunnen opbouwen. Het is echt hard om vele keren te moeten horen van mannen dat ze mijn beste vriend 'een geile kerel vinden' terwijl ik eigenlijk ook wel eens zoiets wil horen... Ik wil ook iets kunnen aanwakkeren in mensen anders dan haat... En het is me zeker (totaal niet zelfs want mijn libido is bitter weinig waard volgens mijn ex-partners) om sex of lust, maar gewoon eens iets betekenen waarvan men beseft dat dat iets diep vanbinnen al veel barsten vertoont en op het randje staat van een afgrond...
Datum:
18-09-2011
Naam:
Leander
Leeftijd:
29
Provincie:
België

pijn

ik heb veel mee gemaakt. en zelfmoord zit in mijn hoofd. maar ik kan het niet maken. ik moet mijn leven zien te verbeter. want zelfmoord is vluchten. vluchten voor pijn. voor angst. ik wil geen angst meer hebben. ik wil geen masker meer dragen en daar ga ik beginnen voor te vechten. het is vallen en weer op staan. het zou me sterke maken. wat ik in met hoofd hou ik dit: pijn is voor even opgeven voor je helle leven.
Datum:
17-09-2011
Naam:
wildberry
Leeftijd:
15
Provincie:
Friesland

ik weet het niet meer

hallo alle maal ik zie het niet meer zitten
om dat verlegen ben durf ik geen kontakt
te legen met vrouwen en daar heb ik behoefte aan om samen wat op te bouwen
maar vrouwen zien mijn niet staan ik heb het
op alle manieren probeert ik weet geen andere uit weg meer door dit probleem heb ik zo veel verdriet dat het er pijn doet en het word alleen maar erge er zijn ook nog aderen problemen wat ik niet durf te vertellen sorry gr twan
Datum:
17-09-2011
Naam:
twan
Leeftijd:
39
Provincie:
Overijssel

Alles zit me tegen ik wil niet meer

ik ben 26 jaar en wacht al zo lang op iets wat toch nooit zal gebeuren. ik ben zwaar depressief hoe dat komt ja waar zal ik beginnen?

ik ben getrouwd nu denk je vast gelukkig
nou niet dus ik ben verliefd op iemand anders geworden via werk mijn man werkt op hetzelfde bedrijf als ik.
waar veel roddels en gezeik is en ook veel misverstanden voorkomt.

toen ik mijn man daar leerde kennen was ik gelukkig maar toen ik pas met hem had begonnen de problemen. er werkte daar een vrouw die verliefd was op hem en steeds met hem zat te flirten en te flikflooien enzo, ik had tegen hem gezegd dat ik dat niet wilden en ook dat hij niet met haar om zou gaan. maar dat deed hij wel dat deed me echt ontzettend veel verdriet elke keer trapten ik erin dat hij niet met haar om ging maar dan kreeg ik van haar te horen hoe gezellig ze het met hem had. hij sprak namelijk ook stiekem zonder dat ik het wist af met haar.

toen kwam de jongen/man werken waar ik nu verliefd op ben.
ik was wel eerlijk tegen mijn man en zei dat ik verliefd was geworden op iemand anders. dat begreep hij en nam het wel goed op.

echter het probleem bij mij is dat ik erg onzeker ben ik wil wel scheiden maar ook weer niet ik weet niet wat ik aan moet aangezien ik een kleine van 11 maanden thuis heb zitten.

verder degene op wie ik verliefd ben zegt verlegen te zijn maar dat zie ik niet de ene keer merk ik dat hij me wel leuk vind de andere keer weer niet ik word hier zo onzeker van ik wacht nu 5 jaar op hem ik zie het niet meer zitten omdat hij me niks laat merken. oke wel via cadeaus enzo geeft hij mee aan mijn man maar ja ik denk dan ze zijn van hem en niet van jou ik word daar gek van dat hij niet durft te praten ik zie het gewoon niet meer zitten.


ook zijn er andere problemen waarom ik dood wil.

op mijn werk zit ik op een nogal saaie afdeling waar niemand met me praat, ik praat wel maar het moet wel van 2 kanten komen. en ze zijn allemaal chagerijnig. verder werkt ook degene die ik leuk vind daar maar daar heb ik nu inmiddels problemen mee hij is niet duidelijk hij maakt me gewoon gek.
hij lacht wel naar me maar toch waarom vraagt hij me niet gewoon dit is 5 jaar al aan de gang en ik trek dit niet meer.

ik wilden overplaatsing vragen naar een andere afdeling maar dat mocht niet terwijl ik echt depressief ben niemand begrijp hoe ik me voel de leiddinggevende ook niet die is pas nieuw een vrouw maar hoorden van collegas dat ze niet goed naar je luisterd en je niet begrijpt als je iets hebt. ik ben nooit overgeplaats en wil het heel graag! andere mensen lukt het wel maar waarom dan niet bij mij?

ik moet 2 dagen werken terwijl ik zwaar depressief ben. andere mensen die ziek zijn of wat dan ook mogen korter werken maar ik moest meteen pats boem hele dagen werken. ik huil ook best veel ik mis die kleine kon jammer genoeg niet thuis blijven wat ik wel graag wilden.

wat me ook depressief maakt is dat ik in een kleine woning woont, alles is krap en klein verhuizen lukt jammer genoeg niet. want heb een koopflat waar ik maar niet vanaf komt.
het ziet er meer uit als een soort kraakpand.

ook heb ik problemen gehad met de verloskundige die zei dat mijn kind afgenomen zou worden als ik het niet goed zou verzorgen. maar hoe kan zij dat nou weten? ik werk wel op een speciale werkplaats maar ik mankeer niks mensen denken gelijk van oh als je daar werkt mankeer je wat maar dat is niet waar ik had het bij mijn vorige werk ook niet zo naar mn zin en toen heb ik een tijd thuisgezeten maar moest weer gaan werken en werk nu dus op die speciale werkplaats tussen mensen die iets mankeren.

dus daar ben ik ook zwaar depressief van geworden door die verloskundige ook had ze zonder dat ik en mijn man het wisten achter onze rug om hulp geregeld waar ik het niet mee eens was!
want hulp is alleen voor mensen die echt het niet aan zouden kunnen. maar ik kan het wel aan, want ik heb zo vaak op mijn nichtjes en mijn kleine neefje gepast dus dit is echt onzin.

verder stop ik er over want ik merk dat ik nu weer straks in tranen gaat uitbarsten.

ik had dus een leuke tijd met die kleine moeten hebben maar door die verloskundige heb ik dat niet gehad en nu op het werk doen ze ook rot tegen mij dat het allemaal niet kan.
terwijl het andere mensen wel luk.

ik heb ook ver voor die kleine kwam al aan zelfmoord gedacht maar was er nog niet echt mee bezig

ik heb al een aantal keren zelfmoord pogingen geprobeerd oa mezelf verwonden met mes maar dat lukt niet ook mezelf wurgen

ik weet gewoon niet wat ik moet doen maar dit hou ik niet lang vol

en ik ben ook niet echt een makkelijke prater.

want als ik dingen vertel begrijpen ze niet hoe ik me voel.

de enige die het weet is mijn man. maar die zegt telkens dat doe je niet.

oke ik heb een lieve familie en een lief zoontje maar ik zie het echt niet meer zitten alles zit me tegen heb elke dag wel huilbuien en praten helpt niks tenzij er echt iemand is die me begrijpt en me kan helpen om dit alles op te lossen zodat ik gelukkig word want nu ben ik echt ongelukkig en zwaar depressief en ik wil gewoon dood rust geen pijn en verdriet meer dat wil ik op dit moment

marcella

Datum:
17-09-2011
Naam:
marcella
Leeftijd:
26
Provincie:
Zuid-holland

ik wil hulp

ik ken een meistje het is mij vrindin zij mag niet bij mij zijn om dat er leeft tijd versuel is ik ben er 25 en zij is er 14 maar ik hou zo veel van haar en zij ook van mij zij heeft probeelmen thuis ook en het gaaat ook over mij zij denk aan zelfmoord en ik wil haar niet verlies maar het word moeilijk en ik weet het ook niet meer ik weet als ik haar verlies wil ik er ook niet meeer zijn kan een mij raad geef of zo
Datum:
17-09-2011
Naam:
nicola
Leeftijd:
25
Provincie:
België

waarom?

heei ik had ooit zelfmoord poginngen en ik heb het ook 4x geprobeerd maar lukte niet

nu heb ik al 3 maanden niets meer want ik was naar een speciaal school gegaan

zonet heb ik ruzie gekregen met me ouders me vader heeft me uitlopen schelden en me zus ook en ze hebben naar me lopen schelden
het eerste wat ik nu wil doen is zelfmoord plegen maar durf niet meer
ik ga misschien wel weg lopen

wie wilt me hlpen?
Datum:
16-09-2011
Naam:
daan
Leeftijd:
14
Provincie:
Flevoland

schoonzusje

Rien, ik mis je! Bijna 5 jaar geleden ben je bij ons weg gegaan. En het gemis is nog steeds voelbaar. We hebben een weg gevonden om door te gaan met ons leven. Toch mist er wel een deel van ons en dat ben jij!
Je kleine zus heeft een vriendje! Zo grappig te zien op hyves. En wat zou ze dit graag met je delen. Helaas het kan niet meer.
Je mannetje verwacht samen met zijn vrouw een derde kindje. O zo spannend want we hopen op een meisje! Zij maar ikke ook!! Ook al zijn de jongens ook heerlijke mannetjes!

Rien, ik heb je ooit iets beloofd en als het in mijn leven zal mogen gebeuren staat mijn belofte er nog steeds! Al verstreken de jaren die belofte kom ik na zodra dat kan.

En mensen veroordeel iemand niet te snel die niet meer verder kan in het leven. Maar laten we ook niet te makkelijk denken over deze keuze want de achterblijvers hebben ontzettend veel verdriet en hebben soms voordurend de angst dat andere in hun omgeving ook een einde eraan maken.
Ik zelf heb deze angst ook een hele tijd gehad en soms nog steeds.

Een mensenleven is kostbaar en door God gegeven.

xxx

Rianne
Datum:
16-09-2011
Naam:
Rianne
Leeftijd:
36
Provincie:
Zuid-holland

lieve jurre

mijn jongste zoon jurre besloot 26 dagen geleden uit het leven te stappen, mijn leven als moeder kan en zal nooit meer hetzelfde zijn, ik heb tenslotte een deel van mezelf aan de dood afgegeven,hij sas nog maar pas 22 maar kon het leven niet meer aan, op geen enkel moment heb ik hem ook maar 1 verwijt gemaakt, ik begrijp mijn kind dat hij dit leven in deze maatschappy niet meer aankon, maar pijn dat het doet, ik hoop met gans men moederhart dat hij nu de rust gevonden heeft die hij hier bij ons niet kon vinden, vaarwel men allerliefst zoon...slaap zacht...
Datum:
15-09-2011
Naam:
marleen
Leeftijd:
52
Provincie:
België

Mijn leven is 1 grote k*tzooi!

Hallo allemaal,
Het begon allemaal van kleins af aan. Mijn vader was lid van een extreme kerk(nu nog actief in een kerkelijke pol. partij), en daar zijn dingen met mij gebeurd die ik nooit heb kunnen accepteren. Dingen waarvan ik dacht dat het normaal was, zoals het betasten van mijn eigen vader of laten betasten, bleek toen ik 13 was niet meer normaal te zijn. Ook ben ik verwaarloosd als kind, geslagen, alleen gelaten, en liefde heb ik helemaal nooit gekregen.

Ondanks alles heb ik mijn vwo diploma gehaald, en vervolgens een universitaire opleiding gevolgd. Ook begon ik met pokeren, en niet geheel onverdienstelijk. Ongeveer 2 jaar geleden won ik het waanzinnige bedrag van €290.000,-. Sindsdien ben ik gokverslaafd, en na een paar maanden was alles op, en als klap op de vuurpijl bij iedereen schulden. Elke maand leen ik van mensen tot grote ergernis van mijn "vrienden".

Wat ik er ook bij vergeet te vertellen, is dat ik misvormt ben. Mijn achterhoofd is ongeveer 2 maal zo groot als die van een normaal persoon. Onschuldige dingen als "paardenkop" enzv, kunnen mij helemaal kapot maken.

Nu 2 weken geleden, heb ik alles onder ogen moeten zien: Mijn uiterlijk, mijn gokverslaving, mijn gokschulden, het misbruik van mijn vader en de kerk waar m'n vader toen zat, het is allemaal te veel geworden. Ik heb een poging gedaan tot zelfdoding, maar tijdens het schrijven van de afscheidsbrief ben ik onwel geworden, waardoor de mensen wisten wat ik van plan was. Ik stond even onder toezicht, maar woon nu weer in Utrecht, op mezelf. Elke avond heb ik het gevoel dat ik mezelf van kant ga maken, elke avond weer.

Via deze weg wil ik mijn verhaal op papier zitten, misschien dat dit mij helpt.

Groeten,

MdG
Datum:
15-09-2011
Naam:
MdG
Leeftijd:
28
Provincie:
Utrecht

Zoals het hoort

Ik ben opgevoed met het een idee. Jarenlang wordt van mij verwacht wat ik ga doen. Ik wil niet meer, ik wil een vriendin die niet is zoals het hoort, ik wil een leven waarin ik kan doen wat ik wil, zonder diploma. Mijn opvoeding heeft me onzeker gemaakt, wanneer ik een meisje of vrouw leuk vind is het op het begin vaak goed, maar na een week verkloot ik het enkel en alleen door mijn onzekerheid. Omdat ik niet durf thuis te komen met een meisje dat de wereld rond wil reizen. Ik kan alleen met iemand aankomen die zsm wil trouwen en samenwonen. Huisje boompje beestje, alleen maar in het belang van de familie. Soms denk ik wat doe ik hier nog? En vaak genoeg heb ik op het punt gestaan om te springen.. Het wordt nu wel eens tijd, maar nee ik ben te laf. Gelukkig misschien maar het maakt mij er niet gelukkiger op...
Datum:
15-09-2011
Naam:
Karel
Leeftijd:
21
Provincie:
Noord-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.