Levensverhalen (pagina 476)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

@ zelfmoord !

ik wil zelfmoord plegen maar ik weet niet hoe ik heb het vaak geprobeert maar het doet echt pijn !
ik haat het leven
ik heb geen vrienden.
iedereen laat me in de steek
ik ga naar school en als ik thuis ben zit ik glijk de hele dag achter de pc ik doe niks anders! ik heb geen vrienden en ik doe nooit iets leuks ofzo .
ik heb Zeikouders
ze doen niks anders dan de hele dag & nacht zeike !
Echtwaar ik wil van deze wereld af !
ik weet zeker dat niemand op m'n graf komt.

x
Datum:
25-09-2011
Naam:
dominic
Leeftijd:
12
Provincie:
Gelderland

Het hoeft niet meer van mij

Mn leven lang heb ik al wel depressie-aanvallen , maar die gingen altijd wel weer weg na een paar dagen . De laatste tijd niet ... Ik zit enorm vast in mn denken , ben lusteloos en heb geen vertrouwen in de toekomst . Mn werk boeit me eigenlijk al jaren niet meer , maar heb ook geen idee wat ik wel leuk vind . In mn jeugd had ik een minderwaardigheidscomplex , ik was al vroeg lang en stak overal bovenuit bij mn klasgenoten , terwijl ik nooit op wilde vallen . Ik kon daar moeilijk mee omgaan .

5 maanden geleden heb ik een leuke meid leren kennen , het ging van begin af aan met ups en downs , maar goed dat komt vanzelf wel goed , dacht ik . het was inmiddels voor de 2e keer afgelopen tussen ons , toen we het kort erna weer probeerden . Het ging nu beter dan ooit , het spatte er van af , tot ik ineens moeilijk kontact kreeg met haar . Ik snapte er niks van . Een paar dagen later had ik haar aan de telefoon , ze voelde zich niet verliefd en wou dus ook niet doorgaan met ons . Kon ik best respecteren . Alleen kwam het als donderslag bij heldere hemel .

Het is niet de reden van mn depressie , maar het heefd de boel getriggert . Heb geen rust meer in mn kop , denk veel aan een einde . Als je er niet meer bent , heb je nergens last meer van . Er is niks meer . Voor familie en vrienden zal het keihard zijn , maar iedereen is eigendom van zichzelf met eigen beslissingen . Heel egoistisch , ik weet het . maar zo werkt het voor mij .

Heb de laatse tijd veel op sites gekeken waar zelfmoord besproken word en de drempel om het dan ook te doen word steeds lager , heb al eerder 2 pogingen gedaan , maar die waren halfslachtig .


Grtz Benny
Datum:
24-09-2011
Naam:
benny76
Leeftijd:
34
Provincie:
Gelderland

Nou is t voorbij

Mijn verhaal begon ongeveer een half jaar geleden toen ik opeens een meisje op mijn werk heel erg leuk begon te vinden. Het klikte al eerder goed tussen ons en we waren al een soort van vrienden. Ik wou haar eerst niet leuk vinden en verzette me ertegen maar na een maand gaf ik het op ik ging voor haar. En het leek me steeds beter met haar te lukken dus vroeg ik haar (heel zenuwachtig) via msn mee uit. Het duurde erg lang voor ze reageerde en begon bang te worden voor iets...en ja hoor mijn angst kwam uit en ze vroeg 'maar je vind me toch niet leuk he?' ik dacht wat moet ik nu zeggen en zei dat dat niet zo was (ik had daar later spijt van). maanden later leek het nog beter te gaan zoveel als we samen lachten en plezier hadden en zelfs me beste vriend (die toen nog niks wist) zei jullie passen goed bij elkaar. Maar toen ineens stond er in haar msn naam een hartje ik werd bang. Me beste vriend vertelde me later dat zei tegen hem had gezegt dat ze iemand leuk vond iemand van school. maar gelukkig bleek deze jongen haar niet leuk te vinden en zo had ik 2 weken weer hoop. Toen kwam de volgende die zei leuk vond. T ergste nog dit vertelde ze mij persoonlijk en nu 2 weken later na allemaal hartjes en lieve berichtjes te hebben gezien zag ik ineens een zoenfoto van die twee. Dit kwam zo hard aan ik weet niet hoe ik verder moet ik wil niet meer..........
Datum:
23-09-2011
Naam:
onbekend en zal je niet weten ook
Leeftijd:
16
Provincie:
Anders

(on)achuld

tja , je wordt geboren en gaat meteen dood...Je wordt gered en waarom? Opdat andere mensen jou kunnen pijnigen, mishandelen, mollesteren en proberen te vermoorden. Niemand maar ook niemand die luisterd,. Altijd maar weggestuurd worden of het nou scholen zijn of huurhuizen. overal deed de politie niets dan alleen MIJ de schuld geven. ellelange gekkentesten afgelegd en nog moesten ze meer meer meer. Ik blijk hoogbegaafd te zijnn. tot woede van de politie. ik mag nergens aangifte doen ik moet eerst mar bekennen. WAT MOET IK BEKENNEN....IK BEN SLACHTOFFER EN GEEN DADER. ik kan er boeken col over laten schrijven maar geloven de schrijvers je weer niet. de politie pleegt discriminatie en obstructie. en anderzijds is er geen advocaten te vinden die civiel en strafrecht in 1 pakket heeft zitten.
zelfs al mijn honden zijn mishandeld. dit houd pas op als ik een moord gepleegd heb zoals de politie wil of zelfmoord heb gepleegd. de burgemeester wrkt ook niet mee. Mijn familie begrijpt het ook niet. ga weg blijf hier.altijd weer. ik mag niet vriend hebben, mag niet trouwen....waarom....
daar het nu welletjes is zocht ik dus een side over snelle zelfmoord en kwam op jullie side uit via google.
waarom moeten slachtoffers medicijnen vreten en niet de mishandelaars. waarom zijn mishandelaars WEL NORMAAL en het slachtoffer niet? had me dood gelaten bij mijjn geboorte.......had ik dit niet elke dag uur in uur uit hoeven mee te maken.

mijn verhaal is eindeloos lang.......niemand wil toch horen of lezen dus kap er maar weer mee. ze hoeven nooit te zeggen ik wist het niet, als ik alle namen op zou moeten schrijven vind iedereen het veel. Maar dan is dat vele pas 1 keer het is niet te bevatten wat uren en uren mishandeling is als je het niet meegemaakt heb. nergens mag je namen kwijt maar ze mogen wel alles uitvreten met jou.............de man uit de 2e kamer had gelijk, de een mag alles zeggen en dan doen ze niets en de ander mag niets zeggen want dan krijgt hij de hele media en 2e kamer op zijn nek. etcetcetcetc
Datum:
23-09-2011
Naam:
bedenk er maar een
Leeftijd:
45
Provincie:
Friesland

Ego gia ten

Eerst had ik nog wel het gevoel dat het leven zin had en dat ik het zin kon geven, zowel voor mezelf als mijn directe omgeving, als ik er maar voor ging. In zulke illusies geloof ik allang niet meer. Dat over een kleine plus tien jaar. Er komt een punt waarop de pijn van separatie zo ondraaglijk wordt, dat deze implodeert. Wat overblijft is een emotioneel vacuum. Een continuum van absolute apathie. Emoties, en het vermogen om zich empathisch te verhouden, te verbinden, tot anderen, is het enige wat het leven draaglijk maakt. We zijn per slot van rekening allemaal alleen met onszelf, ook al zijn we gehuwd, verloofd, of anderszins geengageerd. Zonder dat, in welk opzicht is onze existentie, in subjectieve en objectieve zin, dan meer dan een kosmische klucht?

Aandrachttrekkerij? Nonsens. Geen zelfmedelijden, geen dikdoenerij. Al dat rest is bitterheid. Onverschilligheid. Wrok. Als ik stervende ben, dan kan dat doen in absolutie. Wetende dat het geen biet uitmaakt. En dat ik er niet toe doe.

Mijn naam, geschapt uit de annalen der geschiedenis en vergeten. Gereduceerd tot de vorm waartoe we allen onverbiddelijk in opgaan, het absolute niets.
Datum:
23-09-2011
Naam:
Asmodeus
Leeftijd:
23
Provincie:
Friesland

slappe zak

als ik niet zo'n slappe zak was, had ik het allang gedaan.
Meerder malen, met dat touw op het balkon gestaan, maar heb het lef niet.
En dat nog wel voor iemand met zo'n grote bek.
Als ik niet zo'n slappe zak was, kon ik stoppen met drinken en het verdrinken in zelf medelijden.
Maar ergens wint de ellende het, van de mooie momenten.
Als ik niet zo'n slappe zak was, zat ik n u niet alleen achter mijn laptop, maar was ik bij mijn grote held en trots, mijn zoon van 3.
Maar omdat niet alleen ik, maar blijkbaar ook de mensen om me heen mij een slappe zak vinden, is dit de beste oplossing.
Nu is hij nog op een leeftijd, dat hij me kan vergeten........................
Datum:
23-09-2011
Naam:
papa van mijn held
Leeftijd:
30
Provincie:
Zuid-holland

Beste allemaal

Wat je ook voelt de diamant in jullie blijft draaien. Ontarm de drama van je bestaan in al zijn absurditeit. We verdienen respect voor onze positie als mens in het algemeen.

Wat je ook bent geworden of zal zijn, ik zie en respecteer de diamant in jullie op een onvoorwaardelijke wijze. Ik ben niet iemand die het antwoord gevonden heeft, anders was ik hier niet. Maar het heeft mij geholpen om zo te kijken. Spring naar leven, kies voor leven tot het genoeg is.

Dan wanneer je gevochten heb zonder jezelf te verliezen, wat mij wel is overkomen. Kan je er altijd nog een eind aan maken. Heb het drie jaar uitgesteld en nog steeds blij dat ik leef. Hoop binnenkort problemen op te lossen anders hou ik het niet uit.

Vannochtend was mijn donkerste uur. Stond op het station kijken of ik kon springen, ik kan het. Ben niet bang meer voor de trein. Maar de afschuw is het niet waard voor niemand. Ik wordt aangeklaagd omdat ik niet werd gehoord voor mijn hulpvraag terwijl ik dit zeker wist.

Ik ben doorgedraaid en heb zo lang vervelend gedaan tot ik wel gehoord wordt. Dit klinkt natuurlijk absurd, maar wat kan ik anders doen als ik de hulp van andere nodig heb. Ik ben geen arts of specialist.

Ingewikkeld verhaal en het is inclusief een ruzie met mijn voormalig psycholoog. Eerste keer in mijn leven dat ik echt woedend ben geweest en met justitie in aanmerking ben gekomen. Ik durf niet meer naar psychologen, want ik vertrouw ze niet. Heb inmiddels 14 stoornissen, geen is eenduidig en allemaal tegenstrijdig.

In plaats dat ze luisteren laten ze je lijden. De één zegt dat het wel kan dat ik last heb, de ander niet. Als je niet klikt met een hulpverlener, zoek een ander.

Bij mij wordt het een juridische strijd die ik ga winnen en verliezen. Maar als ik ga zal ik niemand pijn doen, slechts een rapport schrijven en een doorn blijven die het verhaal op internet zal publiceren bij mijn dood.

Ondertussen zoek ik contact met wetenschap of de mens wel of geen keuze heeft vanwege geboorte en omstandigheden. En een arts voor mijn lichamelijke klachten.

Wil vechten voor compassie, vind heel Nederland de politiek naar de verdommenis en veel het moraal en de cultuur. Kan niet normaal televisie kijken zonder onzin te zien, gelukkig heb ik nog mijn eigen innerlijke wereld waar ik nog kan genieten.

Wou dat mensen mij met respect hadden behandelt zoals ik mensen altijd behandelt heb tot nu toe. Vind het erg wat ik had gedaan, wou dat ik het terug kon draaien. Ook wat de persoon in kwestie heeft gedaan.

Het is moeilijk loslaten als je onrecht voelt aangedaan, het voelt als een hete kool in je hart. Het blijft binnen omdat ik een ander geen pijn wil doen. Ik speel met deze emotie, ik pak het en gooi het rond. Net als mijn angst en depressie.

Dus als je hoop hebt en dat is de sleutel voor depressie, gebruik het dan. Zoek een oplossing of wordt een held. Respecteer jezelf en bescherm jezelf in deze moeilijke positie als mens. Over mij hoef je geen zorgen te maken. Zoek alle positieve op, geen slechte karma.

Je mag mens zijn, alle emoties zijn van jullie. Laat je niet gek praten, denk niet dat je gek bent. Het leven is abnormaal dus zo ziek kan je niet zijn.

Misschien is dit alles niet goed wat ik schrijf. Zie het als een vorm van compassie. In een wereld die in brand lijkt te staan is het mooi te bedenken dat er nog een aantal mensen zijn die het proberen te blussen.
Datum:
23-09-2011
Naam:
Bert
Leeftijd:
24
Provincie:
Noord-holland

einde?

ik weet gewoon niet waar te beginnen, elke dag huil ik in de nacht in mijn bed stiekem zodat niemand het kan horen. de ochtend doe ik net alsof e rniks aan de hand is en ga ik na school, maar wel uitziend als een vrouw van in de 60. ik heb geen kracht meer om andere dingen te doen, tegen mijn vrienden doe ik netalsof er niks aan de hand is. terwijl ik helemaal kapot ben van binnen lach ik toch naar buiten. hoelang kan ik dit noch volhouden? ik heb al vaker zelfmoord geprobeerd maar durf het niet lukt niet. armen doorsnijden proberen te verstrikken. maar lukt niet. wil een andere oplossing/ waarom houd hij niet van me waarom ik kan er niet meer tegen ben uitgescholden van a tot z door de man van wie ik hou! ik zit nu met de gedachten of ik lelijk ben of ik te dik ben, maar je hoort iemand toch niet op zijn uiterlijk te beoordelen innerlijk is toch belangrijker? ik voel me gewoon iedere dag zwakker worden! ik wil hem terug maar hoe? kwil ook geen pijn meer wat moet ik nou doen ik wil niet meer verder...
Datum:
22-09-2011
Naam:
lale
Leeftijd:
21
Provincie:
Overijssel

verdrietig

ik ben verdrietig omdat niemand me kan helpen ik weet niet bij wie ik moet zijn om verder te leren ik wil veel geld verdienen maar weet niet hoe het moet kan iemand me helpen want anders denk ik dat ik toch maar zelfmoord ga plegen omdat het toch geen zin heeft om te leven zonder geld
Datum:
21-09-2011
Naam:
geheim
Leeftijd:
18
Provincie:
Gelderland

kijk eens naar de andere verhalen.

er zijn veel erge verhalen hier onder geplaast. vreselijk. sommige ook nog echt zo jong.( ik ben snel volwassen geworden)
maar eigenlijk zouden we gewoon samen moet zijn. zo veel mensen hebben zo veel pijn en verdriet. waarom kan niet iedereen elkaar gelukkig maken.
waarom worden mensen buiten gesloten?
zijn ze te goed?

Datum:
21-09-2011
Naam:
anoniem
Leeftijd:
15
Provincie:
Anders

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.