Levensverhalen (pagina 475)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

In mijn dromen ben ik echt gelukkig

Ik ben een geadopteerde vrouw en daarmee begint mijn verhaal eigenlijk.
Op mijn 3de kwam ik naar Nederland.
Ondanks superlieve adoptieouders heb ik mij altijd ontheemd gevoeld.
Ook nu nog heb ik het gevoel dat ik nog steeds en altijd ''onderweg'' ben, ik eigenlijk nooit thuis ben gekomen.
De slechte start in mijn leven hebben mij gemaakt wie ik ben namelijk dat ik mij niet kan binden met anderen en misschien ook daarom moeilijk met het leven.
Ik ben een paar jaar geleden opgenomen geweest op de psychiatrische afdeling van het ziekenhuis omdat ik ook toen geen uitweg meer zag.

Ik ga struikelend door het leven zo zie ik dat, met vallen en opstaan probeer ik vol te houden en voor wie?
Niet zozeer voor mezelf, maar voor de mensen van wie ik hou.
Voor mezelf hoeft het vaak niet meer en ik vind het een geruststellende gedachte dat het leven eindig is.
En ja er gaat geen week voorbij dat ik mij afvraag waarvoor ik nu eigenlijk leef, mijn toekomst lijkt zo zinloos, ik werk en ga weer naar huis that's it.
Ik heb geen relatie , maar ik mis het ook niet, zo vind ik het heerlijk om alleen te zijn.
In een een relatie zal ik mij gevanhgen voelen of doodgewoon ik kan het niet, iemand zo dichtbij te laten.
En nee ik ben niet eenzaam.
Maar toch als ik niet geadopteerd was geweest denk ik dat ik een andere persoon was geweest.
Ik had weliswaar minder kansen gehad in het leven, maar ik denk dat ik in mijn ziel gelukkiger was geweest..

Liefs mij
Datum:
28-09-2011
Naam:
D.
Leeftijd:
30
Provincie:
Overijssel

Hoe het allemaal zo ver is kunnen komen

Hoi,
Ik ben altijd al een heel onzeker meisje geweest. Ik ben opgegroeid bij mijn overgrootmoeder nadat m'n vader gestorven is omdat het bij m'n moeder niet zo goed lukte. De jaren dat ik echt nog kind was (0 - 10j) was ik wel vrij gelukkig, was een heel verlegen kind, maar ik ging naar een dorpsschooltje waar weinig kinderen zaten, en had dus wel een vrij beperkte vriendengroep. Maar ik was kind, ik loopte, rende, lachtte, fietste.... Tot ik in m'n pubertijd kwam (11- 12j) Ik werd dik, gaf niet zoveel om m'n persoonlijke hygiene, was nog steeds heel verlegen. Ik moest toen ook veranderen van school want ik moest naar het middelbaar. Dat was wel een grote school, met veel kinderen. Te veel kinderen. Niemand vond me leuk, maar niemand viel me lastig. Tot ik onwel geworden was op de bus, toen kende iedereen mij als 'kotsmeisje'. Ik voelde me toen heel slecht, maar besloot te volharden. Rond m'n 14 ben ik kunst gaan volgen, weer andere school dus. Daar is het goed misgegaan, ik was veel te verlegen en vond mezelf daar nog minder passen. Ik praatte werkelijk met niemand. Halverwege het schooljaar heb ik mijn eerste zelfmoordpoging ondernomen. Toen werd ik door m'n moeder gered. Ik had haar beloofd zoiets nooit meer te doen dus ik besloot verder te leven, met heel diepe pijn. Ik ben toen cannabis gaan gebruiken, iets waar ik tot op vandaag nog niet van af ben, terwijl ik wel weet dat dit mijn depressieve gevoelens nog meer benadrukt. Maar de werkelijkheid is, dat ik helemaal niet ben wie ik wil zijn, vanbinnen voel ik me een jongen. En ik weet... Je kan de stap zetten naar transexualiteit.. Maar hoe moet het dan verder? Hoe gaat mijn familie daarop reageren? En de kleinburgerlijke inwoners van mijn belachelijke dorp? Nee daar heb ik ook geen in zin. Ik heb daardoor ook nooit een vriend gehad, omdat ik alleen op meisjes val. En neen ik ben niet lesbisch. Ik ben heteroseksueel want binnenin voel ik me een jongen. Nu ben ik 19, en heb ik echt het gevoel dat ik vastzit in een vicieuze cirkel. Ik kan niet gelukkig zijn omdat ik niet ben wie ik zijn wil, als ik word wie ik zijn wil ga ik me druk maken om wat anderen ervan zeggen en ook die druk ga ik niet aankunnen, dus ben ik weer ongelukkig. Ik ben ook ontzettend verliefd op een meisje, maar 't is helemaal niet wederzijds, nogtans is zij de enige waar ik me niet verlegen of onzeker bij voel. En heel weinig mensen of eigelijk geen, hebben de gave om mij wat losser te maken. Dus ik ben ervan overtuigd dat ik nooit nog zo iemand als haar zal vinden. Ik wil dood.
Datum:
27-09-2011
Naam:
Anoniem visje
Leeftijd:
19
Provincie:
Anders

Geen toekomst, geen uitweg

Hallo, al een tijdje heb ik zitten lezen wat mensen en vooral leeftijdsgenoten meemaken, uiteindelijk heb ik er toch voor gekozen om mijn gevoel met anderen te delen.

Ik ben Al sinds kleins af aan best dik geweest, rond m'n 7 a 8e begon het steeds erger te worden. Mijn moeder is verslaafd aan heroine voor mijn geboorte al, dat betekend dat is verslaafd ben geboren.Ze kon niet stoppen met gebruiken omdat de afkickverschijnsellen me dood zou betekenen. ik heb toen ik een baby was ( ik weet niet precies hoeveel ) een aantal weken in het ziekenhuis gelegen om af te kicken als baby. Mijn vader is uiteindelijk bij mijn moeder weggegaan omdat hij vond dat hij alles beter wist, terwijl hij ook zwaar naar de klote was. Ik zie mijn vaders nauwelijks, heel soms op straat, maar dan schaam ik me voor hem omdat hij er niet al te best uit ziet. Ik woon dus met mijn moeder thuis waar ik heel erg veel ruzie mee heb sinds ik een jaar of 12 13 ben. vaak gaan het om kleine dingetjes, maar als het zo vaak gebeurt knapt er gewoon af en toe iets waarbij je denkt. nu is het genoeg ! ik heb nooit de balle gehad om ooit een mes langs me aders te halen, maar om eerlijk te zijn denk ik daar bijna iedere dag aan. Veel vrienden heb ik ook niet, Veel mensen zien iemand die dik is als een nutteloos persoon, terwijl ze niet weten wat er in sommige mensen in omgaat. Ik heb ook nooit een vriendin gehad wat me heel erg veel pijn doet, omdat ik sommige vrienden van school zien met een vriendin en die een leuke tijd hebben, vol liefde en plezier. waarom heb ik dat niet? waarom moet altijd alles zo slecht zijn? Ook op straat lopen doet me pijn, iedereen die me aankijkt denk ik van ooh die zal me wel afschuwelijk vinden, terwijl ik een redelijke lieve jongen ben. Ik heb vaak zitten denken Wat echte liefde betekend, maar dat gevoel hebben dat ik dat nooit zal voelen, doet erg veel pijn !! niks gaat goed, school niet, waarmee is ben gestopt omdat ik het niet leuk vind om met andere mensen in me buurt te hebben. mischien klaag ik ook te veel ik weet het niet. elke dag die leegte, geen liefde, geen arm om je schouder, bijna elke nacht in tranen in slaap vallen.. het doet gewoon pijn :(
Datum:
27-09-2011
Naam:
A
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-holland

het leven beu zijn

kompleet alles beu zijn in je leven terwijl je alles hebt wat je maar hebben wil.
Ik heb een vaste job maar een oersaaie job.
Een job aan de overheid die oersaai is.
Zodoende kom ik dan thuis in alle eenzaamheid en neem die saaiheid mee.
Op die manier is mijn prive leven dan ook saai en sleur.
Het beste om uit die put te komen is voor mij dan ook de verlossing van de dood.
In een keer van alles vanaf zijn.
Zalig moet dat zijn.
Niks meer lijden, niks meer piekeren. Alles gedaan.
Datum:
26-09-2011
Naam:
hans
Leeftijd:
46
Provincie:
België

zelfmoord of doorleven?????

ik ben een meisje van 13 jaar oud,
mijn ouders zijn gescheiden.
ik heb het nooit goed met me moeder kunnen vinden.
toen ik 4 was ging me vader weg en me broer die nu 17 is heeft me altijd gepest.
hij deed me pijn en maakte me helemaal kapot en mijn moeder was er nooit om me te troosten.
nu sinds 3 jaar woont ze samen met een 1 of andere (...).
mijn moeder is nu bi en haar vriendin zit overal tussen ik krijg heel snel ruzie met haar omdat ze zich overal mee bemoeit.
en omdat ik ruzie met haar heb, heb ik ruzie met me moeder.
bij me vader is het ook niet altijd even leuk.
hij zei van de zomervakantie dat hij zelfmoord ging plegen en hij werd helemaal gek.
een andere keer kwam ik snachts naar de woonkamer en toen zat hij op porno sites.
dat geeft mij ook geen goed gevoel.
op school gaan mijn cijfers flink achteruiten ik heb ook telkens gezeik met 'vriendinnen'.
het lijkt gewoon alsof ik nergens naar toe kan.
maandag de 26e (morgen) moet ik een inteken gesprek houden bij erasmus omdat ze me bij lucertis niet kunnen helpen.
en een heleboel mensen zeggen dat het allemaal mijn schuld is.
ik heb ook een paar keer in me arm gesneden.
ik weet niet of ik echt dood wou of ik deed het om een klein beetje aandacht te krijgen.
hoe dan ook ik zie het niet meer zitten en ik kan wel janken gek worden schreeuwen.
vor mij ziet het eruit dat ik geen steun heeft en dat het nooit meer goed komt.
wat heeft het leven voor mij dan nog zin?
Datum:
25-09-2011
Naam:
lucienne
Leeftijd:
13
Provincie:
Zuid-holland

ik haat mijn leven

ik was jong ik was 10 en mij ouders waren gescheiden en toen vond mijn moeder een vriend en die was heel lief maar als ik iets verkeert dee sprak mijn moeder me aan en Dat vond ik niet leuk ze was heel boos en aleen maar om indruk te maken op haar vriend en ik zocht toen al zo'n website maar dat vond ik niet maar nu heb ik het wel gevonden ik voel me al een stuk beter!
Datum:
25-09-2011
Naam:
jan
Leeftijd:
28
Provincie:
België

@ zelfmoord !

ik wil zelfmoord plegen maar ik weet niet hoe ik heb het vaak geprobeert maar het doet echt pijn !
ik haat het leven
ik heb geen vrienden.
iedereen laat me in de steek
ik ga naar school en als ik thuis ben zit ik glijk de hele dag achter de pc ik doe niks anders! ik heb geen vrienden en ik doe nooit iets leuks ofzo .
ik heb Zeikouders
ze doen niks anders dan de hele dag & nacht zeike !
Echtwaar ik wil van deze wereld af !
ik weet zeker dat niemand op m'n graf komt.

x
Datum:
25-09-2011
Naam:
dominic
Leeftijd:
12
Provincie:
Gelderland

Het hoeft niet meer van mij

Mn leven lang heb ik al wel depressie-aanvallen , maar die gingen altijd wel weer weg na een paar dagen . De laatste tijd niet ... Ik zit enorm vast in mn denken , ben lusteloos en heb geen vertrouwen in de toekomst . Mn werk boeit me eigenlijk al jaren niet meer , maar heb ook geen idee wat ik wel leuk vind . In mn jeugd had ik een minderwaardigheidscomplex , ik was al vroeg lang en stak overal bovenuit bij mn klasgenoten , terwijl ik nooit op wilde vallen . Ik kon daar moeilijk mee omgaan .

5 maanden geleden heb ik een leuke meid leren kennen , het ging van begin af aan met ups en downs , maar goed dat komt vanzelf wel goed , dacht ik . het was inmiddels voor de 2e keer afgelopen tussen ons , toen we het kort erna weer probeerden . Het ging nu beter dan ooit , het spatte er van af , tot ik ineens moeilijk kontact kreeg met haar . Ik snapte er niks van . Een paar dagen later had ik haar aan de telefoon , ze voelde zich niet verliefd en wou dus ook niet doorgaan met ons . Kon ik best respecteren . Alleen kwam het als donderslag bij heldere hemel .

Het is niet de reden van mn depressie , maar het heefd de boel getriggert . Heb geen rust meer in mn kop , denk veel aan een einde . Als je er niet meer bent , heb je nergens last meer van . Er is niks meer . Voor familie en vrienden zal het keihard zijn , maar iedereen is eigendom van zichzelf met eigen beslissingen . Heel egoistisch , ik weet het . maar zo werkt het voor mij .

Heb de laatse tijd veel op sites gekeken waar zelfmoord besproken word en de drempel om het dan ook te doen word steeds lager , heb al eerder 2 pogingen gedaan , maar die waren halfslachtig .


Grtz Benny
Datum:
24-09-2011
Naam:
benny76
Leeftijd:
34
Provincie:
Gelderland

Nou is t voorbij

Mijn verhaal begon ongeveer een half jaar geleden toen ik opeens een meisje op mijn werk heel erg leuk begon te vinden. Het klikte al eerder goed tussen ons en we waren al een soort van vrienden. Ik wou haar eerst niet leuk vinden en verzette me ertegen maar na een maand gaf ik het op ik ging voor haar. En het leek me steeds beter met haar te lukken dus vroeg ik haar (heel zenuwachtig) via msn mee uit. Het duurde erg lang voor ze reageerde en begon bang te worden voor iets...en ja hoor mijn angst kwam uit en ze vroeg 'maar je vind me toch niet leuk he?' ik dacht wat moet ik nu zeggen en zei dat dat niet zo was (ik had daar later spijt van). maanden later leek het nog beter te gaan zoveel als we samen lachten en plezier hadden en zelfs me beste vriend (die toen nog niks wist) zei jullie passen goed bij elkaar. Maar toen ineens stond er in haar msn naam een hartje ik werd bang. Me beste vriend vertelde me later dat zei tegen hem had gezegt dat ze iemand leuk vond iemand van school. maar gelukkig bleek deze jongen haar niet leuk te vinden en zo had ik 2 weken weer hoop. Toen kwam de volgende die zei leuk vond. T ergste nog dit vertelde ze mij persoonlijk en nu 2 weken later na allemaal hartjes en lieve berichtjes te hebben gezien zag ik ineens een zoenfoto van die twee. Dit kwam zo hard aan ik weet niet hoe ik verder moet ik wil niet meer..........
Datum:
23-09-2011
Naam:
onbekend en zal je niet weten ook
Leeftijd:
16
Provincie:
Anders

(on)achuld

tja , je wordt geboren en gaat meteen dood...Je wordt gered en waarom? Opdat andere mensen jou kunnen pijnigen, mishandelen, mollesteren en proberen te vermoorden. Niemand maar ook niemand die luisterd,. Altijd maar weggestuurd worden of het nou scholen zijn of huurhuizen. overal deed de politie niets dan alleen MIJ de schuld geven. ellelange gekkentesten afgelegd en nog moesten ze meer meer meer. Ik blijk hoogbegaafd te zijnn. tot woede van de politie. ik mag nergens aangifte doen ik moet eerst mar bekennen. WAT MOET IK BEKENNEN....IK BEN SLACHTOFFER EN GEEN DADER. ik kan er boeken col over laten schrijven maar geloven de schrijvers je weer niet. de politie pleegt discriminatie en obstructie. en anderzijds is er geen advocaten te vinden die civiel en strafrecht in 1 pakket heeft zitten.
zelfs al mijn honden zijn mishandeld. dit houd pas op als ik een moord gepleegd heb zoals de politie wil of zelfmoord heb gepleegd. de burgemeester wrkt ook niet mee. Mijn familie begrijpt het ook niet. ga weg blijf hier.altijd weer. ik mag niet vriend hebben, mag niet trouwen....waarom....
daar het nu welletjes is zocht ik dus een side over snelle zelfmoord en kwam op jullie side uit via google.
waarom moeten slachtoffers medicijnen vreten en niet de mishandelaars. waarom zijn mishandelaars WEL NORMAAL en het slachtoffer niet? had me dood gelaten bij mijjn geboorte.......had ik dit niet elke dag uur in uur uit hoeven mee te maken.

mijn verhaal is eindeloos lang.......niemand wil toch horen of lezen dus kap er maar weer mee. ze hoeven nooit te zeggen ik wist het niet, als ik alle namen op zou moeten schrijven vind iedereen het veel. Maar dan is dat vele pas 1 keer het is niet te bevatten wat uren en uren mishandeling is als je het niet meegemaakt heb. nergens mag je namen kwijt maar ze mogen wel alles uitvreten met jou.............de man uit de 2e kamer had gelijk, de een mag alles zeggen en dan doen ze niets en de ander mag niets zeggen want dan krijgt hij de hele media en 2e kamer op zijn nek. etcetcetcetc
Datum:
23-09-2011
Naam:
bedenk er maar een
Leeftijd:
45
Provincie:
Friesland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.