Levensverhalen (pagina 473)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Mijn levensverhaal

Hallo, ik ben Sinterklaas,

Ik ga jullie nu vertellen hoe ik denk over deze zielige wereldje.
Sinds ik weet dat ik MS heb "dat kreeg ik te horen op me 18e" begon iedereen medelijden te tonen "me zielig te vinden" wat heb ik er aan? ben altijd eerder aan de beurt met lange rijen "Best heerlijk"
Maar toch haat ik dat mensen nu medelijden tonen en toen niet.
ik ben nu 20 jaar dus ik weet het al 2 jaar dat ik een ziekte heb.
Als jullie je afvragen hoe ik ben in me dagelijkse leven? ik ben iemand die positief denkt want aan negatieve gedachten heb je niks aan.
Ik heb aan alles dat leeft schijt aan die me niet accepteert hoe ik ben.
Hoe doe ik in me dagelijkse leven? me ergste zorg is nog steeds dat ik me LaLa niet omhoog kan krijgen.
Ik ben serieus hiermee want ik ben niet zoon type die zit te treuren omdat ik een ziekte heb.
Ben blij dat ik geen A.L.S. heb dat is weer het zelfde vorm als MS maar dodelijk.
A.L.S. schakelt automatisch functies uit in je lichaam en als laatste je hersens.

Ik heb moeite met vertrouwen in mensen "Logisch kijk wat ze doen".
Ik ben zeer bijdehand, sarcastisch, droog.



Met vriendelijke groet,
De Heer Sinterklaas.
Datum:
03-10-2011
Naam:
Sinterklaas
Leeftijd:
20
Provincie:
Overijssel

zielig persoon

Ik heb altijd al aan zelfmoord gedacht. Ik ben als ik kind mishandeld door mijn moeder. Als zij al niet om me geeft wie dan wel?Ik voel me lelijk, zielig, en mislukt in het leven. Steeds vraag ik me af waarom ik niet harder of beter heb gestudeerd. Ik heb gefaald. Wat me nog tegen houdt is mijn dochtertje van 9 maanden.
Datum:
03-10-2011
Naam:
s
Leeftijd:
30
Provincie:
Flevoland

help me

hoi ik ben een jonge van 16 jaar
ik ben vroeger mishandelt door me moeder ik ben bisexueel en daar word ik mee gepest me vader ken ik niet ik heb geen vrienden en denk wat heeft het leven nog zin ik heb in me arm ge sneden uit woede ik heb 17 paracetamol`s geslikt ik heb het overleest maar ik zit nog steets niet goed in me vel
ik durf niet egt veel te praten met mensen om dat ze me dan gestoord vinden.

vriendelijke groet maik
Datum:
02-10-2011
Naam:
maik
Leeftijd:
16
Provincie:
Utrecht

leven,moe :c

het begon een goed jaar geleden, ik was een sociaal meisje
iedereen kende me. Schaamde me voor niets. Maar plots begon mijn leven te veranderen. Ik klapte dicht. ik zag letterlijk mensen uit mijn leven verdwijnen, op school ging het slecht. Dus ik verandere. Dat was een slechte keuze. Sommige mensen aanvaarde me niet zoals ik ben/was, dat vertelde ze me dan ook, ik klapte dicht werd stil en verlegen. Thuis ging het ook al slecht. ik ging niet meer naar school. En ik liep weg van thuis. Toen begonne de problemen pas echt voormij. IK zag mijn mama er ook op achteruit gaan. Ze werd depresief en ging niet meer werken. Ik werd opgepakt moest naar psychiaters en psychologen. Ik zag hoe mijn armen telkens weer krassen bij kregen. Iedereen kwets me. En ik zie mensen mijn leven binnen stappen en direct weer uit. Ik heb geen levensdoel meer. ik heb niks om nog naar uit te kijken, geen reden meer om nog optestaan. Ik zit al langer met zelfmoord gedachten. Maar ik praat er tegen niemand over, bang voor de reactie's. Maar niet bang voor de dood.
ik weet niet hoe lang ik dit nog ga volhouden...
Datum:
02-10-2011
Naam:
anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
België

ik wil niet meer veder met me leven

ik wil het niet meer heb er geen zin meer in.
in me verleden heb ik veel mee gemaakt ik moet voor me moeder zorgen tewel een moeder voor haar kind hoor tezorgen en niet ander soms maar het was zo ik moet haar vaak tegen houden om dat ze zelfmoord wilde plegen ik heb alles gezien hoe ze het6 wouw doe haar zelf snijden en haar zelf op hangen voor de trein springen maar ze leef nog steeds om dat ik haar heb tegen gehouden maar dat is niet leuk als kind mee temakken en dan heb ik ook nog een verkrachting mee gemaakt op me 13e en veel verkeerde vriendjes gehad die allen maar aan sex dacht en niet verder en me geen liefde gaf tewel ik dat wel vroeg en heb op de verkeerde pad gezetten druks en zo maar nu wil ik ook niet meer veder met me leven wand ik krijg steeds de zelfde belden terug van vroeger en dat wil ik niet meer ook al heb ik mensen die om mij geven die me willen helpen maar ik kan me leven niet meer aan dus ik zou het kunnen gaan doe ik weet allen nog niet hoe ik het ga doen en hoe ik me afscheidt brief moet makken daar zit ik nog heel hard over naar tedenken maar er komt een dag dan ben ik er niet meer dit is me verhaal
Datum:
02-10-2011
Naam:
tammy
Leeftijd:
22
Provincie:
Flevoland

Ik weet echt effe niet meet wat ik moet doen

Misschien klinkt het laf, maar zelfmoord is op het moment de enige oplossing, volgens mij. Misschien zijn mijn problemen niet erg genoeg, maar ik kan niet meer genieten van het leven. Ik zit in een vriendinnengroepje, en iedereen roddelt over elkaar. Ik ben er een tijdje geleden mee gestopt, omdat ik het echt niet meer leuk vind. Nu kirjgen steeds meer mensen uit het groepje ruzie met elkaar, en ik krijg daar altijd de schuld van, lijkt het. Ik heb of meegeroddeld, of zelf een roddel begonnen. Ik zit met 2 vriendinnen in de klas, en het lijkt net og ze me negeren en haten. Ze doen bijna alles met z'n tweetjes, en sluiten me buiten. Verder gaat het thuis ook echt kut, ik heb elke dag ruzie met mijn moeder. Ze zegt dat ik die ruzies aan mezelf heb te danken, en als ik iets vertel over mijn vriendinnen, zegt ze ook dat het mijn schuld is. Ik weet nu echt niet meer wat ik moet doen..
Datum:
02-10-2011
Naam:
Katja
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-brabant

verkrachting

toen ik 13 was weert ik verkracht door iemand van de familie en dat was niet zo fijn gevoel maar ik dacht dat ik het kon vergeten maar nu dat ik op me zelf woon krijg ik steeds me belde terug van toen ik weet niet wat ik er me moet doen dus ik denk nu veel aan zelfmoord om dat ik geen zin in heb om die belde steeds terug tekrijgen maar ik praat er veel over maar ik kan het geen plek geven en dat zal denk ik ook nooit lukken maar op een dag komt het wel dat ik het misschien kan vergeten en het een plek heb geven maar nu nee het lukt me niet en ik vertrouw jongen ook niet meer dus zo kan ik nooit meer een jonge krijgen tewel ik wel met me leven verder wil gaan ook al zeg me gevoel dat ik beter dood kan zijn dan leven maar ik doe het niet om dat ik ook nog mensen heb die wel van mij houden en daar denk ik dan wel aan als ik daar niet aan gedacht had dan was ik er nu niet meer geweest dan was ik al in de hemel geweest nouw dit is wel me verhaal meer kan ik er niet op zeggen maar weet wel mensen dat er altijd wel iemand van je hou en die je dan ook echt niet kwijt wil denk daar maar over naar.
Datum:
02-10-2011
Naam:
tammy
Leeftijd:
22
Provincie:
Flevoland

Waaroom?x(

dat het leven niet makkelijk is dat weet iedereen maar waarom kan er gewoon niet iets met ons gebeuren zo dat wij het weer zien zitten? maar neen dat geluk is ons niet gegunt. mpa heeft em opgehangen maar is net op tijd gered en had ook al 3,oo promille alcohol in zijn bloed dus hij kon al in koma graken. waar is dat eigenlijk voor nodig? al die problemen van andere mensen maken de andere mensen nog bozer of verdrietiger...zelfmoord is niet echt een oplossing ik zou zeggen als je 1 probleem hebt is het niet zo erg maar is het erger dan 20problemen. ik wil het ook doen maar mijn vriend helpt mij met moed te geven en vertrouwen maar hij weet gewoon niet dat het nog in mijn hoofd zit maar ik wil het hem niet zeggen hij is zijn pa verloren aan zelfmoord ik kan dit gewoon niet meer het gaat gewoon niet meer!!!!!! ik wil geholpen worden dit kan niet zo verder ik heb ook al littekens en er mogen er geen meer bij komen of ik kom zot er hebben al specialisten gezegt dat ze mij niet kunnen helpen omdat het te diep gaat wat moet ik dan doen toch zelfmoord plegen?! maar ik weet toh dat dat geen oplossing is maar ik wil gewoon niet meer en kan gewoon niet meer ik denk toch van mezelf dat ik het ooit zal doen! en dat ben ik zeker! x(
Datum:
02-10-2011
Naam:
Melanny
Leeftijd:
15
Provincie:
België

Life sucks!

Ik ben ongelukkig. Nu denk je zeker wie niet, iedereen heeft zo zijn momenten maar die van mijn duren al zo lang dat het precies geen einde niet meer heeft. Ik moet momenteel verhuizen maar dat zie ik al niet zitten. Ik woonde hier al heel mijn leven en opeens krijg ik te horen dat ik op een hele korte tijd weg moet. Daarnaast nog kan mijn moeder geen appartement betalen en zegt mijn vader dat we dan tijdelijk bij hem mogen wonen. Maar mijn ouders zijn uit elkaar en mijn moeder is ermee akkoord gegaan omdat ze geen andere weg ziet. Ik zie dat persoonlijk niet zitten omdat mijn vader heel erg agressief is. Daarnaast nog zit ik met mijn problemen van vroeger. Altijd gepest geweest vanwege mijn uiterlijk, altijd alleen geweest, ouders die niet naar me omkeken. Overtlaatst gaf iemand me een knuffel en dat voelde zo raar. Ik stoot mensen af omdat elke keer als ik m'n verhaal doe ze me scheef aankijken of me ineens laten vallen als een baksteen. Het doet me pijn dus om er zeker van te zijn dat ik geen pijn meer lijdt, zal ik ook niemand meer aannemen. Dat maakt het voor mij dan ook heel erg moeilijk om iemand te vertrouwen en zit ik met gevoelens die ik al 10jaar meeneem. dank je dat ik mijn verhaal hier even mocht neertypen. Maar één ding wil ik iedereen zeggen:"niemand verdient het om zo'n leven te hebben!"
Datum:
01-10-2011
Naam:
Nicki
Leeftijd:
17
Provincie:
België

Kom op!

het leven is het waard voor iedereen, gun het elkaar gelukkig te zijn want we leven met z'n alle op deze planeet en ben gelukkig.
Af en toe had ik het gevoel dat ik alles voor niets deed dat het allemaal toch geen zin had.
maar dat heeft het wel! Geluk is een recht, maar je moet ook het geluk een kans geven om jou te overkomen, je moet de zonneschijn zien die na de regenbui komt, niet alleen de natte kleren die je ervan hebt gekregen
Be happy er is te veel leuks in het leven om het te verlaten
Be happy het is het waard :)
Datum:
01-10-2011
Naam:
Harriëtte
Leeftijd:
12
Provincie:
Groningen

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.