toen ik nog jong was had ik een mooi onbezorgde jeugd..maar des te ouder ik werd hoe meer het veranderen ging...toen ik 12a13 was kregen mijn ouders steeds vaker ruzie,, mijn vader maakte vaak dingen kapot en de ruzies gingen er vaak heftig aantoe..ik ging inmiddels ook naar de hogere school, ik heb er maar 2maand opgezeten en toen ben ik er af gepest(ik was het stille meisje uit de klas die niks zei) ik ben toen naar een praktijk school gegaan wat absoluut een te laag niveau was voor mij, maar dat boeide me niks, alles herhaalde zich weer en ook van deze school ben ik afgepest, ik ben vaak van school weggelopen ik spijbelde vaker dan dat ik aanwezig was en alles ging helemaal verkeerd, mensen hadden geen vertrouwen meer in mij en ik raakte mijn vrienden kwijt, ik zat dagenlang in huis waar mn ouders ruzie maakten..ik ging kapot van binnen ik dacht dat dat het ergste wel kon zijn maar toen kwam ik te horen dat we het huis niet meer konden betalen en binnen een week het huis uit moesten het hele gezin was druk en gestrest. en wat ik ook heel erg vond is dat mijn kippen weg moesten ik zat vaak bij ze, het klinkt stom maar ik vond het fijn om met ze te praten en het leek net of zij me wel begrepen..
toen we eenmaal in het nieuwe huis kwamen en ik eindelijk mn eigen kamer kreeg (die ik voorheen met mn 2ling zus moest delen)bleef ik daar wekenlang opgesloten zitten totdat ik naar mijn nieuwe school moest ik ben in die tijd heel erg verandert ik gebruik heel veel make up betere kleding en verfde mn haar blond ik begon me super sletterig te gedragen en ik was in een klap populair. dat vond ik heel fijn want in die tijd was ik ineens niet heel vaak meer thuis, mijn ouders hadden nog continu ruzie en toen heeft mijn vader besloten op de camping te slapen voor een tijdje..eindelijk was er rust in huis totdat ik ontplofde,, ik kreeg heel erg ruzie met mn moeder en had de deur eruitgetrapt, toen heeft mn zusje in paniek mn vader opgebeld dat ie me moest halen..en daar kwam hij, ik ben gelijk de outo ingestapt en toen zijn we weggegaan ik was helemaal overstuur, en toen vertelde mn vader iets aan me: hij zei: ik heb een nieuwe vriendin en daar gaan we nu heen,,, ik schrok supererg de wereld zakte onder mn voeten vandaan...ik haate de nieuwe vriendin van mn vader en ik mocht niks aan mn moeder vertellen...ik heb mn moeder en zusjes 2maand niet gezien en ik werd gek bij mn vader, ik kreeg verkeerde vrienden op straat en begon door mn vader met blowen en rookte een pakje sigaretten per dag ik spijbelde weer heel vaak terwijl het eindelijk weer goed ging op school... mn vader had geen tijd meer voor me want die had een eigen kroeg met zn vriendin en ik was snachts altijd op straat...ik ben met verkeerde jongens meegegaan en dacht nergens meer bijna, elke dag zat ik aan de alcohol, kortom ik was bezig mn leven te verpesten...ik wenste mezelf vaak dood!!!en heb ook wel eens geprobeerd zm te plegen..
gelukkig gaat het nu weer stukken beter met me mijn ouders zijn weer bijelkaar en het gaat eindelijk weer goed tussen ze en ik ben ook super blij dat ik mn 2ling zus weer bij me heb want ik kan niet zonder haar!! op school gaat het ook weer goed..
ik dacht dat het nooit meerr goedkomen zou maar achteraf komt alles wel weer goed ookal beseft niet iedereen dat...
Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.
113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.