Levensverhalen (pagina 467)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

De weg kwijt

Mijn vriendinnen kiezen voor andere, mijn moeder slaat me, iedereen haat me & mijn beste vriend is een knuffelbeer. Ik wil graag zelfmoord plegen, hoe kan dat het best? Verdrietige groetjes uit L
Datum:
18-10-2011
Naam:
Romy
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-holland

nutteloos

Ik voel me gewoon helemaal nutteloos voor de maatschappij. Ik krijg altijd op me kop als er iets niet goed gaat. Het maakt niet meer uit wat ik doe ik doe het verkeerd. als je oververmoeid bent door erg veel reizen 8 uur op een dag. en maar 1 a 2 uurtjes slaap per nacht wordt je niet eens geholpen om een kamer te vinden. ik ga gewoon stoppen met mijn studie omdat ik het reizen niet meer aan kan en nu er veel psychische klachten door heb gekregen. door het vele reizen.
Datum:
18-10-2011
Naam:
bert
Leeftijd:
23
Provincie:
Anders

waarom?????

ik probeer iedereen om mij heen te helpen mijn relatie met mijn vriendin heeft mij dit gekost waarom ik zie het niet meer zitten alles wat ik doe of probeer om andere mensen te helpen komt terug bij als dat ik alles verkeerd doen ik zit met schulden en ben nu ook nog mijn vriendin kwijt erger kan het niet ik maak er een eind aan. bedankt voor het lezen
Datum:
18-10-2011
Naam:
jorick
Leeftijd:
21
Provincie:
Overijssel

dysthyme

in de verwijsbrief van mijn huisarts staat dat ik een dystyme stoornis heb dat is na vier jaar ggz iets totaal anders dan ze mij verteld hebben ik denk dat ze me zo proberen om me geen emdr te laten doen ze zijn denk ik bang dat ik mezelf iets aandoe ik begrijp er helemaal niets meer van alexander
Datum:
18-10-2011
Naam:
alexander
Leeftijd:
47
Provincie:
Noord-holland

Diepte punt is bereikt

Hoi,

ik ben een man van 32 jaar, op dit moment zit ik in een diepe put, ik heb het gevoel dat ik er niet meer uit kom. alles wat ik op dit moment onderneem gaat fout. dit is nu al een kleine drie kwart jaar aan de gang. what can i do!!!!
Datum:
18-10-2011
Naam:
jm
Leeftijd:
32
Provincie:
Noord-holland

wat nu?

als donderslag bij heldere hemel, heeft mijn partner de relatie die wij al vier jaar hebben beëindigd. aan familie en vrienden verteld ze dat wij in vrede uit elkaar zijn gegaan. De waarheid is dat ze al een tijdje vreemd gaat. Toen ik haar daarmee confronteerde heeft ze dat aangegrepen om de relatie te beëindigen. Nu 2 maanden later kan ik het nog steeds niet geloven. ik wist niet dat mijn liefde voor haar zo diep geworteld was. ze kiest ervoor helemaal geen contact met mij te hebben. ze noemt het "je gaat de rust verstoren".
de gevoelens die ik heb zijn afwisselend, van wrok, woede en verdriet. Spontaan krijg ik huilbuien, over straat, thuis.
ik beraam allerlei plannen om het haar betaald te zetten. de plannen uitvoeren heeft onherroepelijk als consequentie dat ik in de bak beland, om niet te spreken van de gevolgen en het verdriet dat ik mijn familie en vrienden zal aandoen. op weg naar het werk, had ik weer zo'n huilbui. plotseling kwam het in me op......het beste om een einde te maken aan het verdriet en de pijn, is om een einde te maken aan mijn leven. alles zal ik van te voren goed regelen, zorgen dat de verzekering betaald is, testament updaten, toegang tot de bankrekeningen regelen en zo voorts. het moet op een ongeluk lijken. mezelf gewoon te pletter rijden. op de snel weg zijn er genoeg trucks en bussen.
het zal heten, dat ik de controle over het stuur heb verloren. En hij ruste in vrede, zal er op mijn graf staan, terwijl dat niet het geval is.
Datum:
17-10-2011
Naam:
Roy
Leeftijd:
42
Provincie:
Anders

Het is goed zo

Alleen wonend met in gedachten mijn grootste liefde (niet mijn ex) die nog hevig verliefd is op mij toebedeeld aan een ander. Mij ex die vreemd ging en nu getrouwd is en mij nu heel graag terug wil. Mijn dochter met kanker en dan heb ik het niet over mijn gebreken. Op alles wordt gekort, mag ik nog ademhalen, wordt daar in de toekomst ook op bezuinigt? Graag had ik een pilletje, gewoon verlost worden.
Datum:
17-10-2011
Naam:
Sjef
Leeftijd:
61
Provincie:
Flevoland

ik denk er aan om zelfmoord te plegen

hallo iedereen, ik zit er aan te denken om zelfmoord te gaan plegen, omdat het bij mij thuis uit de hand is gelopen en dat komt omdat mijn vader alcohol had gedronken en onder invloed daarvan, heeft hy me lopen mishandelen, en zijn er enkele drijgenmenten te voorschijn gekomen. sinds dien zit ik er aan te denken om zelfmoord te plegen, misschien kan iemand mij hier mee helpen.

groetjes ricardo 15jaar
Datum:
16-10-2011
Naam:
ricardo
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

Bedrogen

Ik wil graag mijn verhaal doen,omdat ik hulpeloos ben...Ht begon allemaal bij mijn geboorte toen mijn familie met elkaar ruziekreeg(van mn papa zijn kant met die van mijn mama),tussen mijn zus haar 2 meters.Een jaar of 5 later kreeg ook de familie van mijn mama haar kant problemen omdat mijn overgrootmoeder op sterven lag en mijn oma het geld eerlijk wou verdelen tussen haar,haar broers en zussen,maar algauw werd dat ook een probleem...Mijn oma haar zus wou meer geld en eerder(terwijl mijn overgrootmoeder niet eens overleden was)maar mijn oma stond dat niet toe dus kregen ze ruzie en verdriet...2 jaar daarvoor werd mijn overgrootvader begraven, terwijl mijn nichtje juist geboren werd...4 jaar geleden had ik drie goede vriendinnen,op een dag gingen we samen naar de manege,maar ze moesten vroeger vertrekken dan verwacht.De moeder van 1 van mijn vriendinnen ging de auto halen en ze vroegen of ik mee naar huis ging en ik antwoorde : "ja",maar ik besefte dat ik geen bewaarde meer had om mijn ouders te verwittigen,dus zei ik dat ik nog wat ging blijven...Met zijn vieren en mijn vriendin haar hondje,vertrokken ze...Ik zwaaide nog naar hun en ik zag hun lachen en terugzwaaien...Dat was de laatste keer dat ik hun zag,op de terugweg naar huis kregen ze een ongeval door de fout van twee Roemenen die onder invloed van drugs te snel reden...Juist een week daarvoor had ik de broer van 1 van de drie vriendinnen leren kennen en we waren stapelverliefd,maar we konden niet samen zijn omdat ik hem te hard aan zijn zus deed denken...Een paar maand geleden is mijn oma gestorven(die 7 jaar aan alzheimer leed,zoadat ik bijna niet meer weet hoe ze was...)Mijn opa was met haar getrouwd voor een financieel doel,terwijl zij echt van hem hield,maar hij maakte geen tijd voor haar of voor zijn kinderen...Toen mijn oma in de instelling zat,heeft hij haar denk ik twee keer in die 7 jaar bezocht.De dag dat mijn oma op sterven lag was mijn opa toch op bezoek geweest(een kwartiertje,hij zij tegen mijn tante : "Ik moet door want ik moet nog een pint gaan pakken in het café)...Ik was met mijn papa ergens naartoe en mijn tante had 's morgens een mail gestuurd naar mijn papa om te zeggen dat het niet goed ging met mijn oma,maar natuurlijk hadden we hem niet gelezen,dus tegen de middag belt mijn tante waar mijn papa blijft,maar natuurlijk wisten we van niets...Mijn papa stak een hele tijd de schuld op zichzelf dat we mijn oma niet meer hebben kunnen zien,maar nu begint hij te beseffen dat hij niet in de fout is,nu is mijn tante een beetje kwaad op hem omdat ze hem niet bergijpt...Op de begrafenis van mijn oma(dezelfde dag dat we op vakantie vertrokken)was mijn opagelukkig aanwezig,maar ik heb hem geen 1 keer een traan zien laten...Nu zie ik hem als ik van school kom en onderweg naar huis in de bus zit buiten in een stoeltje zitten(zonnen denk ik)en vrijdag zag ik hem nog lachen en praten met de buurman,precies of hij is de gelukkigste man ter wereld...Vorig jaar leerde ik een jongen uit mijn klas kennen,hij had problemen omdat hij bijna met 1 van mijn beste vriendin bijna was(een vriendin die vaak van mij profiteert)en ik hielp hem het te verwerken dus werden we vrienden en er kwam meer,maar we waren nog niet samen omdat ik het uitlegde van wat er was gebeurd met de broer van mijn overleden vriendin en ik hem ook niet kwijt wou geraken...Toch kusten we op GWP,maar ik wou eerst nog een keer met hem afspreken om zeker te zijn,maar geen enkele vakantie konden we.Tot deze vakantie(die net voorbij is)We konden maar in 1 week afspreken,want al de andere weken hadden we geen tijd,maar net in die week mocht ik niet van mijn ouders,want we waren net terug van vakantie en mijn ouders wouden zoveel mogelijk samen met ons doen om ons verdriet te verwerken...Ik had het al verwerkt,maar toch mocht het niet...Eerst begreep hij het en wou hij me troosten,tot ik plots een sms kreeg dat hij genoeg van mij had(hij volgt altijd veel te snel zijn emoties,omdat hij op zijn vakantie even niet miste wil hij mij niet meer).Hij heeft mij laten zitten voor iemand anders en veel mensen zeggen dat mensen zoals hem het niet waard zijn...Maar dat is hij wel ,want ik heb nog nooit zoveel van iemand gehouden en hij begreep mij en ik hem en ik denk echt dat hij de ware is...Mijn BFF heeft haar oma ook in de vakantie verloren en ze huilt er veel om,maar ik niet,niemand weet van iets, en zeker niet dat ik het niet meer zie zitten ik huil elke dag,maar dit weekend kan ik niet stoppen en probeer ik het te verbergen voor mijn familie door in het WC-hok te gaan zitten of naar mijn kamer loop...Ik weet dat ze zeggen dat er na regen zonneschijn komt...En ik hoop daar altijd maar opnieuw en opnieuw op,maar waarom want het houdt nooit op,nooit..Ze zeggen wel dat er na regen zonneschijn komt,maar bij mij blijkt dat niet te werken...
Datum:
16-10-2011
Naam:
Clavertje
Leeftijd:
15
Provincie:
België

ik weet het niet meer

mijn leven is de afgelopen 7 jaar all een hel
ik heb veel tegenslag in het leven als wat ik probeer gaat zo moeilijke examens, werk, succes ken ik niet. god heeft gezegd dat hij een ziel nooit meer dan nodig is zal belasten maar mijn ziel staat op een berg en heeft een laatste zet nodig om der van af te springen. mijn moeder wil dat ik met mijn nicht ga trouwen maar dat wil ik helemaal niet ze heeft nooit aan mij gevraagd of ik het wil ik heb er zoveel stress van dat ik af en toe denk dat mijn hart het niet overleef
Datum:
15-10-2011
Naam:
b
Leeftijd:
2
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.