Levensverhalen (pagina 419)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Ik kan niet meer..

Mijn moeder heeft pas besloten om mij in een internaat te doen. Daar moet ik komende maandag naartoe. Ik heb vaker ruzie met haar. Ook met mijn vader. Ik mag helemaal niks van mijn vader en ik wil gewoon van mijn leven af.
Datum:
29-02-2012
Naam:
R
Leeftijd:
12
Provincie:
Limburg

Op

Ik kan niet meer.
Datum:
29-02-2012
Naam:
Sss
Leeftijd:
37
Provincie:
België

alweer

Hey, ik ben een jongen 15 jaar en heb een ziekte. Niemand gelooft me al 6 maanden niet. zelfs als de dokter het zegt, niemand gelooft me. Ik ben dit zat dus zeg ik vaarwel. Ooit zullen ze mij wel geloven en ze zullen met schuldgevoelens zitten dus doe ik het maar
Datum:
28-02-2012
Naam:
Sam
Leeftijd:
15
Provincie:
België

Sabotage

Er zit iets in mij. Er zit iets in mij dat mezelf kapot wil maken. Ik maak bewust slechte keuzes; Ik ga drinken, ik ga blowen, te veel..
Ik zoek gevaar op. Ik weet dat het blijkbaar niet goed is, maar zo voelt het niet. Het voelt goed om expres niet te kijken als je de weg oversteekt.

En mijn passie; gitaarspelen. Wat een lachertje.. blijkbaar heb ik talent.. laat me niet lachen alsjeblieft zeg.

Toch vind ik het raar dat ik zo'n drang heb om mezelf om zeep te helpen. Ik bedoel, ik hoor geen stemmen ofzo.. Er is niet een stem die mij vertelt wat ik moet doen.. dus ik snap het niet, ik snap er geen ene kloot van.

En ik heb het gehad weet je.. mensen blijven me vertellen dat ze me zo 'Awesome' vinden of dat ze me missen of meer van die, in mijn oren, onzin.

Ook hierover:

Ik hoor het niet als een leugen. Ik kan me best voorstellen dat iemand me aardig vindt. Maar waarom man? Ik heb er gewoon compleet geen zin meer in..

hopelijk hebben jullie meer geluk
Datum:
28-02-2012
Naam:
Banaanman3
Leeftijd:
18
Provincie:
Utrecht

mijn verhaal

Ik ben een meisje van 17jaar. Ik haat mijn leven. Thuis ben ik anders, buiten ben ik anders..

Buiten ziet iedereen me gelukkig, chill leven weetje, mag gwn alles van me parents. Laat thuis komen enzo.
Maar dat is ook het beste, vooral buiten zijn, niet thuis.
Ze willen me thuis ook niet hebben.
Thuis is het een hell..
Ik ben eigenlijk de zondebok in huis, voor alles krijg ik de schuld, of ik het gedaan heb of niet. En als ik de waarheid vertel dan zeggen ze altijd dat ik lieg. Ik heb nog een kleine zusje, ze lijken wel of ze met z'n drieën een groepje gevormd tegen mij.

Heb geen leuk kindertijd gehad, allemaal slechte herinneringen. Ik wilde toen alleen een beetje liefde, aandacht van me ouders. Dat kreeg ik dus niet.
D'r zijn veel dingen gebeurt die ik (nog) niet wil vertellen. Nu haat ik ze.
Heb veel meegemaakt wat ik liever niet vertel.

Behalve me ouders haat ik ook de familie van me vaders kant.. die van me moeders kant zie ik niet zo vaakt, ze wonen verweg, ik heb ze voor het laatst 4jaar geleden gezien.

Ik was vroeger goed met me nichtje(vaderskant). We wisten gewoon alles van elkaar.
Ik ben weleens bedreigd door knulln van buiten.
Ik heb het een keer tegen haar verteld en toen lachte ze gewoon, is dat normaal? Want ik was ook bang en dat wist ze.. toen dacht ik echt van f* jou.
Later toen ze ook z'on soort bedreiging kreeg kwam ze naar mij toe, ja ik zei dat het me niet kon schelen, dat ze me uitlachte toen ik dat had verteld..
Heb nog slechtere tijd met haar doorgebracht.
Nu ga ik niet meer met haar om, soms op feestjs ofzo komt ze naar mij toe (als ze alleen is, als ze niet alleen is dan kijkt ze me niet eens aan..), dan is het zo van -hoi-hoi-alles goed-jmj-ja. Maar dan ga ik weg, ik praat alleen zo omdat we elkaar vaak zien en we zyn familie, anders zou ik geen 1woord wisseln met haar.

Een keer was er een groepje kinderen en er was 1 jongen met een mes in zijn hand. Die kinderen stonden in een kring en ik stond midden in die kring. Ik weet niet hoe ik daar was beland.. ik was toen 11jaar. Dat jongetje met ht mes keek me grijnzend aan. Ik was bang en ik rende weg. Hij kwam gwn achterme aan rennen. Ik probeerde hem afteschudden en verstopte me ergens. Toen hy weg was ging ik naar mijn opa's huis, ik vertelde m'n verhaal dat hij me wilde stekn met demes. Hy lachte gwoon. Ik vind dit echt niet normaal hoor, ik kon wel dood kunnen zijn.

Soms heb ik wel neiging om zelfmoord te plegen, maar na een paar dagen/weken wil ik liever al deze mensen achterlaten en verweg een nieuw leven beginnen. Gelukkig zijn, trouwen kinderen krijgen. Maar soms denk ik van wat een nutteloos leven, wat moet ik nou met een man en kinderen, waarom zou ik een familie oprichtn.

Weetje ik ging ook een keer bijna dood omdat ik verdronk in het water.. ik kon toen niet zwemmen, er waren veel mensen maar die keken alleen en/of gingen gewoon door met zwemmen enzo. Maar toen kon ik zwemmen? En ging uit het water.. dat was echt raar..

Pff daarnet had ik weer ruzie toen dacht ik, ik wil nu echt dood gaan, maar dit hier schrijven lucht echt op.
Datum:
28-02-2012
Naam:
Yvonne
Leeftijd:
17
Provincie:
Zuid-holland

geen weg terug

Ik heb alles verpest! mijn man van wie ik zielsveel hou gaat bij me weg. Kan niet meer tegen mijn nukken, mijn ongevoeligheid. Mijn zoon mijn leven is zo afstandelijk, toont geen een greintje liefde. Ben alleen, niemand die me aardig vind.Kijk in de spiegel en zie..... een gestoord iemand...ik wil niet meer...rook als een ketter, drink teveel wijn, houd me groot voor mijn omgeving....zit diep in de put...kom ik niet meer uit....Zielig...neen...kan de draad niet oppakken en sleur iedereen me... wil ze dat niet aandoen...wil dat ze gelukkig zijn en dat kan alleen zonder mij
Datum:
27-02-2012
Naam:
marina
Leeftijd:
52
Provincie:
Limburg

Zo leeg!

Het duurt al zo lang..... Mijn plekje zoeken in deze koude wereld!
Zo lang ik mij kan herinneren zit het niet mee! Lagere school, redelijk happy, thuis een grote broer die alle aandacht opeist! Hardwerkende ouders, weinig kindjes in de buurt, alleen thuis, dus red jezelf! Dan fuseert de school! Grote klas met anderen, je moet erbij horen... Maar ik wil mezelf zijn? Buitenbeentje, middelbare school. Ik doe mijn best, buitenbeentje! Vriendje, vlucht vanuit huis vroeg samen wonen! Probleem met vriendje en zijn ouders. Hij psychisch in de war! Ik moe! Dan maar alleen. Werken, nooit echt geaccepteerd! Gebruikt maar niet geaccepteerd! Heel graag kindjes willen, maar dat lukt niet! Relaties niet geaccepteerd! Vandaag zegt mijn baas dat mijn collega's me laten links liggen door iets wat ik doe, maar niemand kan me het vertellen! Zolang ik me kan herinneren, misluk ik! Zolang ik me kan herinneren wil ik niet meer wakker worden! En het enige wat me op de been houd zijn mijn ouders! Die hebben me nodig... Te oud om dit mee te maken! Maar als zij er niet meer zijn houd ik op!
Datum:
27-02-2012
Naam:
Leeg
Leeftijd:
35
Provincie:
Noord-holland

Mevrouw

Ik ben niet ongelukkig maar ik ben zo bang om dat te worden en ik zie het hier niet meer zo zitten het liefste denk ik iedere dag ik hoop dat ik morgen niet meer wakker wordt maar nu zou ik zo graag de natuur een beetje helpen
Datum:
27-02-2012
Naam:
Valentine
Leeftijd:
65
Provincie:
Gelderland

...

Ik heb me nooit echt thuis gevoeld in dit leven.
sinds ik klein was tekende ik Dieren van de nacht en bloed. in gr. 7 en 8 was ik alleen. er was niemand die aandacht aan me besteedde, ik stond altijd alleen op het schoolplein. er was een kind die mij altijd pestte, iedereen had een hekel aan haar, en ze moest altijd mij hebben. maar ze kwamen niet voor me op, omdat ze bang waren. iedereen was een nep-vriend van haar. Nu zit ik op de middelbare, aan het begin van het jaar ging het nog goed, nu nietmeer. er is een kind in mijn klas die me pest, en ze neemt heel veel andere kinderen daar ook in mee. haar vriendengroep haat me nu ook, en in die vriendengroep zit een goede vriendin van me. ik ben erg alleen in de pauzes. en de duiven van groep acht komt ook weer terug. ze zit op dezelfde school, op een ander niveau, onze scholen zitten aan elkaar vast, en ze is al vaak op onze locatie gekomen. ze doet op de een of andere manier aardig tegen mensen die mijn vrienden waren. ze verteld ze over hoe ik vroeger was, denk ik. ze kijken me zo anders aan, nu. ik zit dus bij een kind in de klas die mij ook pest, en haar hele vriendengroepje doet het nu ook. ze kan zo vervelend zijn, dat ik moeite heb mijn zelfbeheersing te houden. daarom snij ik mezef. op mijn arm zitten allemaal littekens. het gaat allemaal mis! in de klas ben ik erg stil, en niemand ziet me. er is niemand waarmee ik hierover kan praten. niemand geeft om mij, of zal het ook maar enigzins merken, of tranen laten als ik weg ben. ik heb genoeg van het 'niet bestaan' er zijn maar 2 mensen die me zullen missen, de rest zou allemaal opgelucht zijn.
Datum:
27-02-2012
Naam:
MZ
Leeftijd:
12
Provincie:
Noord-holland

warom lukt het niet

mijn verloofde is een jaar geleden voor de trien gesprongen om dat ik niet naar haar wilde luisteren in dit jaar heb ik verschilde pogingen gedaan alles elke keer lukt het niet waarom miet waarom wil god niet dat ik dit doe ik ben het zo beu dat ik in mijn hoofd gek aan het woorden ben ik wil weg uit dezen hel en voor goed gaan slapen ik ben moe in me hoofd en niks lukt meer ik wil weg meer het lukt niet waarom niet ik ben nu 21 jaar en ik heb geen zin om nog 50 jaar met dit gevoel te zitten tot dat ik op een natuurlijke meneer dood te gaan ik wil nu en ik snap niet waarom het niet lukt zelf de dokter zij dat ik een engel op mijn schouder had wand ik had al dood moeten zijn
Datum:
27-02-2012
Naam:
djennes
Leeftijd:
21
Provincie:
Zeeland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.