Levensverhalen (pagina 417)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

hi

Ik Ben een jongen van half14.
Heb een paar problemen :
1 niemand luisterd naar me Zelfs me Ouders negeren me vaak.
2 Heb periodes van angst meestal op de fiets. Word Dan van alles bang .Ben Zelfs es bang geworden van vlekken (die als je te Lang naar een licht kijkt.
3 het voelt alsof ik gwoon toekomst Heb. Kan me ook niet inbeelden als ouder persoon.
4 ik gebruik en drink.(niet héél vaak maar toch)
5word al Lang gepest enzo .zit nu op fitness en nu durven de meesten niet meer( +ik Heb soms aggresieve buien). En word nu ook zon beetje bestempeld als schoolgek.
6kan slecht met mensen omgaan Ben ook beetje een "loner".vooral op me basisschool.
7kheb lichte dissociatieve aanvallen (2x 2uur pr maand max) waarin ik grote onzin uitkraam
Thanks voor t lezen
Gavin
Datum:
04-03-2012
Naam:
gavin
Leeftijd:
14
Provincie:
Anders

ik wil niet meer

Mijn leven is sins 4 jaar klote. Voor die tijd had ik alles wat ik me kon wensen. Leuke vriendin mooi huis goede baan.
Ik zelf ben de gene die wel alles verpest heeft, door overmatig drank gebruik.
3 maanden geleden heeft mijn beste vriend zelfmoord gepleegd, mijn eigen vader.
Waarom weet niemand. Voor zijn dood zat ik al in een gat groter als morgen de hele dag.
Naar zijn dood zit ik nog veel dieper in de put als ooit tevoren.
Ooit had ik de ambitie om een klein zaakje te beginnen in mijn stad nijmegen.
Maar mijn dromen zijn in duigen gevallen door mijn eigen toedoen.
Voor wie dit leest het gaat je goed.
From Nijmegen with love xxx
Datum:
04-03-2012
Naam:
bart
Leeftijd:
25
Provincie:
Gelderland

poging

Dit is al m'n derde verhaal. Ik heb al 3 pogingen tot zelfmoord geprobeerd maar elke keer hebben ze me gered en ik had nog gevraagd dit niet te doen. Niemand gelooft me niemand wilt iets met me te maken hebben, waarom leef ik dan nog ik ben het werkelijk zat!!!
Datum:
04-03-2012
Naam:
Sam
Leeftijd:
15
Provincie:
België

Dood voor geen reden

ik wil niet meer, weet niet waarom. mijn leven is best gewoontjes, maak geen heftige dingen mee. maar ik wil hier gewoon niet zijn. kan er niet tegen, alle verplichtingen. iedereen om me heen is bezig met wat hij/zij wilt worden, maar ik niet. Want ik zie mezelf niet ouder worden. ik heb er gewoon echt geen zin meer in. maar ik zou het mijn ouders etc. ook niet aan kunnen doen. Maar nu kwel ik mezelf wel door verder te leven... ik denk ongeveer elk uur van de dag wel aan zelfmoord. Niemand weet dat ik hier aan denk. Ze denken allemaal dat ik een vrolijk meisje ben. Maar eigenlijk wil ik gewoon niet meer.
Datum:
04-03-2012
Naam:
Lynn
Leeftijd:
15
Provincie:
Limburg

my story

Ik geloof nergens in, niet in hoop, god/allah, niet in vertrouwen en in liefde. waarom? hoop houd je aan het lijntje, ergens op hopen dat niet zal gebeuren. god/allah? je wilt beweren dat die zogenaamd goede goden ook hadden gewilt WO1 en 2? of de terror 9/11? denk het niet. vertrouwen? bestaat er iemand maar dan ook iemand die 100% te vertrouwen is? geloof me bestaat niet, zelf s je beste vriend/vriendin doet dingen achter je rug. haha en dat het laatste, liefde? bestaat niet, het is lust. je vind iemand leuk, en begint een relatie. na tijdje komt ze of hij een leuker iemand tegen en dumpt ie je zonder er bij na te denken. vreemdgaan en met andere in bed liggen is tegenwoordig ook in in een relatie. het is niet de broeikaseffect of andere natuur zooi die deze wereld overhoop haalt, nee het is de mens zelf. ik ben nu 18 jaar, en 99% procent alleen maar ellende gezien, is dat die 1% leuke tijd waard? Kill me please?
Datum:
04-03-2012
Naam:
borrelnootjuh
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-holland

ikke

ik ben al veel mensen in men leven verloren men grote liefde in een auto ongeluk. mijn vriendin aan leukemie ! ik heb alles op gegeven . voor hun! ma ik ben al 2 jaar op een jongen en die zei van alles en ik wete gwn nie !! meer waar men plek is ik vind men plek ookn nie en voel me hier nie meer thuis !!
Datum:
04-03-2012
Naam:
lienne
Leeftijd:
14
Provincie:
Limburg

ik kan niet meer

Ik kan echt niet meer. Ze doen me pijn allemaal. Me moeder zus en vader. Me moeder zei vandaag zelfs tegen me 'het is beter voor iedereen als je zelfmoord pleegt' en weetje dit probeerde ik ook ik heb t al veel vaker geprobeerd in me polsen snijden etc. En vandaag probeerde ik me zelf op te hangen ik was toch alleen thuis dacht ik. Totdat me schoonbroer opeens binnen kwam lopen. Ik heb hem zo hard geschopt geslagen zelf verwond maar hij deed niks anders dan me alleen vasthouden en troosten nu komt hij om het halfuur me kamer binnen. Wanneer ze slapen probeer ik het weer opnieuw want ik ben klaar met alles en iedereen !
Datum:
03-03-2012
Naam:
rosita
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-holland

Het is genoeg geweest

Na jarenlange agressie, geweld en drankzucht van mijn echtgenoot die ondertussen overleden iswas het tijd om een nieuw hoofdstuk in mijn leven te starten.Maar al snel veranderde dit kortstondige geluk in een ware hel. Ik voelde me schuldig over wat er allemaal gebeurt was en had het gevoel dat ik in het verleden veel te weinig energie had gestoken om aan die rampzalige situatie in mijn gezin te verbeteren.
Ik zonk stilaan weg in een diepe depressie en stootte op veel onbegrip van mijn familie die met mijn ziekte niet overweg konden. sindsdien loop ik met zelfmoordgedachten rond en heb recent nog enkele zelfmoordpogingen ondernomen. Mijn omgeving liet me vallen als een baksteen (ze deden zelfs geen moeite om zich trachten voor te stellen wat ik doormaakte) Nooit wordt er gevraagd hoe het met mij gaat,het is alsof er met mij niets aan de hand is.
Ben de voorbije jaren talloze keren voor langdurige opnames in de psychiatrie opgenomen en nooit heb ik bezoek gekregen van mijn familie.
Verschillende psychiaters heb ik geraadpleegd en honderden pillen geslikt,soms ging het wat beter met mij maar steeds herviel ik.
Recent heb ik voor mezelf beslist dat ik geen professionele hulp meer wil zoeken.
Het heeft de maatschappij en mezlf handenvol geld gekost om mij te laten verzorgen zonder definitieve resultaten.
Ik heb nu voor mezelf beslist dat het genoeg is geweest en plan nu een laatste zelfmoord. Wat ik zal ondernemen heb ik nog niet definitief beslist, maar deze keer wil ik 100% zeker van zijn dat het deze keer zal lukken.
Ik ga nu een afscheidsbrief schrijven gericht aan mijn kinderen.Ik heb er goed over nagedacht en neem die beslissing zeker niet in een impulsieve bui.
Van de vele psychiaters die ik heb geraadpleegd kreeg ik te horen dat ik die pogingen deed om aandacht te krijgen.
De laatste psychiater die ik raadpleegde zij me dat ik in het klooster moest gaan en non worden) Nooit wordt mijn probleem serieus genomen, ik heb geen vertrouwen meer in hulpverlening
Datum:
03-03-2012
Naam:
Bea
Leeftijd:
53
Provincie:
België

Save me..

Ik heb het gevoel dat ik ga opgeven..
Het begon zo:
Mijn moeder kreeg een virus: koud vuur in haar benen waardoor ze nu allebei haar Benen kwijt is, ze zit nu in een rolstoel en gaat 3x per week naar het ziekenhuis.
Daarnaast kregen mijn biologische vader en moeder ruzie door een paar misverstanden en zag ik hem 5 jaar lang niet.
Sinds een half jaar terug wel Weer,maar we kunnen niet met elkaar over weg omdat hij me aanziet voor een of ander 'emo' kind.
Mijn moeder is dus bijna niet thuis en als ze thuis is, slaapt ze of zit ze continu achter de computer.
Kortom,we communiceren niet met elkaar,
Mijn stiefvader is ook zo. Hij en mijn moeder kregen samen een kind, en het lijkt dat hij alleen maar om zijn kind geeft.
Ik dacht dat ik zonder hun liefde zou kunnen leven,maar dat was dus niet zo.
Daardoor begon ik met snijden, ik weet dat het niet goed was en ik zei elke dag tegen mezelf ermee te stoppen,maar het werd alleen maar erger en erger..
Op school word ik ook gepest door mijn uiterlijk, veel mensen zeggen dat als ik niet gepest wil worden, ik me anders moet kleden, maar je hoort jezelf toch te kunnen zijn? Ik bedoel; dat ik van buiten anders ben,wil niet zeggen dat ik van binnen ook anders ben..
Ze hebben geen idee hoeveel pijn dat doet.
Mijn vriendinnen proberen me te helpen, teminste...totdat ze zichzelf weer even belangrijker vinden, en praten over hun 'eetstoornissen'
Sommigen zeggen dat ik aandacht te kort kom en dat ik hierdoor zo ben, maar alles wat ik wil is geliefd worden..
Daarom vertelde ik m'n verhaal aan Joshua,een jongen uit Engeland, uiteindelijk werden we verliefd en kregen we iets.
Natuurlijk waren er weer mensen die het wilde verpesten voor ons -.-
Gunt niemand het dan voor me gelukkig te zijn?!
Ik en Joshua gingen uit elkaar omdat hij een ander leuk vond..
Ik zei dat ik blij voor hem was, maar ik gong letterlijk dood van binnen.
Joshua pleegde niet lang geleden zelfmoord, een overdosis slaappillen was de oorzaak.
Ik huil mezelf dagelijks in slaap.
Ik trek het niet langer thuis meer, altijd die ruzies,gezeik om niks..
Help me...
Datum:
03-03-2012
Naam:
Charlotte
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-brabant

De laatste keuze

ik heb een gevoel dat ik word gehaat door mijn familie. Mijn ''vrienden'' gebruiken me alleen, soms word ik gepest dan wil ik degene dood maken..Ik word nooit met rust gelaten ik heb geen toekomst.Ik probeer iets te kunnen maar het lukt nooit. Ik heb op google gezocht hoe ik zelfmoord kan plegen zonder pijn tevoelen. en er is 1 ding dat ik kan doen of mischien..Mij zelf neersteken. Stel je voor je had geen toekomst niks iedereen haat je, dan denk je van ;;wat doe ik hier nou, wrm ga ik niet dood'' sorry maar zo denk ik. ik het eeecht niet meer aan. ik ben al 2x tegen gehouden. maar als ik naar me moeder en vader kijk(de enige van wie ik hou) dan krijg ik een gevoel om het niet te doen. maar ik heb al een brief geschreven zodat ze me begrijpen. en binnekort gaat het gebeuren en ik been een beeeetje nerveus.
Datum:
03-03-2012
Naam:
GeenNaam
Leeftijd:
19
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.