Levensverhalen (pagina 411)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Eenzaam

Ik voel me heel vaak verdrietig en het houdt maar niet op.. Ik heb zelfs druppeltjes die zouden moeten helpen, maar daar merk ik ook nog maar weinig van. Ik ben bang dat mensen bij me gaan weglopen en heb steeds stress over alles, daardoor krijg ik weer last van mijn hart. Ik weet echt niet meer hoe ik me goed kan gaan voelen :( ik voel me zo alleen, heb haast geen vriendinnen meer over. Zelfs al zou alles goed gaan, dan ga ik nog onbewust op zoek naar de slechte dingetjes die er te vinden of te bedenken zijn. Soms wil ik dood, maar het enige wat me tegenhoudt is dat ik het niet durf.. Ik heb nu ook al 1 jaar therapie maar ik voel me nog steeds altijd rot en misselijk met een raar buikgevoel. Iemand tips ???
Datum:
27-03-2012
Naam:
M
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-brabant

ik zie het niet meer zitten

De ellende is thuis begonnen
jarenlang werd ik getreiterd en geslaan door mijn eigen moeder

Mijn moeder heeft een zeer grote invloed op het leven gehad en heeft me zeer misvormd als persoon

Ik wilde nooit een kopie van mijn moeder worden,NOOIT
Maar nu ik bijna 30 ben uit zich dat in agressie naar mijn man,fysiek geweld
Ik schreeuw en roep tegen mijn man en 3jarig zoontje
Ik ben ziek,heb de ziekte van Bechterew en collitis ulcerosa
Maar ik ben ook geestesziek door alle verdriet en leed die ik als klein kind heb gevoeld bij een depressieve moeder

Ik vecht er tegen maar mijn depressie en ziekte zijn zo sterk dat ze mijn psyche ook aantasten
Ik denk vaak was ik maar nooit geboren en dan had ik al t leed niet gehad
Ik hou zoveel van mijn kind en man,zoveel maar ik doe ze verdriet
ik wil niet meer,ik wil niet meer,voor mij hoeft t niet meer
Mijn mama is nog altijd depressief en mijn jongere broer en zus wonen nog bij elkaar
Mijn zus is de wanhoop nabij en doet zichzelf pijn en mijn broertje is boos altijd boos
Mijn oudste zus wil niks van me weten,tja mama heeft haar te veel verweten
Mama beld me dagelijks en schreewt en beweerd dat ze niet gek is
Dit vreet aan me
Mijn ma, de liefste die zoveel voor me doet maak ik kapot
Mijn zoontje word ziek door alle verdriet

Waar moet ik heen ik weet t niet
Ik vecht tegen het leven maar wil t opgeven
ik ben niet voor deze wereld,ik ben t nie waard
het is beter als dit alles voorbij is

liefs
Datum:
26-03-2012
Naam:
FRENS
Leeftijd:
29
Provincie:
België

de pijn

IEDERE DAG OPSTAAN MET PIJN IEDERE DAG
WAT HEB IK TE VERLIEZEN,IK WIL DOOD MAAR WEET NIET HOE EEN LUS MOET MAKEN OM ME OP TE HANGEN.MET PILLEN LUKT HET NIET,AL VERSCHEIDENE MALEN GEPROBEERT DUS ENKEL DE KOORD ZAL LUKKEN EN LIJKT ME DE BESTE OPLOSSING .wIE KAN ME HELPEN AUB?
Datum:
26-03-2012
Naam:
sofie
Leeftijd:
30
Provincie:
België

steun !

iedereen die zelfmoord gedachten heeft ik steun jullie ! ik vind het echt erg, heb het zelf ook gehad maar men zus heeft me er door heen bebracht ze is men alles als ik haar zou verliezen weet ik niet wat ik zou doen ... heb een tip: praat met iemand die je vertrouwt ( van mij was dat men zus ) en als je echt niemand weet bel dan naar de zelfmoordlijn of jongerentelefoon het helpt !! succes iedereen !
Datum:
25-03-2012
Naam:
camille
Leeftijd:
15
Provincie:
België

I didn't choose for this life!!! :(

Mijn hele leven is één grote leugen, een stom rotleven. Dit is mijn verhaal.

Mijn ouders hadden jaren lang ruzie. Ze konden elkaar niet uitstaan. Mijn ma wilde bij hem weg maar dat mocht niet van haar ma.
Vroeger was mijn pa een aardige, nette man die veranderde in een luie, arrogante, walgelijke egoïst sinds hij te horen kreeg dat mijn ma zwanger was van mij. Mijn ma werkte in een café en daar was mijn pa niet blij mee want hij kwam telkens spioneren, schreef in een boekje wie ze op welke dag had gezoend, enz. terwijl dat nooit gebeurd was. Die ruzie heeft geduurd het jaar 1991 tot januari 2010.

Een paar maanden daarvoor heeft ze in het café een ander leren kennen. Het begon met een sms en het werd meer. Ergens in januari 2010 kwam hij bij ons thuis terwijl mijn pa op zijn werk was. Hij kwam even naar huis om haar te controleren en zag hen allebei door het raam.

Hij belde daarna meteen haar ma en zus en ze kwamen onmiddellijk naar ons huis. Ze hebben gedreigd om ons uit de familie te gooien als ze voor haar nieuwe vriend koos en dat is ook gebeurd.

Mijn ma en haar vriend hebben ook vaak ruzie. Eens zijn ze uit elkaar, dan zijn ze terug samen en dat gaat zo verder. Voor dat iets met hem begon zei ze dat de kinderen op de eerste plaats komen maar hij heeft die plaats ingepalmd.

Mijn ma is ook 3 keer geopereerd voor borstkanker en ze is draagster. De kans dat ik het krijg is 50 %.

De laatste tijd gaat het slecht in mijn leven. Ik doe mijn jaar over. Op school bekijkt iedereen me raar. Bij mij werd een paar jaar geleden een lichte vorm van autisme vastgesteld. Ik heb bij mijn thuis vaak ruzie,mijn ma beledigt me met woorden zoals stomme autist of autistische freak en ze dreigt me uit het huis te zetten.

Ik heb het kunnen aanvaarden dat ik autisme heb maar daarom moet niemand dat gebruiken om mij te kunnen kwetsen.

Aan familie heb ik de laatste tijd niet veel maar ik ben blij dat ik mijn vrienden heb waar ik alles aan kwijt kan. Mijn oude klasgenoten zeggen geen woord tenen me behalve 1 jongen die vaak hallo zegt of vraagt of alles goed is als ik er voorbij kom

Mijn beste vriendin zegt dat hij misschien iets voor mij voelt of zegt dat mijn vriendje eraan komt. Hij is wel knap en ik vind hem ook leuk.

Ik weet gewoon niet wat ik moet doen. Wat als hij wilt vertellen wat hij voelt en ik maak opeens een einde aan mijn leven? Moet ik nu in leven blijven voor hem? Ik echt ben radeloos. Ik wou dat ik een leukere familie en een geweldig leven zonder klachten had
Datum:
25-03-2012
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
20
Provincie:
Limburg

Alleen

Het leven is wat je er uit haalt ok al maak je verschrikkelijke dingen mee...dit is de les die je leert als je steeds weer de lichtpunten probeerde te pakken en de diepe dalen gaat beklimmen naar en positieve toppen.. Na vele pogingen is het dal nu zo diep dat klimmen niet mogelijk blijkt..met de ogen open en de balans van het leven wordt pijnlijk duidelijk dat de maatschap heeft geen ruimte voor mensen Zoals wij..
Datum:
25-03-2012
Naam:
Aad
Leeftijd:
42
Provincie:
Utrecht

Mishandeling door man

Ik ben inmiddels al een paar jaar getrouwd en mijn huwelijk is er op dit moment erg slecht aan toe. Ik ben op twintigjarig leeftijd getrouwd en ben doodongelukkig. ik leerde hem kennen toen ik 17 was en ben sindsdien samen met hem. Sinds we getrouwd zijn is hij erg hardhandig.. Het wordt steeds erger en erger. We waren hierdoor een tijdje uit elkaar en hij beloofde dat hij het nooit meer zou doen. Ik trapte daar natuurlijk met me domme hoofd in. Had heel veel verwachtingen van hem maar helaas vandaag was het weer zover. Ik werd door elkaar gehusseld, geduwd, vastgegrepen en bij me keel vastgepakt. Ik ben het zo zat. Me ouders en broertje worden hier heel erg verdrietig van. Ik weet niet meer wat ik moet doen. Het is keer op keer weer raak. Ik wil zo graag doodgaan, hij heeft geen enkel idee wat hij me aandoet. En ik kan me ouders dit niet blijven aandoen. Ik begin mezelf te haten, en me man nog meer! Hij laat me geen kant op gaan. Als we heftige ruzies hebben mag ik de slaapkamer niet verlaten, ik mag niemand bellen, ik mag de deur niet uit. Ik wou 112 bellen maar hij trok de telefoon uit me handen en schreeuwde dat ik me bek dicht moest houden en op een plek moet blijven zitten. Ik wil zo graag dood. Ik wil van hem af! ik weet egt niet meer wat ik moet doen.. elke keer als ik me broertje weer zie denk ik ik kan dit niet maken, ik moet er voor hem zijn,.. maar aan de andere kant denk ik dat hij dit altijd gaat blijven meemaken, en me ouders ook, zolang ik bij hem blijf. En als ik bij hem wegga, zal hij me zeker weer opzoeken en agressief doen, wat weer voor heel veel ophef zorgt. Het beste is dus om gewoon dood te gaan!
Datum:
25-03-2012
Naam:
Patricia
Leeftijd:
23
Provincie:
Zuid-holland

Ik ben mezelf en de mensen om me heen zat.

Ik zal even met wat over mezelf beginnen.
Ik ben een 21 jarige jongen met een aantal autistische aandoeningen. Deze aandoeningen weet ik heel goed te verbergen door contestant te acteren, niemand heeft door dat ik hier last van heb alleen mijn familie weet hier van. Dankzij deze autistische aandoeningen ben ik niet goed in het onderhouden van contacten en heb hierdoor letterlijk geen enkele vrienden. Hierdoor zit ik ook vaak in mijn eentje op me kamer.  Wanneer ik tussen de mensen ben moet ik bijna al mijn emoties, reacties en handelingen stap voor stap na gaan in mijn Hooft en deze vervolgens zo normaal mogelijk uitvoeren. Al dit acteer werk kost een hoop energie. 

Ik wordt iedere dag gek van mezelf om hoe ik moet acteren en gek van alle mensen om me heen. Iedereen die ik tegenkom is een product, ze gedragen zich als de mensen die ze omzichtig heen hebben hun mening bestaat uit dat wat andere hebben gezegd of wat ze op tv hebben gezien. Iedereen is zo kortzichtig als de pest, alles draait om sex geld en beter zijn dan iemand anders. Ik word hier zo moe van. 

Ik ben al een hele tijd opzoek geweest naar een leuke meid die ik mijn vriendin zou kunnen noemen, iemand die me accepteerde om wie ik ben, waar ik niet voor hoef te acteren, iemand die rustig is een geen product is zoals de rest. Tot nu toe heb ik alleen meiden ontmoet die alleen maar wat met me wouden hebben omdat ik toevallig geen lelijke jongen ben. Wanneer het serieus word kwam het erop neer dat geen van de meiden die ik heb ge date mij persoonlijk leuk vond en alleen maar fysiek. Ik word hier gewoon helemaal gek van het breekt me hart iedere keer.  Ik begin steeds meer vertrouwen te verliezen in deze maatschappij. Ik ben al deze seksistische egoïstische kortzichtige mensen helemaal zat, en ik ben het zat te moeten acteren om door deze mensen niet te worden uitgestoten, uitgelaggen en gepest te worden zoals dit voorheen altijd gebeurde. 

Het depressieve gevoel word steeds maar erger en erger, ik zit de heledag tegenover iemand die maar al te graag door me acteer kunst heen prikt en dat maar blijft instampen. Ik zit bijna iedere avond na me werk alleen, niemand moet wat van me. Ik heb laatst een meisje ontmoet, 2 Dates gehad en ze kan me alleen maar op me persoonlijkheid bekritiseren maar wou met me blijven doorgaan omdat ze me een leuke jongen vond,.. Nu ik in een depressie zit kan ik erg slecht tegen kritiek op me persoonlijkheid dus heb ik haar verteld dat het beter is dat we niet meer moeten ontmoeten.  Verder woon ik bij me vader thuis en krijg ik steeds opmerkingen naar me hoofd waarom ik niet zoals alle andere jongens van mijn leeftijd ben, ondanks hij weet dat ik autistische aandoeningen heb blijft hij beweren dat dat gewoon een excuus is.

Ik begin de hoop in mezelf en de mensen waar ik steeds mee wordt opgescheept te verliezen. Ik krijg continu gedachtes over zelfmoord, hoe prettig het zou zijn om er gewoon mee te stoppen. Nergens zorgen meer over te maken, niet meer te hoeven acteren en niet meer het constante lege gevoel in me maag te hebben wanneer ik alleen ben. Ik vind het genoeg geweest
Datum:
25-03-2012
Naam:
Geenide
Leeftijd:
21
Provincie:
Noord-holland

zelfmoord

ik denk elke dag aan zelfmoord.
me moeder die mishandeld me al sinds me geboorte. die gedachte doet me ook al iedere dag pijn. ik wordt overal buiten gesloten ik hoor nergens bij. me ouders worden elke dag boos op me omdat ik wel weer iets verkeerds doe. ik ben het zat. volgens mij als ik zelfmoord pleeg valt het helemaal niet op, want niemand houd toch van me
Datum:
24-03-2012
Naam:
anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
Overijssel

En dan ben je alleen

Na een huwelijk van 21 jaar een heel gelukkige periode voor mij met 3 kids is alles sinds 2 jaar kapot. Mijn vader overleed aan kanker, op dat zelfde moment kwam mijn ex met de mededeling dat ze aan haar zelf ging denken en scheiden........... Na een gelukkig leven geen ouders meer, geen vrouw meer en beschadigde kids overgehouden..... Nu na 2 jaar probeer ik toch weer een relatie te vinden maar ``gewoon`` een relatie beginnen is voor mij nu zo moeilijk door een opgebouwd negatief zelfbeeld. Oook het vele alleen zitten in de avonden drijven mij steeds meer richting zelfmoord, ik heb het gevoel dat het geluk in deze wereld voor mij niet meer is weggelegd.......
Datum:
24-03-2012
Naam:
rene
Leeftijd:
45
Provincie:
Gelderland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.