Levensverhalen (pagina 403)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Eenzaamheid

Mijn vriendin heeft mij enorm belazerd met een andere kerel, V en ik waren 3 jaar samen, 3 jaar beloofde ze dat wij samen zouden blijven.

Het bleek allemaal een gore leugen, toen ik ziek werd, verliet ze me, koos ze voor een andere gozer en ik ben mijn doel in mijn leven kwijt.
Datum:
19-04-2012
Naam:
Alex
Leeftijd:
37
Provincie:
Zuid-holland

Ik wil gewoon niet meer

Ik ben een meisje van vijftien jaar, ben mijn hele leven gepst en heb een dreigende anorexia stoornis, ik heb een vriendje en vrienden die echt ome geven dacht ik maar dit bleek niet het geval, mijn vriend is vreemdgegaan met een vriendin van mij maar ze ontkennen het en ik weet nie meer wat te geloven ik ben de zin voor het leven kwijtgeraakt heb gister geprobeerd mijn polsen door te snijde. En mezelf te wurgen beide is niet gelukt maar ik wil gewoon echt jeel graag dood zijn, ik kan niemamd vertrouwen
Datum:
18-04-2012
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-brabant

zelfmoord

goeiedag,

het is sinds gisteren uit met me vriendin het kwam van haar kant ze wilde gewoon niet meer verder, en ik heb heel veel verdriet liefs wil ik me zelf gewoon van kant scheren wat moet ik doen of wat kan ik doen
Datum:
17-04-2012
Naam:
harrold
Leeftijd:
20
Provincie:
Zuid-holland

Zelfmoord

lieve lezer

als je net als ik niet echt voor jezelf kunt leven kun je het wel proberen voor iemand anders , je kunt iemand anders echt gelukkig maken , iemand die niks heeft. en om zijn tijd voel je jezelf dan ook gelukkig ,

ik sta alleen in de wereld net als jullie
een eenzaam hart is het eerlijkste hart dat er is , daarom voor jullie dit gedicht dat gebaseerd is op mijn leven

Veel gedachten stellen mijn antwoord voor jou samen
veel gedachten in mijn hoofd vele woorden vele namen
de wereld waar ik op loop is in mijn hoofd slechts een kamer
een landschap vol met bomen die gevoelens uiten met tranen

in de wereld waar ik leef leeft iedereen in vrede
gedachten worden gedeeld en gedeeltes worden weer hele
alles hoort bij elkaar want van zo weinig zijn er vele
het leven in mijn dromen brengt mijn dromen weer tot leven

alles voel ik met liefde en al mijn liefde voel ik daar
gevoelens worden gedachten en gedachtes worden verplaatst
met liefde wil ik leven en het liefste leef ik daar
in een wereld vol met dromen in een wereld zo volmaakt.

mijn leven laat mij leven ik hoop dat de jouwe dat ook doet.
Datum:
17-04-2012
Naam:
izaak
Leeftijd:
26
Provincie:
Friesland

Vriend met zelfmoordpogingen

Hallo, Ik ben Elise. Onlangs heb ik een jongen leren kennen, hij is 25 jaar. Heeft juist een relatie van 7jaar gehad. Hij ging juist trouwen met zijn vriendin. Maar die is weggelopen. Hij heeft heel veel geld. En zijn ex vraagt altijd om geld van hem.
Hij ziet het niet meer zitten en ik weet niks te doen. Hij denkt altijd dat hij iedereen in de weg loopt. En denkt altijd aan zelfmoord. Ik wil hem helpen maar ik weet niet hoe. Kan iemand mij helpen? Aub
Datum:
16-04-2012
Naam:
Elise
Leeftijd:
18
Provincie:
België

Stop met deze pillen

Ja ook ik heb jarenlang aan zelfmoord gedacht. Omdat ik als kind een hersenvliesontsteking had ondervonden. kon niet leren werd gepest door mede leerlingen en leraar. Je moest of je kon of niet, de leerstof onder de duim krijgen. Want zelf in de gymzaal ging dat verder. En zo gaat het leven dan verder, vereenzaamd en het leven kan je niet meer deren. Schoot de vogels aan flarden, nam guldens weg, en loog er op los. Na de dood van vader, Broer Wim. Na bijzondere gebeuren verloor ik mijzelf en werd opgenomen. Na ontslag wilde ik steeds hogere dosis innemen. Tot op een avond door een duidelijke innerlijke stem werd gewaarschuwd. Stop met deze pillen want je maakt jezelf stuk. Ik wierp daarna de pillen door de kamer heen en begon weer langzaam weer een beetje te leven. En later werd deze Frans op een wonderbaarlijke manier naar boeken verwezen van Jozef Rulof waar de dood een Goddelijke kus is. Maar als men zichzelf wat aandoet, zal men een zware weg in moeten gaan. Dan is duisternis voor lange tijd je bestemming. Daarom leef ik mijn leven nu, en zal mij staande proberen te houden. Maar zal omdat ik het nu weet over zelfmoord mijzelf niets meer aan durven doen. Op mijn 53 jaar na een operatie met in 2 weken 30 uur te hebben geslapen kreeg deze Frans opnieuw een teken en heb nachtenlang doen huilen en door die emoties heb mijn verleden kunnen verwerken. Kwam als een andere mens uit het gebeuren.
Datum:
15-04-2012
Naam:
Sam
Leeftijd:
53
Provincie:
Noord-brabant

mijn verhaal.

Als kind heb ik veel meegemaakt,
dit zijn een paar van die dingen.

hoi.
ik ben Sissy, 15 jaar.
Geboren in Groningen.
Woon in Leek, al mn hele leven.
Ik heb een dysthyme stoornis en heb een sociaal fobie.
Komt allemaal door mijn jeugd.
Als kind was ik vaak aggresief, ik schopte, sloeg,beet en kneep veel mensen. in 2006 werd er een lichte vorm van ADHD bij mij geconstateerd.
Als kind had ik ook een spraakstoornis.
door die spraakstoornis en mijn ADHD werdt ik vroeger veel op school gepest.
8 jaar lang.
Als kind was ik daardoor heel vaak somber, zat veel op mn kamer, en kwam nooit buiten.
in 2006 kwam ik dus bij accare terecht.
(een kinder en jeugd psychiatrie)
daar werd dus een lichte vorm van ADHD ontdekt.
Ik heb ook een tijdje aan de ritalin gezeten, maar omdat ik rustiger en verdrietiger werd, was dat dus niet meer nodig.
als kind heb ik ook vaak geprobeerd zelfmoord te plegen.
Accare wist dat ik gepest werd. maar ik heb hun niets verteld van de zelfmoord pogingen.
eigenlijk schaamde ik me er een beetje voor.
omdat ik nooit echt heb verteld wat ik voelde en wat ik heb meegemaakt, kropte ik dit allemaal op.
daardoor heb ik er veel last van gekregen.
Nu, 3 jaar later, heb ik er nog steeds last van.
Een jaar geleden merkte mijn mentor op dat ik wat somber voor mij uitkeek.
Ik vertelde haar dus ook dat ik me al een langere tijd me somber voelde.
Toen ben ik samen met haar naar de schoolarts gegaan. Hij stuurde me dus door naar accare.
dit is dus de 2e keer dat ik bij accare zit.
ik heb ze nu alles verteld, moest een paar testjes doen, en toen kwam de diagnose dysthyme stoornis en sociaal fobie.
Mensen hebben me echt veel pijn aangedaan.
ik dacht dat ik vrienden had, maar eigenlijk was dat een grote leugen.
Een keer een dag voor mijn verjaardag, was ik erg suicidaal, ik smste een vriendin (nouja, ik zag haar als een vriendin) dat ik niet meer verder wilde en het liefst dood was.
ze smste: nee doe het niet, je krijgt er spijt van.
Na dat smsje heb ik niks meer van haar gehoord. ook niet de volgende dag, toen ik jarig was.
eigenlijk had ik er ook veel spijt van.
spijt van dat ik het niet had gedaan.
en zo waren er wel meer dingen waarvan je er achterkwam dat vrienden je echte vrienden niet zijn.
nu even over iets anders.
er is iemand die heel veel indruk op mij heeft gemaakt. iemand die ik veel vertrouw maar eigenlijk ook haat.
we noemen hem maar voor even HH.
Na de zomervakantie (toen ik naar de 2e klas ging) kregen we een nieuwe gymleraar, HH dus.
HH betekende veel voor mij, ook al wist hij eigenlijk niks van mij en voelde hij misschien ook niks voor mij.
ik weet het nog, de eerste les van hem.
het was net of er een grote klik was tussen ons.
na een paar lessen werdt ik dus ook verliefd op hem. dat kwam omdat hij veel interesse in mij toonde en ik ook zijn liefelingetje was.
een keer was ik ziek, op een maandag.
ook de zelfde dag waarop ik gym van hem had.
ik weet nog dat ik er flink van baalde.
een meisje waar ik wel veel mee omging was ook ziek op dezelfde dag.
toen mijn klas gym had, had ie alleen om mij gevraagd. en vroeg hij of ik nog kwam. nadat ik dat hoorde was ik echt tot over mijn oren verliefd op hem.
nadat hij merkte dat het wat slechter met mij ging, was hij nog aardiger voor mij.
bij hem kon ik echt mezelf zijn.
toen na de zomervakantie, heb ik voor mezelf besloten HH te negeren. in hoop dat mijn verliefdheid voor hem overging. ik ging naar de opleiding Zorg en Welzijn.
We hadden een introductie middag en ik ging dus met mijn nieuwe klas bowlen.
HH was er ook.
ik zat aan een tafel met een paar mensen.
hij ging dus naar mij zwaaien en hield me de heletijd in de gaten.
Maar ik negeerde hem.
later kwam hij ook bij ons staan en maakte hij een praatje met ons.
ik wou hem uittesten, testen of hij mij ook heel erg leuk vond.
Dus ik begon te praten over een jongen die bij ons in de klas zat en zei dat hij een lekkerding was.
HH vond dat niet leuk en ging gelijk weg.
hij werd toen ook een beetje pissig.
toen hij wegging zij hij niks. meestal is het zo dat als hij wegging, hij dan altijd doei tegen me zei.
maar nu zei hij niks.
helemaal niks.
na dit kwam ik hem wel is tegen in de pauze.
hij zei reglmatig hoi, maar ik zei niks.
vorig jaar December hadden we een kerstgala.
HH was er toen ook.
Hij was eigenlijk de hele avond met mij bezig.
Ik stond bij een groepje mensen en hij kwam naast mij staan.
Ik negeerde hem weer.
Hij zei dat we er mooi uitzagen.
volgens hem heel erg mooi.
net zoals bij die introductie, hield hij mij in de gaten.
hij liep ook de heletijd langs mij.
hij stoote me ook een keer aan en ging ook een keer achter me staan en ook een
keer vlak naast me zei staan.
na de Gala zag ik hem amper.
Ik had er wel veel vedriet van gehad achteraf.
hij was de eerste waar ik echt wat voor voelde. niemand kan me dat gevoel geven wat hij mij gaf.
ik heb echt dagen en nachten om hem gehuild, maar nu is mijn verliefdheid voor hem over.
maar voor mij blijft hij eigenlijk wel heel erg speciaal.
Dit zijn een paar dingen die ik heb meegemaakt. Er zijn er wel meer, maar dat is gewoon teveel om op te schrijven. dit zijn de dingen die ik gewoon even kwijtmoest.
Datum:
15-04-2012
Naam:
Sissy
Leeftijd:
15
Provincie:
Groningen

kut gevoel

het begon allemaal toen ik ruzie kreeg met iemand die ik graag zag, hij verbrak alle contact en ik voelde me zodanig slecht dat ik me begon te snijden. Toen hij dit ontdekte hield hij het voor zichzelf maar hij wou mij nu nooit meer zien of horen. Ik heb vaak ruzie met mijn pa en af en toe slaat hij mij ook. Mijn ouders maken bijna constant ruzie en mijn broer en zus zijn het huis uit dus zij weten hier niks van. De laatste tijd vraag ik mij zelf af of mijn ouders wel echt mijn ouders zijn. Ik heb onlangs een deal geregeld met een vriend van mij dat hij mij een Colt Gold Cup 45mm bezorgd en ik betaal hem in delen terug. Ik weet niet waarom ik die wil, maar het voelt alsof ik mezelf moet beschermen tegen iets en ik weet niet wat. Ik weet soms niet wat ik voel ene moment ben ik blij en gaat alles goed en plan ik dingen die eigenlijk onmogelijk zijn voor mij. Andere momenten ben ik down wil ik mij snijden, ween ik, ben ik boos, haat ik alles en iedereen zelfs mezelf. Ik weet niet meer waarom ik nog wil leven, ik denk dat alles beter is als ik er niet meer ben. Ik denk niet dat ik echt dood ben, want ik kan mijn kleine nichtje en mijn zus dat niet aandoen omdat die veel om mij geven en mijn kleine nichtje is het enige dat mij recht houd. Ik wil gewoon weg van alles, liefst terug naar Kreta want op onze reis daar voelde ik mij goed, ik hou van dat eiland het is er zo rustig,... Ik ben onlangs ook gestopt met kajak wat ik al 4,5 jaar lang deed omdat het daar helemaal niet goed gaat, ze roddelen achter iedereens rug en trainers hebben het niet door. En de persoon waarmee ik ruzie heb doet ook kajak dus wil ik daar al helemaal niet meer heen. Ik zo zou graag weten wat er nog allemaal komt in de toekomst om te weten of het wel nog de moeite wordt want zoals het nu is, ben ik er liever niet meer.
Datum:
14-04-2012
Naam:
My_Line
Leeftijd:
16
Provincie:
België

lieve mensen blijf vechten,,mij is het ook enigszins gelukt\\\\\

HAI,,ik ben syreeta en ben 32,,,ik woon nu 3 jaar samen met mn schatje timmy die voor 9o% ervoor heeft gezorgd dat ik nu nog onder de levenden ben.Ik was 11 toen ik begon met drugs,,ik was echt een gabberinnetje stond elk weekend van vrijdag tot zondag te springen op feesten,,heb veel verkeerde vriendjes gehad,,zeker de gene voor mijn huidige vried. mn moeder is toen ik net 18 was overleden aan kanker toen was ze al 4 jaar ernstig ziek geweest en toen begon de echte elllende ,,mn vader was natuurlijk ook verloren en kon nog geen ei bakken,,hij verweet ook mij nog eens dat mn moeder dood was ,,ik had volgens hem zoveel zorg en stress veroorzaakd dat mn moeder kanker had gekregen van de stress van mij en dat ik haar letterlijk kapot had gemaakt van de zorgen,,,langzaam aan begon ik die man echt tot op het bot te haten ,,soms lag hij dagen in bed in zn eigen ontlasting omdat hij medictie en drank had genomen,,,1 keer kwam ik thuis en toen lag er een briefje gericht aan mij met daarop iets van mn vader,,dat als ik op het nieuws zou horen dat er een trein ongeval gebeurt was dat hij dat dan zou zijn ,,,hij vertelde dat hij me haatte en dat hij zn auto op een trein rail ging zetten en dat het mij dan gelukt zou zijn om mn beide ouders onder de grond te krijgen en op mn duivelse manier er nog mee weg zou komen ook,,hierna kwam hij pas na drie dagen in een hotel te hebben geslapen heel relaxed binnen wandelen alsof er nooit iets was gebeurt,,,dat soort dingen... daarna heb ik 1,5 jaar met een dealer samen gewoont,die me heel vaak sloeg en me echt zwaar hooked aan de ghb en slaap med en coke gebracht ik durfde op een degeven moment niet eens meer de deur uit en vaak lag ik out van de ghb op bed en nu heb ik steeds nachtmerries en dan droom ik dat zn vrienden me dan aanraken alleen weet ik niet of dit nou wel of niet gebeurt is,,,heel eng,,,,op een helder moment heb ik toch mn vader gebeld en gesmeekt of hij me wou komen halen dat heeft hij gedaan en ik kreeg al snel mn nieuwe vriend en bij mn vader ging het niet ,,dus sliep vaak bij hem,,,maar ik was zo gebroken dat ik alleen maar gebruikte en dronk om niks te hoeven voelen en ik wou dood,,ik begon me eigen te snijden,, heb ook zware borderline ,boulimia en add eerst oppervlakkig daarna steeds dieper en groter altijd bij mn vriend thuis ,,hij wist niet hoe hij hier mee moest dealen dus is het de eerst 2jaar bij ons ook heel vaak de fout in gegaag met ruzie, af en toe hier en daar een klap,,,tot ik voor de tweede keer mn polsen had ddorgesneden en hij me had gevonden heeft hij me voor de keuze gezet,,,ok ik hou ontzettend veel van je,,MAAR als je wilt dat ik voor je ga vechten en ons een kans (laatste)wil geven moet jij ook gaan vechten en je laten helpen anders trek ik nu mn handen van je af ,,dat zei hij,,,,en toen dacht ik ja ik moet dit proberen,,ik ben de zelfde avond in crisis bij de brijder ,verslavings instelling op genomen in de detox daar heb ik een tijd gezeten en nabehandelijng gehad,,maar na 6mnd was ik weer aan de drugs en mn vriend ook toen we onder invloed ruzie gekrgen en heeft hij mij geslagen en naar buiten gerend ik ging achter hem aan maar ben bewusteloos gevallen ergens op straat werd wakker in t ziekenhuis,,,gelijk weer in crisis de brijder in gegaan weer een tijd gezeten met begeleiding weer contact met mn vriend gezocht en dingen uitgepraat en weer gingen we het proberen,,,heb toen een lange behandeling bij de brijder gehad tot ik terecht kon in een kliniek speciaal voor mensen met zware borderline problematiek mn vriend gebruikte ook niet meer en ik ben toen bijna 3mnd die kliniek in gegaan,,het heeft mij heel veel goeds gedaan ,,ik ben er zeker sterker en beter van geworden ,,,je leert er met je emoties om te gaan en ik moet eerlijk zeggen dat het redelijk goed met me gaat,,,als je meer wilt weten over deze kliniek moet je eens gaan kijken op jellgisma.nl....de kliniek heeft veel verschillende afdelingen van ambulante dag tot opname van 2 jaar met langdurige nabehandeling ze gaan je ook diagnostiek onderzoeken zodat je ook duidelijkheid zal gaan krijgen wat er nou eigenlijk echt mis met je is en ze begeleiden je daarin met veel praten en medicatie,,,lieve mensen ik heb mijn geluk en zin om te leven hierdoor echt terug gevonden,,,dus probeer het aub,,,,dood gaan we uiteindelijk toch wel,,,,LEEF GENIET VAN DE KLEINE DINGEN EN MOMENTEN>>>>>>>>>>>>>
Datum:
14-04-2012
Naam:
syreeta
Leeftijd:
32
Provincie:
Noord-holland

M'n vriendin

Er zit een meisje bij mij in de klas. Ze wil al een tijd zelfmoord plegen. Ze maakte er steeds grapjes over en ik wist niet dat ze het echt meendde. Gisteren tijdens biologie vroeg ze om een scherp ding. Mijn vriendin gaf haar een schaar maar die was (gelukkig) niet scherp genoeg. Ze wil zelfmoord plegen omdat er iets met haar ouders is ( ze wilt niet zeggen wat) Ze denkt dat ze geen vrienden heeft.( Ik vind haar nog wel aardig maar dat ziet ze niet in, en nog veel meer dingen! Ze is 12 jaar en ik zei dat ze niet weg moest gaan want ze is en blijft mij beste vriendin!
Willen jullie mij alsjeblieft helpen?
Naar een psychiator wil ze niet trouwens...
Help me alsjeblieft!
Datum:
14-04-2012
Naam:
L.
Leeftijd:
12
Provincie:
Anders
Praat erover!
Logo Stichting 113 Zelfmoordpreventie
0800-0113
Chat: www.113.nl

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.