Levensverhalen (pagina 402)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

.........

Ik ben een meisje ben altijd heel gekukkig en vrolijk maar diep van binne ga ik kapot als ik weer iets fouts heb gedaan of iemand wordt boos op me ga ik altijd naar mijn kamer toe en dan snij ik mezelf eerst was het bijna niet zicht baar maar het wersdt telkens erger er kwam ze veel bloed uit dat ik soms gewoon bijna flauwviel ik heb en week in het ziekenhuis gelegen omdat ik overdosis para's heb genomen en zit daarom nu in een kliniek dat 2 minuten lopen is van het spoor en waar ik steets vaker ga blowen en drinken ik wil gewoon dat het voorbij is en dat ik me moeder weer zie
Datum:
22-04-2012
Naam:
anoniem
Leeftijd:
15
Provincie:
Anders

Mislukkeling

Ik heb veel meegemaakt in mijn leven. Mijn vader is overleden aan kanker en datzelfde jaar ook mijn beste vriendin aan een ongeluk.
Mijn moeder heeft een nieuwe vriend sinds 3 jaar en hij en ik zijn water en vuur. Dit weekend ging mijn moeder een weekendje naar Frankrijk en ja hoor: de hel brak weer los in huis. M'n stiefvader schold me net verrot en werd agressief om de meest gekke dingen. En het idee dat m'n moeder meer dan 1000 km weg is maakte het niet veel beter. Ik belde haar op en probeerde zo normaal mogelijk een gesprek te voeren, maar plotseling barste ik in tranen uit en ik vertelde het hele verhaal, ze zei dat ze hem ging bellen en dat ik me moest concentreren op school en mijn aankomende tentamenweek. Even later belde ze terug en ze was boos. Ze had mn stiefvader gebeld en hij heeft de waarheid nogal verdraait, hij maakt mijn zinnen compleet anders en doet alsof ik de enige boeman ben hier. Ik weet dat ik ook geen heilig boontje ben, maar dit sloeg echt alles. Anyway ze vond dat ik haar vakantie verpeste hiermee en ze zei dat ik het er maar mee moest doen en dat ze ons allebei kinderachtig vond. Toen ze ophing hoorde ik haar nog net snikken en een golf van verdriet overspoelde me. Ik voelde me echt een egoist.. Hoe heb ik het kunnen verpesten. Ik heb op dit moment een pure hekel aan mezelf want mn moeder heeft zich al over een dode echtgenoot heen moeten zetten. Ik denk dat het beter is als ik er niet meer ben zodat mn stiefvader en mijn moeder nog gelukkig kunnen leven.
Datum:
22-04-2012
Naam:
Lotte
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-holland

wel of niet?

hallo allemaal ik ben jef ik ben 12 jaar en weet niet meer wat doen.
ik heb 2 broers en 2 zussen.
1 broer is 2 de andere 15.
1 zus is 5 de andere 17.
mijn oudere zus en broer pesten me elke second en het lijkt alsof mama en papa hun daar in stunen ze zeggen nooit dat ze moeten stoppen en ik krijg altijd de schuld.
ik hep al een keer geprobeert zelfmoord te plegen maar dat lukte niet.
kan iemand me helpen.
Datum:
22-04-2012
Naam:
jef
Leeftijd:
12
Provincie:
Limburg

ik

ik ben een meisje van 18 jaar ik ben de laaste tijd alles verloren de enigste jongen van wie ik hou ziet mij niet zetten ik ben me werk kwijt geraakt door mijn klote ziekte jeugdreuma me vriendinnen zie ik niet meer zitten xze begrijpen mij niet ik wil naar een adnre plek een andre leven om mezelf te zijn en ik wordt thuis niet gesteund en me fam ziet me liever gaan dan komen elke sec denk ik aaan zelfmoord k maak plannen om dit te doen ik kan het leven niet meer aan dezon schijnt alleen maar bij andre me opleiding heb ik verkloot doordat ik depresief ben
Datum:
22-04-2012
Naam:
anoniem
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-holland

niets waard

Ik ben een meisje van 14 en ik vind mezelf niets waard. Ik ben hoogbegaafd en ik doe alles verkeerd, en ik maak al mijn vriendschappen kapot. Ik zal nooit echte vrienden krijgen.
Als ik lef had was ik nu al lang dood, maar ik ben zo'n nietsnut dat ik geen zelfmoord durf te plegen. Ik wil dood.
Datum:
22-04-2012
Naam:
(*)
Leeftijd:
14
Provincie:
Limburg

Maskers

Waarschijnlijk ben ik de zoveelste met dit verhaal. Niemand zou dit achter mij verwachten maar diep van binnen van binnen voel ik mij dood en dood ongelukkig. Overdag ga ik met glimlachen over de straat en 'lach ik altijd'. Maar zodra ik thuis kom dan dringt die eenzaamheid zich aan. Mijn ouders, met name mijn vader, kleineren mij altijd. Het is eigenlijk gewoon een vorm van pesten. Het gevoel dat dit bij mij opwekt is zo naar, ik kan het niet goed beschrijven. Soms dan komt er een stemmetje bij in mijn hoofd dat mij eigenlijk verteld een overdosis te nemen. Om gewoon alle pillen die ik kan vinden te slikken. Vaak sta ik dan al klaar met alle pillen in mijn hand... Ook gebruik ik alles om de contrôle over mijn lichaam te houden. Als ik dan overgeef dan voelt dat alsof ik die weer heb.
Al sinds ik dertien ben heb ik zelfmoordneigingen gehad, dan ging ik hoe knullig ook met een sjaal om me nek net zo lang strak trekken tot ik sterretjes zag. Op het moment verstop ik me vooral in de drank zo veel mogelijk... Ik ben alleen bang dat ik niet snel genoeg het huis uit zal zijn... Dat de neigingen in eén keer te ver gaan... En dat ik dan zonder echt leven helemaal opeens weg zou zijn. Ik heb het idee dat ik niemand heb aan wie ik dit kan vertellen vandaar dat ik hierbij mijn verhaal kwijt wil. Bedankt voor het lezen.
Liefs,
Datum:
21-04-2012
Naam:
Jeanne
Leeftijd:
18
Provincie:
Gelderland

chronische depressie

Wat is het leven hard:ik wou dat er een oplossing voor 'ons soort mensen' kon komen
Datum:
21-04-2012
Naam:
angelique
Leeftijd:
41
Provincie:
Limburg

wat als

wat als een ieder maar wilt dat je niet weggaat....zoveel meegemaakt.....ben totaal opgebrand.... wil al zo lang niet meer.....word zo moe van de mensen om mij heen.....kan gewoon geen geluk vinden in het leven als dan ook degene die je liefhebt je dan ook nog in de steek laat....dan is het klaar....zoveel gegeven ...nooit of weinig teruggekregen....opgebrand zijn ben 48 jaar....zie eruit als 80..... ben zo vreselijk moe.....zo moe.... broer dood gevonden..... beloofde mij ook dat alles goed zou komen.... als kind geen liefde gekregen...... alleen maar zorgen dat alles goed en op rolletjes liep.....ouders die voor je moesten zorgen.....maar van heel klein af aan zorgde ik voor hun....en nog steeds....zo moe......zo vreselijk moe.....kan het niet amders omschrijven.... wil gewoon niet meer......heb echt hulp nodig....mijn omgeving wil niets horen over dit alles......dat is zo moeilijk....wil niemand kwetsen.....alleen dat ze mij berijpen....maar dat begrip is heel ver te zoeken....
Datum:
20-04-2012
Naam:
monica
Leeftijd:
48
Provincie:
Zuid-holland

ik wil niet meer

elke dag denk ik weer godver weer een dag om naar de klote te gaan.
mijn lichaam kan die druk niet meer aan .
altijd dat gezeik aan je hoofd .
ik denk was ik maar nooit geboren dan zat ik niet zo in de shit.
ik denk nu alleen nog maar aan de dood
Datum:
20-04-2012
Naam:
anaoniem
Leeftijd:
17
Provincie:
Flevoland

waarom

ik zie het ook allemaal niet meer zitten, alles ging goed tot dat op 1 dag alles instort waar is je om geeft..

eerste verlies je je vader aan een plotselinge dood.
en moet in blijvenzamelen om toch weer verder te gaan met werken. nu 2 weken aan het werk weeer en krijg je een brief thuis je contract word niet meer verlengt.
dus conclusie net een nieuwbouw huis gekocht huis moest ik verkopen ik zit al in de schulden door dat er kosten zijn wie nog betaald moeten worden van de dood van me vader wanneer houd dit nou op
ik heb er ook nog een taak bij gekregen om voor een hond te zorgen.

waarom heb ik er nu allemaal geen zin meer in ?? ik doe toch alles voor niks en er is toch niks meer om voor te blijven leven... word het allemaal niet beter op hoeveel ik me best ook doe

of moet ik me nu niet gaan aanstellen en gewoon vrolijk doorgaan met het leven net alsof me vader niet dood is en dat ik werkloos raak over een maand en dat ik huis moet verkopen wie ik net heb gekocht?? '

naja er leeft toch niemand mee dus ze zullen me ook niet missen
Datum:
19-04-2012
Naam:
waarom?
Leeftijd:
23
Provincie:
Gelderland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.