Levensverhalen (pagina 401)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

wanhopig?

Hoi, Ik ben een jongen van in de 30. Ben altijd al iemand geweest die vrij somber is. Had een zwangere vriendin helaas is dit kind na 3 maanden overleden dit vanwege de terminale ziekte van de moeder. Heb nog een andere relatie gehad, helaas is dit ook uit gegaan. Verder heb ik last van alopecia areata (plaatsgelijkdelijke haar uitval) en daarbij komt tourette erbij waar ik al heel mijn leven last van heb. Heb wel een paar vrienden maar deze hebben ondertussen kinderen en zijn getrouwd of hebben een vaste relatie. Nu dat de tijd langzaam weg begint te tikken en ik aan de zijlijn sta begin ik ondertussen dagelijks aan beeindiging van deze vrij nutteloze bestaan te denken. Natuurlijk heb ik aan hulp gedacht alleen kan niet eens meer de motivatie opbrengen om deze te vragen. Waar het op neer komt is dat ik gewoon zo ontzettend moe ben geworden om nog iets te doen.
Datum:
29-04-2012
Naam:
Steef
Leeftijd:
32
Provincie:
Noord-brabant

Verdwaald

Gericht aan de schrijver van:

Droom?

29-03-2012 | Naam: nol | Leeftijd: 51 | Provincie: Zuid-Holland

Hallo, ik kijk op deze site omdat ik heel mijn leven depressieve gevoelens heb.
Ik ben laatst naar de huisarts gegaan omdat het mij allemaal te veel werd de laatste paar weken. Ik denk constant aan zelfmoord, ik verwond mezelf (dit weet de huisarts dan weer niet..) en ik werd doorverwezen naar de ggz waar ik vertelde dat ik dacht add te hebben. Ik ben al getest en binnenkort krijg ik dus medicijnen (ritalin denk ik.)
Ik ben vorige week ook mijn vriend kwijt geraakt, ik zag het allemaal niet meer zitten omdat ik niets positiefs meer zag en heb met hem gepraat hierover, hij heeft pdd-nos en add...
Na het gesprek hierover heb ik hem een week niet meer gezien en heeft hij mij ook bijna genegeert en geen contact meer met mij gezocht terwijl hij normaal iedere dag belde.. Ik ben toen naar hem toe gegaan en het ging allemaal niet meer zo goed als voorheeen, ik dacht dat hij wel voor mij zal vechten maar hij had het al opgegeven en zich er bij neergeld dat het niets meer werd en dat het voorbij was tussen ons terwijl ik nog aan het vechten was, tegen mezelf om alles goed te krijgen, op orde..
Toen heb ik hem gevraag of hij het nog een kans wilde geven, hij zei toen ja maar dit heeft hij nooit gedaan... Het was al over maar hij heeft toen gewoon 2 weken zitten wachten tot hij het uitmaakte...
Iedere avond lig ik in mijn bed te piekeren en te huilen dat ik niet meer wil leven in deze wereld vol leugens...
Iedere ochtend heb ik moeite met opstaan omdat ik niets meer van de wereld wil zien, omdat ik liever gewoon dood zou gaan.
Ik ga zo dadelijk in het bos wandelen, dat helpt meestal wel maar ik denk dat deze keer mijn verdriet te groot is om nog verder te gaan. Ik ga er sowiso een eind aan maken, maar misschien nog even wachten op die medicijnen, kijken of die werken?
Ik weet het niet meer. Verdwaald in mijn eigen gedachten.

Nol, Ik las uw verhaal en het is echt een mooi verhaal, misschien raar om te zeggen maar de manier waarop het is geschreven vond ik echt heel mooi. De details etc. je zou zo een boek kunnen schrijven. Als ik u was dan zou ik naar mijn kinderen toe gaan en ze alles vertellen wat ik voel, praten is vaak goed. Ik weet natuurlijk niet wat er allemaal is gebeurt tussen u en uw kinderen en of ze nog wel naar u willen luisteren maar anders schrijf ze een brief of maak een boek ;) en ga er persoonlijk heen met die brief of boek. Als u ze verteld wat u hier verteld denk ik dat ze u wel kunnen vergeven!
Datum:
27-04-2012
Naam:
Zonnebloem
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-brabant

wrm ik

hallo ik ben een meisje vn 15 ik heb nu een vriendje hij staat alleen maar bij zijn vrienden en vorige week heeft een van mij hartsvriendinnen ook zelmoordt gepleegd nu wil ik het ook doen zou het een goeie zet zou er mij iemand missn da is da vraag ?
Datum:
26-04-2012
Naam:
kaithtje
Leeftijd:
15
Provincie:
België

vast zitten

kan moeilijk praten met mijn man,rookt weer na 12 jaar,vlugt weg naar werk(zelfstandig)laatste dagen vraagd hij me niet meer mee op het werk,ik zit hier.
Datum:
25-04-2012
Naam:
anoniem
Leeftijd:
47
Provincie:
België

Alone

Ik heb het gevoel alsof niemand mij meer aardig vind...
Het begon allemaal in groep 3, ik kwam in een nieuwe klas en me beste vriendin had een nieuw meisje gevonden die ze leuker vond. Er was 1 bitch in de klas en die stookte dehele klas tegen mij op. Ik dacht, op de middelbare komt alles wel goed. Toen was het uiteindelijk zover ik mocht naar de middelbare! Ik had een leuke klas ondanks 2 meisjes.. In het begin waren ze nog aardig. Maar in de 2e begonnen ze met haatberichtjes over mij te posten op twitter. Ik was in die tijd ook niet de mooiste en had een beugel,bril,puistjes. Het ergste was dat andere klasgenoten van mij die berichtjes nog leuk vonden. Ik huilde veel en werd gezien als aanstelster. Mijn ouders zeiden dat ik nieuwe meisjes moest vinden en vonden dat ik op voetbal moest. Ik ben nu 16 en zit 2 jaar op voetbal. Ik voel me hier ook niet echt thuis. Mijn teamgenoten gaan uit, hebben vriendjes.. Ik ben nog nooit uitgegaan, omdat ik niet echt vrienden heb en ik heb ook nog nooit een vrienje gehad, terwijl ik geen bril en beugel meer heb. Mijn ouders maken altijd ruzie en ik mag niks van ze.. Soms heb ik gewoon liever dat ik dood ben.. Alles in me leven gaat mis, heb weinig familie, weinig vrienden, nog nooit een vriendje gehad. Ik heb het gevoel alsof niemand om mij geeft en misschien pas om me geven als ik dood ben of gewoon nooit! Niemand zal me toch nooit missen als ik dood ben.. Aan die gedachte wil ik liever niet nadenken, ik wil wat van me leven maken!
Alleen lukt het gewoon niet, ik haal alleen maar slechte cijfers. Ik deed vwo en nu zit ik op havo.. Maar het ziet er na uit dat ik volgend jaar vmbo-t doe. Ik zit elke avond alleen op me kamer en elke vrijdag avons gaan de meeste jongeren van mij leeftijd uit en dan zit ik duf op me kamer. Elke jongen die ik leuk vind/vond heeft een ander of is niet in mij geïntresseerd, want ze vinden me lelijk en raar. Ik hoop dat er ooit een dag komt dat mensen op me gaan geven, want ik kan hierniet meer langer mee leven. ALTIJD alleen zijn...
Datum:
24-04-2012
Naam:
Eenzaam
Leeftijd:
16
Provincie:
Zuid-holland

wat is pijn

Ik heb zelf complexe ptts het is moeilijk om nooit begepen te worden
Datum:
24-04-2012
Naam:
e111
Leeftijd:
31
Provincie:
Zuid-holland

zelfmoord

Hallo,
ik ben steven en ik wil helemaal niet dood. Het leven is prachtig. En ik weet dat jullie dat allemaal kunnen ervaren. De wereld is zo kwaad niet. Zelfmoord is zonde,
Datum:
24-04-2012
Naam:
Henk
Leeftijd:
17
Provincie:
Gelderland

geen hulp

Ik ben bipolair.
Al weken depressief. In behandeling geweest bij Psyazorg. Geen vangnet in geval van crisis. weken hulp gevraagd.
Vorige week doorverwezen door huisarts naar GGZ. Werd niet terug gebeld. Dag erop wederom naar crisisdienst verwezen. Gesprek 's avonds. Voelde me begrepen. Dag erop zou ik terug gebeld worden. Werd niet gedaan, aan het eind van de dag toch weer durven opbellen. Geen idee, uitzoeken. Dokter zou terugbellen. Vergeten, hij ging naar een crisis. (bevestigd mijn gedachten dat ik waardeloos ben). Man belt op, krijgt psychiatrisch verpleegkundige. Maakt afspraak voor volgende dag.
Dag erop heen. Worden wederom afspraken gemaakt, vertrouwen is wel enigzins weg. Dokter gaat medicatie bekijken omdat ik gestopt met Lithium. Schrijft vervolgens verkeerde med. voor. Belt vrij.avond terug dat ik alle medicatie moet laten staan. Melatonine nemen. Flauwekulmedicijn, helpt totaal niet, had ik al doorgegeven. Maandag weer (laatste keer nu) durven vragen. Geen arts heeft tijd. Zijn bezig met een crisis.
Ik wil weten of in dossier staat dat ik iets heb/doe waarom niemand helpt.
totall losss. #fail #waardeloos
Datum:
24-04-2012
Naam:
ans
Leeftijd:
54
Provincie:
Noord-holland

Pijn,

Ik word al sinds mijn 10e gepest omdat ik zo ontzettend dun was, in het begin was het allemaal Onschuldig enzo , maar later begon het me echt te raken,. Ik werd depressief en zocht me een uitweg door me te snijden, ik werd voor emo gezien, mijn cijfers werden slechter. Ik wilde niet meer leven en heb alles geprobeerd om mijn droom uit te laten komen, elke nacht huilde ik mezelf in slaap. En toen mijn nicht aan een zware soort van leukemie waar op de hele wereld maar 1 iemand is genezen dood is gegaan was voor mij de maat vol, ik kreeg anorexia en ik kon het niet meer aan , het is nog steeds zo ik vind het nog steeds heerlijk om meZelf te snijden, geen enkele psycholoog kan me helpen. Nu nog steeds ben ik flink depri.. Zet um op er komt ooit een einde aan mensen ik ben ook nog maar 14
Datum:
23-04-2012
Naam:
Weetiknietmeer
Leeftijd:
14
Provincie:
Zeeland

Klaar?

Na een leven vol worstelingen zit ik hier nog steeds. Doordat mijn vader me als kind mishandelde, om zijn eigen frustraties te kunnen botvieren, ben ik geborgenheid en bescherming gaan zoeken bij mijn lieve oom. Helaas had hij een eigen agenda maakte van de situatie gebruik om me sexueel te misbruiken. Hierdoor ben ik mijzelf sindsdien keihard aan het afstraffen. Heb vele dingen geprobeerd om het te verwerken maar kom er nu achter dat ik niet meer sterk genoeg ben. Ik ben de strijd aan het verliezen maar heb mijn beste gegeven, tot het naadje. Nu is het voorval dat ik verliefd ben geworden op de vriendin van mijn beste maat. Nu kon ik het niet meer inhouden en heb het ze allebei verteld. Ze blijven m'n vrienden maar is wel wat veranderd nu door mijn toedoen. Doordat ik incapabel ben geweest op tijd mijn psychische zwaktes uit de weg te ruimen, heb ik de twee mensen van wie ik het meeste houd verraden. Gedachtes niet op tijd gedeeld en nu is het te laat. Over 2 weken heb ik een eerste gesprek bij de psycholoog maar ik weet niet of ik dat haal. Ik wil zo graag verlost worden van dit trauma maar ben daar na bijna 20 jaar vechten niet toe in staat geweest. Ik heb gefaald en zelfs anderen nu ook pijn gedaan. Laat mij aub slapen en nooit meer wakker worden. Ik walg van het feit dat ik van mezelf aan het walgen ben. Ook een oneervolle of inhumane dood ga ik niet uit de weg. Dit voelt als m'n duisterse aardse moment, maar ik zie geen licht, slechts gedompeld in zelfmedelijden kan ik niet eens meer huilen. Geen redding. Ik heb mijn taak helaas niet kunnen volbrengen, en dat spijt me. Verlos me en laat me sterven want ik kan niet meer.
Datum:
23-04-2012
Naam:
Kangoeroe
Leeftijd:
31
Provincie:
Gelderland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.