Levensverhalen (pagina 361)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Helemaal alleen

Het lijkt wel of ik helemaal alleen op deze wereld ben, mijn ouders geloven me nooit en zijn vrijwel nooit aardig. Mijn broers zijn 17 en 18 het enige wat zij doen is me pesten. Ik ben niet helemaal alleen, gelukkig heb ik mijn vrienden nog maar voor de rest sta ik er helemaal alleen voor.
Datum:
04-10-2012
Naam:
Jesper
Leeftijd:
13
Provincie:
Zuid-holland

enigste ter wereld

deze leeftijd.alleen een sexloos leven.armoedig.zonder werk.geen mens die me begrijpt.klachten.ongelukkig.toch nog in leven.!!!
Datum:
04-10-2012
Naam:
matthijs
Leeftijd:
43
Provincie:
Limburg

Gewoon

Hallo iedereen,
Ik ben vorig jaar heel depri geweest en had bijna zelfmoord gepleegd. Maar door de juiste hulp ben ik weet beetje bij beetje uit de put geklommen. Ben nu nog bezig. Ik was heel dik, had geen goede vrienden, had elke dag ruzie met mijn pleegouders, mijn echte moeder werd geslagen door mijn vader en mijn vader haatte me. Ik ben 20 kilo afgevallen, maar omdat het nu weer niet goed gaat ben ik alweer 5 kilo aangekomen. Ben nu aan het vechten voor mijn leven, voor school, mijn gewicht, de relatie tussen mijn pleegouders en mij, voor mijn familie en om mezelf niets aan te doen. Want soms sta je er alleen voor en wil je zo graag ergens anders heen; maar dat ik geen oplossing. Iedereen kan gered worden van een kut tijd!! Kom op! Als ik het beetje bij beetje beter kan krijgen JIJ ook!! :
Datum:
04-10-2012
Naam:
Kaas
Leeftijd:
16
Provincie:
Utrecht

Mijn ik

Ik ben echt op.
Totaal leeg, gewoon door alles wat ik doorsta.
Mijn verdriet hoopt zich op, en ik zie gewoon geen toekomst meer voor mijzelf. Ik heb zelfs geen zin in de toekomst.
Had ik de kracht maar om er voor mijzelf een einde aan te maken, maar telkens als ik het wil doen heb ik niet genoeg kracht. Ik ben altijd bang voor de pijn, of altijd bang dat het me toch maar niet zal lukken.
Soms droom ik over de dood, dat alles voorbij is en dat je geen pijn meer voelt.
Alles wat met mijn leven te maken heeft wordt bepaald door anderen.
Ik heb geen thuis meer, mijn vriend slaat mij en scheld mij de huid vol...
Ik heb wel vrienden, maar ik kan niet meer die oude vriendin zijn , die blije echte ik... Die is verdwenen. Ik ben nog maar een fractie van wie ik toen was.
Ik wou gewoon soms dat ik vergeten werd, en dat ik gewoon nooit geboren was.
:(
Datum:
04-10-2012
Naam:
Julie
Leeftijd:
19
Provincie:
België

Onder depressie..

Elke dag het zelfde.
Ik ben er klaar mee. Ik wil het niet meer.
Al het gepest omdat ik emo ben.
Ik wil dit niet meer.
Ik word door mensen gesneden als ik voor mezelf opkom.
Maar k kan niet dood. Dat wil ik mn beste vriendin niet aandoen..
Ik heb al n week niet of weinig geslapen.
Ik huil elke dag.
Help please..



Datum:
03-10-2012
Naam:
Wouter..
Leeftijd:
16
Provincie:
Overijssel

Ik denk wel eens aan zelfmoord, omdat ik het gevoel heb dat ik alles fout doe. Ik probeer altijd aan anderen te denken en ze blij te maken, maar ondertussen ben ik zelf verdrietig van binnen. Mijn exen hebben mij misbruikt, waardoor ik het nog moeilijker heb. Ze hebben me gebruikt voor mijn lichaam en me vernederd in mijn buurt, bij mijn vrienden, bij iedereen. Ik heb het gevoel dat ik elke dag weer wakker moet worden met de vraag: Zal ik het vol kunnen houden? Is vandaag de dag dat mijn ex zoiets ergs doet dat ik toch zelfmoord pleeg?
Maar aan de andere kant probeer ik toch positief te blijven. Want stel je nou es voor: 1 persoon die verdriet heeft (jijzelf) of zelfmoord plegen en ervoor zorgen dat je vrienden en familie verdriet hebben. Volgens mij is het dan toch beter dat jij degene met het verdriet bent en gewoon blijft volhouden..
Het leven kan soms hard zijn, good luck..
Datum:
03-10-2012
Naam:
Lana
Leeftijd:
16
Provincie:
Zuid-holland

leven

ik heb veel ruzie met mijn ouders en school is niet leuk om daar naar toe te gaan og terug te komen waarom zou ik nog leven mijn leven heeft geen doel zo voor wat zou ik blijven leven!!!!!!!!!!heeft iemand zelfmoord tips!!!!!!!!
Datum:
01-10-2012
Naam:
school
Leeftijd:
13
Provincie:
België

het heeft geen zin meer

op de basisschool werd ik jaren gepest, over hoe ik eruit zag, me kleedde en ik was heel vroeg in de pubertijd en zo werd ik t/m groep 8 buitengesloten.
in de laatste jaren daarvan vond ik mezelf echt lelijk. toen ik uiteindelijk naar de middelbare kon ging het allemaal goed, alleen niet in mijn hoofd! ik was zo onzeker geworden over mezelf dat ik begon met afvallen, op het begin ging het nog goed, maar al snel liep het uit de hand. kort daarna moest ik naar de huisarts en die zei dat ik Anorexia N. had. maanden heb ik bij psychologen, diëtist, dokter gezeten, maar ik wilde niet naar hun luisteren. toen werd ik naar smilde gestuurd voor een meergezinsdagbehandeling. daar heb ik bijna een jaar gezeten.ook hier kreeg ik te horen dat mijn ouders gingen scheiden. toen dat voorbij was ging het slechter dan ooit tevoren. ik viel in paar weken tijd ontzettend veel af en lag op het randje om naar het ziekenhuis te gaan. in die periode wilde ik niets anders dan dood zijn. zo ging het een paar jaar door, totdat ik naar een kliniek gestuurd werd. ik had daar echt mijn leukste tijd, ook al was het moeilijk daar zaten mensen waar ik me echt prettig bij voelde. toen ik in de kliniek zat heb ik ook mijn school af kunnen ronden en was dat een last minder. nu ben ik uit de kliniek, zit weer op gezond gewicht. maar wat ik nu het liefste wil: zoveel mogelijk afvallen en het liefst eraan doodgaan!
sorry voor deze lange verhaal, maar voel me nergens meer thuis (heb wel dingen weggelaten,maar anders was het echt niet te doen)
x
Datum:
01-10-2012
Naam:
sasL
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-brabant

verdriet en verlies

Door omstandigheden verloor ik mijn kinderen. Ik zpcht steun bij een man die me aanmoedigde te praten. Ik raakte aan hem gehecht, maar na een tijdje bleek toch dat hij zelfs geen vrienden wil zijn. Het is een beetje de spreekwoordelijke druppel. Natuurlijk denk ik aan de kinderen, maar ik weet niet hoe ze terug te krijgen, hun vader heeft veel macht. We hebben wel een goede band. Ik weet niet wat het probleem met de andere man is. Omdat hij een paar keer boos op me werd omdat ik toch nog steun zocht, hou ik nu een grote afstand. Ik hoop dat het er morgen beter uitziet dan vandaag.
Datum:
01-10-2012
Naam:
K
Leeftijd:
38
Provincie:
België

Zie het niet meer zitten

Sinds enige tijd zie ik het leven niet meer zitten. Dit jaar ben ik mijn jongere broertje verloren. In Januari dit jaar was bij hem een hersentumor ontdekt, het ziekteproces verliep uitzonderlijk snel en pijnlijk. Mijn vader is ook al aan kanker gestorven. De relatie met mijn moeder is erg slecht, we luisteren niet meer naar elkaar. Ook is het twee maanden geleden met mijn vriendin uit gegaan. Als het zo verder moet, hoeft het voor mij niet meer.
Datum:
30-09-2012
Naam:
Kareltje
Leeftijd:
26
Provincie:
Noord-brabant

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.