Levensverhalen (pagina 364)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Hard

Ik heb geen zin meer...
Ik heb al een zelfmoord poging achter de rug
byna 1jaar geleden
en ik denk er weer over na
ik weet de pijnlooste manier nog niet maar het doet nu al pijn om na te denken wat ik achterlaat.
Ik Heb geen vrienden om erover te praten
en heb hoge sociale problemen

Ik denk altijd waarom ik?
Ik kan thuis nooit iets goed doen

kan iemand me helpen?
Datum:
20-09-2012
Naam:
luck
Leeftijd:
15
Provincie:
België

tja

2 weken voor de zomer vakantie zijn wij erachter gekomen dat onze dochter van 12 meerdere keren is misbruikt (samen met haar nog 3 andere meisjes) dus nu al 10 a 11 weken ben ik hiermee bezig, ondertussen zijn er binnen het gezin allerlei spanningen ontstaan en zijn er ook andere problemen bijgekomen, helaas sinds 3 weken zit ik aan slaap/kalmerings en antidepresiva, en heb al weken de gedachten mijn plekje op deze wereld kwijt te zijn, ik vind mijn geluk en rust niet meer thuis, zit vol schuldgevoelens, slaap niet tot nauwelijks ben 11 kilo afgevallen en denke dagelijks hoe en op welke manier ik er een einde aan kan maken.
mijn afscheidsbrief heb ik al klaar, maar heb gewoon nog het gevoel dat ik enkele zaken moet afronden en als dat klaar is, ben ik ook klaar.
mijn huisarts weet hiervan en zij heeft het beste met mijn voor, maar bepaalde gedachten, gevoelens blijven wel 10x op een dag terug komen, en telkens als er weer wat gebeurt (zoals vandaag) wordt het alleen maar erger, de gedachten.
moedeloos, radeloos, rusteloos wordt ik er van.
ik wilde starten met emdr, dit zou helpen zei men, ben nu 2x bij de psycholoog geweest en we praten alleen, heb bij de 2e keer gezegd dat ik nu echt met emdr wil beginnen, maar hij moest erover nadenken, want hij wist niet of het nu verstandig was om eraan te beginnen.
wat moet ik dan?
Datum:
19-09-2012
Naam:
sikr
Leeftijd:
40
Provincie:
Groningen

Ik ben alles beu ;(

Hey iedereen
Jullie verhalen zijn echt erg, super veel succes allemaal :(
Ik zie het ook niet meer zitten ;/
Heel m'n leven maak ik al van alles mee m'n papa is vermoord ik weet niet wie of wrm deze vrage achtervolgen mij elke dag... M'n Stiefpa misbruikte mij 7 jr lang .. Hoewel hij z'n straf goed gehad hft.. Nu pleegt m'n vriendj zelfmoord Door een misverstand en nu... Nu kan ik gwn niet meer ... ;(
Datum:
19-09-2012
Naam:
liese
Leeftijd:
17
Provincie:
België

ik wil niet meer

Ik ben mooi, verstandig, sta in het onderwijs, en ben doodongelukkig. Sorry mijn lieve mama en papa voor alle pijn die ik jullie ga geven :'(
Datum:
19-09-2012
Naam:
E
Leeftijd:
27
Provincie:
België

Ik heb niets meer..

Ik ben mijn job verloren, mijn vriendin waar ik 6 jaar mee samen was heeft het uitgemaakt, ik heb geen geld.. Ik heb het gevoel dat ik simpelweg geen reden heb om te leven.. Mijn vriendin WAS mijn leven, mijn reden om verder te gaan.. En nu, nu heb ik niemand meer.
Datum:
19-09-2012
Naam:
Tim
Leeftijd:
25
Provincie:
België

Wat is het waard

Ik heb chance gehad, ik heb ouders die me graag zien, ik heb na 19 jaar zelfs vrienden gehad die me graag zagen. Mijn lagere en middelbare schooltijd is op sociaal gebied lange tijd geen pretje geweest, maar ik heb wel altijd chance gehad dat ik een stevige thuisbasis had om op terug te vallen. Mijn lichaam is fysiek ok. Ik ben geboren in een rijk land. En tóch heb ik een enorme aanleg om depressief te worden. Vaak niet om externe redenen, gewoon, omdat m'n kop zo in elkaar zit.
En nu, in momenten waarop ik eigenlijk vrij 'gelukkig' ben, geen last heb van een depressie, komen de zelfmoordgedachten vaker op. Ik kan me wel nog amuseren in het leven, ik heb vrienden, mensen die ik graag zie, mensen die mij graag zien,... maar in the end is het me niet waard. Ik weet dat er weer een paar tegenslagen zullen komen, ik weet dat de kans groot is dat ik terug in een depressie ga sukkelen. En ik haat de mensheid, ik haat de wereld, inclusief mezelf. Ik kan moeilijk nog schoonheid zien in deze wereld, alles is zo wreed. Ik probeer een normale burger te zijn, te studeren, te conformeren, zodat ik een beetje gelukkig ben. Maar ik zie overal onrecht en wreedheid, en ik doe er niets aan of ik kan er niets aan doen.
Er zijn een paar mensen wie ik enorm liefheb en wie ik mijn dood niet wil aandoen. En ik zou ook bij god niet weten wat een gemakkelijke manier is om mij van kant te maken. Dus de kans dat het er werkelijk van komt is zeer klein. Maar ik heb er soms zo genoeg van. Ik heb tijden in een depressie gezeten, met vallen en opstaan, heb een jaar antidepressiva genomen en ben daar beter uitgekomen. Maar zelfs op de momenten dat ik content ben, moet ik concluderen “het is het me allemaal niet waard”.
Conformeren, conformeren wie z'n best doet zal het leren... Ik weet niet hoe lang ik dat nog kan.
Datum:
18-09-2012
Naam:
Dries
Leeftijd:
24
Provincie:
België

Last en lijden

Ik ben een 15 jarig meisje en ik heb het gevoel dat ik alleen maar een last ben naar mensen, ik ben namelijk slechtziend, heb hypermobiliteit en ben door pesten emotioneel onstabiel geraakt, ik heb ook een vertrouwensprobleem, ik ben telkens bang dat mensen mij pijn kunnen doen op een manier, lichamelijk en/of geestelijk. En alles wat ik doe is fout voor iedereen, ik hoor hier niet, ik wil mijn ouders familie en vrienden niet met mijn bestaan belasten, dus daarom denk ik eraan om zelfmoord te plegen, dan verlos ik iedereen van mijzelf
Datum:
18-09-2012
Naam:
Ezra
Leeftijd:
15
Provincie:
Utrecht

Asperger

Ik heb een broertje met asperger een vorm van Autisme. Vroeger wisten we dat niet, dus kreeg ik altijd onterecht straf als 'ik hem boos had gemaakt'. Het heeft me veranderd, raar gemaakt niet als anderen. Ik volg de mode niet ik let niet op jongens en lach bijna nooit. Al sinds mijn 7de denk ik aan zelfmoord. De enige reden dat ik nog leef is omdat ik van games hou en mijn progres niey wilde verliezen.

Best wel knap dat ik er al 6 jaar mee rondloop, maar niemand weet het en ik schaam me ervoor.

Pls help me
Datum:
18-09-2012
Naam:
AB
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-holland

.....

Hee,
Net zoals waarschijnlijk de rest hier, worstel ik met zelfmoord.
Ik had 6 jaar geleden opzich een redelijk leven ; k werd gepest door mijn beste vriendinnen, mijn moeder kraakt me continu af en maakt mijn leven zuur en het beeld dat mijn zus tot bloedens toe tegen de muren en deuren werd aangegooit en gesmeten door mijn en haar moeder is (nog steeds) op mijn netvlies gebrand. Maar het leven kon ik toen redelijk verdragen door mijn hobby die ik toen nog deed paardrijden.
Zoeen 3 jaar geleden met paardrijden ontmoete ik een pony, Leopold. Een geweldige pony met karakter (gooit iedereen eraf) en het werd mijn beste vriend. Hij liet mij zien dat het leven prachtig was... En toen ik even een ander paard ging proberen omdat Leopold te vaak reedt en hij iets te makkelijk werd, begon hij weer met iedereen eraf te gooien en hij werd mishandeld voor mijn ogen, en er kwamen steeds minder sprankelingen in Leopold's ogen... Dat deed mij zoveel pijn. En ik stopte met rijden en liet Leopold achter.
Vanaf toen kreeg ik heel veel last van een depressie (heb ik nu nog steeds last van) en begin ik te beseffen dat het leven helemaal niet leuk is...
En dat besef word steeds sterker... Ik kreeg een hond, kreeg een band met hem. En me moeder deed hem weg. Iedere keer moet ik afschijdt nemen van de mensen/dieren die ik lief heb. En ik heb er nu echt stont genoeg van.
Ik heb nu een vriend, wil het leger in... Het idee dat hij dalijk word uitgezonden en misschien niet terug keert, dat is verschrikkelijk.
Ik heb er zo genoeg van en ben zo moe, van het afschijdt nemen, mijn moeder, school, het leven... ALLES...
Ik vraag me echt af waarom ik ubberhoubt nog leef...
Datum:
18-09-2012
Naam:
Macy
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-brabant

Zwanger

Ik ben 19 weken zwanger van een gezonde zoon. We wilde dit heel graag. Ik heb een zoontje van 20 maanden waar ik heel veel van hou.ik heb een leuke baan (nu in de ziekte wet) een huis een man lieve familie, toch ben ik ongelukkig ik voel me zo slecht. Een slechte moeder een slechte vrouw ik ben iedereen tot last ze zijn beter af zonder mij... Ik wil niet mijn ongeboren baby doden waardoor zelfmoord me tegen houd maar sommige momenten denk ik niet aan me ongeboren baby. Ik ben in gedachte al afscheid aan het nemen van iedereen
Datum:
18-09-2012
Naam:
Zzz
Leeftijd:
27
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.