Levensverhalen (pagina 316)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

ik snij mezelf

beste mensen,
ik blijf graag anoniem. ik wil mijn verhaal vertellen. ik heb wek verhalen gezien die erger zijn. oke, ik snij mezelf.
de eerste keer deed ik vorige vrijdag.
ik was depressief. dankzij mn broer maakte mn ouders de hele tijd ruziie met me. ik liep boos en in tranen gebarsten naar mn kamer.
ik heb daar een heeele scherpe schaar, ik pakte die en sneed mezelf.
ik wou ook ni meer leven. ik heb me toen voor het eerst gesneden. ik deed het de volgende dagen weer.
ik wil van mezelf af maar aab de andere kant durf iik ni. ik zal mezelf noit begrijpen en nooit graag hebben.
Datum:
27-02-2013
Naam:
anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
België

Zelfmoordneigingen

Hey, ik ben sinds kort van school veranderd. Maar nu mis ik mijn oude school echt wel enorm! Mijn jaar telt maar 10 leerlingen en dus zitten we ook voor heel veel vakken samen omdat we allemaal aso volgen, maar dan andere richtingen. Het is een klas met allemaal meisjes en ze roddelen maar over iedereen die voorbijkomt.. Ik ben niet zo een type.. Mijn beste vriendin zit nog in mijn oude school.. Ik wil heel graag teruggaan, maar weet niet of ik zou mogen van mijn ouders. Ik moet me ook iedere avond in slaap huilen, sinds vorige week zit ik met zelfmoordneigingen! Ik kan de druk gewoon niet meer aan. Ik wil er echt graag vanaf komen, want ik zit nu eig een heel deel manieren te zoeken om het te doen!
Datum:
27-02-2013
Naam:
Elke
Leeftijd:
16
Provincie:
Limburg

(nog) even ademhalen.

Ik typ dit alleen maar om even afleiding te hebben van de constante stroom gedachten.
Mijn verhaal is hetzelfde als dat van mark (20) uit NB een paar pagina's terug. (mark je klinkt als een goede kerel en ik hoop dat je het redt!) Net zo min weet ik wat ik moet doen en iedere depressie, nee iedere dag, lijkt donkerder dan de vorige. Iedere manische bui zet ik me meer voor schut en dan telkens de schaamte...
Sociaal isolement, ik probeer het gewoon goed te doen. De zaken netjes af te sluiten. Me over de kop gewerkt om schulden af te lossen. Nog een keer met al m'n vrienden praten (2 die bij me gebleven zijn), zonder weer over zelfmoord te beginnen, dat willen ze allemaal niet meer horen zeggen ze, ik moet maar weer naar een psych, er zijn toch medicijnen? Lekker makkelijk, bedankt voor niks eikels! Een psych zal toch zeggen dat zonder steun van vrienden en familie verbetering onmogelijk is. Lekker makkelijk vanachter je onrealistische bekrompen oxytocine/dopamine-teletubby-perspectief. Het zal wel weer aan mij liggen, zoals altijd.
Nee de wereld is een grote blije hippie-commune volgens jullie; "waarom heb je geen vriendin Arthur, heb je geen behoefte aan genegenheid? Wil je geen kinderen? Je maakt alles veel te moeilijk, je denkt meer na dan goed voor je is, je bent gewoon te slim. blah blah blaaaat."
*ZUCHT -_-
Toch familie nog een keer zien, ondanks de afgunst, om afscheid te nemen. Toch voldoende afstand houden zodat mensen niet te veel pijn hebben als ik er niet meer ben (ga het ook ergens doen waar niemand m'n lichaam vindt). Hopelijk denken ze niet te slecht over me straks.

Aan de wereld: Ik ben klaar met jou en iedereen die op je rondloopt. Vertrapt en vernederd troost ik me met de gedachte dat jullie bijna allemaal aan kanker zullen overlijden, meestal omringd door dierbaren in het ziekenhuis dus misschien zonder de eenzame psychologische en fysieke pijn en duisternis die mijn komende maanden gaan vullen, maar pijn desalniettemin.
Datum:
27-02-2013
Naam:
arthur
Leeftijd:
26
Provincie:
Noord-brabant

verlies

Alles begon bij mij op een dag toen ik besefte dat mijn vader agressief was , zo'n ongeveer 10 jaar. Ik mocht niets doen of hij sloeg mij. Ooit had hij mij eens tegen de tafel geduwd en ik had gekneusde ribben. Toen kon ik er nog overheen , ik had mijn mama om er over te praten. Ze was mijn beste vriendin. Toen op een dag begon ik mensen te verliezen die ik graag zag of dingen waar ik naar uit keek. Mijn nonkel had zelfmoord gepleegd maar had daar vroeger geen besef van maar hoe ouder ik werd hoe meer ik wou weten. Toen werd mijn oudste zus zwanger , kreeg een gezond nichtje ik was dolblij! Toen werd mijn middelste zus zwanger , ze droeg het 9 maand en het kindje heeft 45 min geleefd ongeveer. Ze was iets waar ik naar uitkeek... Toen mocht ik een paard berijden. Hij was zogoed als de mijnen. Maar in die tijd hadden mijn ouders de hele tijd ruzie , ik kon er niet mee overweg. Ik werd ongelukkig maar gelukkig had ik mijn paard , ik praatte ermee en alles ging beter. Toen op een dag ze mij belden dat hij dood was.. Ik was mijn beste vriend kwijt , mijn steun , mijn alles. Heel mijn wereld stortte in. Mijn ouders bleven ruzie maken , mijn papa lachte mij uit omdat ik verdriet had om mijn paard. ik dacht ja dat is het leven iedereen komt en gaat.Toen paar jaar later stierf mijn bompa , de man die liedjes voor me zong en me weer doen kon lachen. Een klein jaar later , besloten mijn ouders om te scheiden , alle waarheid kwam naar boven , mijn papa had mijn mama al 2 keer bedrogen ,en nu was het genoeg voor mijn mama. Hij heeft erge dingen gezegd over haar die ik niet pikte. Ik heb er erg van af gezien. Toen ik met mijn mama alleen ging wonen was alles nog ok, ze zei van nu even geen venten meer en tijd voor ons! maar een maand later had ze iemand. Waar ik eigelijk heel blij mee zou moeten zijn want hij heeft paarden en heeft mij een paard gegeven. Maar ik was mijn beste vriendin kwijt. Mijn mama kreeg weer liefde en geniet er van.Maar ik zat alleen. Ik ben nu ook al 1 jaar hopeloos verliefd op iemand.En iedereen zegt je bent nog jong je bent niet echt verliefd maar alle wat ik thuis gezien heb wil ik geen korte relatie ik wil iemand waar ik op kan vertrouwen , en dat kan ik op hem. Maar hij is moeilijk op het vlak van liefde en zit met zichzelf in de knoop. Ik heb geen tijd meer met mijn mama heb er altijd ruzie mee voor kleine dingen :( , mijn papa heeft nu ook een nieuwe vriendin zijn 2e op 2 maand tijd. Na da scheiding deed hij veel met mij. En dat maakte mij weer al een beetje gelukkiger. Maar nu doet hij ook al niets meer... Nu ben ik er ook achtergekomen dat mijn oudste zus gaat scheiden , ik probeer mijn nichtje op te vangen want ze vind het ook niet leuk, en ik wil niet dat ze zich rot voelt zoals ik me voel. Mijn middelste zus kwam vroeger niet meer omdat mijn papa haar haatte , ze was eigelijk mijn halfzus. Hij haatte haar en zij bleef weg. Maar ik was toen wel mijn zus ook kwijt. Nu kwam ze terug met goed nieuws , ik zou een neefje of nichtje krijgen (met de hoop dat het niet weer sterft) dat vulde mijn zwarte gat een beetje met kleur , maar toen kwam ze ineens weer niet meer en nu zijn het ng 11 weken en dan komt de kleine spruit. Ik mis iedereen zo. Ik heb nu ook zo vaak ruzie met mama dat ik geen zin meer heb om hier te zijn , niet zonder alles wat ik nog mis. Mijn mama heeft het ook moeilijjk , maar ik zie het echt niet meer zitten... ik heb zelf geen moed meer om naar school te gaan. Ik heb al een paar keer aan de treinsporen gedaan maar ik blijf er steeds op hopen dat alles goed komt dat ik nog kapotter word :(
Datum:
27-02-2013
Naam:
Nameless
Leeftijd:
16
Provincie:
België

ik zie het niet meer zitten

ik ben alle een tijdje heel depressief, maar inprincipe heb ik geen slecht leven. maar toen ik in groep zes zat had ik iemand bijna gewurd, per ongeluk want ik wou haar schouders vast pakken maar me handen gingen veelste veel omhoog maar van de schrik kneep ik mte m'n handen, ik heb hieraan een trauma over gehouden. en ik heb moeite met vrienden maken, vooral op de basisschool had ik dat. ik ben verliefd op een jongen die mij tog niet ziet zitten, m'n ouders worden elke dag boos op me, en na de eerste periode van dit schooljaar ben ik in een kleine depressie geraakt, eerst probeerde ik mezelf te snijden maar dat durfde ik niet, ik was een maand clean van self harm, maar daarna ging ik mezelf verbranden, maar de interesse daarin ging al snel weg, en toen was ik weer een maand clean zeg maar, maar ik was 3 weken geleden tog begonnen met snijden, maar omdat ik niet m'n aderen wou doorsnijden deed ik het aan de bovenkant van m'n voorarm, en na een week werden m'n ouders boos op me ondervroegen me en ik flapte het eruit dat ik het deed, en ze waren teleurgesteld in me, ze deden een week aardig tegen m, en nu ineens niet meer, en ik heb gemerkt dat in deze twee weken m'n depressie niet vermindert is maar juist erger geworden is. en im wordt bang van m'n eigen gedachte die zegt dat ik zelfmoord moet plegen..... ik zie het gwn niet meer zitten, alles is nutteloos, iedereen is nutteloos, en ik wil hulp hiervoor, maar ik weet niet hoe. ik moet nu ook al bijna huilen nu ik dit schrijf. alsjeblieft, help me........
Datum:
26-02-2013
Naam:
jeweetzelluf
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

Slechte punten

Ik haal al een paar jaar zeer slechte punten en mijn ouders willen me naar een technische richting sturen maar ik wil niet weg van mijn school en vrienden in onze school haten alle leerkrachten mij maar voor mijn vrienden wil ik blijven thuis heb ik vaak ruzie met mijn ouders ik wil graag zelfmoord plegen maar ik weet niet hoe ik dat het best zou doen ik heb al veel geprobeerd mijzelf verstikken in mijzelf snijden maar dat helpt allemaal niet. Ik zit al een paar maanden in een depressie in het school zit ik altijd alleen op een bankje mijn vrienden vragen dan wel of ik kom meespelen maar dat doe ik nooit thuis doe ik ook niks meer ik zit gewoon de hele dag in mijn kamer te niksen ik weet niet meer of ik nog wil blijven leven.
Datum:
26-02-2013
Naam:
......................
Leeftijd:
13
Provincie:
België

Mijn ex vriend

Vorig jaar leerde ik een jongen kennen, hij was 8 jaar ouder. Ik was verliefd op hem, en hij op mij zij die. Maar 3 maand geleden begon hij me te dwingen tot dingen die ik niet wilde. Ik moest naaktfoto's van mezelf opsturen. Anders zal hij me dood maken. Toen heb ik dat dus gedaan. Als ik niet deed wat hij wilde, dreigde hij ze op internet te zetten. Zo ging het 2 maand lang door. Tot dat ik inzag dat het echt niet meer kon zo. Ik ben naar me ouders gestapt, en heb ze alles verteld. Direct de politie gebeld, En toen mocht ik geen contact meer me hem. Maar 2 weken geleden stond hij in een keer voor mn huis. Hij schreeuwde naar me, en was boos. Dus ik heb direct de politie gebeld. en die kwam. Ze pakten hem op, maar 2 dagen later was hij weer vrij.. Sindsdien werd het alleen maar erger. Hij stuurde de foto's naar mn vrienden en zette ze op twitter. Hopelijk word hij snel opgepakt, hij maakt me hele leven stuk.
Datum:
26-02-2013
Naam:
Evelien
Leeftijd:
14
Provincie:
Flevoland

Zelfmoord is geen uitweg.

Hallo iedereen,

Ik ben een jongen uit Friesland die super optimistisch, blij, gelukkig, zelverzekerd, heb een vrienden, heb veel vrienden en kan snel sociale contacten leggen met onbekenden. Ik ben totaal niet iemand die hier iets te zoeken heeft, maar ik kwam op de een of andere manier op een zelfmoord website die veel impact op me heeft gemaakt door die verhalen. Dit berichtje plaats ik omdat ik mensen van zelfmoord gedachtes af wil helpen en jullie wijs wil maken dat zelfmoord écht geen logische uitweg is. Ik heb zelf een zus die met hallicunaties en zelfmoordgedachtes heeft rondgelopen die ik er vanaf heb geholpen en ook super blij in het leven staat!

Ik snap iedereen die zelfmoord wil plegen omdat je geen andere uitweg ziet! Er zijn genoeg factoren die het bepalen dat je het wil, maar geloof me: Zelfmoord is geen uitweg.

Zelfmoord lijkt een heel machtig iets omdat je het zelf elke dag kunt doen en doen wanneer je wil! Je wil niet weten wat je achter je laat! Familie, vrienden echt genoeg!

Hier een paar factoren die jullie van het leven wil beroven:

1. Je hebt een dierbare verloren
-Je word gepest
-Je word mishandeld
-Je hebt geen sociale contacten, of kan deze moeilijk leggen waardoor je ongelukkig bent
-Je bent onzeker (kan door meerdere factoren, uiterlijk etc. ) dat elke dag met een beetje toeneemt
-Je relatie is verbroken waarbij niemand achter je staat
-Je hebt een ziekte/handicap o.i.d.

Probeer hulp te zoeken. Of zoek steun bij vrienden/familie. Relatie verbroken of onzeker? Er zwemmen genoeg visjes in de zee! Leeftijd t/m 18 jaar, ga nooit denken dat je lelijk bent of niks voorstelt omdat je zo lelijk als de nacht bent, want op elk potje past een deksel! Een vriend van mij zijn vader is ook zo lelijk als de nacht, maar zijn vrouw is model en heeft al in 13 reclames gespeeld van Center parcs, jumbo etc.
Wordt je mishandeld? Er zal altijd wel een moment komen dat je wraak kunt nemen of dat jij degene bent die de zaak in handen heeft.

Geef nooit op! Mensen die gehandicapt zijn, zouden wel graag een normaal leven willen!

Je leeft maar even, de tijd vliegt om. Als je zo'n stoere bink bent mensen te motiveren uit leedvermaak ben JIJ degene die hulp moet gaan zoeken.

ZELFMOORD IS GEEN UITWEG.

Iedereen heeft in z'n leven min en pluspuntjes. Sta er boven op.

Succes.

Anoniem
Datum:
26-02-2013
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
17
Provincie:
Friesland

afscheid

ik zie het niet meer zitten, verlies mijn betse vriendin door stomme meningsverschil, ouders haten mij omwille van men eetstoornis, liefst zou ik gewoon mijn polsen oversnijden maar kweet dat er ng mensen zijn die om mij geven en ik veel pijn zou doen
Datum:
26-02-2013
Naam:
jessica
Leeftijd:
14
Provincie:
België

zelfdoding

Ik wil graag mijn leven beeidigen ik heb al een paar keer een poging gedaan maar dat is helaas mislukt als ik nu iets doe waardoor ik een langzame dood sterf ik zie het niet meer zitten Gr Jan
Datum:
26-02-2013
Naam:
jan
Leeftijd:
70
Provincie:
Overijssel

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.