Levensverhalen (pagina 313)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

veel pijn en verdriet!!!! :(

ik ben pas 15 jaar en al veel meegemaakt... het begon allemaal een jaar geleden. veel mensen gaven me nummer aan veel mensen en met een paar kreeg ik wat mee maar die deden het maar om 1 ding: naaktfoto's en sex. Ik zag dat fout er niet in om naaktfoto's te maken. totdat ik bedreigt werd.. het had me zo veel pijn gedaan dat ik niet meer verder wilde leven. Thuis ging het ook al niet goed. elke dag werd ik uitgescholden dat ik niets deed. Die bedreiging was eindelijk gestopt en toen kwam het volgende probleem. ik werd aangerand.... het gebeurde in een parkje en gelukkig kwamen er mensen aangelopen anders was ik misschien verkracht. ik voelde me echt een slet. Ik had zo veel stomme dingen gedaan waar ik nu nog steeds veel spijt van heb gehad. ik ben in totaal 4 keer gebruikt. ik was daar echt kapot van. had zo veel pijn en verdriet ervan. kon het gewoon niet meer aan. ik kon aan niemand me verhaal vertellen want dan vond iedereen me een hoer. een maand erna toen dacht ik niet meer aan zelfmoord en ging het heel goed. tot 2 weken geleden. Ik ging weer met iemand naar bed. Heel dom van me.. maar ik ben daar dus misschien zwanger van. ik had een morning-afterpil ingeslikt maar volgens mij helpt die niet. al zou ik zwanger zijn dan pleeg ik echt zelfmoord... als me ouders van alles erachter komen mag ik nooit meer weg en word het thuis echt een hel. wat moet ik nou doen:(
Datum:
11-03-2013
Naam:
anoniem
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

Ik voel me niet bereeper

Ik ben homo en met de mens waar ik het meest met leeft de berijder me niet ze willen nog steeds dat ik met een
Meisje thuis kom maar ik kan erg tog niks aan doen daarom wil ik dood ik heb 2 keer een poging gedaan
Datum:
11-03-2013
Naam:
Alex
Leeftijd:
15
Provincie:
Gelderland

Ik ben er klaar voor

Mijn ouders zijn gescheiden en zijn al jaren en jaren in gevecht om geld waar iedereen hier thuis kapot aan gaat, de ene naar de andere raakt in de depressie. Mij kan inmiddels al een lange tijd niets meer schelen. Zelf heb ik ook gelproblemen en ondanks dat ik overal al heb gesolliciteerd ben ik nog steeds werkloos en raak dieper in de schulden, wat begon met 120 euro werd in een half jaar door betalingsregelingen die ik niet kon betalen meer en meer. Ik loop ook met een gebit dat helemaal behandeld moet worden en omdat de rekeningen hoog zijn moest ik een duurdere verzekering die ik dit jaar nog geen 1x betaald heb. Ik voel me waardeloos, nutteloos en die zogenaamde instanties kunnen NIETS voor mij of m'n familie doen. Ik ben al eerder suïcidaal geweest maar denk de laatste tijd er toch aan te denken om of toch de prostitutie in te gaan of om mijzelf op te hangen. Ik ben 21, in de schulden, woon thuis en zal voorlopig geen geld hebben om op mijzelf te gaan wonen. Ik slaap al een half jaar nog geen 4 uur per nacht en de gedachte om er een eind aan te maken stelt mij steeds meer gerust.
Datum:
11-03-2013
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
21
Provincie:
Anders

Bestaat er wel een oplossing?

Ik ben een meisje van 18, en voel me diep ongelukkig. Ik zou niet uit kunnen leggen waarom. het is gewoon een gevoel. veel mensen zeggen dan ook, wat heb je nu te klagen? niemand zal ooit begrijpen wat ik voel. mijn gevoel is mijn gevoel, en je kan zo je best doen maar je zal er nooit achter komen wat ik precies voel. Ik heb heel me leven al problemen met mezelf, ik kan mezelf maar moeilijk accepteren, de havo niet gehaald en daar enorm mee gezeten omdat ik het gevoel had dat ik faalde. Daarnaast nooit echte vrienden in me leven gehad, en als ik telkens het vertrouwen had opgebouwd om iemand als een echte vriendin te zien, kreeg ik als het waren een mes steek in me hart en werd ik in de steek gelaten. Zo is het het afgelopen jaar alleen maar erger geworden. na het stoppen met de havo ben ik aan een studie in Utrecht begonnen, een heel nieuwe begin dacht ik maar dat lag anders. Ik kan heel me leven al moeilijk tegen veranderingen en ook deze verandering was dan ook een moeilijke voor me. Ik kreeg last van stemmingswisselingen, hele erge en begon zelfmoordneigingen te krijgen. Vrienden wisten niet hoe ze hier mee om moesten gaan, dat is logisch. Ik heb een goede band met me moeder, en daar praat ik dan ook veel mee. Me moeder had me dagboek gelezen waar alleen maar zelfmoordverhalen instaan, daarom moest ik hulp gaan zoeken. Dat heb ik ook gedaan, huisarts, ziekenhuis, ggz. overal 6x je verhaal vertellen. Ik ben nu aan het begin van een traject bij de ggz. maar ik heb er geen vertrouwen in. ik had alle moet bijelkaar gegrepen om me vrienden in vertrouwen te nemen en gedeeltelijk mijn verhaal te vertellen, Dan zit je huilend en proestend voor hun ogen en wordt er niks gezegt. vervolgens word je zwaar in de steek gelaten terwijl je in zon situatie mensen nodig hebt. Dit ligt heel zwaar voor me, ik heb in heel me leven nog nooit een goede vriend of vriendin gehad. in deze periode voel me dan ook ziels maar dan ook ziels alleen. Ik voel elke seconde pijn. Ik wil het liefst helemaal niet meer naar buiten, en gewoon heel de dag in me bed blijven. geen mensen om me heen, die me pijn kunnen doen. Daarnast heb ik een ontzettende leuke vriend, die me hier wel heel erg in steunt. als ik bij hem ben kan ik gelukkig even alles vergeten. maar dit kan niet altijd. Ik voel constant pijn en verdriet en weet gewoon niet meer hoe ik het moet hendels. ik denk elke seconde over veel te veel na. Ik weet niet meer hoe ik het op moet lossen. Ik wil dat die pijn die ik heb over is. maar hoe? Is er überhaupt wel een oplossing? Soms denk ik er een hele dag niet aan, maar soms alleen maar, en kan ik wel 24/7 huilen. Eigenlijk wil ik het helemaal niet, maar ik zei geen uitweg meer. Ik voel me zo ongelukkig. Mezelf snijden doe ik niet, omdat ik dat niet durf. Ik weet niet of het ooit zo ver zou komen dat ik het durf, maar stiekem is het wel een diep droom van me. Ik dagdroom over hoe ik het zou kunnen doen. Ik schrijf dit verhaal alleen om het even kwijt te kunnen. daarom schrijf ik ook veel in me dagboek. het lucht een klein beetje op dat je het van je eigen kan afschrijven. Ik wou alleen dat ik een oplossing kon vinden. ik wil zo graag gelukkig verderleven maar ik zou echt niet meer weten hoe. Soms weet ik niet eens een reden meer te verzinnen waarom ik zou blijven leven? tuurlijk zijn er mensen die me missen, maar die voelen niet die ondraaglijke pijn die ik voel. Ik haat dit gewoon zo. Ik wou dat er een oplossing was...
Datum:
10-03-2013
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-brabant

help me !?

hoi,
ik heb al sinds een half jaar last van zelfmoord gedachten en ik weet niet wat ik moet doen de band met me beste vriendin is weg ik en me vriendje zijn uit elkaar gezeik thuis en op school ik heb nu vaker dan eerst zelfmoord gedachten en ik heb soms ook de neiging om mezelf wat aan te doen ik heb me al gesneden en luchte op ik ben weggelopen van huis en dat luchte ook op het ging een tijdje goed maar nu ben ik er slecht aantoe ik ben heel vaak down huil vaak en ik doe mezelf weer pijn. ik weet gewoon niet wat ik moet doen help me !?
Datum:
10-03-2013
Naam:
Paola
Leeftijd:
14
Provincie:
Gelderland

Pffff

Pfff wil het niet meer ben leeg van binnen. Ik ben het altijd die gekwetst word waarom vraag ik mij af pfff waarom :(((
Datum:
10-03-2013
Naam:
Lotje
Leeftijd:
33
Provincie:
België

Duel

Ik ben altijd een vrij optimistisch iemand geweest, en nog eigenlijk...ik lach een ganse dag...beroepshalve weliswaar ....ik,werk in de horeca... Maar ik ben nog steeds de eerste om grapjes uit te halen met collega's en klanten, om overal de humor van in te zien....maar tegelijkertijd ben ik de donkerste persoon ooit. Constant draag ik een voor mijnloodzware last mee. Constant leid ik een dubbel leven. Van nature ben ik een extreem gevoelig persoon. HYper gevoelige zelfs maar met een vrij sterk karakter een karakter dat perfect kan verstoppen wat ik niet wil dat men ziet' dat ik zo ontzettend eenzaam ben, dat ik me zo gebruikt voel. Dat ik al mijn geloof in de oprechtheid van de mens kwijt ben, dat er geen enkele reden is voor,mijn bestaan, dag vrienden je teleur stellen, dat familie niet is wat het moet zijn. Dat die ene persoon die je kon vertrouwen en die je echt door en door kende er niet meer is...dit zijn nog maar enkele dingen die me meer en meer doen de ken dat het niet meer de moeite is om hier nog langer te blijven. Herbergier wat ma enigszins tegenhoud is mijn mama die recent weduwe is en de praktische kant... Erfenis, huisdieren en dergelijke....
Datum:
10-03-2013
Naam:
Viki
Leeftijd:
39
Provincie:
België

Trying to die

Hallo allemaal
Ik hb fouten gemaakt in myn leven waar ik soms niks aan kan veranderen .
Ik verloor dierbaren die ik nooit kwyt wilde , maar het is tg gebeurt .
Ik hb sommige mensen verdriet geven en sommige my .
Als ik iemand wil helpen laat die my altd vallen of iemand zit dan te roddelen over my .
Ik kwyt de schuld voor iets da ik ni hb gedaan of als ik er nx van wist .
Ik zit al veel met zelfmoord gedachten in myn hoofd , sommige die ng om my geven hielpen my , maar ik zei da ik het ni ging doen maar ik zit er nog altd aan te denken voor uit het leven te stappen , ik kan toch nx goed dn voor iemand ofzo en ik heb er genoeg van om gebruikt te worden .
Mss is het beste voor iedereen da ik er Niemeer ben . People say its never to late to chance , maar soms is het wel te laat .
Datum:
09-03-2013
Naam:
Damon
Leeftijd:
17
Provincie:
België

waarom niet?

wat maakt ons leven zo bijzonder en kostbaar? we hebben al er voor gezorgd dat er diersoorten uitsterven en steeds sneller de bijen zijn een goed voorbeeld, die voor de bestuiving van fruit groente zorgen we gaan maar door onze voetafdruk is het te groot voor onze soort geworden om door te leven Armmagedon roept naar ons
Datum:
09-03-2013
Naam:
overzeas
Leeftijd:
54
Provincie:
Noord-holland

eenzaam, is dat goed genoeg?

Ik wordt hier zo moe van, kan niet bellen, zaterdag gesloten, dus is dat een dag dat ik geen plannen kan hebben, laat maar weer!!
Datum:
09-03-2013
Naam:
Jan
Leeftijd:
61
Provincie:
Noord-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.