Levensverhalen (pagina 319)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Er is altijd iemand die van je houdt!

Bij toeval kwam ik op deze site terecht, ik ben bezig met een afstudeer opdracht voor school met als onderwerp pesten.

Ik weet dat pesten ernstige gevolgen kan hebben, zelfs de dood. En ik verafschuw mensen die een ander zo een pijn kunnen doen!

Ik was op zoek naar wat informatie, maar zag de verhalen staan en kon niet stoppen met lezen. Mijn hart versheurt gewoon na al deze verhalen, zulke jongen mensen die nog zoveel goeds aan deze wereld kunnen bieden. Ik weet dat het moeilijk is en dat je nu in een periode zit, waarvan het lijkt nooit een einde aan te komen. Maar ik geloof ook dat iedereen hier op aarde is gezet met een reden en soms moet je door een moeilijke periode.

Verlies alsjeblieft niet de hoop! Er zijn vele instanties en instellingen die je willen en kunnen helpen. Vergeet niet dat je ouders er nog zijn en voor hen is het ergste wat er kan gebeuren hun eigen kind verliezen. Ik heb zelf ook een kind en de gedachte dat er iets met mijn kind zou gebeuren kan ik niet aan.

Laat zelfmoord alsjeblieft niet de oplossing zijn, denk aan je ouders, familie, vrienden en denk aan de toekomst, het vinden van je droom vrouw/man, kinderen krijgen en opvoeden, zo kan jij hen het goede voorbeeld geven, hen laten zien hoe het wel hoort en behoeden voor de dingen die jou zijn overkomen.

Geef jezelf alsjeblieft nog een kans en probeer positief te denken. Wissel van school, baan, confronteer je ouders of ga naar een vertrouwenspersoon.

Heel veel sterkte en succes en ik hoop uit de grond van mijn hart, dat alles goed komt!
Datum:
18-02-2013
Naam:
anoniem
Leeftijd:
27
Provincie:
Zuid-holland

Ben ik echt de enige? NEE.

Ik weet dat ik niet de enige ben met dit gevoel/probleem, het is alleen jammer dat er voor mijn gevoel niet wordt geluisterd. Heb het in mijn jeugd niet makkelijk gehad, veel gepest, vervelende broer(s). Voor domoor aangezien, heb dyslexie, ben niet dom, een vriend, 11 jaar bij elkaar en wilde kinderen, ik eigenlijk niet, maar door omstandigheden, was het toen doen of het kan niet meer, toch maar gedaan, even nog getrouwd, kind veel te vroeg geboren, man na 2,5 jaar huwelijk weg, ik met kind uit het huis gezet, na 1 jaar, bij vriend hebben gewoond, weer een eigen woning, weer een vriend, hij ging veel drinken en kreeg losse handjes, dus weg ermee, zoon blijkt een autistise afwijking te hebben, moest naar speciaal onderwijs,
na een jaar klagen te hebben zijn ze er achter gekomen dat ik reuma heb. Met mijn zoon gaat het goed, heeft werk en vriendin, woont op zichzelf. daar ben ik heel blij mee. Ik kan mezelf niet vinden, weet niet meer hoe, na al die jaren weet ik het echt niet meer. heb al veel hulp gehad, weet hoe ik het wil, weet dat het kan, maar het lukt me niet, ik ben het vechten zoooooo zat, ik wil het niet meer. Ik wil rust. help.
Datum:
17-02-2013
Naam:
Roos
Leeftijd:
51
Provincie:
Utrecht

zelfmoord

hee,
ik heb al ander half jaar het idee in me hoofd om zelfmoord te gaan plegen
ik heb al een paar keer me keel dicht geknepen, een keer opgehangen maar me lamp brak af en ik schijf bijna iedere week een afschijdsbrief

ik ben bij een psygoloog geweest, school heeft me geholpen, me vriendinnen proberen dit iedee uit me hoofd te halen maar niks werk ik blijf er aan denken

ik weet dat als ik zelfmoors pleeg heel veel mensen pijn doe maar nu huil ik me zelf iedere avond in slaap, kan ik nier meer blij denken en moet ik tegen vrienden en familie liegen dat ik moe ben of me niet lekker voel omdat ik hun geen pijn wil doen

hebben jullie misschien nog een oplossing voor mij?
Datum:
17-02-2013
Naam:
lisanne
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-brabant

ik weet het niet meer

Ik hat ooit aan een vriend verteld dat ik verlieft ben op iemand en ik zij dat hij het gehuim moest houden maar hij heeft het door verteld nu weet iedereen van school het iedereen daagde me uit ik werd vernedert en het grootst probleem is dat waar ik op verliefd ben mijn besten vrindin is.we hielden het vol met zijn tweetje we deeden alles samen maar nu hebben we ruzzie en met de meester praaten helpt niet of met mijn ouders ik ga meschien verhuizen naar mijn papamaar ik wil die eene niet kwijt waar ik op ben help en nog een ding normaal gaat een liefdesmeeter tot 100 bij mij tot 200
Datum:
17-02-2013
Naam:
nowah
Leeftijd:
12
Provincie:
België

Wat moet ik doen?!

Ik zit er heel lang aan te denken om zelfmoord te plegen ik heb zelfs een keer geprobeerd mezelf te verdrinken waarom? Omdat ik me rot voel! Mijn 'beste vriendin' probeert me jaloers te maken met een ander... En mijn broer houd maar niet op met vervelen en op school zit ik achter een hele vervelende jongen: Stijn. En hij pakt mijn spullen af maakt mijn huiswerk map bijna kapot en ja gewoon ik heb een rot-leven. Ik probeer mezelf een beetje af te leiden en dan ben ik soms ook best wel blij alleen gewoon ik heb het zelfs een keer tegen mijn moeder gezegd maar ze neemt het denk ik niet serieus... WAT MOET IK DOEN?!
Datum:
17-02-2013
Naam:
Manon
Leeftijd:
11
Provincie:
Noord-brabant

ik wil hier niet meer zijn

hallo, ik haat mijn leven. Ik heb alles zwaar verpest en het heeft geen zin meer. Anderhalf jaar geleden ben ik verkracht geweest en sindsdiend gaat alles slecht. Mijn mama steunt me totaal niet en mijn papa weet het niet. Ik ben me sinds 1jaar geleden beginnen snijden. Ik denk niet dat dit leven zo nog zin heeft. Elke keer als ik alleen ben komen de gedachten terug en beginnen ik te wenen / snijden. Ik was vroeger een heel vrolijk meisje en nu ben ik alles behalve dat en de mensen rondom me merken dit ook. Wat moet ik doen?? IK WIL DOOD!
Datum:
17-02-2013
Naam:
Lore
Leeftijd:
15
Provincie:
België

wat moet ik doen

Ik weet het niet meer woon nog thuis heb zeer veel problemen met me broer kan geen vriendin vinden lig al een jaar te kutten met me werk kan er gewoon niet meer tegen ben soms aan het denken me voor een trijn te gooien ben ik er tenminste van af
Datum:
17-02-2013
Naam:
mark
Leeftijd:
22
Provincie:
Noord-brabant

pesterijen

hallo,
ik ben Luna, een meisje van 14 jaar uit Limburg. Ik werd voor het eerst gepest op me 8 jaar in school. Uiteindelijk is dat gestopt enzo. Maar nu wordt ik weer gepest in school, en thuis. Ik kan niet goed overweg met mijn papa en hij ook niet met mij, waardoor wij heel vaak ruzie maken. Als mijn papa & ik ruzie hebben zet hij altijd men zus en mama tege mij op, omdat ik een mama's kindje ben :)
Dus ik heb nu weer heel harde ruzie met mijn papa, mama en zus, omdat ik ''onbeleefd'' reageer zeggen ze. Waardoor ze nu al men privacy hebben afgepakt en mijn geen zakgeld meer geven en ik had hun 35 euro geleend en dat ook niet meer terug krijg!! Mijn papa noemt mij ook vaak wrattenhoofd en puistenhoofd omdak ik 3 mss 4 puisten op men hoofd heb. Het werd me allemaal te veel dat hij mij altijd zo uitschelden en ik ben het tegen mijn bomma en tante gaan zegge, en die vinden dit er ook overgaan dat ze me zo uitschelden. Maar nu noemen ze me ook nog dik en lelijk en in school: lelijke trol, en trut,... . Ik wil al heel lang zelfmoord plegen, maar ik kan het niet doen omdak ik een nichtje van 2 jaar en een half heb. die zo schattig en lief is! Nu wou mijn papa zijn leven ook beëindigen, maar hij moest met de fiets naar de dokter omdat hij ziek was, en hij is alles bij de dokter gaan zegge en zo dat ik heb pest, terwijl het andersom is, dus als nu mijn papa zelfmoord pleeg steekt mijn mama alle schuld op mij en zegt ze dat ik de gevangenis in moet, doordat alles op papier staat. Ik wil nu graag zelfmoord plegen omdat ik thuis niet meer welkom ben, ik moet zo snel mogelijk het huis uit van men papa en nu ook van mijn mama & zus. Ik heb al eens zelfmoord geprobeerd te plegen, maar die poging was mislukt omdat het mesje niet scherp genoeg was om in men polsen te snijden. Nu wil ik dus weer zelfmoord plegen mar ik weet niet hoe. Ik ben ook al eens van huis weggelopen na school (naar mijn bomma (de mama van mijn mama)), omdat er weer hevige ruzie was. Een vervang leerkracht wist hiervan dat ik alweer ruzie thuis had en dat ik weg ging lopen en ze wist ook dat mijn ouders het niet wisten, dus zei ze dat ik mijn ouders moest bellen. Maar door toen van huis weg te lopen heeft niets uitgehaald!
Datum:
17-02-2013
Naam:
Luna
Leeftijd:
14
Provincie:
Limburg

Leven om te sterven

Ik verloor mijn opa vorige week. Mijn opa. Om je heen wordt verwacht dat je daar snel weer overheen komt. Dat je op je studie verschijnt, weer mee doet aan het leven. Het was immers een oude man en hij heeft een mooi leven gehad. Ja dat is ook zo, dus ik mag geen verdriet hebben. Niet? Maar steeds meer begin ik me af te vragen, wat voor nut heeft het om een heel leven te leven. Om je uit te sloven, te werken, je in te zetten voor alles en iedereen. Haasten voor deze snelle wereld om overal maar op tijd te zijn, doen wat er van je wordt verwacht. Uiteindelijk gaan, net als net met mijn opa, alle herinneringen dood met jou. Ze verdwijnen, de energieën draag je mee naar de entiteit waar we allen uit gecreëerd werden. Je bent weer deel van het geheel. Maar wat maakt ons dit als individu nog? Wat maakt mij dan zo anders van alle anderen? Deze fractie van een leven in hetgene wat wij als tijd ervaren. Tijd is niks meer dan een stukje dood en verderf.
Ik ben niet depressief, en ik heb genoeg zelfvertrouwen. Dit zijn slechts logische beredeneringen en filosofieën over wat ons leven zou moeten zijn en over hoe het werkelijk is.
Datum:
17-02-2013
Naam:
Sophie
Leeftijd:
20
Provincie:
Zuid-holland

ik zie het niet meer zitten.

hey, hm ik weet niet hoe ik er aan moet beginnen.. ik was eigenlijk op awel aan het kijken en op zelfmoordlijn om te praten ma da gaat nog niet.. :'( ik ben het beu alles.. ik heb spijt dat mijn 1ste keer niet gelukt is.. ik voel me nog slechter dan ervoor. mijn psycholoog kan me niet helpen ik zit mijn tijd daar maar te verdoen, want als ik er van kom zit ik nog steeds met de gedachte, hoe ga ik afscheid nemen? iedere min van de dag denk ik eraan, als we in de auto zitten denk ik ho, wat als ik aan de handrem trek? zou het dan gedaan zijn? nu ik zou het niet erg vinden.. ik wil dat het gebeurt. maar toch wil ik het ook niet :'( ik ben zo fucked up.. ik kan niemeer :'(
Datum:
17-02-2013
Naam:
..
Leeftijd:
15
Provincie:
België

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.