Een groot deel van deze berichten hebben veel impact bij mij gemaakt.
Ik heb heel veel medelijden en respect voor wat bepaalde mensen hier doorstaan.
Ondanks alles wat ik hier lees, smeek ik jullie lieve mensen, in het diepste van mijn hart, om er GEEN eind aan te maken. Hoe zwaar het ook is. En dit is misschien makkelijk gezegd, het spijt me daarvoor. Het klinkt altijd simpel gezegd door diegene die dit zelf niet doorstaan (er geen voorstelling van kunnen maken). Maar als je diep graaft, zul je van jezelf te horen krijgen dat je helemaal niet dood wil. De mens wil hoe dan ook, altijd in staat zijn om te leven. En dit is niet voor niets.
Weet je dan wel 100% zeker dat je die rust krijgt als je zelfmoord pleegt?
Stel je krijgt die rust niet, er is dan geen terugweg meer! Waarom zou je deze kans wagen? Waarom zou je naar je gedachten van zelfmoord luisteren? Terwijl de tegenpool juist wil leven!
Zelf ben ik enorm veel gepest geworden op school. Op elke school was wel iets. Alles zat me tegen. En zoals velen van jullie weten kan dit heel erg veel schade toebrengen. Gevoelens, letterlijk onbeschrijfelijk. Meerdere malen bestolen worden. Als je ze een hand aanbiedt, nemen ze je hele arm. Ruzie onder de familie. Ziekten, Continue depressies, geen motivatie om überhaupt wat te doen. Alle emoties en gevoelen in je zelf proppen. Oceanen aan tranen, altijd alleen door het leven, je hart nergens kunnen luchten.
Ik ben als christen opgevoed, en heb er nooit veel meegedaan. Ik zat op een dag te huilen buiten omdat ik zo eenzaam was en me zo depressief voelde. Ik weet niet hoe ik er bij kwam maar riep: god waarom ben ik zo alleen. En of je het nu gelooft of niet, maar op dit moment komt er uitgerekend een WITTE duif naar me toegevlogen, zo dichtbij, zo onvoorstelbaar. De duif kwam gewoon op mij af. Ik hoorde een zeer duidelijke stem in mijn hoofd zeggen: ‘Je hebt mij toch’. Dit moment is gewoon zo onbeschrijfelijk, zo uniek, het kon gewoon niet anders, dit was geen toeval meer. Al het verdriet werd omgezet in blijdschap. Heel erg moeilijk om uit te leggen. Het heeft echt iets met mijn leven gedaan, dit vergeet ik nooit. Ook al heb ik tot heden nog altijd geen vrienden. Vanaf dat moment wist ik dat ik nooit alleen was en dat god bestaat, ook al zie je hem niet. Toch praat ik tegen hem vanaf dat moment, ik lucht mijn hart. En ik bid. En heb vertrouwen. Het heeft mij nog nooit in de steek gelaten. Het heeft mij geholpen. En ik weet zeker dat het allen van jullie ook kan helpen. Al is het een beetje, heb vertrouwen. Voelt het niet alleen al fijn om jou hart te luchten door je verhaal op deze site neer te zetten? En te zien dat je niet de enige bent? Ergens, ook al is het niet veel, geeft het hoop! Heel veel sterkte aan iedereen!
Tot slot, mijn motto: zolang je iemand gelukkig maakt, heeft het leven nog zin.
Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.
113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.